Benim herifi tarif ediyon sandım bi an....O da öyle annemin yanına giderim 50 kere arar, beni unuttun sen beni unuttun sen diye..Şimdi de kızımı kıskanıyo..O doğunca ben ne olacam diyee..Seninki öyle yapmışmıydı ya ilk doğumda...Bunalıma girdi mi..Benimki şimdiden bunalımlarda...
Yok kız öyle bişi olmadı... Bunalım falan çünkü o da o kadar düşkündü ki kızına.. Birde zaten ilk yıllar bebeği çok az gördüğü için herhalde bunalım yapmadı.. Bide biz Aslı yı kendimize uydurduk, biz ona uymadık.. Gezdik tozduk, eve kapanmadık.. Onu da alıp heryere gittik, her türlü koşula alıştırdık.. Aslı nerde olsa uyurdu.. Hep onu uydurduk bize o yüzden pek bunalmadı... Ama benim bazı arkadaşlarım falan öyle değildi.. Ay yok bebeğin uyku saati, yok yatağından başka yerde uyumaz falan diye diye bebekli hayatı kendilerine zehir ettiler.. Sonra da sorumluluk zor geldi.. Biz bebekli hayatın her dakikasından keyif aldık.. Kızımda maşallah bizi üzmedi.. Nerde olursak olalım uyku saati gelince uyurdu... Yemek seçmezdi.. Öyle yani... Artık biz üstüne düşmedik diye mi öyle oldu, yoksa huyu mu iyiydi bilmiyorum.. ,
Yani demem o ki kocanla ilişkini kızının bozmasına izin vermezsen bişi olmaz... Bebekler bir şekilde büyür kız, keyifli büyüt sıkıntı yapma... Ay çok yazdım...başını şişirdim..