valla fatosum oyle oglumu cok sukur kucagıma aldım ya gerısı bos cok tesekkur ederım bıtanem
aryaa canım çok zor bi doğum geçirmişsin valla
inş. zamanla tedavilerle herşey düzelir rabbim kardeş verir kızına
zeynepcim senin doğumunda benimkisi rahat geçmiş maşallah sende benim gibi son anda
normalden dönmüşsün cesaret işi :))
nedime kız gözlerim doldu okurken valla hem normal hem suni sancıyı yaşamışsın sizin memeleketi öte memlekete yolluyomuş az daha seni kuşum
kara böcüğün aldın çok kucağına ya gerisi boş
Meğer senden baska guzellık yokmus bu dunyada Annesının bıtanesı...
Nerden baslayacagımı bılemıyorum senı anlatmaya,kelımelere dokulmuyor dıyorlardıda ınanmıyordum meger ne kadar dogruymus.Hayatın en guzel seyı anne olmak ve bunu yasamak Rabbım olmayan herkese versın ınsallah...
Beklenen dogum tarıhımız 01,02,2010'du hatta doktorumuza kalsa bu tarıhten 10 gun sonra daha beklıyecektık kııııı oglum 26,01,2010 da saat 07:00'de gelmeye karar verdı.
Gece lavabaoya kalktıgımda buyukce bır parca akıntının geldıgını gordum ama bunun nısan olduguna ıhtımal vermedım cunku hıc kan yoktu,tekrar yattım ama uyuyamadım sabah bısey olursa doktorumu ararım dıyordum kendı kendıme.Sabah namazına uyandım ve yıne aynı akıntı yoktur ya bısey dıyordum namazımı kıldım,yattım ama uyumak ne mumkun.Bıraz dalmısım esımın ıse gıtme vaktı kahvaltıyı hazırlamak ıcın kalkacaktım,yatakta donup duruyordum kı ıcımde pıt dıye bısey patladı ve ben yataktan fırladım,pıjamam sırıl sıklam olmustu tabı benım o sıddetle yataktan kalkmama uyanan esım noldu dıyınce aha suyum geldı demısım :) esım guluyordu tamam panık yapma hadı hazırlan gıdelım dedı.Dısarda oyle bır kar var kı gece cok yagmıs neyse esım evden cıktı arabayı calıstırmaya bende hazırlancam ama ev dagınık evı topluyorum bı yandanda sırıl sırıl akıyor suyum.Sureklı soylenıyorum oglum gelıyo yasasın oglum gelıyo dıye.Esım ben gelmeyınce yukarı tekrar geldı ben hala pıjamalarımlayım napıyosun sen hadısene dedı bende sancıdan eser yok ama oyle bı haldeyım.Ustumu gıyındım cantamızı aldık ve hastaneye gıttık,hastanenın kapısına varınca bana oyle bır sancı gırmeye basladıkı tır tır tıtrıyodum kasılma gıdınce.Ebeyı cagırdılar bu arada saat 08:00 falan.Ebe 1 cm acıklık var dedı geceye ancak olur dogumhaneye alın dedı.Dogumhane asagıda bu arada baska bır ebe geldı bana o yardımcı oluyor.Ustumu cıkardık beraber amelıyat elbısesını gıydım sancı odasına gırdım nst baglandı,tansıyon olcumlerı falan hersey normal cok sukur.Bı arkadasım sakın sancı esnasın da bagırıp enerjını harcama dedı ve bende deıgını yaptım hıc sesımı cıkarmadım derken ebemızle konusuyorduk tanıdık cıktık,o sırada sunnı sancımı yapıyordu acılmam cabuk olsun dıye neyse konusurken konusurken demesınmı dur sen bızdenmıssın ıkıncıyıde verıyımde cabuk kurtul dıye bes dakıka sonra ıkıncı sunnı sancıyıda vurdu serumun ıcıne.Tabı bu sancının vurulmasıyla beraber benım kalbım oyle bır atmaya basladıkı sırtımdan cıkacak tabı ben hala ısın espırısındeyım ebeye dedım,benım kalbım cok hızlı atıyor nıye boyle oldum dedım o da korkuyosundur ondandır dedı ama ben cok fena olmaya basladım gozlerım karardı,agzım kurudu tabı benım bu halımı goren ebe hemen tansıyonumu olctu once yanlıs oldu dedı bı daha olctu bı daha bı daha derken bı baktı tansıyon olmus buyuk 16 kucuk 12,hemen dılaltı hap verdı tansıyonumu dusurmek ıcın,dusmedı daha yukselıyordu sunnı sancıyı kapattı tasnıyon kaldı 16 da ve benım suyum oyle cok gıdıyorkı ıkınmada gelıyor.Ebeye dedım benı bı lavaboya gotururmusun cok sıkıstım dedım hayır o gelen bebek sakın ıkınma dedı ben kaldım yıne ama kalkacak halım yok gozum gormuyor hasta bakıcı geldı ayaklarıma masaj yapıyor ustum basım su oldu bu arada altıma yapıyormusum hıc farkında degılım her tarafım battı 4 defa altımda kı carsafı degıstıler ustumle beraber,oyle cok sancım var kı nstde yazan normal sancı bırden 150 ye vuruyor,ben ıyılesmek yerıne daha kotuye gıtmeye basladım artık bagırıyordum amelıyathanede ben oluyorum nolur kurtarın dıye bu sırada oglumun kalp atısları zayıflıyordu makıneden sesler gelıyor ben telas yapmıyım dıye sesını kısıyolar ama aglıyorum onu gordukce ebe sakınlestırmeye calısıyor benı derın nefes al dıye burnum tıkalı alamıyorum agzımdan alıp oyle verıyorum burnundan al dıye kızıyor.Hemen oksıjen tupu geldı onu da bagladılar,amelıyathanede benım oldugum korıdordakı tum ısıkları sonruduler kımse ses cıkarmasın dedıler tansıyonum dusmuyodu cunku bebekde hıc hareket etmıyodu.Ebe esıme durumumu soylemeye gıtmıs normalde ıcerı kımse alınmıyordu ama ebe esımı almıs sızı gorunce belkı duser tansıyonu dıye ama ben oyle haldeyım kı bebegımı dusunuyorum sadece esım geldı alnımdan optu nolur duzelmeye calıs oglumuzu dusun bızı dusun senı sevıyorum dedı elımı tutarak o halı hıc gozumun onunden gıtmıyor oyle korkmus kı benı oyle gorunce,hatım ındırdım sayende dıyor :) neyse dusmeyen tansıyonumu goren ebe hemen doktoru aradı tansıyonunu dusuremıyorum dıye tabı ben ona bırakmadan bagırmaya basladım ben dogurmak ıstemıyorum nolur benı amelıyata alında bıtsın artık dıye bagırıyorum,doktor geldı tansıyonunu dusuremedıgımızden gebelıgı sezeryanla sonlandırıcaz dedı ve gıttı bunu dedıgınden bayagı bır sonra amelıyata aldılar benı.saat 08,00 de amelıyathaneye ındık saat 13,45de amelıyata alındım.Nıhayet tansıyonum dustu buyuk tansıyon 13 kucuk 10 dedı ebe bırazdan alıcaz hazırlıyoruz dedı,sondam takıldı bu arada hala benım acıklıgıma bakıyor 4 cm dı en son ve suyum hıc kalmamıstı amelıyata gırerken.Tekerleklı sandalye geldı hadı gıdıyoruz dedı ama ben kosacam amelıyathaneye bıraksalar.Hem oturuyorum hemde hadı cabuk olun hadı dıyorum anestezı uzmanı bana guluyor kapıdakı senın kocanmı dedı bende evet dedım sen bı tane doguruyon ama o dokuz dogurdu kapıda dedı gulumsedım.Hadı cık masaya dedıler zıpladım cıktım onada bı gulduler :) ellerım kollarım baglandı,doktorumun geldıgını gordum o gun benden once tam 4 tane sezeryan yapmıs bıraz sınırlıydı,geldı uzerımdekı elbıseyı actı karnımı batıkonla sterıl etmeye basladı ve amelıyatın asamalarından bahsettı.Anestezı uzmanı benım parcayı koyun dedı bı baktım ankara mısket calmaya basladı ekıp o kadar keyıflıydıkı zaten olmasada umrumda degıldı uyuyacaktım ve uyandıgımda ınsallah oglum kollarımda olacaktı.
Agzıma oksıjen tutuyolardı dedım bu ne? korkma bısey degıl dedı,anestezı uzmanı ver ordan dedı beyaz bır duman geldı ıcımden sayıyordum 1,2,3 derken gule gule dedı anestezı uzmanı...
Allah'ım bu bır ruya,yok ruya olamaz:asigim:ayıltmaya calısıyorlar benı ama hıc halım yok hemsıre kızıyor bana esım yanımda gulum ben yanındayım dıyor hatırlıyorum odama goturulmeyı hatırlamıyorum ama tekrar gozlerımı actıgımda herkes oradaydı canım esım,halam,babannem,annem,kardesım,gorumcem,kayınvalıdem herkes...hepsı de benı cok merak etmıs uyanmam cok zaman almıs,esım elımı hıc bırakmıyordu.Halam hemen battanıyelerın arasına sarılmıs mıs kokulu oglumu omzuma yatırıverdı ben o an ıcın e hayaller ne sozler soylemıstım kendı kendıme ama o zaman agzımdan cıkan ıkı kelıme kuzum benım kurban olurum ben sana oldu :asigim: canım oglum her tafafı kıl esmer babasının ıkızı kucucuk bıseydı.:asigim:bakmalara doyamıyor ınsan.Sevıncımden tam uc gun agladım,amelıyattan cıktıktan sonra cok tıtredım ancak aksama dogru gectı bu tıtreme.
Her dakıkasına sukrettım Allah'ım sana cok sukur,oglum kollarımda cok sukur kokusunu alıyorum cok sukur...
Sabahları uyandıgında gulucukler sacan mınık oglumun hıkayesıydı bu, nerden baslasam bılemıyorum dedım cunku boyle baslayınca hıkayeler hep akıııp gıder.
Tombıs oglum,canım olgum,bıtanecık oglum ıyı geldın hosgeldın,annelıgın ne demek oldugunu senınle anladım ve senın varlıgınla babamın bızı ne zorluklarla buyuttugunu anladım.Senı ozleyerek uyumayı ve senın konunu duyarak uyanmayı hıc bıseye degısmem yavrum,Allah'ım sana hayırlı saglıklı sıhhatlı bır omur nasıp etsın,senın mutluklarını yasamayı bızlerede gostersın,evımız nese doldu sen yokken bız ne yapıyormusuz acaba?Allah'ım yoklugunu yasatmasın canım yavrum...
Benden bu kadar bıraz gec oldu ama ancak vakıt bulabıldım oglum sımdı uyuyor,gelmesını bekledıgım gunlerde burda dogum oykulerı okuyordum darısı tum bekleyen ve gelmesını ısteyen arkadasların basına hayırlısıyla:asigim:... ArkeoS...
işte benim doğum hikayem ;
38+6 iken kontrolümüz vardı, sabah 10 gibi hastanedeydik. 1 hafta önce 3.300 olan bebeğim bu hafta 3.800 olmuş. belimde olan sıkınıtıdan ve son 2 gündür korkunç derecede artan ağrılarımdan dolayı sezeryan olmam gerektiğini söyledi doktorum. tabi çok heyecanlandık bebeğim artık geliyorddu aylardır beklediğimiz o büyük an en sonunda nihayete erecekti. 1 saatlik bi zaman dilimi boşluğumuz oldu ve eve geldik. evden hastane 10dk. tabi heyecan hat safhada annemler kayınavlidemler hemen aradık herkesi. bavullarımızı aldık ve çıktık yola.
önce girişimiz yapıldı odaya aldılar nst cihazını bağladılar. lavman yapldı ve sonda takıldı ve artık son dakikalar. ameliyathanede herkesin yüzünde kocaman bir gülümsemeyle merhabalarla karşılandım; 8/10 kişi vardı sanırsam. daha sonra doktorum geldi. (bu arada sezeryan olduğu için eşim doğuma giremedi, ama hemşirelere verdiğimiz kamerayla oğluşumun doğumunu çektik ) o sırada kollarım bağlanıyor ne 3- 2 - 1 ...
uyandığımda biri ilknur diye sesleniyordu ; defalarca oğlum nasıl dediğimi hatılrlıyorum yanımda bir hasta bakıcı asansöre bindiğimizi hatırlıyorum ve sonra eşim öptü alnımdan yanında annem ama hepsi hayal meyal açamadım gözlerimi boğazımda inanılmaz bir nefes alamama hissi. ve işte o an, canım oğlum kucağımda gözyaşlarım felfecir; bebeğim benim nasıl da bana muhtaç.. aylar süren hasret sona erdi çok şükür oğlum 19.01.2010 saat 13:59 da 4.260gr olarak dünyaya geldi
kaç saat tam olarak kendime gelemedim yutkunamadım. sezeryandan sonra yani o günün akşamı hemen ayağa kalktım hiç ağrım olmadı desem yeridir. sadece kalkarken dikiş yerlerim ağrıyordu ama sadece kalkarken bunu hissediyordum. ameliyat ağrısı hiç çekmedim çok şükür hemen ayaklandım. 2 gün hastanede kaldıktan sonrada 2 kişi olarak çıktığımız evimize 3 kişi olarak geri döndük Allah a çok şükür
inanılmaz bir his inanılmaz bir heyecan.. tarif edilemez duygular bunlar.. anne olanları, annemi çok daha iyi anlıyorum artık...
Allah ım sana binlerce şükürler olsun...
arkadaşlar bende şubat annesiyim
aslında mart olacaktı ama 37 haftalık oldu doğumum
herkese merhaba
Sonunda fırsat buldum hikayemi yazmaya epey geç oldu ama neyse nasılsa ömür boyu benimle bu hikaye:)))
Beklenen tarih 12 şubat iken 38+4 te dayanamadık oğlum ve ben.
30 OCAK 2010 cumartesi sabah 9 da doktor randevumuz var çatıya doğum şekline bakılacak hep korktuğum şey o andı zaten ve gerçekleşti.doktorumuz her şeyimizin normal olduğunu 5 gün sonra tekrar gelmemi söyledi ve biz hastaneden ayrıldık.eşim işe bende eve döndüm biricik yiğenimde bizde onunla akşama denizlinin ilçesi Honaz a (teyze kızıma) gitmek için yola çıktık buğra ve ben çarşıda gezdikte gezdikherşey normal 12 günüm var diye.daha sonra çıktık yola birazda yolda sarsıldım tabi.neyseki vardık eve akşam 7.30 gibi eşim geldi oraya.tam yemeğe oturduk her şey çok güzel çorbamı içtim bi ıslaklık hissettim kalktım lavaboya.orda su namına ne var ne yok geldi sanki şırıl şırıl akıyo ne yapıcam kimi çağırayım bilemedim kuzenlerim eşleri çocukları ev hınca hınç eşimi çağırdım suyum geldi galiba bak diyorum ona sanki anlıyacak gibi..o benden heyecanlı panikli kuzenlerim ne yapacaklarını şaşırmış birisi hemşire arkadaşını arıyo birisi hastaneyi arıyor birisi ortada koşuşturuyor en güzelide küçük kuzenimin 4 yaşındaki kızı bebek geliyo oleyy bebek geliyo diye zıplamasıydı.sonunda bi şekilde evden çıktık (o bir tencere yaprak sarmasını yiyemedimya ona yanıyorum)direk hastaneye gideceğiz eşimdede büyük araç var onunla gidemezdim o halde.ben başka arabada o kamyonda gittik ama bende ne sancı var ne ağrı sadece heryerim ıslak.hastaneyi aradığımız için haberleri vardı tekerlekli sandalye ile bekliyorlardı beni oturttular odaya çıktık yukarıya.serum takıldı nst ye bağlanıldı 1 cm açılma var sadece. bu arada suda gelmeye devam ediyor.bende seviniyorum bumu yani doğum ne varki amma abartmışlar diye söyleniyorum gerile gerile.saat 11 oldu benim sancılar tek tekkkk başladı.bana ebe diyorki açılman kolaylaşsın diye iğne yapıcam.çabuk açılır ozaman diyor. çünkü ben bana suni sancı vermeyin sakın onu istemiyorum diye pazarlık yapıyodum.meğerse o yaptığı iğne sancının ta kendisiymiş sonradan anladım:).annem geldi. küçük kuzenim yanımda sancılar benimle.ebe geliyo gidiyo bakıo açılma yok. 2 cm 3cm ben habire bağır bağır nefes al ver diyolar burunmu kaldı bende nefes alacak. ağzımı zor açıp kapatıyorum.sancılar gittikçe şiddetlendi beni koridorda gezdiriyorlar yatağa yatırıyorlar nafile.eşim geliyor gidiyor ağlıyo. artık başladım feryada ben ağlıyorum annem ağlıyor ben bağırıyorum kuzenim ağlıyor.kesin alın artık dayanamıyorum diye inletiyorum hastaneyi sabahın 3 ünde 5inde. anne ölüyorum kurtar dedikçe annem ebelere bağırıyo ne yapacağını bilmeden.sabah oldu saat 9 doktor geldi haydi alalım doğuma dedi.5 cm açılmıştı sadece.ıkın ıkın sanki bütün sakatatlarım çıktı dışına ama oğlumdan ses seda yok.uğraş uğraş gelmedi kuzum ben çığlıklar atmaya devam ediyorum.doktoruma nolur kesin alın artık dayanamıyorum diye yalvarıyorum.saat 10 oldu anestezi uzmanını çağırın dedi nasıl seviniyorum ama sancı çığlıkları eşliğinde.uzman geldi bana anlatmaya çalışıyor epdural genel filan diye yok yokkk dedim genel hemde hemen nolur diye bağırıyorum.yatırdılar yatağa anestezi uzmanı konuşuyor sakin ol 2 dakika sonra uyuyacaksın hiçbirşey hissetmeyeceksin dua et 3 e kadar say dedi 1 2 dedim ve gerisi diye bişiy yok aklımda.
Saat 11.30 gibi Gözlerimi açmaya çalışıyorum fakat sanki yapışmış açılmıyor. gencer Gencer sayıklıyorum kendime geldim bi baktım ebe başımda kuzumu emzirteceğim diye uğraşıyo nasıl bir duygudur nasıl bir mutluluktur o an anlatılmaz yaşanır.oğlum kollarımda karnı aç ve onu beslemem gerekiyordu.bütün çektiğim sancılar oracıkta bitti.
Anne olmuştum en kutsal ismi taşıyordum artık. Hayatım oğlumla anlam kazandı.iyi ki doğurmuşum annem seni iyiki rabbim vermiş seni bana diye dua ediyorum allah’ıma çok şükür ki benimlesin her şeyimsin canım feda olsun annem sana yine çekerim 12 saat sancı yine doğururum annem
SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM
eh sende normalle başlayıp sezeryan olandansınn.acısıda cabası oluyo tabii.neyse gencer kollarında artık.allah uzun ömür versin gencere.hayırlı evlat olsun.saglıklı olsun.annesi....
sonunda fırsat buldum hikayemi yazmaya epey geç oldu ama neyse nasılsa ömür boyu benimle bu hikaye:)))
beklenen tarih 12 şubat iken 38+4 te dayanamadık oğlum ve ben.
30 ocak 2010 cumartesi sabah 9 da doktor randevumuz var çatıya doğum şekline bakılacak hep korktuğum şey o andı zaten ve gerçekleşti.doktorumuz her şeyimizin normal olduğunu 5 gün sonra tekrar gelmemi söyledi ve biz hastaneden ayrıldık.eşim işe bende eve döndüm biricik yiğenimde bizde onunla akşama denizlinin ilçesi honaz a (teyze kızıma) gitmek için yola çıktık buğra ve ben çarşıda gezdikte gezdikherşey normal 12 günüm var diye.daha sonra çıktık yola birazda yolda sarsıldım tabi.neyseki vardık eve akşam 7.30 gibi eşim geldi oraya.tam yemeğe oturduk her şey çok güzel çorbamı içtim bi ıslaklık hissettim kalktım lavaboya.orda su namına ne var ne yok geldi sanki şırıl şırıl akıyo ne yapıcam kimi çağırayım bilemedim kuzenlerim eşleri çocukları ev hınca hınç eşimi çağırdım suyum geldi galiba bak diyorum ona sanki anlıyacak gibi..o benden heyecanlı panikli kuzenlerim ne yapacaklarını şaşırmış birisi hemşire arkadaşını arıyo birisi hastaneyi arıyor birisi ortada koşuşturuyor en güzelide küçük kuzenimin 4 yaşındaki kızı bebek geliyo oleyy bebek geliyo diye zıplamasıydı.sonunda bi şekilde evden çıktık (o bir tencere yaprak sarmasını yiyemedimya ona yanıyorum)direk hastaneye gideceğiz eşimdede büyük araç var onunla gidemezdim o halde.ben başka arabada o kamyonda gittik ama bende ne sancı var ne ağrı sadece heryerim ıslak.hastaneyi aradığımız için haberleri vardı tekerlekli sandalye ile bekliyorlardı beni oturttular odaya çıktık yukarıya.serum takıldı nst ye bağlanıldı 1 cm açılma var sadece. Bu arada suda gelmeye devam ediyor.bende seviniyorum bumu yani doğum ne varki amma abartmışlar diye söyleniyorum gerile gerile.saat 11 oldu benim sancılar tek tekkkk başladı.bana ebe diyorki açılman kolaylaşsın diye iğne yapıcam.çabuk açılır ozaman diyor. çünkü ben bana suni sancı vermeyin sakın onu istemiyorum diye pazarlık yapıyodum.meğerse o yaptığı iğne sancının ta kendisiymiş sonradan anladım:).annem geldi. Küçük kuzenim yanımda sancılar benimle.ebe geliyo gidiyo bakıo açılma yok. 2 cm 3cm ben habire bağır bağır nefes al ver diyolar burunmu kaldı bende nefes alacak. Ağzımı zor açıp kapatıyorum.sancılar gittikçe şiddetlendi beni koridorda gezdiriyorlar yatağa yatırıyorlar nafile.eşim geliyor gidiyor ağlıyo. Artık başladım feryada ben ağlıyorum annem ağlıyor ben bağırıyorum kuzenim ağlıyor.kesin alın artık dayanamıyorum diye inletiyorum hastaneyi sabahın 3 ünde 5inde. Anne ölüyorum kurtar dedikçe annem ebelere bağırıyo ne yapacağını bilmeden.sabah oldu saat 9 doktor geldi haydi alalım doğuma dedi.5 cm açılmıştı sadece.ıkın ıkın sanki bütün sakatatlarım çıktı dışına ama oğlumdan ses seda yok.uğraş uğraş gelmedi kuzum ben çığlıklar atmaya devam ediyorum.doktoruma nolur kesin alın artık dayanamıyorum diye yalvarıyorum.saat 10 oldu anestezi uzmanını çağırın dedi nasıl seviniyorum ama sancı çığlıkları eşliğinde.uzman geldi bana anlatmaya çalışıyor epdural genel filan diye yok yokkk dedim genel hemde hemen nolur diye bağırıyorum.yatırdılar yatağa anestezi uzmanı konuşuyor sakin ol 2 dakika sonra uyuyacaksın hiçbirşey hissetmeyeceksin dua et 3 e kadar say dedi 1 2 dedim ve gerisi diye bişiy yok aklımda.
Saat 11.30 gibi gözlerimi açmaya çalışıyorum fakat sanki yapışmış açılmıyor. Gencer gencer sayıklıyorum kendime geldim bi baktım ebe başımda kuzumu emzirteceğim diye uğraşıyo nasıl bir duygudur nasıl bir mutluluktur o an anlatılmaz yaşanır.oğlum kollarımda karnı aç ve onu beslemem gerekiyordu.bütün çektiğim sancılar oracıkta bitti.
Anne olmuştum en kutsal ismi taşıyordum artık. Hayatım oğlumla anlam kazandı.iyi ki doğurmuşum annem seni iyiki rabbim vermiş seni bana diye dua ediyorum allah’ıma çok şükür ki benimlesin her şeyimsin canım feda olsun annem sana yine çekerim 12 saat sancı yine doğururum annem
seni çok ama çok seviyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?