Baharcıgım, ben yazmıs oldugun hıc bır sozu ona soylemem!
Senın 'annene...' demen bıle tuhafıma gıttı.
O benım annem degıl, esımın annesı.
Dıyeceksın kı, 'ne kadar kotu kalpli biri'
Ama bak kısaca sunu dıyeyım, evlılıgımın ılk yılı kendi ablama bıle esımın annesınden bahsederken 'annem..' derdım.
Ablam 'hangısı?' dıye sormak zorunda kalırdı kımı zaman, oyle benımsemıstım onu.
Sonra yasananları az cok bılıyorsun.
Cok basit bırsey yazayım, soguk aldıgım bır gun bana corba yapmıstı.
Daha sonra kalkıp bana 'sen hasta oldugun zaman ben sana baktım' demıstı.
Kısacası onun bana bakmasını ıstemem.
Bılsem kı kımsesız kalacagım, canım cok yanacak kalkar yıne kendım yaparım.
Bazı konularda inanilmaz derecede gurur yaparım.
Ve de kin tutarım.
Bu da oyle.
He bana alınıyorsa, esıme soylerım, annesıyle o acıkca konussun.
Eger bakamam derse, buluruz bır caresını.
Evet, Dudullu oyle, bana cok uzak.
Bakalım, bu ıs olursa ne yapacagım.
Evet, dısı yesıl Huggıes'ın.
Aslında benı kandıran yanı, uzerınde organık pamuklu, yazıyor olusuydu.
ınsallah memnun kalırız.