Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
ben de gözlerim dolarak okudum...gergin başlayıp,en güzel mutlu sonla bitmiş..maaşallah lefter arene,adı gibi çok güçlü bi bebek olduğunu göstermiş herkeseEvet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece...
Amerda canm gözünaydn kavuşmuşsun meleğine...
benm de 2 günüm kaldı, ben de izmirdeyim ve anlattıklarına şok oldum. hangi hastaneye gittiniz en sonunda??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?