- 23 Nisan 2011
- 2.702
- 661
- 363
teşekkürler canım sana güzel hayırlı doğumlar diliyorum ....ben en başından bu yana şifa hastanesine serdar beye gidiyordum ama işte o gece şifa beni ortada bıraktı.doğumu karşıyaka medicalparkta yaptım iyikide gitmişim oraya mükemmel bir hastane doktorlar çok deneyimli ve çok yardımcı oluyorlar insana motivasyon açısından odalar çok temiz personel güler yüzlü ben çok memnun kaldım evime çok uzak olmasaydı keşke oraya devam ederdim hep(( ama çok uzağız
ben de medikal parka çok yakınım. bi ara oraya devam ettim ama şuan doğumu egepolde yapacağım pazartesi kısmetse.
Amerdacım maşşallah bebişine ve sana, çok tatlı kuzucuk 41 kere maşşallahSize küvez yok diye o hastaneleri de tek tek şikayet ederim ben olsam, nasıl olmaz koskoca şehirde yahu:S Neyse ki sorun olmamış.
Birde normal doğumla ilgili birkaç soru sorabilir miyim? 5 cm açılmayla bebiş doğarken zorluk yaşamadın mı? Kesi falan mı yaptılar, bebiş küçük olunca sorun olmuyor mu yoksa, ben 10 cm ile bebişler doğuyor diye biliyorum. Ben de normal düşünüyorum da bilgileniyim dedim. Bir de sancı tam olarak nerde hissediliyor o dayanılmaz dediğin karında mı belde mi, aşağı kısımlarda acı oluyor mu? ay çok soru sordum özür dilerim ama merak ettim
amredaa maşallah canım oğluşuna pek tatlı.ben seni doğum hikayeni okumadan önce sezryn oldun sanmıştım 34 haftalıkken doğum yaptığın için.ama maşallah normal doğum yapmışsın kutlarım.Allahım analı babalı büyütmeyi nasip etsin.darısı bizlere inşallah.
eee tabi sorucaksınız canm bizde seve seve cevaplıyacaz :)))
beni mecburiyetten 5 cmle doğuma aldılar canm çünkü suyum bitmişti bebiş içerde susuz kalmıştı ve sezeryan içinde geç kalınmıştı çünkü oğluşum çoktan yola koyulmuştu :))) 5 cmde yeterli bi açılma olmadığı için mecburen kesi yapıldı canm ama inan ne o kesiyi nede dikişleri hissediyorsun :)))) sancıyı kasıklarda hissediyorsun canm regl ağrısının en az 10 kat fazlası gibi bir ağrı diye tarif edebilirim kasıklardan başlıyor ve alta vuruyor daha çok makata ama ne olursa olsun iyiki normal doğum yapmışım diyorum doğumdan 1 saat sonra ayağa kalktım ve hastane içersinde seke seke dolaşmaya başladım o bir saatte yatmazdımda başımda gardiyanlarım vardı :))) hamileliğim boyunca aldığım 8 kilonun ise doğumda 7 sine veda ettim 1 kilo fazlam kaldı
sormak istediğin herşeyi sorabilirsin canm ....
tatlım tekrardan hayırlı uğurlu olsun bebeğin rabbim analı babalı büyümeyi nasip etsin..
benim de merak ettiğim bir konu var...
suyun gelmesi nasıl devam etti? yani böyle yatakta dönerken geldi suyum demissin ya hissedilir şekilde su geliyor değil mi..?hastane ararken de sürekli geldi mi suyun? bir de su biizm normal akıntımızdan farklı değil mi sumu akıntımı ayırtedilebiliyor dimi?
çok soru sordum kusura bakma:26:
ilk gebeliğim malumm çok cahilim bu konularda....
çok heyecanlı çok duygulandım. Allahım analı babalı büyütsün inşallah..Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
canım gözün aydın Allah analı babalı büyütsün inş. maaş. bebişine de. hastanelere de şok oldum ya şu hale bak izmir gibi büyük şehirde... soğukkanlılığına da hayran kaldım tebrikler.
ben de normal doğum istiyorum inş. lavman sonda falan öyle şeyler yapılıyor mu nasıl yapılıyor?
Evet gelelim bizim hikayemize ,biz yola bundan çoook önce tedavi aşamasında başladık istanbulda gezmediğimiz dr çalmadığımız kapı kalmadı sebepsiz kısırlık, olmuyo her ay adet sancısı ,her ay hüsran gittiğimiz dr ların iki tanesi üstüste aynı şeyi söylemiyo ,ilk aşılama ilk hüsran ,tüp bebek kararı maddi hazırlıklar ,sonra bi anlık karar ve 2.aşılama tam 3 ay tedavide sürekli aksaklık,zavallı dr kadın doğumcumu ,pisikiyatrmı bi dönem benim yüzümden karıştırmış olabilir:) sürekli ağlıyodum ,bu seferde olmayacak diye . 17 haziran aşılmanın yapıldığı gün 12 gün sonra kanda gebelik belli oluyo 29 haziran a geliyo benim d.günüme .cesaret edemeyip d.günümü bundan sonra kutlayamam diye 1 gün daha beklemem ,saat 4 te belli olacak kan sonucunu öğrenmek için
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
Evet gelelim bizim hikayemize ,biz yola bundan çoook önce tedavi aşamasında başladık istanbulda gezmediğimiz dr çalmadığımız kapı kalmadı sebepsiz kısırlık, olmuyo her ay adet sancısı ,her ay hüsran gittiğimiz dr ların iki tanesi üstüste aynı şeyi söylemiyo ,ilk aşılama ilk hüsran ,tüp bebek kararı maddi hazırlıklar ,sonra bi anlık karar ve 2.aşılama tam 3 ay tedavide sürekli aksaklık,zavallı dr kadın doğumcumu ,pisikiyatrmı bi dönem benim yüzümden karıştırmış olabilir:) sürekli ağlıyodum ,bu seferde olmayacak diye . 17 haziran aşılmanın yapıldığı gün 12 gün sonra kanda gebelik belli oluyo 29 haziran a geliyo benim d.günüme .cesaret edemeyip d.günümü bundan sonra kutlayamam diye 1 gün daha beklemem ,saat 4 te belli olacak kan sonucunu öğrenmek için eşimle telofon başına geçip arayışımız ,sekreterin 191 deyişi ,şu an bile hatırlarken ağlıyorum.eşimin 191 in anlamını bilmeyip benim hıçkıra hıçkıra ağlayışımı sakinleştirmek için olsun bi daha deneriz deyişi ve evet hayatımda geçirdiğim en özel en güzel 35+3 hafta .
Gelelim doğuma:),üst katımızdaki sevgili komşumuz tam 6 aydır banyosu akıtmasına rağmen yaptırmıyo ,yaklaşık 2 hafta önce yine akıttı ,en sonunda kavga dövüş yaptırmaya karar verdi.yanlız orası yapılırken bizim banyonun çamur olacağını düşünmemeiştik biz ,11 şubat akşam banyoya bi girdim heryer çamur ,eşim biraz uğraştı ama daha fazla çamur yaptı baktım olmicak girdim baştan aşağı banyoyu yıkadım cifledim ,vimledim gece yarısı bitti yattım dinledim gayet iyiydim sabah eşim işe gitti hafif bi su geliyo sürekli ama bendeki nasıl bir cehaletse idrar kaçırıyorum zanettim :)akşama kadar o su gelmeye devam etti bende umursamamaya :) eşim akşama kardeşiyle eve geldi yemek hazırladım,yedik ,hatta o kadar çok yapmışımki yemeği doğumdan sonra evdekiler benim yemeklerimi yemişler:),telefon geldi arkadaşlardan akşam 9.30 gibi çaya gelicez diye ok dedik çayı demledim yattım biraz dinleneyim diye kapı çaldı saat 10 gibi eşim açtı ,bende ayağa kalktım ve bidenbire 1-2 bardak kadar su boşaldı , ben panikle çığlık attım bişey aktı diye arkadaşlar kapı ağzında dondu kaldı:) sonra erkekler yan odaya geçti arkadaşım beni sakinleştirdi , doğumun başladığını sakin olmamı söyledi hastaneyi aradı hemen gel dediler , annemleri aradık , sonra nasıl bi sakinlikse benimki duş aldım ,arkadaşım bu arada çantamı kontrol etti, saat 11 olmadan hastanedeydik muayene sonucu 2 cm açılma dediler ,bizim hastanede pazarlık yaparken öyle konuşmamışlardı ama doğuma gece kendi dr gelmedi, o panikle hiçte umrumda olmadı valla .nts bağladılar hiç sancı çıkmadı ama biz zaten sezeryan kararı vermiştik ,şeker ve hepatit b çıkmıştı hamileliğimde.sipinal anestezi ile 12/02/2012 saat 1.34 te 3.194 gr 48 cm kızımız meryem selin dünyaya gözlerini açtı onu kollarıma ilk verdiklerinde annelik nasıl bişeymiş anladım. 10 .günümüz bu gün ve Allahıma milyonlarca kere şükrediyorumki bana bu mutluluğu yaşattı ve herkese dua eiyorum Allahım isteyen herkese nasip etsin. aminnnnnnnnnnnnnnn
Evet gelelim bizim hikayemize ,biz yola bundan çoook önce tedavi aşamasında başladık istanbulda gezmediğimiz dr çalmadığımız kapı kalmadı sebepsiz kısırlık, olmuyo her ay adet sancısı ,her ay hüsran gittiğimiz dr ların iki tanesi üstüste aynı şeyi söylemiyo ,ilk aşılama ilk hüsran ,tüp bebek kararı maddi hazırlıklar ,sonra bi anlık karar ve 2.aşılama tam 3 ay tedavide sürekli aksaklık,zavallı dr kadın doğumcumu ,pisikiyatrmı bi dönem benim yüzümden karıştırmış olabilir:) sürekli ağlıyodum ,bu seferde olmayacak diye . 17 haziran aşılmanın yapıldığı gün 12 gün sonra kanda gebelik belli oluyo 29 haziran a geliyo benim d.günüme .cesaret edemeyip d.günümü bundan sonra kutlayamam diye 1 gün daha beklemem ,saat 4 te belli olacak kan sonucunu öğrenmek için eşimle telofon başına geçip arayışımız ,sekreterin 191 deyişi ,şu an bile hatırlarken ağlıyorum.eşimin 191 in anlamını bilmeyip benim hıçkıra hıçkıra ağlayışımı sakinleştirmek için olsun bi daha deneriz deyişi ve evet hayatımda geçirdiğim en özel en güzel 35+3 hafta .
Gelelim doğuma:),üst katımızdaki sevgili komşumuz tam 6 aydır banyosu akıtmasına rağmen yaptırmıyo ,yaklaşık 2 hafta önce yine akıttı ,en sonunda kavga dövüş yaptırmaya karar verdi.yanlız orası yapılırken bizim banyonun çamur olacağını düşünmemeiştik biz ,11 şubat akşam banyoya bi girdim heryer çamur ,eşim biraz uğraştı ama daha fazla çamur yaptı baktım olmicak girdim baştan aşağı banyoyu yıkadım cifledim ,vimledim gece yarısı bitti yattım dinledim gayet iyiydim sabah eşim işe gitti hafif bi su geliyo sürekli ama bendeki nasıl bir cehaletse idrar kaçırıyorum zanettim :)akşama kadar o su gelmeye devam etti bende umursamamaya :) eşim akşama kardeşiyle eve geldi yemek hazırladım,yedik ,hatta o kadar çok yapmışımki yemeği doğumdan sonra evdekiler benim yemeklerimi yemişler:),telefon geldi arkadaşlardan akşam 9.30 gibi çaya gelicez diye ok dedik çayı demledim yattım biraz dinleneyim diye kapı çaldı saat 10 gibi eşim açtı ,bende ayağa kalktım ve bidenbire 1-2 bardak kadar su boşaldı , ben panikle çığlık attım bişey aktı diye arkadaşlar kapı ağzında dondu kaldı:) sonra erkekler yan odaya geçti arkadaşım beni sakinleştirdi , doğumun başladığını sakin olmamı söyledi hastaneyi aradı hemen gel dediler , annemleri aradık , sonra nasıl bi sakinlikse benimki duş aldım ,arkadaşım bu arada çantamı kontrol etti, saat 11 olmadan hastanedeydik muayene sonucu 2 cm açılma dediler ,bizim hastanede pazarlık yaparken öyle konuşmamışlardı ama doğuma gece kendi dr gelmedi, o panikle hiçte umrumda olmadı valla .nts bağladılar hiç sancı çıkmadı ama biz zaten sezeryan kararı vermiştik ,şeker ve hepatit b çıkmıştı hamileliğimde.sipinal anestezi ile 12/02/2012 saat 1.34 te 3.194 gr 48 cm kızımız meryem selin dünyaya gözlerini açtı onu kollarıma ilk verdiklerinde annelik nasıl bişeymiş anladım. 10 .günümüz bu gün ve Allahıma milyonlarca kere şükrediyorumki bana bu mutluluğu yaşattı ve herkese dua eiyorum Allahım isteyen herkese nasip etsin. aminnnnnnnnnnnnnnn
Evet kızlar yaklaşık 2 haftadır heyecan ve stres dolu doğum hikayemi sizlerle paylaşmak için can atıyordum..
6 şubat pazartesi günü çok garip bir ruh hali içersindeydim durduk yere ağlama krizleri geçiriyordum duvarlara bakıp bakıp ağlıyordum inanılmaz bir stres vardı üzerimde ve ben buna anlam veremiyordum çünkü sebebi yoktu...Akşam eşimin eve gelmesiyle azda olsa rahatladım tabi bu hallerime oda anlam veremedi bütün akşam :))) gece yarısına doğru sağ bacağımda uyuşmalar başladı gün içersinde çok ayakta kalmama bağladım ben bu uyuşmaları öylede bir uyku bastırmıştıki kendimi zor attım yatağa...yatakta aynı uyuşmaları belimde yaşamaya başladım sol tarafıma yatmıştım bi sağa döneyim dedim dönmemle suyumun gelmesi bir oldu hemen yataktan fırladım ve lavaboya gittim hafif bi kanamada vardı hemen telefonuma sarıldım ve ablamı aradım doğum başlıyor hemen hasteneye koşun dedi hemen eşimi uyandırdım kalk suyum geldi diye yazık garibim o heyecanla anahtarları almış eline üstünde pijamaları kapıya koşuyo :))) ilk etapta onu sakinleştirmek zorunda kaldım tabi daha sonra sonkez çantamı kontrol ettim ve hastaneyi aradık aldığımız cevap bizi şoke etti hamileliğimin başından bu yana kontrole gittiğim hastane gelmeyin boş küvöz yok cevabını verdi bize akabinde izmirdeki hemen hemen bütün hastaneleri aradık aldığımız cevap hep aynıydı küvöz yok çaresizce uzun bi süre birbirimize baktık öylece.....şaka gibiydi resmen ortada kalmıştık hemen çantalarımızı alıp bize en yakın hastaneye koştuk mecburlardı o şekilde beni ortada bırakamazlar diye düşünmüştük aldılar beni doğumhaneye sizi doğuma alıcaz ama ilk olarak bi kağıt imzalamanız gerek tüm sorumluluğu üzerinize alacaksınız küvöz yok dediler ve bunu söyleyen koskoca üniversite hastanesi.....tabiki kabul etmedik hemen çıktık ordan tek bir alternatifimiz vardı izmirin taaa öbür ucunda bir hastane boş küvöz olan tek hastane artık zamanımız azalıyordu hemen oraya gittik gece saat 3 olmuştu yani suyumun gelmesinin üzerinden tam 2 saat geçmişti hemen odaya aldılar beni bebeğin kalp atışları izlenmeye alındı herşey yolundaydı çok şükür sancılarımda başlamıştı ama açılma yoktu(( beklicez dedi doktor bekledikte sabah saat 10 a kadar artık sancılar çok canımı yakmaya başlamıştı ama açılma sadece 2 cm di bu şekilde doğuma alamam seni bebeğin suyu bitti mecburen suni sancı vericez dediler ve ömrümün en berbat en dayanılmaz ağrısıyla tanışmış oldum sancılar geldiğinde nefes bile alamıyordum açılma 5 cm olunca doğuma aldı doktor yeterli değildi bu açılma ama bebişimin suyu bitmişti başarmak zorundaydım başka alternatifim yoktu. 3.ıkınmamda kavuştum oğluşuma işte o anki rahatlamayı ve huzuru kesinlikle anlatamam tarifi imkansız bişey 07.02.2012 saat 12:39 minik oğluşum karşımda duruyordu simsiyah saçlarıydı ilk gözüme takılan ne kadarda çoktu ama çok küçüktü minicik bişeydi bu çok küçük diye ağlamaya başladım biranda...dikişlerim bittikten sonra beni odama aldılar bebişimde yoğun bakıma 1 saat sonra hemşiremiz geldi bebişin kıyafetlerini almaya maşallah gayet sağlıklı tedbir amaçlı küvözde durdu bi süre daha fazlasına gerek yok giydirelim getirceğiz hemen yanınıza dedi nasıl bir mutluluktu bu yaa ben yoktum oan o odada ve diğerleri sadece bebeğim vardı şükür erken olmasına rağmen sağlıklıydı birazdan getirip vericeklerdi kollarıma .....o kadar uzun sürdüki o kısa bekleyiş zaman durdu sanki kapı açıldı ve oğluşum girdi içeri kocaman hastane çıkışlarıyla :))) resmen içinde kaybolmuştu o kadar sevimli duruyorduki ne yapacağımı bilemedim biran heyecandan ağzım dilim kurudu....kucağıma aldığımda ise dünya durdu herşey silindi beynimden hayattaki tek gerçeğimdi o benim nasıl inanılmaz bir duyguydu bu ağlamakla kahkahalarla gülmek arasında takılıp kalıyor insan herkese duyurmak istiyor haykırmak avazı çıktığı kadar bu minik adam benim oğlum diye :)))
işte böyle kızlar zor başladı ama harika sonuçlandı ....inşallah hepiniz bu başlık altında güzel hikayelerinizi paylaşıcaksınız bende sizlerin hikayelerini dört gözle bekliyor olucam oğluşumla
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?