38.haftada yapılan çatı muayenesi sonucunda doktorum mçatımın çok dar olduğunu %30 normal doğurma şansım olduğunu söylediğinde ...gözlerim dolmuştu.çatalın tepesinde doktorla karşılıklı baya konuştuk.Senin ve bebeğin için en uygunu sezeryan dediği zaman çok üzülmüştüm.Ama hamileleiğim boyunca hep dua ettim hayırlısıyla doğum yapmayı kısmet sezeryanmış.neyse 05.03.2012 pazartesi kontrole gittik,bebişin hareketleri biraz yavaşlamış,suyu azalmış,plesantada artık miadını doldurmuş..birde doktor sölemedi ama bebişin kordonu boynuna dolanmış.doktorumuz 39+2 de 07.03.2012 çarşamba gününe gel bebişi alalım dedi..Ben baştan beri doğumun her türlüsünden korkuyordum ama Allah onunda kolaylığını veriyor.
Çarşamba sabahı uyandım namazımı kıldım Yasin ve Tebarekeyi okudum.,Zemzem suyumu içtim.Eşim,kayınvalidem ve halamla beraber 7.30da hastaneydik.hayatımda olmadığım kadar sakindim ..Hemşire serumumu taktı,beklemeye koyulduk.Sonra beni çatala aldılar,sonda takmak için ...Ameliyat elbisesini giymem istendi,sonra çatala çıktım ebe sondayı takacağı hiç canımın yanmıcanı söledi ..öle de oldu.Çataldan inip kapının onündeki sedyeye yatmam istendi..Ancak o an dizlerimin bağı çözüldü sanki tirtir titriyorum..Ebelerden yadım alarak çataldan indim...Sedyeye çıkmama yardımcı oldular..O esnada "eşini görmek istermisib-n" dedi ebe ama yok dedim ...görsem biliyorum ağlardımm...Neyse labirent şeklindeki koridorların tavanlarına bakarak ve korkarak ilerledik..Ameliyathaneye gelmiştim..içerde birsürü adam ..Kakakkikii sohbet ediyorlar..aman Allah!ım bunların elinemi düştüm diye geçiridim içimden..:))) Neyseki doktorumda ordaydı,onu görmek beni biraz rahatlattı..Anestesi uzmanı genel mi spinalmi diye sordu...Hiç bir fikrim yoktu ,korkağın biriyim zaten...Ağzımdan spinal lafı çıkıverdi..Tamam başlayalım ozaman dediler ozaman..Neyse dik oturmam sölendi Anestesi teknisyenin yardımıyla dik oturdum.Arkamda doktor belime bir iğne yapacağını ve hiç acı duymayacağımı söledi..İğneyi hiç hissetmedim.bu arada Ameliyata girene kadar ,çıkana kadar sürekli dua okdumAyetel kürsü,ihlas...Salavat getirdim..ayetel kürsüyü aklıma gelipde okuyamam diyordum ama okudum :))).Ayaklarımdan başlayan o sıcaklığı hissetmeye başladım..Ama doktoruma diyorum karnımı hissediyorum hala felan dediğimi hatırlıyorum...
Tavandaki ameliyat ışıklarından aşağısı görünyordu ama ben başka yere odaklandım..karnımın kat kat kesildiğini hissettim ama tabi acı duymadım...tuhaf bir his...15dk içinde işlem bitmiş oğluşumu yuvasından çıkarmışlardı.saate baktım..8:57 .....kordon boynuna dolanmış dedi doktorun biri ,bebişimin sesi niye çıkmadı ,saçları varmı dediğimi hatırlıyorum..arkasından oğluşum ses verdi..Ebe yanıma getirdi onu gördüm,elleri yüzünde ağlıyordu...:)Neyse bebişimi götürdüler...sıra dikişlere geldi..Ama inanılmaz bir kaburga ağrısı duydum...doktoruma sürekli söylediğimi hatırlıyorumm..kaburgalarım ağrıyor..üşüyorum diye.....az kaldı bitti tamam sakin ol vs..laflarıyla beni telkin etti..hayatımın en uzun dakikalarıydı.30dk da dikişim vs.bitti..ama insan ölüme nekdar yakın olduğunu duyumsuyor..Allah'a şükür çok güzel bir ameliyattı..Amelyathanden çıkıp odama götürüldüm..Herkes beni bekliyor ben gülerek selamladım herkesi..eşim çok şaşrımıştı nekdar sakindin sen öyle diye.en az 4 tane serum takıldı sanırım öyle ağrım sızım olmadı..Ameliyattan 2 saat sonra 3 litredn fazla su içtim..baş ağrım hiç olmadı...ben koridorda yürüyüş yaparken normal doğum bekleyen kadınların bağırması çok fenaydı..ama güzel yanı akşama doğurup eve gittiler..Biz 1 gecede hastanede yattık ertesi gün evimizdeydik...Anestezinin etkisi 4-5 saat sonra gecti ve ancak yürüyebildim,bi ara ayağa hiç kalkamama ihtimalini düşündüm(İnsan korkuyor...birdaha bebişim olursa yine spinal sezeryan isterim...hee şuan hala cesaretim yok korkuyorum ama doktorum bana o güveni verirse olur..Ben küçük bir ilçede devlet hastanesinde spinal sezeryan oldum ama inanın birçok özel hastaneye taş çıkartır,doktorumuz ve hemşireleimiz..He birde öğretmenim ..küçük yerlerde öğretmen,memur olmanın ayrıcalığı fazla...başlangıcta bebişin emme problemi vardı ilk 1 hafta ememedi sarılık oldu..Neyse gecti onlarda..şuan mışıl mışıl uyuyor bende bu satırları yazıyorumm..İnanılmaz birşey ...bebişim doğalı bugün 12 gün oldu ,zaman çok çabuk geçiyor..İşallah herkesin bebeği hayırlısıyla büyür ,hayırlı birer evlat olur..
38+4 pazartesi günü çatı muayenem vardı doktorumuz açılma olmadığını yumuşama bile olmadığını söyledi yıkıldım resmen, çünkü normal doğumu çok istiyordum. Doktorumuz çatı muayenesi sırasında yumuşamaya yardımcı oldu ve doğumu kolaylaştırmak için ikinci bir muayene yapması gerektiğini söyledi. Ayrıca suyum neredeyse yok sayılacağından 2 günde bir kontrole gitmeye başladık. Perşembe günü sancılarım geldi ama suratımı ekşitecek kadar değil 6 saat kadar 3 dk ara ile çektim sonra sancılar gitti . Ertesi gün kontrolde doktor 2-3 santim açılmam olduğunu söyledi yine bize biraz yardımcı oldu ,bugün yarın doğurursun dedi ve ekledi doğmazsa pazartesi başlatalım bu bebek emsin artık dedi.Çünkü kızım 1 haftada hiç kilo almamıştı ve suyum yok gibiydi. Sancılarım yine başladı yaklaşık 3 saat kadar sürdü 105 lere kadar çıktım ama yine suratımı ekşitecek kadar acısı olmadı .Tüm aile doğurucam diye bekledi o gece ama sancılar yine gitti.
Biz pazartesiye kadar bekledik ama kızım gelmedi. Pazartesi doktorumuz muayenede rahme doğumu hızlandıran bir ilaç yerleştirdi ve bizi hastaneye (TOBB) gönderdi. Saat 14 civarları hastaneye gittim. sancım yoktu nst ye bağladılar. Sohbet filan 16'da sancılarım başladı 4-5 dakikada bir 125 120 civarinda sancılarım vardı ama ben şikayet etmiyordum hemşireler falan baya dayanıklısınız derken 18.00 gibi içimde bir şampanya patlaması gibi bişey hissettim. ve o an sancılar coştu. 5 şiddetindeki sancıda eşimin kollarını tırmalamaya başladım :) okadar da dayanıklı değilmişim. ben epidural diye inlerken bide suni sancı taktılar. Doktorumda söyleniyor "Niye siz kadınlar dayanmaya çalışırsınızda baştan istemezsiniz epidurali diye " epiduralden sonrası mutluluk . saat 24 gibi doğum başladı ve 15 dakika içinde kızımla buluştuk. çok rahat çok güzel bir süreçti allah herkese nasip etsin. Doktorumuzun ismi Cüneyt Genç nasip olurda olursa ikinci hamileliğimde de ona gidicem. Ailece doktorumuzun hayranıyız. hayranıyız derken abartmıyorum annemin lafı "bir bebek bezleri için , birde senin doktorun için yine doğururum kızım " Ankarada doktor arayanlara hiç tereddüt etmeden tavsiye ediyorum.
günler geçiyor sabrım tükeniyordu erken gelmesini beklediğimiz bebeğim 41.haftayı doldurmuştu artık son 3haftayi o kadar zor geçirdim ki.. Yalancı sancılar vardı ama son hafta o da gitti hergün nst ne sancı var ne bişe muayene de ise açılma en başından beri 2cm (o da Enes'in doğumundan 21ay geçti o açıklık normalmis)
CUMA günü yine sabah nst için hastaneye gittik annemle.. Biraz yüksek çıktı 1saat sonra yine girdim nst'ye çok az sancı çıktı sükür sabah girdiğim usg sonucunu da aldık kanala girmek üzere dedi dr. Artık beklemeyelim bugün yatişini yapalım açılma olursa ne güzel olmazsa sezeryan çünkü bebek miyadini doldurdu kilosu 4025gr kafası 10cm çıktı usgde mecbur kabul ettim.
Saat 11:30filan di sanırım doğumhanenin kapısından girdim kayıt işlemleri kan alma damar yolu vs.lavman yapıldı çok çekindim ilk başta ama hasta bakicinin rahatlığı beni de rahatlattı 15dk sonra tuvalete çıktım nst'ye baglandim birazdan dr geldi birkaç soru sordu muayene etti suyumu açtı sancım vardı ama çok azdı sık değil suni verdiler 1saat sonra sancilarim sıklaştı saat 2:30filandı dayanamıyorum artık dedim ebe ıkin bakalım nasıl dedi ben bi ıkındim ooo süper dur ıkınma dedi doğum koltuğuna geçtik koşa koşa çıktım ıkındim kafasının indiğini hissettim bidaha ve kafası çıktı ebe dur yavaş yavaş dedi .. Sonra bidaha ve oğlum doğdu gerçekten bu anlarda acı çekmiyordum kolay doğum bu olsa gerek... ve benim ilk doğumdan dolayı korkutuğum ve kastığım dikiş bölümü başladı eskisinin yarısı kadar adı ne olucak dedi eyüp dedim o zaman göbek adı taha dedi ebe .yarım saat burda kalıcaksın serum bitsin gelicem dedi geldi içimdeki pisliklerin temizlendiğine emin olup beni kaldırmalarını söyledi ve tekerlekli sandalyeyle çıkış kapısına yöneldik benim suratımda anlamsız gevrek gevrek gülümseme kapı açıldı eşim bekliyodu oda gülümsedi sevindi bizi görünce ve odaya gittik. Sanki doğum yapan ben değildim maşallah hiç bi şeyim yoktu ..
normal doğum yapmışsın anlat anlat bende normal istıyorum inşallah ama korkuyorum bırde:):)kızınada RABBİM hayırlı ömürler versin bizede nasıp etsın inşallah:)
Allah analı babalı büyütsün cnm en kısa zamanda anlat bekliyoruzzz..
canim masallah senin rastgitmis normal yapmissin cok sevindim kizini saglicakla buyut, Allah anali babali buyutsun.
bizim yerimize de kokla minikini :)) bekliyoruz hikayeni de canim...
ben de 38 oldum ama bizimki de inada binecek galiba ben de dogurmak istiyorum artik yaaa :2:
hayırlısı olsun canım tebrik ederim,masallah bebişine Allah sağlıklıca büyütmeyi nasip etsin...evet vakit buldukça bizlere ayrıntılı doğumunu yaz olurmu :)
Bizde 7 martta kavuştuk kuzuma hikayemiz istediğimiz gibi olamdı ama kızım sağlıkla yanımda ya dünyalara değer benim için.
Gelelim hikayemize 6 mart salı geceden gözlerim kararıyor başım çatlıyor 8 martta da randevumuz var doktora gidecez neyse o geceyi gözlerimi kırpmadan geçirdim saat 7 oldu eşimi işe gönderdim ona da bişey söylemedim saat 8 de artık kusmaya başlamıştım denge tutamıyordum gözüm bile görmemeye başladı annemi aradım geldi taksi alıp gelmiş hastaneye gitmek için bindik ve yolda kriz geçirmişim değişik bi hastalık dedi doktorda adı aklıma değil ve 3 gün sonra yoğun bakımda açtım gözlerimi aletlere bağlı bişekilde ne olduğunu idrak edemedim başımda bi sürü doktor sonra olanları anlatıllar ameliyatta ve ameliyat sonrası 2 defa daha kriz geçirmişim şimdi iyiyim kızım da küçücük ama çok şükür ki iyi kucağıma alıp kokusunu içime çekince hiç bişey olmamış gibi unutuyorum herşeyi yüce rabbim isteyen herkese evlat sevgisini tattırsın bakmaya doymamıyorum ona
eveeet gelelim bizim hikayemize...6 mart sabahı 38+1 iken eşimi işe gönderdikten sonra evin içinde boş boş dolaşırken birden bacaklarımda bi sıcaklık hissettim bi baktım bişey akıyo ve ben engel olamiyorum yaklasık bi bardak kadar aktı ve durdu ben öle bi saflaşmıştımki oldugum yerde bacaklarıma bakıyodum ne yapıcağımı sasırmıştım hemen bizim güzel topiğimize girip durumu anlattım ve siz canım arkadaslarım içimi ısıttınız doğuruyosun diyerek:)) cok mutlu olmustum hemen esimi aradım hazırlandım sakin sakin indim dolmuşa bindim!!!! bu arada suyum gelmeye devam etmiyodu hastanede ebe çatı muayenemi yaptı hiç öle korktugumuz gibi diilmiş 2 cm acıklık oldugunu su kesesinin yukarılardan biyerden yırtıldıgı için suyun biraz gelip kesildiğini söyledi peki nolcak dedim beklicez acılman artıcak ve doğurcaksın dedi...cok saskındım 1 gün önce artık dogsun diye kendimi ev işlerine vururken şimdi acaba erkenmi ya bişi olursa diyodum doktorun yanına gittim hemen yatısını yapalım dedi yok dedim ben evde bekliim nolur...tamam dedi eve geldim bir gün önceden kalan ev işlerimi bitirdim cantayı tekrar hazırladım yemrk yaptım sürekli hareket halindeydim en son sıcak bi banyo yaptım ve oturup eşimle tv izledim uykum geldi yattım ama uyumak ne mümkün bi sancılar basladıki sormayın hani öle cok katlanılmaz acılar diil ama 15 dk bir bi giriyo 30 saniye falan panik oluyoruz geciyo sabaha kadar böle böle defalarca sancılandım ama inatla iice düzene girsin diye bekledim sabah saat 8.30da artık 6 dk bir giren ve dudaklarımı kemirten ciddi sancılar basladı kalktım bi güzel hazırlandım sac makyaj o biçimdi yani:)) eşim cok panikti ama ben bi okadar sakindim 9da hastaneye gittik ebe yine acıklıga baktı ve 4 cm olmuş dedi nasıl sevindimmm :)) hemen yatışım yapıldı biraz dolaştım inatla sancı odasına gitmiyodum artık 9.45te ebe zorla içeri aldı beni hemde camdan seslenerek " özleeeem bahcede doğurcan cabuk servise cık:))" tabi ben hiç üstüme alınmıyorum rezillik diz boyu:)) cıktım lağman yapıldı ve saat 10da bi serum takıldı ben elimde serum askısıyla koridorlarda eşimle sohbet ediyodum ki eşim zorla içeri yolladı beni "bi git geri gelirsin" diye...ya adamın içine mi doğmuş nedir içeri bi girdim bütün suyum boşaldı sanki o kadar cok aktıki korktum ebe geldi yine parmakladı ve 7cm acıklık olmuş bunu duyuncamı nedir anaaammmm bi sancılar bi sancılar delircem sandim nasıl bagırıyorum anlatamam ama inanın sancı dayanılmaz oldugundan diil tamamen korkudan yani hersey cok cabuk ilerlediğinden saat 11.30da doktorum yanıma geldi ama ben kendimi kaybetmiş gibiydim basımda 4 tane ebe ve 1 doktor vardı cok paniklemiştim öyle sacma sapan bi nefes alışım vardıki görmeliydiniz doktor " şu anda bebeğine hiç oksijen gitmiyo" dedi ve ben nefes almayı tamamen bıraktım adam afalladı "hayır hayır böle yapmıcan burnundan al agzından ver hızlı hızlı" dedi kızlar bu teknik acayip işe yarıyo sancıların acısını yarı yarıya kesiyo kendinize geliyosunuz...sonra ayaga kalkmak istedim nedense yercekiminin etkisiyle dogumun hızlanacagını düşünmüştüm ve haklıymışım ayakta sadece 10 dakika daha sancı cektim ve saat 11.55te acıklık 9 cm oldu hemen doğumhaneye girdik o ıkınma denen seyi önce beceremedim sadece ıngghh gibi acayip bi ses cıkarıyodum ama ıkınmıyomuşum sıkmışım kendimi sonra buyuk çişim geldi ben bi gidiim geliim dedim:)) ebe dediki " doktor bey dısarı cıksın ben buraya bi kova koydum içine yap sen olurmu özlemcim" baktım tutamıcam tamam dedim doktor da gercekten cıktı:)) ve ben tek gercek ıkınmayla saat 12.15te dünyalar güzeli yavrumu gözlerimle göre göre doğurdum hatta cocuk dogdu yanagıma verdiler ben hala ıkınıyodum o kadar şok edici bi olay yani:)) ama kızlar o sancıların bi anda kesilişini o büyük rahatlamayı o dünyalar sizin olmuş hissini asla tarif edemem mutlaka yasanmalı sancıları cekerken bi daha asla dogurmam beeeen diyodum ama bebeğim cıkarken ayyy ben hep dogururum dedim... sonra plesantayı falan cıkardıla o arada bana kesi de atmışlar ama inanın ruhum bile duymadı dikiş cok atılmadı 4-5 tane bişeydi o anda bebeğim koynuma yumulmuş oldugundan onları da duymadım zaten sonra dogum masasından kendim kalktım bebeğimi kucagıma aldım ve yuruyerek odamıza gectik eşim cok sasırdı sen niye yürüyebiliyosun diye bi soru sordu düşünün artık ne bekliyosa garibim:)) eşimin ve kızımın ilk buluşma anını görebildiğim için hatta eşimin kucagına bebeği ilk veren ben oldugum için bi kez daha şükrettim normal doğum yapabildiğime Rabbim isteyen herkese nasip etsin ne diimki Allah bekleyen herkese hayırlı kolay ağlıklı doğumlar yasatsın şimdilik bizden bu kadar teyzeler bi dahaki doğumda görüşmek üzereee
eveeet gelelim bizim hikayemize...6 mart sabahı 38+1 iken eşimi işe gönderdikten sonra evin içinde boş boş dolaşırken birden bacaklarımda bi sıcaklık hissettim bi baktım bişey akıyo ve ben engel olamiyorum yaklasık bi bardak kadar aktı ve durdu ben öle bi saflaşmıştımki oldugum yerde bacaklarıma bakıyodum ne yapıcağımı sasırmıştım hemen bizim güzel topiğimize girip durumu anlattım ve siz canım arkadaslarım içimi ısıttınız doğuruyosun diyerek:)) cok mutlu olmustum hemen esimi aradım hazırlandım sakin sakin indim dolmuşa bindim!!!! bu arada suyum gelmeye devam etmiyodu hastanede ebe çatı muayenemi yaptı hiç öle korktugumuz gibi diilmiş 2 cm acıklık oldugunu su kesesinin yukarılardan biyerden yırtıldıgı için suyun biraz gelip kesildiğini söyledi peki nolcak dedim beklicez acılman artıcak ve doğurcaksın dedi...cok saskındım 1 gün önce artık dogsun diye kendimi ev işlerine vururken şimdi acaba erkenmi ya bişi olursa diyodum doktorun yanına gittim hemen yatısını yapalım dedi yok dedim ben evde bekliim nolur...tamam dedi eve geldim bir gün önceden kalan ev işlerimi bitirdim cantayı tekrar hazırladım yemrk yaptım sürekli hareket halindeydim en son sıcak bi banyo yaptım ve oturup eşimle tv izledim uykum geldi yattım ama uyumak ne mümkün bi sancılar basladıki sormayın hani öle cok katlanılmaz acılar diil ama 15 dk bir bi giriyo 30 saniye falan panik oluyoruz geciyo sabaha kadar böle böle defalarca sancılandım ama inatla iice düzene girsin diye bekledim sabah saat 8.30da artık 6 dk bir giren ve dudaklarımı kemirten ciddi sancılar basladı kalktım bi güzel hazırlandım sac makyaj o biçimdi yani:)) eşim cok panikti ama ben bi okadar sakindim 9da hastaneye gittik ebe yine acıklıga baktı ve 4 cm olmuş dedi nasıl sevindimmm :)) hemen yatışım yapıldı biraz dolaştım inatla sancı odasına gitmiyodum artık 9.45te ebe zorla içeri aldı beni hemde camdan seslenerek " özleeeem bahcede doğurcan cabuk servise cık:))" tabi ben hiç üstüme alınmıyorum rezillik diz boyu:)) cıktım lağman yapıldı ve saat 10da bi serum takıldı ben elimde serum askısıyla koridorlarda eşimle sohbet ediyodum ki eşim zorla içeri yolladı beni "bi git geri gelirsin" diye...ya adamın içine mi doğmuş nedir içeri bi girdim bütün suyum boşaldı sanki o kadar cok aktıki korktum ebe geldi yine parmakladı ve 7cm acıklık olmuş bunu duyuncamı nedir anaaammmm bi sancılar bi sancılar delircem sandim nasıl bagırıyorum anlatamam ama inanın sancı dayanılmaz oldugundan diil tamamen korkudan yani hersey cok cabuk ilerlediğinden saat 11.30da doktorum yanıma geldi ama ben kendimi kaybetmiş gibiydim basımda 4 tane ebe ve 1 doktor vardı cok paniklemiştim öyle sacma sapan bi nefes alışım vardıki görmeliydiniz doktor " şu anda bebeğine hiç oksijen gitmiyo" dedi ve ben nefes almayı tamamen bıraktım adam afalladı "hayır hayır böle yapmıcan burnundan al agzından ver hızlı hızlı" dedi kızlar bu teknik acayip işe yarıyo sancıların acısını yarı yarıya kesiyo kendinize geliyosunuz...sonra ayaga kalkmak istedim nedense yercekiminin etkisiyle dogumun hızlanacagını düşünmüştüm ve haklıymışım ayakta sadece 10 dakika daha sancı cektim ve saat 11.55te acıklık 9 cm oldu hemen doğumhaneye girdik o ıkınma denen seyi önce beceremedim sadece ıngghh gibi acayip bi ses cıkarıyodum ama ıkınmıyomuşum sıkmışım kendimi sonra buyuk çişim geldi ben bi gidiim geliim dedim:)) ebe dediki " doktor bey dısarı cıksın ben buraya bi kova koydum içine yap sen olurmu özlemcim" baktım tutamıcam tamam dedim doktor da gercekten cıktı:)) ve ben tek gercek ıkınmayla saat 12.15te dünyalar güzeli yavrumu gözlerimle göre göre doğurdum hatta cocuk dogdu yanagıma verdiler ben hala ıkınıyodum o kadar şok edici bi olay yani:)) ama kızlar o sancıların bi anda kesilişini o büyük rahatlamayı o dünyalar sizin olmuş hissini asla tarif edemem mutlaka yasanmalı sancıları cekerken bi daha asla dogurmam beeeen diyodum ama bebeğim cıkarken ayyy ben hep dogururum dedim... sonra plesantayı falan cıkardıla o arada bana kesi de atmışlar ama inanın ruhum bile duymadı dikiş cok atılmadı 4-5 tane bişeydi o anda bebeğim koynuma yumulmuş oldugundan onları da duymadım zaten sonra dogum masasından kendim kalktım bebeğimi kucagıma aldım ve yuruyerek odamıza gectik eşim cok sasırdı sen niye yürüyebiliyosun diye bi soru sordu düşünün artık ne bekliyosa garibim:)) eşimin ve kızımın ilk buluşma anını görebildiğim için hatta eşimin kucagına bebeği ilk veren ben oldugum için bi kez daha şükrettim normal doğum yapabildiğime Rabbim isteyen herkese nasip etsin ne diimki Allah bekleyen herkese hayırlı kolay ağlıklı doğumlar yasatsın şimdilik bizden bu kadar teyzeler bi dahaki doğumda görüşmek üzereee
yasamis gibi oldum,allah anali babali buyutsun,saglikli uzun omurler diliyorum,
ay canım ya maşallah ne güzel anlatmışsın:) Allah biz doğurmayanlarada hayırlısıyla doğurup kucaımıza almayı nasip etsin
CANIM ÇOK GÜZEL DOĞUM HİKAYEN OLMUŞ KIZINI SAĞLIKLA BÜYÜT İNŞALLAH BENDE DOĞURABİLSEYDİM AMA 41 HAFTAYA GİRDİM KIZIMDA TIK YOKKK
4 mart günü kızımı teyzesiyle annannesine gönderirken içim çok fena olmuştu.. doya doya öpüp göndermiştim kuzumu.kayınvalidem bizdeydi. o gece 12 den sonra yiyip içmek yasak demişti doktorum. bende 12 gibi bi yarım ekmeği indirmiştim mideye:))
heyecanla yatıp sabahın 5inde uyandıktan sonrada uyuyamamıştım. kalktım yavaş yavaş saçlarımı düzleştirdim, makyaj yapmaya başladım.. 6 oldu eşimi uyandırdım kahvaltı yapmaları için. saat 7 de yola çıktık ve 7:10 da hastaeneye giriş yaptık, doğum salonuna çıktık. form doldurma işlemleri, soyunup önlüğü giymem, nstye bağlanmam, lavmanımın yapılması(burda biraz utandım) hepsi bir arada işliyordu ve çok heycanlıydı:)))ama makyajımı sildirmişlerdi, anesteziyi etkiler diye.
yarım saat kadar sonra başka odaya alındım.. orda benimle aynı doktorda sezeryana girecek bi hamile daha vardı.. beklemeye başladık. bu arada ben uyukluyordum :)) saat 9 olduğunda doktorum geldi ve diğer hamilenin sancıları fazla olduğu için önce onu aldı.
saat 11 olduğunda 2 şişe serum bitmiş, içimde hiç bişi kalmamıştı:)) ve doktorumun sesini duymuştum.. hastamı hazırlayın diyordu.. hemen hemşireler geldi, sondam takıldı ve öyle çok acımamıştı. sonra ameliyathane yolunu tuttuk ve içeri girdiğimizde saat 11:17yi gösteriyordu. 3 dk içinde tüm hazırlıklar bitmişti ve ben yatmıştım. spinal iğnesinden sonra ayacıklarım sıcacık olmuştu:))
veee ameliyat başlamıştı.. doktorum kesiyi attıktan sonra ürkütücü manzarayla karşılaşmış ve senin ileri derecede yapışıklığın oluşmuş demişti( zor dakikalar da böylelikle başlamıştı.. yapışıklık nedeniyle bebeğimi çıkarıcak yer yoktu doğumdan 3 gün öncesine kadar hiç bi şey yokken doğumda bebeğimin boynuna 2 kat kordon dolanmış olduğu görüldü.karnıma ve mideme doğru yaptıkları baskılardan canım çok yanıyordu.5 dk içinde bebeğin çıkması gerekirken tam 15 dk sürmüştü. ameliyat masasında resmen hırpalanıyordum, sallanıyordum ( artık bağırmaya inlemeye başlamıştım.bi kaç saniye daha böyle devam etseydi genel anesteziye geçilmesini isteyecektimki uzun uğraşlar sonucu kızım çıkarmışlardı.sağ tarafıma doğru kesiyi uzatmışlar ve ordan yer bulunup yavrum çıkarılmıştı. Didemim saat 11:35te dünyaya gözlerini açmıştı. ve doktorumda maşallah hemen gözlerini açtı demişti:) meraklı kızım etrafı merak etmiş:))
dikişe başlanmadan öncede doktorumun jestiyle önceki sezeryandan kalan ortadaki sert ve kötü görünen bölge kesilip alınmıştıkesi yeri kapatılmaya başlanırken o rahatlamanın verdiği enerjiyle başımdaki anestezi doktoruma "niye müzik yok" diye sormuştum :)) sağolsunlar isteğim hemen yerine geldi ve ilk dinlediğim şarkı pek sevmesemde Hadise Aşk kaç beden giyer olmuştu:)))
ameliyatım çok zordu ama sonrası Defnedeki gibi zor olmadı şükürler olsun..
ilk yürüyüş defnede çok feciydi ama bu kez çok rahat yürüdüm. gaz çıkarmam biraz uzun sürmüştü ama taburcu olmadan gazımı da çıkarmıştım, diğerinide :))
şükürler olsun bende kızımda sağ salim çıktık.. bugün kırkımızıda yarıladık çok şükür..
eveeet gelelim bizim hikayemize...6 mart sabahı 38+1 iken eşimi işe gönderdikten sonra evin içinde boş boş dolaşırken birden bacaklarımda bi sıcaklık hissettim bi baktım bişey akıyo ve ben engel olamiyorum yaklasık bi bardak kadar aktı ve durdu ben öle bi saflaşmıştımki oldugum yerde bacaklarıma bakıyodum ne yapıcağımı sasırmıştım hemen bizim güzel topiğimize girip durumu anlattım ve siz canım arkadaslarım içimi ısıttınız doğuruyosun diyerek:)) cok mutlu olmustum hemen esimi aradım hazırlandım sakin sakin indim dolmuşa bindim!!!! bu arada suyum gelmeye devam etmiyodu hastanede ebe çatı muayenemi yaptı hiç öle korktugumuz gibi diilmiş 2 cm acıklık oldugunu su kesesinin yukarılardan biyerden yırtıldıgı için suyun biraz gelip kesildiğini söyledi peki nolcak dedim beklicez acılman artıcak ve doğurcaksın dedi...cok saskındım 1 gün önce artık dogsun diye kendimi ev işlerine vururken şimdi acaba erkenmi ya bişi olursa diyodum doktorun yanına gittim hemen yatısını yapalım dedi yok dedim ben evde bekliim nolur...tamam dedi eve geldim bir gün önceden kalan ev işlerimi bitirdim cantayı tekrar hazırladım yemrk yaptım sürekli hareket halindeydim en son sıcak bi banyo yaptım ve oturup eşimle tv izledim uykum geldi yattım ama uyumak ne mümkün bi sancılar basladıki sormayın hani öle cok katlanılmaz acılar diil ama 15 dk bir bi giriyo 30 saniye falan panik oluyoruz geciyo sabaha kadar böle böle defalarca sancılandım ama inatla iice düzene girsin diye bekledim sabah saat 8.30da artık 6 dk bir giren ve dudaklarımı kemirten ciddi sancılar basladı kalktım bi güzel hazırlandım sac makyaj o biçimdi yani:)) eşim cok panikti ama ben bi okadar sakindim 9da hastaneye gittik ebe yine acıklıga baktı ve 4 cm olmuş dedi nasıl sevindimmm :)) hemen yatışım yapıldı biraz dolaştım inatla sancı odasına gitmiyodum artık 9.45te ebe zorla içeri aldı beni hemde camdan seslenerek " özleeeem bahcede doğurcan cabuk servise cık:))" tabi ben hiç üstüme alınmıyorum rezillik diz boyu:)) cıktım lağman yapıldı ve saat 10da bi serum takıldı ben elimde serum askısıyla koridorlarda eşimle sohbet ediyodum ki eşim zorla içeri yolladı beni "bi git geri gelirsin" diye...ya adamın içine mi doğmuş nedir içeri bi girdim bütün suyum boşaldı sanki o kadar cok aktıki korktum ebe geldi yine parmakladı ve 7cm acıklık olmuş bunu duyuncamı nedir anaaammmm bi sancılar bi sancılar delircem sandim nasıl bagırıyorum anlatamam ama inanın sancı dayanılmaz oldugundan diil tamamen korkudan yani hersey cok cabuk ilerlediğinden saat 11.30da doktorum yanıma geldi ama ben kendimi kaybetmiş gibiydim basımda 4 tane ebe ve 1 doktor vardı cok paniklemiştim öyle sacma sapan bi nefes alışım vardıki görmeliydiniz doktor " şu anda bebeğine hiç oksijen gitmiyo" dedi ve ben nefes almayı tamamen bıraktım adam afalladı "hayır hayır böle yapmıcan burnundan al agzından ver hızlı hızlı" dedi kızlar bu teknik acayip işe yarıyo sancıların acısını yarı yarıya kesiyo kendinize geliyosunuz...sonra ayaga kalkmak istedim nedense yercekiminin etkisiyle dogumun hızlanacagını düşünmüştüm ve haklıymışım ayakta sadece 10 dakika daha sancı cektim ve saat 11.55te acıklık 9 cm oldu hemen doğumhaneye girdik o ıkınma denen seyi önce beceremedim sadece ıngghh gibi acayip bi ses cıkarıyodum ama ıkınmıyomuşum sıkmışım kendimi sonra buyuk çişim geldi ben bi gidiim geliim dedim:)) ebe dediki " doktor bey dısarı cıksın ben buraya bi kova koydum içine yap sen olurmu özlemcim" baktım tutamıcam tamam dedim doktor da gercekten cıktı:)) ve ben tek gercek ıkınmayla saat 12.15te dünyalar güzeli yavrumu gözlerimle göre göre doğurdum hatta cocuk dogdu yanagıma verdiler ben hala ıkınıyodum o kadar şok edici bi olay yani:)) ama kızlar o sancıların bi anda kesilişini o büyük rahatlamayı o dünyalar sizin olmuş hissini asla tarif edemem mutlaka yasanmalı sancıları cekerken bi daha asla dogurmam beeeen diyodum ama bebeğim cıkarken ayyy ben hep dogururum dedim... sonra plesantayı falan cıkardıla o arada bana kesi de atmışlar ama inanın ruhum bile duymadı dikiş cok atılmadı 4-5 tane bişeydi o anda bebeğim koynuma yumulmuş oldugundan onları da duymadım zaten sonra dogum masasından kendim kalktım bebeğimi kucagıma aldım ve yuruyerek odamıza gectik eşim cok sasırdı sen niye yürüyebiliyosun diye bi soru sordu düşünün artık ne bekliyosa garibim:)) eşimin ve kızımın ilk buluşma anını görebildiğim için hatta eşimin kucagına bebeği ilk veren ben oldugum için bi kez daha şükrettim normal doğum yapabildiğime Rabbim isteyen herkese nasip etsin ne diimki Allah bekleyen herkese hayırlı kolay ağlıklı doğumlar yasatsın şimdilik bizden bu kadar teyzeler bi dahaki doğumda görüşmek üzereee
ben 39+1 de dogum yaptım
dogumdan 3 gün önce nişan geldi, nişandan 2 gün sonra suyum geldi ve doğuma almak istedi ama bende tık yok dedim beklesek. suyun bir müddet daha yeter dedi git ama eger biraz daha gelirse durma gel dedi.
ertesi sabah 4 gibi su geldi azıcık. yattım saat 9 u bekledim. dr geldi suni sancı verildi ve süreç başladı. rahim çok güzel açılıyor dediler. saat oldu 4 doguma hazır rahim dedi ebe. ama ben ölüyorum. nefes bile almak yok. allah ım o nasıl bir acı. o acı halinde iken kal ıkın dedi ama mümkün değil. ıkınmamda lazım cunku bebek inmiyor yukarda
4.40 da aldılar doğumhaneye biri bastırıyr olmuyo o gidiyo öteki geliyor, yine yok diğeri bu sefer. ben deseniz gözlerim kapalı son gücümle elimden geleni yapıyorum.
saat 5 oldu tahmınımce o ara dediler olmuyor erkek dr u çagırın, o gelene kadar bir daha bir daha derken 5.20 de bebek oldu. ama o 35 dk içinde devamlı geldi gitti yavrum ve sanırım sonunda vakumla aldılar.
dogdugunda ayaklarını gördüm sadece gözlerim kapalıydı zaten devamlı oksijen maskesi taktılar. bebek aglamadı.çok korktum öldu zannettim
sonra ince tız bir sesle hafif agladı sustu. rahatladım o an
beni bayıltın neolur dedim. zaten ne sen ne biz daha dayanamayacgız ddi. onlarda mahvoldu valla. uyudum uyandım saat 18.10
bebeğım persembe dogdu ama halen kuvezde
bekliyorum yavrumuuuu
dua edin ne olurrrr
keşke sezeryan isteseydim kendim.
dr hiç lafını etmedi etseydi derdim riske girmeyelim sezeryan olsun
bebek toplu maşallah beim ilk dogumum.
Merhaba Güzel Mart Anneleri...
İşte Bizim HİKAYEMİZ;;;
Hamileliğimin 36.haftasında rutin kontrolüme gittiğimde nst sonucu ve usg'ye göre plasenta yaşlanması olduğunu öğrendim.O zamana kadar sorunsuz bi hamilelik geçirmiştim ve doğumum normal görünüyordu...
Bu sorunun çıkmasıyla dr'um sezeryan olacağını ve 37.haftada bebeğin alınması gerektiğini söyledi.Tabiki bu durum bende şok etkisi yaptı.Bir yandan korku bir yandan bebeğime kavuşmanın heycanı sarmıştı içimi...
3 gün sonra tekrar nst için hastaneye gittim ve bebeğimin durumu güzel görünüyordu.Dr bu sonuca göre biraz daha bekleyelim dedi tekrar 3 gün sonra nst için yine gel dedi.İçim biraz rahatlamıştı.O 3 gün sonra nst ye tekrar girdim ve acilen spinal sezeryanla doğuma alınmak zorunda kaldım...
[/COLOR]
aa canım doktorumuz ve hastanemiz aynıymış senle..insana kendini hayran bıraktırıyor bu adam dimi38+4 pazartesi günü çatı muayenem vardı doktorumuz açılma olmadığını yumuşama bile olmadığını söyledi yıkıldım resmen, çünkü normal doğumu çok istiyordum. Doktorumuz çatı muayenesi sırasında yumuşamaya yardımcı oldu ve doğumu kolaylaştırmak için ikinci bir muayene yapması gerektiğini söyledi. Ayrıca suyum neredeyse yok sayılacağından 2 günde bir kontrole gitmeye başladık. Perşembe günü sancılarım geldi ama suratımı ekşitecek kadar değil 6 saat kadar 3 dk ara ile çektim sonra sancılar gitti . Ertesi gün kontrolde doktor 2-3 santim açılmam olduğunu söyledi yine bize biraz yardımcı oldu ,bugün yarın doğurursun dedi ve ekledi doğmazsa pazartesi başlatalım bu bebek emsin artık dedi.Çünkü kızım 1 haftada hiç kilo almamıştı ve suyum yok gibiydi. Sancılarım yine başladı yaklaşık 3 saat kadar sürdü 105 lere kadar çıktım ama yine suratımı ekşitecek kadar acısı olmadı .Tüm aile doğurucam diye bekledi o gece ama sancılar yine gitti.
Biz pazartesiye kadar bekledik ama kızım gelmedi. Pazartesi doktorumuz muayenede rahme doğumu hızlandıran bir ilaç yerleştirdi ve bizi hastaneye (TOBB) gönderdi. Saat 14 civarları hastaneye gittim. sancım yoktu nst ye bağladılar. Sohbet filan 16'da sancılarım başladı 4-5 dakikada bir 125 120 civarinda sancılarım vardı ama ben şikayet etmiyordum hemşireler falan baya dayanıklısınız derken 18.00 gibi içimde bir şampanya patlaması gibi bişey hissettim. ve o an sancılar coştu. 5 şiddetindeki sancıda eşimin kollarını tırmalamaya başladım :) okadar da dayanıklı değilmişim. ben epidural diye inlerken bide suni sancı taktılar. Doktorumda söyleniyor "Niye siz kadınlar dayanmaya çalışırsınızda baştan istemezsiniz epidurali diye " epiduralden sonrası mutluluk . saat 24 gibi doğum başladı ve 15 dakika içinde kızımla buluştuk. çok rahat çok güzel bir süreçti allah herkese nasip etsin. Doktorumuzun ismi Cüneyt Genç nasip olurda olursa ikinci hamileliğimde de ona gidicem. Ailece doktorumuzun hayranıyız. hayranıyız derken abartmıyorum annemin lafı "bir bebek bezleri için , birde senin doktorun için yine doğururum kızım " Ankarada doktor arayanlara hiç tereddüt etmeden tavsiye ediyorum.
canım Allah analı babalı büyütsün inşallah38.haftada yapılan çatı muayenesi sonucunda doktorum mçatımın çok dar olduğunu %30 normal doğurma şansım olduğunu söylediğinde ...gözlerim dolmuştu.çatalın tepesinde doktorla karşılıklı baya konuştuk.Senin ve bebeğin için en uygunu sezeryan dediği zaman çok üzülmüştüm.Ama hamileleiğim boyunca hep dua ettim hayırlısıyla doğum yapmayı kısmet sezeryanmış.neyse 05.03.2012 pazartesi kontrole gittik,bebişin hareketleri biraz yavaşlamış,suyu azalmış,plesantada artık miadını doldurmuş..birde doktor sölemedi ama bebişin kordonu boynuna dolanmış.doktorumuz 39+2 de 07.03.2012 çarşamba gününe gel bebişi alalım dedi..Ben baştan beri doğumun her türlüsünden korkuyordum ama Allah onunda kolaylığını veriyor.
Çarşamba sabahı uyandım namazımı kıldım Yasin ve Tebarekeyi okudum.,Zemzem suyumu içtim.Eşim,kayınvalidem ve halamla beraber 7.30da hastaneydik.hayatımda olmadığım kadar sakindim ..Hemşire serumumu taktı,beklemeye koyulduk.Sonra beni çatala aldılar,sonda takmak için ...Ameliyat elbisesini giymem istendi,sonra çatala çıktım ebe sondayı takacağı hiç canımın yanmıcanı söledi ..öle de oldu.Çataldan inip kapının onündeki sedyeye yatmam istendi..Ancak o an dizlerimin bağı çözüldü sanki tirtir titriyorum..Ebelerden yadım alarak çataldan indim...Sedyeye çıkmama yardımcı oldular..O esnada "eşini görmek istermisib-n" dedi ebe ama yok dedim ...görsem biliyorum ağlardımm...Neyse labirent şeklindeki koridorların tavanlarına bakarak ve korkarak ilerledik..Ameliyathaneye gelmiştim..içerde birsürü adam ..Kakakkikii sohbet ediyorlar..aman Allah!ım bunların elinemi düştüm diye geçiridim içimden..:))) Neyseki doktorumda ordaydı,onu görmek beni biraz rahatlattı..Anestesi uzmanı genel mi spinalmi diye sordu...Hiç bir fikrim yoktu ,korkağın biriyim zaten...Ağzımdan spinal lafı çıkıverdi..Tamam başlayalım ozaman dediler ozaman..Neyse dik oturmam sölendi Anestesi teknisyenin yardımıyla dik oturdum.Arkamda doktor belime bir iğne yapacağını ve hiç acı duymayacağımı söledi..İğneyi hiç hissetmedim.bu arada Ameliyata girene kadar ,çıkana kadar sürekli dua okdumAyetel kürsü,ihlas...Salavat getirdim..ayetel kürsüyü aklıma gelipde okuyamam diyordum ama okudum :))).Ayaklarımdan başlayan o sıcaklığı hissetmeye başladım..Ama doktoruma diyorum karnımı hissediyorum hala felan dediğimi hatırlıyorum...
Tavandaki ameliyat ışıklarından aşağısı görünyordu ama ben başka yere odaklandım..karnımın kat kat kesildiğini hissettim ama tabi acı duymadım...tuhaf bir his...15dk içinde işlem bitmiş oğluşumu yuvasından çıkarmışlardı.saate baktım..8:57 .....kordon boynuna dolanmış dedi doktorun biri ,bebişimin sesi niye çıkmadı ,saçları varmı dediğimi hatırlıyorum..arkasından oğluşum ses verdi..Ebe yanıma getirdi onu gördüm,elleri yüzünde ağlıyordu...:)Neyse bebişimi götürdüler...sıra dikişlere geldi..Ama inanılmaz bir kaburga ağrısı duydum...doktoruma sürekli söylediğimi hatırlıyorumm..kaburgalarım ağrıyor..üşüyorum diye.....az kaldı bitti tamam sakin ol vs..laflarıyla beni telkin etti..hayatımın en uzun dakikalarıydı.30dk da dikişim vs.bitti..ama insan ölüme nekdar yakın olduğunu duyumsuyor..Allah'a şükür çok güzel bir ameliyattı..Amelyathanden çıkıp odama götürüldüm..Herkes beni bekliyor ben gülerek selamladım herkesi..eşim çok şaşrımıştı nekdar sakindin sen öyle diye.en az 4 tane serum takıldı sanırım öyle ağrım sızım olmadı..Ameliyattan 2 saat sonra 3 litredn fazla su içtim..baş ağrım hiç olmadı...ben koridorda yürüyüş yaparken normal doğum bekleyen kadınların bağırması çok fenaydı..ama güzel yanı akşama doğurup eve gittiler..Biz 1 gecede hastanede yattık ertesi gün evimizdeydik...Anestezinin etkisi 4-5 saat sonra gecti ve ancak yürüyebildim,bi ara ayağa hiç kalkamama ihtimalini düşündüm(İnsan korkuyor...birdaha bebişim olursa yine spinal sezeryan isterim...hee şuan hala cesaretim yok korkuyorum ama doktorum bana o güveni verirse olur..Ben küçük bir ilçede devlet hastanesinde spinal sezeryan oldum ama inanın birçok özel hastaneye taş çıkartır,doktorumuz ve hemşireleimiz..He birde öğretmenim ..küçük yerlerde öğretmen,memur olmanın ayrıcalığı fazla...başlangıcta bebişin emme problemi vardı ilk 1 hafta ememedi sarılık oldu..Neyse gecti onlarda..şuan mışıl mışıl uyuyor bende bu satırları yazıyorumm..İnanılmaz birşey ...bebişim doğalı bugün 12 gün oldu ,zaman çok çabuk geçiyor..İşallah herkesin bebeği hayırlısıyla büyür ,hayırlı birer evlat olur..
Bnde 3 cm açıklıkla bikaç gündür gezerken ve oğluşumun kendiliğinden gelmesini beklerken 10 mart cumartesi rutin gündüz uykumdan uyanmaktaydımki birden bi sızıntı hissettim iç çamaşırımda..panikle ayağa kalktım ve o anda suyum boşaldı..heycanla kayınvalidemin yanına gittim içeri tabi bi yandn pijamamın altı sırılsıklam paçalarımdan sular aka aka "anne suyum geldi" dedim. oda panik yapma sakin ol dedi..hemen eşimi aradım durumu anlattım oda iş yerinden uçarak geldi sanırım biz giyinene kdr kapıdaydı..bu arada su akmaya devam ettiği için altıma hasta bezi koydum..hızla hastaneye vardık..doğumhaneye girdiğimde ebe çatı muayenemi yaptı ve açılmamın 4 cm olduğunu söyleyerk yatışımı yaptı..kıyafetlerimi çıkardım önlüğümü giydim hemşire serumumu taktı..tam anlamadım ama hatırladığım kadarıyla düşük dozda suni sancı verdiklerini söyledi..hastaneye gidene kdr sancım yoktu ama hastaneye girmemle sancım başladı..kendi sancılarım tatlı tatlı gelirken bunlar azda olsa suni sancı verdiklerinde sancılarım yavaş yavaş şiddetlenmeye başladı..sanırım doğumu hızlandırmak için suni sancı verdiler belkide kendi sancılarımla çok uzun sürer diye düşündüler..neyse saat 2 de yatışım yapıldı..vakit nasıl geçti anlamadım 3 saat sancı çektim..sonlara doğru korktuğum başıma geldi hemşire elinde lavmanla yaklaştı..ama gerçekten hiçde korktuğum gibi değilmiş..hatta lavmandan sonra öyle rahatladımki içimin temizlendini hafifledimi hissettm..artık sancılarım dayanılmaz olmuştu..hemşire gelip "tekrar muayene etmem gerekiyo..belkide doğum başlamıştır boşuna sancı çekme" dedi..tekrar muayene etti.açıklığım 7 cm olmuştu.."kafası kanalda.şimdi tuvalete git otur ve orda 3 sancı geçir..her sancıda tüm gücünle ıkın" dedi amma velakin öyle bi sancıki geldiinde ne ıkınabiliyorm ne oturabiliyorm doğru dürüst...neyse 3 sancı geçirdikten sonra beni çatala aldılar ve bnm için ölüm gibi geçen yaklaşık yarım saat başladı..sancı gelince nasıl ıkınmam gerektini gösterdi hemşire..başladım sancı gelince ıkınmaya daha doğrusu çalışmaya çünkü sancı gelince hiç hareket edemiyodum ıkınmak çok zordu bnm için..neyse öyle böyle başardım ıkınmayı..baya bi ıkınma çabalarından sonra hemşire "bebek kanalda çok kaldı..düzgün ıkınamıyosun daha kuvvetli ıkın" dedi ve yandaki ebeden yardım istedi.. bu sefer sancı gelince bn ıkınmaya çalışırken ebe üstten yükelniyodu karnıma (ebede 100 kiloluk bi kadın)..o kdr baskı yapıyoduki artık gözümde yıldızlar uçuşuyodu..ama oğluma kavuşmak için tüm gücümle ıkınmaya devam ettim..artık gücümün sonuna gelmiştim sancı geçince baygın bi şekilde duruyodum..son kez denedim tüm gücümle oğlumun kafasını hissediyodum artık ama tam çıkcakken sancım gtti ve bi süre oğluşum çıkışta kaldı..son bi ıkınma daha ve o sırada dr. geldi kesiyi attı oğluşum pırt diye çıktı...aman Allahım nasıl bi rahatlama..çok şükür Allahım şükürler olsun diyip duruyodum..gerçekten dünyaya yeniden gelmek gibiymiş..oğlumu yanımdaki masada ağlatmaya çalışıyolardı..hemşire "çok yorgun düşmüş baksana kollarına" dedi oğlumun kollarını yuları kaldırıp bırakıyodu oda hiç hareket ettirmiyodu..ağlaması gerekirken kedi yavrularının çıkardığı seslere benzer sesler çıkarıyodu..sonunda hemşire ağlatmayı başardı..oksijen maskesi taktılar yaramaz oğlum hemşire takıyo o çıkarıyodu kafasından..kanalda çok kaldığında resmen doğduğunda kafası uzundu..sonra düzeldi Allahtan..1 saat dikişim sürdü..dışardan fazla yok sanırım ama içerden çok yırtılmalar olmuş..neyse herşey bitti doğumhaneden çıkarken eşim bni görünce korktu..herkes yüzüne ne oldu diye sorup duruyodu..odama gidince aynaya baktım ve olduum yerde kaldım..yüzüme olduu gibi kan oturmuştu çil çil..omuzlarıma kdr..ıkınmaktan..neyse çok zorlu bi doğum oldu bnm doğumum ama sonuca değerdi..inanın oğlum gözümde çok farklı..zorlu bi doğum olması onun kıymetini 1000 katına çıkardı sürekli ona bakıp ağlıyorum bn sni nasıl çıkarttım diye..o kdr güzel bi duyguki çektiin tüm acılar sıfırlanıyo gözünüzde onu kollarınıza alınca..sanırım bn normal doğurmayı beceremiyorum bidahakine sezeryan olasılını düşünmeliyim :)) şunu da belirtiyim normalde kendilinden ıkınma hissinin gelmesi gerek bni o ıkınma hissi gelmeden çatala aldıkları için bu kdr zorlandım...yani zorla olmayan bişeyi ıkınarak getirmeye çalıştım..halbuki kendilinden akışına bıraksalar belki böyle olmazdı..o yüzden bnde çok isterdim kolay bi doğum olsun gözüm korkmasın ama kısmet böyle oldu..
günler geçiyor sabrım tükeniyordu erken gelmesini beklediğimiz bebeğim 41.haftayı doldurmuştu artık son 3haftayi o kadar zor geçirdim ki.. Yalancı sancılar vardı ama son hafta o da gitti hergün nst ne sancı var ne bişe muayene de ise açılma en başından beri 2cm (o da Enes'in doğumundan 21ay geçti o açıklık normalmis)
CUMA günü yine sabah nst için hastaneye gittik annemle.. Biraz yüksek çıktı 1saat sonra yine girdim nst'ye çok az sancı çıktı sükür sabah girdiğim usg sonucunu da aldık kanala girmek üzere dedi dr. Artık beklemeyelim bugün yatişini yapalım açılma olursa ne güzel olmazsa sezeryan çünkü bebek miyadini doldurdu kilosu 4025gr kafası 10cm çıktı usgde mecbur kabul ettim.
Saat 11:30filan di sanırım doğumhanenin kapısından girdim kayıt işlemleri kan alma damar yolu vs.lavman yapıldı çok çekindim ilk başta ama hasta bakicinin rahatlığı beni de rahatlattı 15dk sonra tuvalete çıktım nst'ye baglandim birazdan dr geldi birkaç soru sordu muayene etti suyumu açtı sancım vardı ama çok azdı sık değil suni verdiler 1saat sonra sancilarim sıklaştı saat 2:30filandı dayanamıyorum artık dedim ebe ıkin bakalım nasıl dedi ben bi ıkındim ooo süper dur ıkınma dedi doğum koltuğuna geçtik koşa koşa çıktım ıkındim kafasının indiğini hissettim bidaha ve kafası çıktı ebe dur yavaş yavaş dedi .. Sonra bidaha ve oğlum doğdu gerçekten bu anlarda acı çekmiyordum kolay doğum bu olsa gerek... ve benim ilk doğumdan dolayı korkutuğum ve kastığım dikiş bölümü başladı eskisinin yarısı kadar adı ne olucak dedi eyüp dedim o zaman göbek adı taha dedi ebe .yarım saat burda kalıcaksın serum bitsin gelicem dedi geldi içimdeki pisliklerin temizlendiğine emin olup beni kaldırmalarını söyledi ve tekerlekli sandalyeyle çıkış kapısına yöneldik benim suratımda anlamsız gevrek gevrek gülümseme kapı açıldı eşim bekliyodu oda gülümsedi sevindi bizi görünce ve odaya gittik. Sanki doğum yapan ben değildim maşallah hiç bi şeyim yoktu ..
eveeet gelelim bizim hikayemize...6 mart sabahı 38+1 iken eşimi işe gönderdikten sonra evin içinde boş boş dolaşırken birden bacaklarımda bi sıcaklık hissettim bi baktım bişey akıyo ve ben engel olamiyorum yaklasık bi bardak kadar aktı ve durdu ben öle bi saflaşmıştımki oldugum yerde bacaklarıma bakıyodum ne yapıcağımı sasırmıştım hemen bizim güzel topiğimize girip durumu anlattım ve siz canım arkadaslarım içimi ısıttınız doğuruyosun diyerek:)) cok mutlu olmustum hemen esimi aradım hazırlandım sakin sakin indim dolmuşa bindim!!!! bu arada suyum gelmeye devam etmiyodu hastanede ebe çatı muayenemi yaptı hiç öle korktugumuz gibi diilmiş 2 cm acıklık oldugunu su kesesinin yukarılardan biyerden yırtıldıgı için suyun biraz gelip kesildiğini söyledi peki nolcak dedim beklicez acılman artıcak ve doğurcaksın dedi...cok saskındım 1 gün önce artık dogsun diye kendimi ev işlerine vururken şimdi acaba erkenmi ya bişi olursa diyodum doktorun yanına gittim hemen yatısını yapalım dedi yok dedim ben evde bekliim nolur...tamam dedi eve geldim bir gün önceden kalan ev işlerimi bitirdim cantayı tekrar hazırladım yemrk yaptım sürekli hareket halindeydim en son sıcak bi banyo yaptım ve oturup eşimle tv izledim uykum geldi yattım ama uyumak ne mümkün bi sancılar basladıki sormayın hani öle cok katlanılmaz acılar diil ama 15 dk bir bi giriyo 30 saniye falan panik oluyoruz geciyo sabaha kadar böle böle defalarca sancılandım ama inatla iice düzene girsin diye bekledim sabah saat 8.30da artık 6 dk bir giren ve dudaklarımı kemirten ciddi sancılar basladı kalktım bi güzel hazırlandım sac makyaj o biçimdi yani:)) eşim cok panikti ama ben bi okadar sakindim 9da hastaneye gittik ebe yine acıklıga baktı ve 4 cm olmuş dedi nasıl sevindimmm :)) hemen yatışım yapıldı biraz dolaştım inatla sancı odasına gitmiyodum artık 9.45te ebe zorla içeri aldı beni hemde camdan seslenerek " özleeeem bahcede doğurcan cabuk servise cık:))" tabi ben hiç üstüme alınmıyorum rezillik diz boyu:)) cıktım lağman yapıldı ve saat 10da bi serum takıldı ben elimde serum askısıyla koridorlarda eşimle sohbet ediyodum ki eşim zorla içeri yolladı beni "bi git geri gelirsin" diye...ya adamın içine mi doğmuş nedir içeri bi girdim bütün suyum boşaldı sanki o kadar cok aktıki korktum ebe geldi yine parmakladı ve 7cm acıklık olmuş bunu duyuncamı nedir anaaammmm bi sancılar bi sancılar delircem sandim nasıl bagırıyorum anlatamam ama inanın sancı dayanılmaz oldugundan diil tamamen korkudan yani hersey cok cabuk ilerlediğinden saat 11.30da doktorum yanıma geldi ama ben kendimi kaybetmiş gibiydim basımda 4 tane ebe ve 1 doktor vardı cok paniklemiştim öyle sacma sapan bi nefes alışım vardıki görmeliydiniz doktor " şu anda bebeğine hiç oksijen gitmiyo" dedi ve ben nefes almayı tamamen bıraktım adam afalladı "hayır hayır böle yapmıcan burnundan al agzından ver hızlı hızlı" dedi kızlar bu teknik acayip işe yarıyo sancıların acısını yarı yarıya kesiyo kendinize geliyosunuz...sonra ayaga kalkmak istedim nedense yercekiminin etkisiyle dogumun hızlanacagını düşünmüştüm ve haklıymışım ayakta sadece 10 dakika daha sancı cektim ve saat 11.55te acıklık 9 cm oldu hemen doğumhaneye girdik o ıkınma denen seyi önce beceremedim sadece ıngghh gibi acayip bi ses cıkarıyodum ama ıkınmıyomuşum sıkmışım kendimi sonra buyuk çişim geldi ben bi gidiim geliim dedim:)) ebe dediki " doktor bey dısarı cıksın ben buraya bi kova koydum içine yap sen olurmu özlemcim" baktım tutamıcam tamam dedim doktor da gercekten cıktı:)) ve ben tek gercek ıkınmayla saat 12.15te dünyalar güzeli yavrumu gözlerimle göre göre doğurdum hatta cocuk dogdu yanagıma verdiler ben hala ıkınıyodum o kadar şok edici bi olay yani:)) ama kızlar o sancıların bi anda kesilişini o büyük rahatlamayı o dünyalar sizin olmuş hissini asla tarif edemem mutlaka yasanmalı sancıları cekerken bi daha asla dogurmam beeeen diyodum ama bebeğim cıkarken ayyy ben hep dogururum dedim... sonra plesantayı falan cıkardıla o arada bana kesi de atmışlar ama inanın ruhum bile duymadı dikiş cok atılmadı 4-5 tane bişeydi o anda bebeğim koynuma yumulmuş oldugundan onları da duymadım zaten sonra dogum masasından kendim kalktım bebeğimi kucagıma aldım ve yuruyerek odamıza gectik eşim cok sasırdı sen niye yürüyebiliyosun diye bi soru sordu düşünün artık ne bekliyosa garibim:)) eşimin ve kızımın ilk buluşma anını görebildiğim için hatta eşimin kucagına bebeği ilk veren ben oldugum için bi kez daha şükrettim normal doğum yapabildiğime Rabbim isteyen herkese nasip etsin ne diimki Allah bekleyen herkese hayırlı kolay ağlıklı doğumlar yasatsın şimdilik bizden bu kadar teyzeler bi dahaki doğumda görüşmek üzereee
4 mart günü kızımı teyzesiyle annannesine gönderirken içim çok fena olmuştu.. doya doya öpüp göndermiştim kuzumu.kayınvalidem bizdeydi. o gece 12 den sonra yiyip içmek yasak demişti doktorum. bende 12 gibi bi yarım ekmeği indirmiştim mideye:))
heyecanla yatıp sabahın 5inde uyandıktan sonrada uyuyamamıştım. kalktım yavaş yavaş saçlarımı düzleştirdim, makyaj yapmaya başladım.. 6 oldu eşimi uyandırdım kahvaltı yapmaları için. saat 7 de yola çıktık ve 7:10 da hastaeneye giriş yaptık, doğum salonuna çıktık. form doldurma işlemleri, soyunup önlüğü giymem, nstye bağlanmam, lavmanımın yapılması(burda biraz utandım) hepsi bir arada işliyordu ve çok heycanlıydı:)))ama makyajımı sildirmişlerdi, anesteziyi etkiler diye.
yarım saat kadar sonra başka odaya alındım.. orda benimle aynı doktorda sezeryana girecek bi hamile daha vardı.. beklemeye başladık. bu arada ben uyukluyordum :)) saat 9 olduğunda doktorum geldi ve diğer hamilenin sancıları fazla olduğu için önce onu aldı.
saat 11 olduğunda 2 şişe serum bitmiş, içimde hiç bişi kalmamıştı:)) ve doktorumun sesini duymuştum.. hastamı hazırlayın diyordu.. hemen hemşireler geldi, sondam takıldı ve öyle çok acımamıştı. sonra ameliyathane yolunu tuttuk ve içeri girdiğimizde saat 11:17yi gösteriyordu. 3 dk içinde tüm hazırlıklar bitmişti ve ben yatmıştım. spinal iğnesinden sonra ayacıklarım sıcacık olmuştu:))
veee ameliyat başlamıştı.. doktorum kesiyi attıktan sonra ürkütücü manzarayla karşılaşmış ve senin ileri derecede yapışıklığın oluşmuş demişti( zor dakikalar da böylelikle başlamıştı.. yapışıklık nedeniyle bebeğimi çıkarıcak yer yoktu doğumdan 3 gün öncesine kadar hiç bi şey yokken doğumda bebeğimin boynuna 2 kat kordon dolanmış olduğu görüldü.karnıma ve mideme doğru yaptıkları baskılardan canım çok yanıyordu.5 dk içinde bebeğin çıkması gerekirken tam 15 dk sürmüştü. ameliyat masasında resmen hırpalanıyordum, sallanıyordum ( artık bağırmaya inlemeye başlamıştım.bi kaç saniye daha böyle devam etseydi genel anesteziye geçilmesini isteyecektimki uzun uğraşlar sonucu kızım çıkarmışlardı.sağ tarafıma doğru kesiyi uzatmışlar ve ordan yer bulunup yavrum çıkarılmıştı. Didemim saat 11:35te dünyaya gözlerini açmıştı. ve doktorumda maşallah hemen gözlerini açtı demişti:) meraklı kızım etrafı merak etmiş:))
dikişe başlanmadan öncede doktorumun jestiyle önceki sezeryandan kalan ortadaki sert ve kötü görünen bölge kesilip alınmıştıkesi yeri kapatılmaya başlanırken o rahatlamanın verdiği enerjiyle başımdaki anestezi doktoruma "niye müzik yok" diye sormuştum :)) sağolsunlar isteğim hemen yerine geldi ve ilk dinlediğim şarkı pek sevmesemde Hadise Aşk kaç beden giyer olmuştu:)))
ameliyatım çok zordu ama sonrası Defnedeki gibi zor olmadı şükürler olsun..
ilk yürüyüş defnede çok feciydi ama bu kez çok rahat yürüdüm. gaz çıkarmam biraz uzun sürmüştü ama taburcu olmadan gazımı da çıkarmıştım, diğerinide :))
şükürler olsun bende kızımda sağ salim çıktık.. bugün kırkımızıda yarıladık çok şükür..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?