Evet hemşerim..
Ben anneme babamın vefatından sonra tüm mirası bıraktım..
Çünkü istediler..
Düğünümü evimi arabamı onlardan yardım alarak yapmadım..
Çocuklarıma bakın da demedim...
Ben her ihtiyaçları olduklarında yanlarındayken...
Onlar benim ihtiyaçlarımda yanımda yoklar
Lohusayken eşim bakar bana
3 evladımda da hastanee eşim kaldı
Annem hastaneye oğlumda gelmedi..
Kızımda geldi..
Ne çirkin bişey bu ııııyyyyyyyyyy dedi.
Çok ağladım günlerce
O gece eşime sarıldım; ama dedim..
Çirkin de olsa o benim bebeğim...
Canım ben dargın değilim anneme
Sadece sevmesini istedim beni yavrularımı eşimi..
O yapaamadı..
Diğer evlatlarını daha çok sevdi belkide..
Sadece ihtiyaçlarında beni soruyor
Ama normal zamanda eğlenirken kardeşlerimle
Beni aramıyorlar
Bu durum fena bişey be bblau...
.
Ben seni anlıyorum canım. Bir ara ben de kardeşimden bu şekilde muzdariptim.
Bana hep ihtiyacı olduğunda arıyor gibi geliyordu.
Diğer zamanlar arkadaşları vardı hayatında bir numara olan.
Anneme de düşkündü…
Beni ne zaman arasa işte diyordum bir istek geliyor.
Kırılıyordum, güceniyordum.
Çünkü her zaman ailem benim hayatımda ön planda oldu.
Annem,kardeşim için yapmayacağım şey yoktur.
Ben bekarken ve yeni evlendiğim zamanlar kardeşim okuyordu.
Ben evlenmeden önce 5-6 sene çalıştım,kendi paramı kazandım.
Fena da kazanmıyordum.
Ailem o zamanlar ev yaptırıyorlardı,ödemeleri ağırdı
Desteğime ihtiyaçları vardı.
Benim yaşıtlarım bekar olup çalışanlar,tatillere gidiyorlardı,
Bir giydiklerini bir daha giymiyorlardı.
Ben hep arzularımı,isteklerimi,hayatımı erteledim.
Ben anneme yolluyordum, kardeşime veriyordum
Kardeşime özel ders aldırdım,dershane masraflarına destek çıktım
Kıyafeti, harçlıkları hep bana aitti.
Lüks istekleri olurdu, kendime ayırmaz ona alırdım…
Kendi düğünümü kendim yaptım. Koluma takacakları bilezikten,
düğünde giyecekleri kıyafete kadar aldım aileme…..
Gün geldi devran döndü,annemin maddi durumu çok iyileşti.
Ben ev aldım,hamdolsun kendi alın terimizle ama desteğe ihtiyacımız oldu.
Durumlar sıkıştı…İşte o zaman gördüm ki emeklerim boşa gitmemiş.
Annem elinde avucunda ne varsa koydu ortaya.
Kızkardeşime rahmetli babamdan tazminat geldi,
İnan bana kaç lira olduğuna bile bakmadan elime tutuşturdu.
Geri de istemediler.
Bebek olup da sağlığım hızla ve çok ciddi şekilde kötüye gidince
Bir baktım kardeşim her an arıyor, doktora benimle geliyor
Hizmetimi görüyor.Etrafımda pervane.
Belki de dedim ciddiye alması için böyle “dank etmesi” gerekiyormuş kafasına.
Şimdi hissediyorum,aileden ileri kimsenin olamayacağını idrak ettiğini.
Zamanla oluşur belki diyeceğim ama annen de hayat tecrübesinden epey nasibini almış
Kardeşimle kıyaslamak belki de doğru olmaz.
