- Konu Sahibi DeliKizinDirdiri
-
- #41
gamzedilara Allah analı babalı büyütsün. çok güzeldi hikayen Rabbim bizlerede nasip etsin.
20 Ekim 2012 Cumartesi günü saat 10:14 dünyaya açtı gözlerini oğlum...
15 ekim pazartesi hastane çantamızı hazırlamıştım.dolabımız çarşamba akşamı geldi eşyalarını yıkamış,dolabın kokusunun gitmesini bekliyorduk. Biz hazırlıklarımızı bitirmeye çalışırken annesi gibi hareketli oğlum durumadı daha fazla içerde:)
Perşembe gecesi bi gariplik vardı karnımda.Kasıklarımda daha fazla baskı hissediyordum artık. Ama bi ağrı sancı yoktu. O gece uyumakta zorluk çektim. Ertesi sabah işe gittim.Bankada çalışıyorum bu arada.Kendimi iyi hissetmediğimi söyleyip arkaya geçtim oturuyorum.
Ama otururken rahatsızlık hissediyorum. Doktorumu aradım asistanı bugün doktorun 3 tane sezeryanı olduğunu randevuları bile iptal ettiğini söyledi. Ben kendimi iyi hissetmiyorum deyince 13:00 gibi gelmemi söyledi. Ben normal muayneye gittiğimi sandığım için tek başıma (dolmuşla) gittim hastaneye:)) asistan beni NST ye yönlendirdi.Daha önce NST ye girmediğim için sonuçtan bişi anlamıyorum tabi:)Ben NST deyken Dr gelmiş. Bi ara Asistan çıktı dışarı ve nasıl sonuç dedi bende bilmiyorumki diyebildim. Sonucu eline alır almaz ooo deyip içeri girince asistan ben panik oldum.hemen eşimi aradım böyle dedi asistan diye..Konuşurken tekrar çıkıp haftamı sordu.36.haftadayım deyince hemen hastadan sonra beni aldılar. Çatı muaynesinde 2cm açıklık vardı.Ve suyumun geliyormuş meğer ben akıntı sanıyormuşum:) Hemen yatış verildi.Erken geldiği için Suni sancı ilk etapta verilmedi herşey normal seyrinde ilerlesin diye. Ertesi sabaha kadar NST ve çatı muaynesi (toplamda 7-8 kere olmuştur) Sabahki Dr kontrolümde açıklık aynı rahim daha çok incelmiş.Suni sancı verildi. %100 bulan NST de bana sadece adet sancısı gibi geliyordu:) Saat 10 gibi doğumhaneye alındım son çatı muaynesi için hala aynı plesantayı deldi hızlansın diye. ama içinden oğluşumun kakası çıkınca acil sezeryana alındım.Oğlum stres yapmış içerde:)
(epudral)Sezeryanda kolay değil arkadaşlar. Bebeğin çıkma esnası ve sonrasındaki bütün temizleme anlarını hissettim..Ama bebeğimi gösterdiklerinde bütün acılarım dindi.Bebeğim erken geldiği için solunum sıkıntısı vardı 2 gün yoğun bakım ünitesinde kaldı. Bebeğimi sezeryandan 1 gün sonra görebildim ve emzirebildim.
Çarşambadan beride sarılığımız var,düşürmeye çalışıyoruz.ilk ölçümde 13 ertesi gün 14,6 çıktı. Dr bol bol emzirmen lazım dedi. Sarılık uyuttuğu içinde uykuda emmiyordu. Manuel pompa aldık,sağdıktan sonra biberonla zorla içirdik uykuda.. Bu esnada anneler de yoktu yanımızda eşimle ikimiz çok stres olduk.Sütüm bile azaldı 2-3 gün içinde. Zor günler geçirdim.. Şimdi uyanabiliyor çok şükür.Bol bol emziriyorum.
Ona bakmak, öyle bir mutluluk ki o...
Rabbim isteyipte olmayan herkese nasip etsin.(Amin)
doğum yapılan tarih: 20 Ekim 2012
Doğumun gerçekleştiği saat: 10.14
doğum türü: Epudral Sezeryan
Bebeğin kilosu: 2750 gr
Bebeğin boyu: 47 cm
doğum haftası: 36 haftalık doğdu
doğum yapılan il: Gebze/ KOCAELİ
doğum yapılan hastane: Gebze Medikal Park Hastanesi
hayırlı olsun güle güle büyüt oğlunu ne kadar şanslısın ki bir anda olmuş herşey :)
Evet güzel anneler cuma günü son kontrole gittim sabah 9.30 da ertseı gun sezryan ıcın saat belırleyeektık..ama kontrolde 3cm acıklıgım vardı doktorumda hadı normalı deneyelım dedi ve beı dogumhaneye yatırıp sunı sancı verdıler esımde bu arad esyalarımızı almya gıttı ailelere haber verdı bende ıcerde saskın bı sekılde olup bıtene bakıyordum her sey okadar hızlı ılerlıyordukı sabah 9.40 da dogumhaneye alındım ve 19.10.2012 13.35de normal dogumla kızım melegım CEYLİNİdünyaya getirdim 3100gr 51 cm oalark dünyaya geldi cok sukur 3.5saate kurtuldum acılmama hemen oldu mukemmel bır duygu rabbım hepinize nasıp etsın kolay dogumlar ve normal dogum yaparsınız ınsallah sımdı emısıyoruz hala ınanamıyorum ruyada gıbıyım sancı zamana baya acı cekıyorsunuz ama sonrası cok rahat görüsürüz bbeiş aglıyor
ewt kızlar bende 09/10/2012 dogum yaptım dr gelişmedigi için erken aldı tabi babasınında ısrarıyla ille dogum günümde olsun die ısrar etti
nyse gelelim hikayemize pazartesi kontrole gittim herşeyim normaldi bebegimde bende iyidik dr yarın gel sabah alalım dedi ve ogün yıllar sürdü sanki sabah olmadı yani :)) sabah oldu neyse kalktım duşumu aldım namazımı kıldım kuranımı okudum duamı ettim ve eşimi kaldırdım çantaları aldık annemgile gittik kız kardeşim bizim gelin annemler hep birlikte hast gittik beni hemen hazırladılar ve belden uyuşturdular 3 dk bebegim dogduuu çok güzel bi andıı hemen sesini duyunca heycanlandım getirdiler öptüm yanaktan ve hemen beni bayılttılar bebegim 2 700 gr dogdu 37,0 günlük boyu 48 cm saglıklı bi bebekti 2 hafta maşalh çok rahattı şimdi geceleri kalkıo çok gazı var allah sabır versin annelere tüm hamişlere kolay dogum nasip etsin rabbim benden bu kadar çok güzel bi duygu rabbim herkese nasip etsin inşşş
canım seninde gözün aydın bende merak ediyodum sezaryan olacagını takip ediyordum gelişmedigi için ama maşallah boyuda kilosuda iyi doktorlar 2500 altı olmadıktan sonra iyi diyolar gazı içinde sende bebişinde rezene içebilirsin yada çörek otunu 3 4 tane 1 çay kaşıgında ezip içerebilirsin suyunu oglum bayabi gazlıydı çok çektim bunlar iyi geliyodu bide omx diye bitkisel bi şurup var o da bayabi etkili oluyo bir an önce gazdan kurtulursunuz inşallah bide yediklerinde gaz yapar benim çok cahilliğime geldiği için çok çekmiştim sebzeler hem güzel süt yapıyo hemde gaz yapmıyo bebegini saglıkla büyütmeyi nasip etsin rabbim..
sanırım ikimizinde doğum tarihi 22 kasım ama senin açılman varmış ne güzel benim herşey normal doğumu gösteriyor ama hiç daha acılmamız yok çatı muayenesi oldun mu acaba?
gözün aydın canım mutlu sonla sag saglim ogluşuna kavuşmussun önemli olan o allah bagışlasın canımBuraya yazacağım günü hayal ediyordum. Çok şükür nasip oldu :)
35.haftaya kadar çok iyi giden sorunsuz bir hamilelik yaşadım. Gezdim tozdum tatile gittim evin her işiyle ilgilendim gayet rahattım.. 35.haftadaki kontolümüzde 2haftada 4kilo aldığımı öğrendimve tansiyonum yüksek çıktı... doktorumuz bunun çok rsikli olduğunu takp edilmem gerektiğini söyledi.
Diyete başladım tuzsuz yemeye dikkat ettim tansiyonumu devamlı takip ettim inmedide çıkmadıda ama şişliklerim devam ediyordu ellerim ayaklarım yüzüm karnım her yerim şişiyordu. Sonraki kontrolde öğrendimki iç organlarım bile ödem tutmuş:2: hafif idrar yolu enfeksiyonum vardı, böbreklerimde görüldü, böbreklerimde sancı hissetmeye başlamış meğer oda ödemdenmş...
İşte bu şekilde son haftalarda sıkıntılar başladı,doktorum sezeryan olman şart dedi hatta erken alablirz dedi. Benim içime sinmiyordu,bebek benimle kalabildiği kadar kalsın istiyordum,dayanabilirim bekleyelim dedim, çok sancın olabilir demişti çünkü...
19ekim gecesi belimde ve sırtımın at kısmında şiddeetli ağrı hisstmeye başladım, sancı şeklinde gidip geliyordu, uyusam uyandıran bir sancı. ağlaya ağlaya acile gittik açılman yok dediler,nstde az sancı çıktı,tansiyonum hala yüksekti,doktor hafif doğum sancıların böbrek ağrılarını tetiklemiş dedi. ameliyata alalım dedi,hayır dedim...
1 serum 1 ağrı kesici alıp döndük eve. ama doğumun yaklaştığını az çok hissettim.
20ekim Cumartesigününde kontrolümüz vardı,doktor bebek doğum kanalında dedi, sancın tutarsa çok zorlanırsın dedi, 22ekimde sezeryan için ikna oldum,bu arada hala ağrı çekmeye devam ediyordum. üstelik ağrı kasıklarımada inmişti.Neyse bir pazar günü bekleyecektik, pazartesi doğuma... Ama hala içimde acaba bebeğe haksızlık mı ediyorum hissi vardı
O akşam yemekte misafirim vardı.masada oturmakta bileçlük çekiyordum.sancılarım şiddetlendi. bide çok sık wc ihtiyacı hissetmeye başladım.misafirlerde anladı gittiler erkenden.ben bi wc bi yatak kıvranmaya başladım. su içmediğim halde dayanamıyordum.2-3 saat bu halde geçti. snra nişan geldi.eşime söyledim hastaneye gidelim dedi.ben bekleyelim dedim. kafam karıştı.doğum hemen başlayabilirdide birkaç gün sürebilirdide... bekleyelim dedim. dışarı çıktık yürüyüş yaptık bir yerde oturalım dedik,5 dk sonra kalktık evde wcye zor yetiştim yine koyu br akıntı geldi.
sabaha kadar ağlayarak çektim bu sancıyı. uyudum uyandım tuvalete gttim belim kasıklarım kopuyor gibiydi. sabah namazını kıldık eşim doktoru aradı hemen hastaneye gelin dedi gittik...
Doktorumuz hemşireyi bilgilendirmiş, gider gitmez beni doğum haneye aldılar, en korktuğum şey çatala yattım. 4 cm açıklığım varmış.doğum başlamış dedi.
ben hala çok şiddetli ağrı çekiyordum.nst için yatırdıar. günlerden pazar.hastane çok tenha. tek başıma odada kıvrana kıvrana bekledim.
en çok bebeğin vaktinin geldiğini görmemize seviniyorum.yoksa hep erkenmiydi düşüncesiyle üzülecektim.
doktor eşimle görüşmüş. 10 gibi ameliyata alıcaz demiş. ben 1gün daha bekleyebilmenin derdindeyekn oğluşum acele etti:) neyseki çantalarımızı çıkarken almıştık...
hemşireler geldi sizi odanıza alıcaz dedi,tekerlekli sandalyeyle odaya götürdüler,yine nstye bağladılar.
eşim kayınvalidem kardeşim yanımdaydılar ben gülümsemeye iyi görünmeye çalışıyordum ama içten içe korkuyordum. eşim devamlı fotoğraf çekiyordu bu arada
öyle böyle zaman geldi hemşireler ameliyat önlüğünü getirdiler eşim giyinmeme yardım etti,daha sonra gelip sonda taktılar çok kastım kendimi canım yandı,neyseki çok sürmedi.
sonra yine tekerlekli sandalyeyle geldiler ameliyata götürmek için. asansör çağrıldı ben ağlayacak gibi oldum hem korktum hem duygulandım eşime hiç bakamadım,o yol bitmek bilmedi sanki.geldik kapıya eşim birine makine fotoğraf makinesini verdi beni öptü birşey diyemedi bende diyemedim gitti sonra. sedyeye çıkmamı söylediler çıktım yatttım. başka bir yere götürdüler.doktorum giyinmiş beni bekliyordu.ameliyathaneyi senin için kapattık pazar pazar dedibiraz rahatladım başka bi sedyeye aktardılar. tekrar oturdum. 3kez iğne denemesinden sonra omurgamdan narkoz aldım.uzman yeri bulamıyorum çok kilo almışsın dedi.doktorda durumu özetledi. neyse yattım.5 dakikada bacaklarımı hissetmemeye başladım.iki kolumdan damar yolu açıldı.önüme örtü gerildi. sonrasını çok bilmiyorum. doktor başlıyorum dedi.kestiğini anlamadım ama içimden bişey çekildiğini anladım. söyledimde anestezi uzmanı evet doğru bebek çıkıyor dedi. herşey hissediliyormuş meğer.
sonra bi ağlma sesi. bebeğimi gördm.küçücüktü mosmordu. onu bi masaya aldılar. bundan sonra hep bebeği izledim. temizlediler yanıma getirdiler.koca burunlu dedimyine ağlayamadım..ama içim eridi gitti onu görünce.
sonra biraz midem bulandı hemen geçti.bebeği götürdüler benim dikişlerim devam ediyordu. doktorla konuşa konuşa geçti zaman. bu arada bacağımı hissedemiyorum kaldıramıyorum gibi şeyler söylediğimi hatırlıyorum.çok sıkntı verdi bana. dokunmak sıkmak istedim.doktor o psikolojiden kurtul dediçok değişik bi histi anlatamam...
fotoğraf çeken kişi bana fotoğrafları gösterdi beklerken.her anımız çekilmiş. video kaydı bile yapmış saolsun.
sonra bitti dediler üzerimi örttüler,başımı örttüler,mahremiyet konusunda çok dikkatlilerdi allah razı olsun hepsinden...
kapıdan çıktım ilk eşimi gördüm,yine konuşamadık.doktor benimle odaya kadar geldi. o kısımlarda ne konuşuğumuzu hiç hatırlamıyorum.bebeğim benden önce odaya gelmiş yerini almş bile.aynı bana benziyordu
yüzü gözü şişti ama rengi pembeye dönmüştü. ağlıyordu. oda boşalınca eşim üzerimi giydirdi. hemen yatak başını kaldırdım bebeği emzirmek için.sütüm geldi çok şükür.ama bebek emmekten bi haber.zorladım zorladım almadı.
hemşireler geldi neden kalktın yatman lazım dediler. bebek ağlıyor emmesi lazım dedim.yatarak deneyelim dediler. yine almadı bizimki. emmeyi beceremedi
sonraki iki gün böyle geçti. ağrım sızım çok olmadı.kalktım gezdim.gaz sancım çok az oldu geçti hemen.bebeği emzirmekte zorlandım ısrarla mama vermedm.2 gün aç kaldı. sonra şapır şupur emdiama 5.günde sarılık oldu.1gece hastanede kaldık.onuda atlattık hamdolsun.
bende ödemden tansiyondan sancıdan eser kalmadı.Bir hafta yatıp kalkmakta zorlandım,sonra geçti.çok rahatım şükürler olsun. iyi dinlendim,zorlanmadım,yalnızca bebekle ilgilendim..
bugün 16.günümüz.gaz sancılarıyla uykusuz gecelerden başka derdimz yok. 2800 doğan oğluşum 100 gram almış bile. küçük diye üzüldük ama sağlıklı çok şükür büyüyor daha ne olsun...
beyefendi mırıldanmaya başladı emme saati geldi. bizim hikayemizde böyle işte. Rabbim herkese hayırlı doğumlar sağlıklı evlatlar nasip etsin...
doğum şeklimiz epidural sezeryan
bebeğim 2800,48cm
37+2de dünyaya geldi
Allah isteyen herkese nasip etsin anne olmayı
cok guzel bir hikaye . ozellikle sabrin icin seni tebrik ederim. Allah anali babali buyutsun, hayirli evlat etsi. darisi bizlerin basina:)Buraya yazacağım günü hayal ediyordum. Çok şükür nasip oldu :)
35.haftaya kadar çok iyi giden sorunsuz bir hamilelik yaşadım. Gezdim tozdum tatile gittim evin her işiyle ilgilendim gayet rahattım.. 35.haftadaki kontolümüzde 2haftada 4kilo aldığımı öğrendimve tansiyonum yüksek çıktı... doktorumuz bunun çok rsikli olduğunu takp edilmem gerektiğini söyledi.
Diyete başladım tuzsuz yemeye dikkat ettim tansiyonumu devamlı takip ettim inmedide çıkmadıda ama şişliklerim devam ediyordu ellerim ayaklarım yüzüm karnım her yerim şişiyordu. Sonraki kontrolde öğrendimki iç organlarım bile ödem tutmuş:2: hafif idrar yolu enfeksiyonum vardı, böbreklerimde görüldü, böbreklerimde sancı hissetmeye başlamış meğer oda ödemdenmş...
İşte bu şekilde son haftalarda sıkıntılar başladı,doktorum sezeryan olman şart dedi hatta erken alablirz dedi. Benim içime sinmiyordu,bebek benimle kalabildiği kadar kalsın istiyordum,dayanabilirim bekleyelim dedim, çok sancın olabilir demişti çünkü...
19ekim gecesi belimde ve sırtımın at kısmında şiddeetli ağrı hisstmeye başladım, sancı şeklinde gidip geliyordu, uyusam uyandıran bir sancı. ağlaya ağlaya acile gittik açılman yok dediler,nstde az sancı çıktı,tansiyonum hala yüksekti,doktor hafif doğum sancıların böbrek ağrılarını tetiklemiş dedi. ameliyata alalım dedi,hayır dedim...
1 serum 1 ağrı kesici alıp döndük eve. ama doğumun yaklaştığını az çok hissettim.
20ekim Cumartesigününde kontrolümüz vardı,doktor bebek doğum kanalında dedi, sancın tutarsa çok zorlanırsın dedi, 22ekimde sezeryan için ikna oldum,bu arada hala ağrı çekmeye devam ediyordum. üstelik ağrı kasıklarımada inmişti.Neyse bir pazar günü bekleyecektik, pazartesi doğuma... Ama hala içimde acaba bebeğe haksızlık mı ediyorum hissi vardı
O akşam yemekte misafirim vardı.masada oturmakta bileçlük çekiyordum.sancılarım şiddetlendi. bide çok sık wc ihtiyacı hissetmeye başladım.misafirlerde anladı gittiler erkenden.ben bi wc bi yatak kıvranmaya başladım. su içmediğim halde dayanamıyordum.2-3 saat bu halde geçti. snra nişan geldi.eşime söyledim hastaneye gidelim dedi.ben bekleyelim dedim. kafam karıştı.doğum hemen başlayabilirdide birkaç gün sürebilirdide... bekleyelim dedim. dışarı çıktık yürüyüş yaptık bir yerde oturalım dedik,5 dk sonra kalktık evde wcye zor yetiştim yine koyu br akıntı geldi.
sabaha kadar ağlayarak çektim bu sancıyı. uyudum uyandım tuvalete gttim belim kasıklarım kopuyor gibiydi. sabah namazını kıldık eşim doktoru aradı hemen hastaneye gelin dedi gittik...
Doktorumuz hemşireyi bilgilendirmiş, gider gitmez beni doğum haneye aldılar, en korktuğum şey çatala yattım. 4 cm açıklığım varmış.doğum başlamış dedi.
ben hala çok şiddetli ağrı çekiyordum.nst için yatırdıar. günlerden pazar.hastane çok tenha. tek başıma odada kıvrana kıvrana bekledim.
en çok bebeğin vaktinin geldiğini görmemize seviniyorum.yoksa hep erkenmiydi düşüncesiyle üzülecektim.
doktor eşimle görüşmüş. 10 gibi ameliyata alıcaz demiş. ben 1gün daha bekleyebilmenin derdindeyekn oğluşum acele etti:) neyseki çantalarımızı çıkarken almıştık...
hemşireler geldi sizi odanıza alıcaz dedi,tekerlekli sandalyeyle odaya götürdüler,yine nstye bağladılar.
eşim kayınvalidem kardeşim yanımdaydılar ben gülümsemeye iyi görünmeye çalışıyordum ama içten içe korkuyordum. eşim devamlı fotoğraf çekiyordu bu arada
öyle böyle zaman geldi hemşireler ameliyat önlüğünü getirdiler eşim giyinmeme yardım etti,daha sonra gelip sonda taktılar çok kastım kendimi canım yandı,neyseki çok sürmedi.
sonra yine tekerlekli sandalyeyle geldiler ameliyata götürmek için. asansör çağrıldı ben ağlayacak gibi oldum hem korktum hem duygulandım eşime hiç bakamadım,o yol bitmek bilmedi sanki.geldik kapıya eşim birine makine fotoğraf makinesini verdi beni öptü birşey diyemedi bende diyemedim gitti sonra. sedyeye çıkmamı söylediler çıktım yatttım. başka bir yere götürdüler.doktorum giyinmiş beni bekliyordu.ameliyathaneyi senin için kapattık pazar pazar dedibiraz rahatladım başka bi sedyeye aktardılar. tekrar oturdum. 3kez iğne denemesinden sonra omurgamdan narkoz aldım.uzman yeri bulamıyorum çok kilo almışsın dedi.doktorda durumu özetledi. neyse yattım.5 dakikada bacaklarımı hissetmemeye başladım.iki kolumdan damar yolu açıldı.önüme örtü gerildi. sonrasını çok bilmiyorum. doktor başlıyorum dedi.kestiğini anlamadım ama içimden bişey çekildiğini anladım. söyledimde anestezi uzmanı evet doğru bebek çıkıyor dedi. herşey hissediliyormuş meğer.
sonra bi ağlma sesi. bebeğimi gördm.küçücüktü mosmordu. onu bi masaya aldılar. bundan sonra hep bebeği izledim. temizlediler yanıma getirdiler.koca burunlu dedimyine ağlayamadım..ama içim eridi gitti onu görünce.
sonra biraz midem bulandı hemen geçti.bebeği götürdüler benim dikişlerim devam ediyordu. doktorla konuşa konuşa geçti zaman. bu arada bacağımı hissedemiyorum kaldıramıyorum gibi şeyler söylediğimi hatırlıyorum.çok sıkntı verdi bana. dokunmak sıkmak istedim.doktor o psikolojiden kurtul dediçok değişik bi histi anlatamam...
fotoğraf çeken kişi bana fotoğrafları gösterdi beklerken.her anımız çekilmiş. video kaydı bile yapmış saolsun.
sonra bitti dediler üzerimi örttüler,başımı örttüler,mahremiyet konusunda çok dikkatlilerdi allah razı olsun hepsinden...
kapıdan çıktım ilk eşimi gördüm,yine konuşamadık.doktor benimle odaya kadar geldi. o kısımlarda ne konuşuğumuzu hiç hatırlamıyorum.bebeğim benden önce odaya gelmiş yerini almş bile.aynı bana benziyordu
yüzü gözü şişti ama rengi pembeye dönmüştü. ağlıyordu. oda boşalınca eşim üzerimi giydirdi. hemen yatak başını kaldırdım bebeği emzirmek için.sütüm geldi çok şükür.ama bebek emmekten bi haber.zorladım zorladım almadı.
hemşireler geldi neden kalktın yatman lazım dediler. bebek ağlıyor emmesi lazım dedim.yatarak deneyelim dediler. yine almadı bizimki. emmeyi beceremedi
sonraki iki gün böyle geçti. ağrım sızım çok olmadı.kalktım gezdim.gaz sancım çok az oldu geçti hemen.bebeği emzirmekte zorlandım ısrarla mama vermedm.2 gün aç kaldı. sonra şapır şupur emdiama 5.günde sarılık oldu.1gece hastanede kaldık.onuda atlattık hamdolsun.
bende ödemden tansiyondan sancıdan eser kalmadı.Bir hafta yatıp kalkmakta zorlandım,sonra geçti.çok rahatım şükürler olsun. iyi dinlendim,zorlanmadım,yalnızca bebekle ilgilendim..
bugün 16.günümüz.gaz sancılarıyla uykusuz gecelerden başka derdimz yok. 2800 doğan oğluşum 100 gram almış bile. küçük diye üzüldük ama sağlıklı çok şükür büyüyor daha ne olsun...
beyefendi mırıldanmaya başladı emme saati geldi. bizim hikayemizde böyle işte. Rabbim herkese hayırlı doğumlar sağlıklı evlatlar nasip etsin...
doğum şeklimiz epidural sezeryan
bebeğim 2800,48cm
37+2de dünyaya geldi
Allah isteyen herkese nasip etsin anne olmayı
Mrb kasım anneleri bende yazıyım doğum hikayemi zorlu bir süreç zor bir dönem 30 ocak 2012 ankarada dr. Randevum vardı 1 yıldır teşhisi konulamayan rahatsızlığım
için artık son noktadaydık dr.un yanına girdiğimizde içimdeki korku anlatılamazdı çünkü 1 yıl boyunca eşim ailem ve birkaç arkadaş dışında kimse bana inanmamıştı
ve çok üzmüşlerdi beniyapılan tahliller ve tetkikler sonucu epilepsi ve hemiplejik migren teşhisi konuldu bu nöbetler sırasında felç kalma riskimin çok fazla
olduğu söylendi ve dr.um kesinlikle 1 yıl hamile kalmamam gerektiğini ekledi sözlerine biz zaten düşünmüyorduk önümüzde zaman vardı geldik evimize kütahyaya 6
şubat adet oldum ve bi daha olmadım 3 gün geçmişti olamazdı korunuyorduk yinede bi tahlil yapalım dedik ilaçlardan etkilenmiştir filan derken test sonucu hamile-
yim herkes şokta dr.u aradım ben söyledim dedi ama artık çok geçti aldır dedi kıyamazdım ben ona o belkide benim herşeyi unutmam için bir melekti rabbim tarafından
gönderilen günler geçti kalp atışıydı gelişimiydi derken ben ilk 3 ayda 3 nöbet geçirdim çünkü ilaçlarım yeterli gelmiyordu ilacım değiştirildi ama ben kullanmak
istemiyordum zarar vericeğini düşünüyordum herkes kızıyordu ama ben gönlümden bir ses alma diyordu hergün korkuyla uyanmak acaba bugün nöbet geçirirmiyim bebek
zarar görürmü korkusuyla yaşamak çok zor eşimin gece uyanıp beni dinlediğini bilirim çok sevgisini gösteren biri değildir eşim ama 1 yıl hamilelik öncesi ve bu
hamilelik süresince anladımki o beni çok seviyor gözümün içine bakardı bişey olacak diye gün sayıyordu kazasız belasız atlatalım şu süreci diye ve günlerden 8 kasım
biz artık yolun son noktasındayız ve içimizde bi korku herşeye rağmen geçirilen nöbetlerden kalan bi sekel varmı acaba saat 7 gibi gittik hastaneye hazırlıklar ya-
pıldı damaryolu filan herkes yanımda çok komik herkes tedirgin ama ben gülüp duruyorum saat 08.30 herzaman çalışmak için girdiğim ameliyathaneye şimdi hasta olarak
giriyordum garip bi duyguydu keşke her hasta benim gibi girse herkes tanıdık yalnız değilsin güzel bi durum :))) ameliyat masasına alındım oturdum ve yıllardır hasta-
lara uyguladığımız spinal şimdi bana yapılıyordu ve ben bundan çok korkuyordum ama korktuğum gibi olmadı tek seferde yapılan spinalin ardından ayaklarından çok gıdık-
lanan ben ayaklarım uyuşurken kahkahalar attım millette bana gülüyor ve başlıyordu ben bişey hissetmiyordum 5 dk sonra bir ses hayatımda dinlediğim duyduğum en güzel
ses saat 09.00 gitti bebeğim yanımdan babasının anneannesinin yanına ama her yanıma gelen çok güzel diyor ben meraktan çıldırıyordum saat09.30 ve biz oğlumla buluştuk
onur artık çok şükür sağlıkla kucağımdaydı 2 damla yaş süzüldü gözlerimden şükür için rabbim için korktuğum şeyler başıma gelmemişti ilk 3-4 gün sütüm gelmedi şimdi biraz
var ama sanırım yetmiyor oda mama takviyesi yapıyoruz üzülüyorum ama napıyım aç kalmasından iyidir heralde biraz sarardık süt alamayınca çok değil emrem ve onurumla sağlıklı güzel bi hayat bizim olur inşallah
amin canım benim hepimizin çekirdek ailesinden rabbim huzuru mutluluğu eksiltmesin inşşkızlar hepinizin hikayeleri çok güzel çok duygusal. Allah bebeklerimizi korusun.
bulemsu çok üzüldüm canım yaşadığına. o kadında çok panik olmuş belli. neyseki herkes iyi. ama bebişini mor görünce çok korkmuşsundur. çok şükür Allah sana bağışlamış onu. sen ben doğuma gidiyorum diyince çok duygulandım. canım benim zehra betül le çok mutlu olun inşallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?