- Konu Sahibi BeyazOrkidem
- #13.641
o nedir neye bakıyorsunuz iki testte, benimki bellide teyit ediyim dedim
Bhcg degelerıne bakarak, cınsıyet tahmını yapıyoruz canım
ooo saklasın bakalım bi yere kadar, annesi onu bulup çıkarır artık. bende 27 ağustosta gideceğim. Gün sayıyorum.
Gerçekten pişman olup özür dilediyse senden, şu hayır mübarek gündede iftara çağırmışsa git bence, aradaki soğukluğuda zaman bırak belki zamanla senin gönlünü aldıkça belki eski samimiyetinize kavuşursun. bende bi arkadaşımla arama soğukluk girdi, eskisi gibi samimi olamıyorum ama konuşuyorum yine, zamana bıraktım senin anlayacağın. Ama çok kalbini kırmışsa o kısmınıda sen bilirsin.![]()
Ozur dılemedı hıc bır zaman.
Hatta kayınvalıdem, 'o senden ozur dılemez' bıle dedı.
Konusmamız soyle basladı;
kızının dogum gunuydu, aıle meclısı toplanacaktı, esım 'mahcup etme benı, gel' dıye ısrar ettı.
Gıttım, bır yabancı gıbı oturdum-kalktım.
Evden cıkmak uzereyken, 'geldıgın ıcın tesekkur ederım' dedı.
Sonrakı karsılasmalarımızda hep sıcaklık gostermeye calıstı ama ben samımı bulmuyorum artık onu.
Anaam, benım oglum mu olacak?Free beta hcg degerine bakıyorlar canım. eger 50 nin altındaysa erkek 50 nin ustundeyse kız diyorlar.
Zaten ıcıme hep erkek doguyordu, bu da oldu tam oldu.
Ben de kolay unutamayan biriyim Kin gütmem ama, olan biteni kolay silemem de
Eşimin ailesiyle, ben de sorunlar yaşadım, bana haksızlıklar yapıldığını düşündüm, halen de düşünüyorum
Ufak tefek şeyler de değil, çok ciddi, aşılması uzun zaman ve emek isteyen problemler yaşadık.
Hiç birini unutmadım ama eşimin hatırına, sürgit yapmanın kimseye faydası olmayacağı gibi, herkes kapısını çektiğinde en büyü zararı bana vereceğini bildiğimden, huzurum için olanları ardıma koydum ve yeni bir sayfa açtım ailesi ile. Gerekli mesafeyi koruyarak, sınırlarımı asla aştırmadan ilişkimize devam ediyorum. Gerekirse de politika yapıyorum.
Artık onların kızları/kardeşleri değilim, olmayacağım. Erkek kardeşlerinin/oğullarının eşi, bir gelin olmaktan daha ileriye maalesef gitmeyeceğim, onu hak etmiyorlar.
Ama eşim de eşinin ailesiyle uyumsuz olmasını, sorun çıkarmasını, üzülmesini hak etmiyor. Bu şekilde yıpranmayı ben de hak etmiyorum.
Nihayetinde onlar ailesi, her zaman hayatında olacaklar ve benim yaptıklarıma hak verse de, desteklemeyecek. Desteklese de bir yanı hep yarım kalacak, zamanla içten içe beni suçlayacak.
O mutsuz olacak, beni de mutlu edemeyecek
Ayrıca yaşadığın o eskisi gibi olmakla, unutamamak arasındaki ikilemi de anlayabiliyorum
Ben de zaman zaman yaşamıyor değilim.
Ama sanırım en güzeli, samimi olmadan, bir gelin sıfatıyla, daha ilerisine geçmeden ve karşı taraftan da beklemeden görüşmek.
Ben git ama samimi olma derim.
Haklısın, bu olaylardan dolayı esımle cok yara aldık.
O cabuk atlattı da, ben atlatamadım.
Ama ona da boyle bır haksızlık yapılsa, unutamazdı emınım.
Bende artık kızları-kardeslerı olmak ıstemıyorum zaten.
Bu yalanı bır yıl surdurduler.
Ama bence sorun kız kardeslerının bastan berı benı kıskanmasıydı.
Ben bunu ancak sımdı anlayabılıyorum, bana soyledıklerını anımsadıkca.
Esımın cocugumuza babasının adını vermesıne bu nedenle hep karsı cıktım.
Esımın babası, bırseylerın oldugunu fark ettı ama bana bır kez sormadı, ne oldu dıye.
Kayınvalıdeme sormus, o da 'X elefera ya bır saka yapmıs, elefera da kızmıs, onunla konusmuyor' demıs.
Kızını korumus yanı.
Bu olaylar uzerıne kayınpeder de bır sure konusmadı benımle, benım yasadıklarımı bılmıyordu oysa.
Sımdı ben bu adamın adını cocuguma vererek, onu onurlandıramam.
Kendıme bu ıhanetı yapamam.
Sanırım gıdecegım ıftara, ıfade ettıgın gıbı sadece kardesının esı olarak...