ben çok iyi değilim.. sabah müdürümle tartıştık.. daha doğrusu geldi birsürü bağırdı çağırdı gitti..haklı olduğum ve kendimi ifade edmediğim zaman çok kötü oluyorum hiçbirşey söyleyemedim o an.. sonra gittim yanına bende ona bağırdım.. her ne olursa olsun sizin bu şekilde davranmaya hakkınız yok..hareketlerinize dikat edin dedim.patronlarım bile bu şekilde davranmazken siz nasıl bu tavırda yaklşırsınız dedim. çıktım sinirlerim bozuldu ağlama krizine girdim sonra .. ofisteki arkadaşlarım sakinleştirdi.. ben bu strese daha fazla dayanamayacağım galiba işten ayrılmaya karar verdim..
benim üzüldüğün ne biliyormusunuz ben hamile olmadan önce yolda bile hamile birini görsem yüzüne gülümserdim.. ayrı bir şevkatle yaklaşırdım hamile olan insanlara..şimdi bu insanların benim bu halimi bile bile göre göre ..nasıl bu kadar acımazsız olabiliyorlar anlamıyorum.. bebeğim de üzüldü ben üzülünce.. kaskatı kesildi.. kendimi çok kötü hissediyorum şu anda. hatta size yazarken ağlıyorum..