Canım Allah analı babalı büyütsün insallah. Gecmis olsun bu arada ameliyata donmuş sezeryan.
Birde 40+ ya kadar neden beklemedi dr'un? Benimde hic sancım olmamıştı 40+1 de sezaryene gidecektik o gece sancım geldi ve normal doğurdum. Onceden kontrollerde bir kere bile sancı görmemiştim. Hatta hic açılma bile yoktu.
Gerci hayırlısı böyleymis demek. Bebegin kucağında ya simdi :) onemli olan o.
Dogum tarihi: 26.10.2013 dogum sekli: epidural sezeryan adi:emir arda kilosu:4510 boyu:53 cm ancak sindik yazabildim tam 41.haftada bebegimin gelmeye niyeti olmadigini ve suyunun bittigi goruncr mecburen sezeryana alindim. Cumartesi sabahtsn hazir bir sekilde giyindim. Hemsire geldi lavma yapti hicte acitmafi sonra beni sedyeye yatirdilar ameliyathaneyr cok degisik bi duygu hem korku hem heyecan bir arada aglayarak girdim belden yapilan ignefe acitmio kzlar korkmaniza gerek yok doktorum desen super enerji doliydu. Konusa konusa tamamladi bebegimi koluma verdiler mis kokuodu resmen birde oyle aglamaya basladin doktorumda sakayla karisik ben bu cocugu kaciririm dedi cok tatli bisimis bu dio:) simdik cikiom bebis emziriyorum
Doğum tarihi 08.10.2013
DOğum saati 13:56
DOğum şekli spinal sezeryan
Hastane Medipol mega
Adı Ahmet Eren
Kilosu 3.450 gr
Boyu 53 cm
Kızlar ilk başta burada doğum hikayesini paylaşan herkesin bebeği hayırlı ve sağlıklı olsun inş. biraz baktım çok güzel hikayeler paylaşılmış
sağol cnm evet öyle zor ama güzel sabır işi resmen seninde doğum hikayeni okudum zor olmuş ama sonu güzel Allah analı babalı bğyütsün bu arada tüp bebek olupta normal doğum yapan çok duymadım bravo diretmişsin ve normal yapmışsın gerçi en önemlisi sağlıklı olması....Canım Allah analı babalı büyütsün insallah. Evlatlarını sana seni de evlatlarına bağışlasin. Gercekten de cok guzel bir duygu annelik. Ne kadar zorlukları da olsa.
sağol cnm evet öyle zor ama güzel sabır işi resmen seninde doğum hikayeni okudum zor olmuş ama sonu güzel Allah analı babalı bğyütsün bu arada tüp bebek olupta normal doğum yapan çok duymadım bravo diretmişsin ve normal yapmışsın gerçi en önemlisi sağlıklı olması....
beklenen doğum tarihi:19 ekim
doğum tarihi:29 ekim
doğum şekli:spinal sezaryen
doğum kilosu:3700gr
doğum boyu:52cm
beklenen doğum tarihi:19 ekim
doğum tarihi:29 ekim
doğum şekli:spinal sezaryen
doğum kilosu:3700gr
doğum boyu:52cm
nihayet buraya doğum hikayemi yazma fırsatı buldum. çok şükür uzun bir bekleyişten sonra melek yüzlü nazlı pamuğum dünyaya geldi..28 ekim sababh erkenden kalkıp duşumu aldım zaten merak ve heyecandan son günlerde uyuyamaz olmuştum günüm geçmişti ve hala doğum belirtisi yoktu bu beni daha da stres edip meraklandırıyordu pazartesi de sabah kontrol vardı eğer o gün de olmazsa çarşamba günü doktorum kesin yatış verecekti ama benim beklemeye sabrım kalmamıştı kararlıydım doktora bugün başlat doğumu diyecektim onun için gitmeden evi topladı duşumu aldım çantamı da alıp öyle hastaneye gittik sabah 8de ordaydık hemen nst çektirdik yine sancı yok ama nst de bozulma varmış korktum acaba bebeğime brşey mi oldu diye de allahtan birşeyi yo sağlıklı ama doktorum artık riske atamam günün iyice geçmiş bunun gelmeye niyeti yok dedi ve yatış verdi.hemen işlemleri yapıp odama geçtim hemşireler geldi amleyiat önlüğü giydirdi lavman yapıldı ve suni sancı serumu hemen takıldı ama bende hemen etki etmedi sabah 10da takılan serum hafif ksancı ve kasılmalar yapıyordu açılık yok beklemeye devam taki akşama kadar akşam sancılar iyice kendini hissettirdi iki de bir gelip açıklık muaynesi yapılıyor ama gıdım gıdım ilerliyor benim açıklı en son gece 2de 3cm olmuştu açıklığım ama ondan sonra çok sancım oldu doktorum sbah 8.30da geldi ve yine muayene etti hala 3cmilerlememiş çok moralim bozuldu ilerlemiyor bir de suyunu patlatıp denenyelim 3 saat içinde belli olur zaten ilerleyip ilerlemeyeceği dedi suyumu patlattı ama keşke patlatması zaten sık ve çok olan sancılar dayanılmaz oldu eşim elimi tutuyor ama ellerini parçalicam resmen git bana doktoru çağır gelsin muayene etsin 4cm olmuştur artık epidural takılsın diye çığırıyorum ama nasıl neyse 2-2,5 saat sonra doktorum geldi hala 3cm dedi isterseniz bekleyebiliriz biraz daha olur gibi dedi ama 24 saatten fazladır normal doğum için bekliyorum artık psikolojikmen gücüm kalmadı dayanamıyorum da zaten sancılara ve hala 3cm olunca delirdim hayır ben bekleyem diye çığırıyorum doktora da neyse beni sezaryene alma kararı aldı ilerlemeyen normal doğumdan mecburi sezaryen oldum çok zorlandım o kadar sancı çektim bilseydim en baştan sezaryen olurdum(annem de benim gibi olmuş o yüzden o hep suni sancı alma direk ameliyat ol diyodu ama ben şansımı deneyeyim dedim anne sözü dinlemek lazım)
doktorumun kararından sonra hemşireler geldi beni ameliyata hazırladılar hala sancılar devam ediyor bu arada aşağı ameliyathaneye götürdüler spinal istediğimi söyedim çok sancın var düzgün durabilecekmisin başarısız olur deiler ama ben narkozdan çok korktuğumdan dururum dedim sancımın geçtiği an hemen sipinal iğnesini yapmaya çalıştı anetezi uzmanı ama tam yapacağı sıra sancım geldi kendimi tuttum kızım lina tut kendini yoksa hapı yutarsın dedim iğne yapıldı beni çevirdiler daha çevirir çevirmez etki etti doktorum geldi kızımı tutup çıkardı tıpkı ben meleğim şimdi içerdi uyuyordu meleğim uyadı..
beni odama çıkardılar giydirdiler sonra meleğim yanıma geldi hemen emzirdim sanki yıllardır emiyormuş gibi hemen tuttu memeyi cuk cuk emmeye başaladı ama süt az malesef imdi var ama eşim geldi yanıma ellerinde çiçeklerle işte böyle kızlar şimdi gidip meleğime bakmama lazım allah herkese nasip etsin inşallah
şimdi bakmaya doyamıyorum kızıma o kadar güzel ki hayranım bu tatlı yüze
Cnm gözün aydın aynı kaderi paylastikbeklenen doğum tarihi:19 ekim
doğum tarihi:29 ekim
doğum şekli:spinal sezaryen
doğum kilosu:3700gr
doğum boyu:52cm
nihayet buraya doğum hikayemi yazma fırsatı buldum. çok şükür uzun bir bekleyişten sonra melek yüzlü nazlı pamuğum dünyaya geldi..28 ekim sababh erkenden kalkıp duşumu aldım zaten merak ve heyecandan son günlerde uyuyamaz olmuştum günüm geçmişti ve hala doğum belirtisi yoktu bu beni daha da stres edip meraklandırıyordu pazartesi de sabah kontrol vardı eğer o gün de olmazsa çarşamba günü doktorum kesin yatış verecekti ama benim beklemeye sabrım kalmamıştı kararlıydım doktora bugün başlat doğumu diyecektim onun için gitmeden evi topladı duşumu aldım çantamı da alıp öyle hastaneye gittik sabah 8de ordaydık hemen nst çektirdik yine sancı yok ama nst de bozulma varmış korktum acaba bebeğime brşey mi oldu diye de allahtan birşeyi yo sağlıklı ama doktorum artık riske atamam günün iyice geçmiş bunun gelmeye niyeti yok dedi ve yatış verdi.hemen işlemleri yapıp odama geçtim hemşireler geldi amleyiat önlüğü giydirdi lavman yapıldı ve suni sancı serumu hemen takıldı ama bende hemen etki etmedi sabah 10da takılan serum hafif ksancı ve kasılmalar yapıyordu açılık yok beklemeye devam taki akşama kadar akşam sancılar iyice kendini hissettirdi iki de bir gelip açıklık muaynesi yapılıyor ama gıdım gıdım ilerliyor benim açıklı en son gece 2de 3cm olmuştu açıklığım ama ondan sonra çok sancım oldu doktorum sbah 8.30da geldi ve yine muayene etti hala 3cmilerlememiş çok moralim bozuldu ilerlemiyor bir de suyunu patlatıp denenyelim 3 saat içinde belli olur zaten ilerleyip ilerlemeyeceği dedi suyumu patlattı ama keşke patlatması zaten sık ve çok olan sancılar dayanılmaz oldu eşim elimi tutuyor ama ellerini parçalicam resmen git bana doktoru çağır gelsin muayene etsin 4cm olmuştur artık epidural takılsın diye çığırıyorum ama nasıl neyse 2-2,5 saat sonra doktorum geldi hala 3cm dedi isterseniz bekleyebiliriz biraz daha olur gibi dedi ama 24 saatten fazladır normal doğum için bekliyorum artık psikolojikmen gücüm kalmadı dayanamıyorum da zaten sancılara ve hala 3cm olunca delirdim hayır ben bekleyem diye çığırıyorum doktora da neyse beni sezaryene alma kararı aldı ilerlemeyen normal doğumdan mecburi sezaryen oldum çok zorlandım o kadar sancı çektim bilseydim en baştan sezaryen olurdum(annem de benim gibi olmuş o yüzden o hep suni sancı alma direk ameliyat ol diyodu ama ben şansımı deneyeyim dedim anne sözü dinlemek lazım)
doktorumun kararından sonra hemşireler geldi beni ameliyata hazırladılar hala sancılar devam ediyor bu arada aşağı ameliyathaneye götürdüler spinal istediğimi söyedim çok sancın var düzgün durabilecekmisin başarısız olur deiler ama ben narkozdan çok korktuğumdan dururum dedim sancımın geçtiği an hemen sipinal iğnesini yapmaya çalıştı anetezi uzmanı ama tam yapacağı sıra sancım geldi kendimi tuttum kızım lina tut kendini yoksa hapı yutarsın dedim iğne yapıldı beni çevirdiler daha çevirir çevirmez etki etti doktorum geldi kızımı tutup çıkardı tıpkı ben meleğim şimdi içerdi uyuyordu meleğim uyadı..
beni odama çıkardılar giydirdiler sonra meleğim yanıma geldi hemen emzirdim sanki yıllardır emiyormuş gibi hemen tuttu memeyi cuk cuk emmeye başaladı ama süt az malesef imdi var ama eşim geldi yanıma ellerinde çiçeklerle işte böyle kızlar şimdi gidip meleğime bakmama lazım allah herkese nasip etsin inşallah
şimdi bakmaya doyamıyorum kızıma o kadar güzel ki hayranım bu tatlı yüze
Doğum tarihi 08.10.2013
DOğum saati 13:56
DOğum şekli spinal sezeryan
Hastane Medipol mega
Adı Ahmet Eren
Kilosu 3.450 gr
Boyu 53 cm
Kızlar ilk başta burada doğum hikayesini paylaşan herkesin bebeği hayırlı ve sağlıklı olsun inş. biraz baktım çok güzel hikayeler paylaşılmış
Bizde salı sabah kalktık 10:00 gibi yola çıkfık benim 1-2 gündür soğuk algınlığım vardı hastaneye gittik doğumu ne şekilde yapacağım belli değildi anestesi uzmanının yanına gittim bu şekilde narkoz vermeyelim uyandığında solunum sıkıntısı çekersin dedi o yüzden son anda spinale karar verdik kızım eşim kayınvalidem kızkardeşim annem ve teyzem yanımdaydı ameliyat önlüğü giydim lavman serum yolu derken beni almaya geldiler o an yan odadan ikibuçuk yaşındaki kızım gelip annemi nereye götürüyorlar anne nereye gidiyosun deyince bende film koptu zaten günlerdir kızımı düşünüyordum ağlamaya başladım kızkardeşim kızımı tuttu merak etme abla biz ona bakarız dedi eşim benimle ameliyathane kapısına kadar geldi ben tabi yine duygusal. Sonra anestesi uzmanı geldi çok rahatlatıcı konuşuyordu belimden iğne yaptı hemen ayaklarım uyuştu ve doktorum geldi başladılar ben tir tir titriyorum tansiyonum düştü kusabilirsin dediler o sıra kusmak istiyoum kusamıyorum sonra yükselttiler tansionumu başımda bekleyen kişi şimdi geliyor dedi aradan 15-20 dk geçmişti ben ne geliyor dedim ee bebek geliyor ne gelecek dedi o an bir ağlama sesi hemen temizlediler yanda oraya bak dediler çok güzel bir duygu hemen yanağıma koydular sıcacık .. sonra bir ara uyutmuşlaruzun sürmüş çünkü biraz sorunluymuşum doktorum sanki 4. 5. sezerysanını yptırıyormuşum gibiydi içinde çok yapışıklık vardı dedi 13:30 da girdim 15:00 te çıktım sonra bekleme odasına götürdüler 17: 00 ye kadar da orada beklettiler koydukları sondadan kan geliyormuş onun düzelmesini bekliyorlar serum veriyolar bir türlü düzelmiyor ben soruyorum bir sorun mu var kaç kişi geldi gitti 10 dakika bekliyorlar odalarına çıkıyorlar bende bir sorun mu var die bebeğimi emziremedim aç kaldı diye en sonunda doktoumu aradılar ve odama çıkardılar eşim kaç kere aşağıya gelmiş beni sormuş kardeşim hemşirelere birşey mi oldu hastamızı neden çıkarmıyorsunuz odaya diye somuş beni çok merak etmişler odaya çıltığımda dahada misafir gelmişti teyzemler odayı çok güzel süslemişlerdi sonra hemen oğlumu getirdiler hemen emzirdim kızım geldi anne noldu diye bak kardeş geldi dedik sana da bu oyuncağı getirdi diye eline oyuncak tutturduk çok güzel bir gündü tabii bir o kadar da ağrılı sonra 2 gece hastanede kaldık kızımda bizimle kaldı 12 saat sondadan kan geldi 7-8 tanede büyük serum yedim ve çok kanamam oldu kaçkere pijama değiştirdim hastabakıcılar gelip yatakları değiştirdi sonuçta oğluma kavuştum
kızım doğduğunda ikibuçuk yıl önce ( kızım tüp bebek bu arada oğlumda dondurulmuş embriyo) burada hayatımın en güzel günü diye yazmıştım oğlum doğduğunda da hayatımın en güzel 2. günü oldu Allah isteyen herkese nasip etsin.bizlerede sağlıklı büyütmeyi nasip etsin.....
RABBİM analı babalı büyütsün kızlar gözünüz aydınbeklenen doğum tarihi:19 ekim
doğum tarihi:29 ekim
doğum şekli:spinal sezaryen
doğum kilosu:3700gr
doğum boyu:52cm
nihayet buraya doğum hikayemi yazma fırsatı buldum. çok şükür uzun bir bekleyişten sonra melek yüzlü nazlı pamuğum dünyaya geldi..28 ekim sababh erkenden kalkıp duşumu aldım zaten merak ve heyecandan son günlerde uyuyamaz olmuştum günüm geçmişti ve hala doğum belirtisi yoktu bu beni daha da stres edip meraklandırıyordu pazartesi de sabah kontrol vardı eğer o gün de olmazsa çarşamba günü doktorum kesin yatış verecekti ama benim beklemeye sabrım kalmamıştı kararlıydım doktora bugün başlat doğumu diyecektim onun için gitmeden evi topladı duşumu aldım çantamı da alıp öyle hastaneye gittik sabah 8de ordaydık hemen nst çektirdik yine sancı yok ama nst de bozulma varmış korktum acaba bebeğime brşey mi oldu diye de allahtan birşeyi yo sağlıklı ama doktorum artık riske atamam günün iyice geçmiş bunun gelmeye niyeti yok dedi ve yatış verdi.hemen işlemleri yapıp odama geçtim hemşireler geldi amleyiat önlüğü giydirdi lavman yapıldı ve suni sancı serumu hemen takıldı ama bende hemen etki etmedi sabah 10da takılan serum hafif ksancı ve kasılmalar yapıyordu açılık yok beklemeye devam taki akşama kadar akşam sancılar iyice kendini hissettirdi iki de bir gelip açıklık muaynesi yapılıyor ama gıdım gıdım ilerliyor benim açıklı en son gece 2de 3cm olmuştu açıklığım ama ondan sonra çok sancım oldu doktorum sbah 8.30da geldi ve yine muayene etti hala 3cmilerlememiş çok moralim bozuldu ilerlemiyor bir de suyunu patlatıp denenyelim 3 saat içinde belli olur zaten ilerleyip ilerlemeyeceği dedi suyumu patlattı ama keşke patlatması zaten sık ve çok olan sancılar dayanılmaz oldu eşim elimi tutuyor ama ellerini parçalicam resmen git bana doktoru çağır gelsin muayene etsin 4cm olmuştur artık epidural takılsın diye çığırıyorum ama nasıl neyse 2-2,5 saat sonra doktorum geldi hala 3cm dedi isterseniz bekleyebiliriz biraz daha olur gibi dedi ama 24 saatten fazladır normal doğum için bekliyorum artık psikolojikmen gücüm kalmadı dayanamıyorum da zaten sancılara ve hala 3cm olunca delirdim hayır ben bekleyem diye çığırıyorum doktora da neyse beni sezaryene alma kararı aldı ilerlemeyen normal doğumdan mecburi sezaryen oldum çok zorlandım o kadar sancı çektim bilseydim en baştan sezaryen olurdum(annem de benim gibi olmuş o yüzden o hep suni sancı alma direk ameliyat ol diyodu ama ben şansımı deneyeyim dedim anne sözü dinlemek lazım)
doktorumun kararından sonra hemşireler geldi beni ameliyata hazırladılar hala sancılar devam ediyor bu arada aşağı ameliyathaneye götürdüler spinal istediğimi söyedim çok sancın var düzgün durabilecekmisin başarısız olur deiler ama ben narkozdan çok korktuğumdan dururum dedim sancımın geçtiği an hemen sipinal iğnesini yapmaya çalıştı anetezi uzmanı ama tam yapacağı sıra sancım geldi kendimi tuttum kızım lina tut kendini yoksa hapı yutarsın dedim iğne yapıldı beni çevirdiler daha çevirir çevirmez etki etti doktorum geldi kızımı tutup çıkardı tıpkı ben meleğim şimdi içerdi uyuyordu meleğim uyadı..
beni odama çıkardılar giydirdiler sonra meleğim yanıma geldi hemen emzirdim sanki yıllardır emiyormuş gibi hemen tuttu memeyi cuk cuk emmeye başaladı ama süt az malesef imdi var ama eşim geldi yanıma ellerinde çiçeklerle işte böyle kızlar şimdi gidip meleğime bakmama lazım allah herkese nasip etsin inşallah
şimdi bakmaya doyamıyorum kızıma o kadar güzel ki hayranım bu tatlı yüze
beklenen doğum tarihi:19 ekim
doğum tarihi:29 ekim
doğum şekli:spinal sezaryen
doğum kilosu:3700gr
doğum boyu:52cm
nihayet buraya doğum hikayemi yazma fırsatı buldum. çok şükür uzun bir bekleyişten sonra melek yüzlü nazlı pamuğum dünyaya geldi..28 ekim sababh erkenden kalkıp duşumu aldım zaten merak ve heyecandan son günlerde uyuyamaz olmuştum günüm geçmişti ve hala doğum belirtisi yoktu bu beni daha da stres edip meraklandırıyordu pazartesi de sabah kontrol vardı eğer o gün de olmazsa çarşamba günü doktorum kesin yatış verecekti ama benim beklemeye sabrım kalmamıştı kararlıydım doktora bugün başlat doğumu diyecektim onun için gitmeden evi topladı duşumu aldım çantamı da alıp öyle hastaneye gittik sabah 8de ordaydık hemen nst çektirdik yine sancı yok ama nst de bozulma varmış korktum acaba bebeğime brşey mi oldu diye de allahtan birşeyi yo sağlıklı ama doktorum artık riske atamam günün iyice geçmiş bunun gelmeye niyeti yok dedi ve yatış verdi.hemen işlemleri yapıp odama geçtim hemşireler geldi amleyiat önlüğü giydirdi lavman yapıldı ve suni sancı serumu hemen takıldı ama bende hemen etki etmedi sabah 10da takılan serum hafif ksancı ve kasılmalar yapıyordu açılık yok beklemeye devam taki akşama kadar akşam sancılar iyice kendini hissettirdi iki de bir gelip açıklık muaynesi yapılıyor ama gıdım gıdım ilerliyor benim açıklı en son gece 2de 3cm olmuştu açıklığım ama ondan sonra çok sancım oldu doktorum sbah 8.30da geldi ve yine muayene etti hala 3cmilerlememiş çok moralim bozuldu ilerlemiyor bir de suyunu patlatıp denenyelim 3 saat içinde belli olur zaten ilerleyip ilerlemeyeceği dedi suyumu patlattı ama keşke patlatması zaten sık ve çok olan sancılar dayanılmaz oldu eşim elimi tutuyor ama ellerini parçalicam resmen git bana doktoru çağır gelsin muayene etsin 4cm olmuştur artık epidural takılsın diye çığırıyorum ama nasıl neyse 2-2,5 saat sonra doktorum geldi hala 3cm dedi isterseniz bekleyebiliriz biraz daha olur gibi dedi ama 24 saatten fazladır normal doğum için bekliyorum artık psikolojikmen gücüm kalmadı dayanamıyorum da zaten sancılara ve hala 3cm olunca delirdim hayır ben bekleyem diye çığırıyorum doktora da neyse beni sezaryene alma kararı aldı ilerlemeyen normal doğumdan mecburi sezaryen oldum çok zorlandım o kadar sancı çektim bilseydim en baştan sezaryen olurdum(annem de benim gibi olmuş o yüzden o hep suni sancı alma direk ameliyat ol diyodu ama ben şansımı deneyeyim dedim anne sözü dinlemek lazım)
doktorumun kararından sonra hemşireler geldi beni ameliyata hazırladılar hala sancılar devam ediyor bu arada aşağı ameliyathaneye götürdüler spinal istediğimi söyedim çok sancın var düzgün durabilecekmisin başarısız olur deiler ama ben narkozdan çok korktuğumdan dururum dedim sancımın geçtiği an hemen sipinal iğnesini yapmaya çalıştı anetezi uzmanı ama tam yapacağı sıra sancım geldi kendimi tuttum kızım lina tut kendini yoksa hapı yutarsın dedim iğne yapıldı beni çevirdiler daha çevirir çevirmez etki etti doktorum geldi kızımı tutup çıkardı tıpkı ben meleğim şimdi içerdi uyuyordu meleğim uyadı..
beni odama çıkardılar giydirdiler sonra meleğim yanıma geldi hemen emzirdim sanki yıllardır emiyormuş gibi hemen tuttu memeyi cuk cuk emmeye başaladı ama süt az malesef imdi var ama eşim geldi yanıma ellerinde çiçeklerle işte böyle kızlar şimdi gidip meleğime bakmama lazım allah herkese nasip etsin inşallah
şimdi bakmaya doyamıyorum kızıma o kadar güzel ki hayranım bu tatlı yüze
RABBİM analı babalı büyütsün kızlar gözünüz aydınSağlıkla huzurla buyusun bebısler ınsallah
beklenen doğum tarihi:19 ekim
doğum tarihi:29 ekim
doğum şekli:spinal sezaryen
doğum kilosu:3700gr
doğum boyu:52cm
nihayet buraya doğum hikayemi yazma fırsatı buldum. çok şükür uzun bir bekleyişten sonra melek yüzlü nazlı pamuğum dünyaya geldi..28 ekim sababh erkenden kalkıp duşumu aldım zaten merak ve heyecandan son günlerde uyuyamaz olmuştum günüm geçmişti ve hala doğum belirtisi yoktu bu beni daha da stres edip meraklandırıyordu pazartesi de sabah kontrol vardı eğer o gün de olmazsa çarşamba günü doktorum kesin yatış verecekti ama benim beklemeye sabrım kalmamıştı kararlıydım doktora bugün başlat doğumu diyecektim onun için gitmeden evi topladı duşumu aldım çantamı da alıp öyle hastaneye gittik sabah 8de ordaydık hemen nst çektirdik yine sancı yok ama nst de bozulma varmış korktum acaba bebeğime brşey mi oldu diye de allahtan birşeyi yo sağlıklı ama doktorum artık riske atamam günün iyice geçmiş bunun gelmeye niyeti yok dedi ve yatış verdi.hemen işlemleri yapıp odama geçtim hemşireler geldi amleyiat önlüğü giydirdi lavman yapıldı ve suni sancı serumu hemen takıldı ama bende hemen etki etmedi sabah 10da takılan serum hafif ksancı ve kasılmalar yapıyordu açılık yok beklemeye devam taki akşama kadar akşam sancılar iyice kendini hissettirdi iki de bir gelip açıklık muaynesi yapılıyor ama gıdım gıdım ilerliyor benim açıklı en son gece 2de 3cm olmuştu açıklığım ama ondan sonra çok sancım oldu doktorum sbah 8.30da geldi ve yine muayene etti hala 3cmilerlememiş çok moralim bozuldu ilerlemiyor bir de suyunu patlatıp denenyelim 3 saat içinde belli olur zaten ilerleyip ilerlemeyeceği dedi suyumu patlattı ama keşke patlatması zaten sık ve çok olan sancılar dayanılmaz oldu eşim elimi tutuyor ama ellerini parçalicam resmen git bana doktoru çağır gelsin muayene etsin 4cm olmuştur artık epidural takılsın diye çığırıyorum ama nasıl neyse 2-2,5 saat sonra doktorum geldi hala 3cm dedi isterseniz bekleyebiliriz biraz daha olur gibi dedi ama 24 saatten fazladır normal doğum için bekliyorum artık psikolojikmen gücüm kalmadı dayanamıyorum da zaten sancılara ve hala 3cm olunca delirdim hayır ben bekleyem diye çığırıyorum doktora da neyse beni sezaryene alma kararı aldı ilerlemeyen normal doğumdan mecburi sezaryen oldum çok zorlandım o kadar sancı çektim bilseydim en baştan sezaryen olurdum(annem de benim gibi olmuş o yüzden o hep suni sancı alma direk ameliyat ol diyodu ama ben şansımı deneyeyim dedim anne sözü dinlemek lazım)
doktorumun kararından sonra hemşireler geldi beni ameliyata hazırladılar hala sancılar devam ediyor bu arada aşağı ameliyathaneye götürdüler spinal istediğimi söyedim çok sancın var düzgün durabilecekmisin başarısız olur deiler ama ben narkozdan çok korktuğumdan dururum dedim sancımın geçtiği an hemen sipinal iğnesini yapmaya çalıştı anetezi uzmanı ama tam yapacağı sıra sancım geldi kendimi tuttum kızım lina tut kendini yoksa hapı yutarsın dedim iğne yapıldı beni çevirdiler daha çevirir çevirmez etki etti doktorum geldi kızımı tutup çıkardı tıpkı ben meleğim şimdi içerdi uyuyordu meleğim uyadı..
beni odama çıkardılar giydirdiler sonra meleğim yanıma geldi hemen emzirdim sanki yıllardır emiyormuş gibi hemen tuttu memeyi cuk cuk emmeye başaladı ama süt az malesef imdi var ama eşim geldi yanıma ellerinde çiçeklerle işte böyle kızlar şimdi gidip meleğime bakmama lazım allah herkese nasip etsin inşallah
şimdi bakmaya doyamıyorum kızıma o kadar güzel ki hayranım bu tatlı yüze
RABBİM analı babalı büyütsün kızlar gözünüz aydınSağlıkla huzurla buyusun bebısler ınsallah
doğum tarihi:19 ekim
doğum şekli:spinal sezaryen
doğum kilosu:3850gr
doğum boyu:52cm
isim:emir pusat
23 ekimde sezeryan tarihi almıştık fakat bayramın 3.günü nişanım geldi kasılmalarım giderek artıyordu fakat ben bayram sonuna kadar beklemeyi trcih ettim kendimi iyi hissediyordum 19 ekim cumartesi günü kontrolum vardı ama içimde garip bihisoldu o sabah duşumu aldım hastane çantasını aldık eşimle birlikte hastaneye geldik ilk olarak nstye girdim ordanda doktorun yanına gidecektim fakat kasılmam öyle çoktu ki oturamıyordum bile artık.doktorun yanına girdik nst sonucunu gördü sancın çok sancı girince bebeğin kalp atışı azalıyor dedi ultrasona girdim karnımı kontrol etti çok sert karnın bugün almamız gerek dedi ben ne düşünecegimi bilemedim çok şaşırmıştım kendimi 4 gün var diye avuturken o gün kavuşacaktım bebişime.bebeğimin doğum kanalına girmemesinden dolayı sezeryana karar verildi yatışım yapıldı ameliyat giysilerini giydim hastane odasında beklemeye başladım çok duygulanmıştım ailem uzaktaydı eşim ve ben vardık sadece .daha sonradan arkadaşım eşimin teyzesi hastaneye geldi hemen.saat 12.30 gibi beni almaya geldiler ameliyathaneye girdim eşiminde gelmesini istiyordum anestezi doktoru izin vermemişti ben eşimiistiyorum diye tutturunca izin vermek zorunda kalmıştı :) eşim geldi elimi tuttu benim üstüme biruyku çöktü ama eşim uyumamam için herşeyi yaptı bebişim 12.45de dünyaya geldi ağlamadı aksine eşimin dediğine göre tebessüm ederek doğmuş oğluşum :).bebeğimizi teyzeme teslim ettiler eşim hala yanımdaydı doktor eşime bebeğinizin arkasından gitmediniz genelde bebeği görünce hanım unutulur dedi eşimde onun bekçisi varkarım burda yalnız dedi çok duygulanmıştm oan :) tabi bi süre sonra eşimi çıkardılar oda kapıda bi süre bekledi sanırım biraz uzun sürmüşben çıktığımda eşim korku dolu gözlerle bakıyordu bana çok telaşlıydı :) sonra odama çıktım eşim ve oğluşumla ilgilendim eşim ve teyzemde benimle hastanede kaldı ertesi günde evimizde artık 3 kişiydik :)
allah analı babalı büyütsün canımdoğum tarihi:19 ekim
doğum şekli:spinal sezaryen
doğum kilosu:3850gr
doğum boyu:52cm
isim:emir pusat
23 ekimde sezeryan tarihi almıştık fakat bayramın 3.günü nişanım geldi kasılmalarım giderek artıyordu fakat ben bayram sonuna kadar beklemeyi trcih ettim kendimi iyi hissediyordum 19 ekim cumartesi günü kontrolum vardı ama içimde garip bihisoldu o sabah duşumu aldım hastane çantasını aldık eşimle birlikte hastaneye geldik ilk olarak nstye girdim ordanda doktorun yanına gidecektim fakat kasılmam öyle çoktu ki oturamıyordum bile artık.doktorun yanına girdik nst sonucunu gördü sancın çok sancı girince bebeğin kalp atışı azalıyor dedi ultrasona girdim karnımı kontrol etti çok sert karnın bugün almamız gerek dedi ben ne düşünecegimi bilemedim çok şaşırmıştım kendimi 4 gün var diye avuturken o gün kavuşacaktım bebişime.bebeğimin doğum kanalına girmemesinden dolayı sezeryana karar verildi yatışım yapıldı ameliyat giysilerini giydim hastane odasında beklemeye başladım çok duygulanmıştım ailem uzaktaydı eşim ve ben vardık sadece .daha sonradan arkadaşım eşimin teyzesi hastaneye geldi hemen.saat 12.30 gibi beni almaya geldiler ameliyathaneye girdim eşiminde gelmesini istiyordum anestezi doktoru izin vermemişti ben eşimiistiyorum diye tutturunca izin vermek zorunda kalmıştı :) eşim geldi elimi tuttu benim üstüme biruyku çöktü ama eşim uyumamam için herşeyi yaptı bebişim 12.45de dünyaya geldi ağlamadı aksine eşimin dediğine göre tebessüm ederek doğmuş oğluşum :).bebeğimizi teyzeme teslim ettiler eşim hala yanımdaydı doktor eşime bebeğinizin arkasından gitmediniz genelde bebeği görünce hanım unutulur dedi eşimde onun bekçisi varkarım burda yalnız dedi çok duygulanmıştm oan :) tabi bi süre sonra eşimi çıkardılar oda kapıda bi süre bekledi sanırım biraz uzun sürmüşben çıktığımda eşim korku dolu gözlerle bakıyordu bana çok telaşlıydı :) sonra odama çıktım eşim ve oğluşumla ilgilendim eşim ve teyzemde benimle hastanede kaldı ertesi günde evimizde artık 3 kişiydik :)
sağol canım hayırlısıs buymuş diyorum benim için farketmez normal ya da sezaryen önemli olan ikimizin de sağ salim kurtulmasıCanım Allah analı babalı büyütsün. Epey bi ugrasmissiniz. Suni sancı gercekten zor. Birde suyun patladıktan sonra daha zor dediğin gibi. Bebegin bu yolla gelmek istemiş demek annesi. Normal istedin ama hayırlısı buymuş.
sağol canım hepimizin bebişine inşallahCnm maşallah kızına Allah uzun sağlıklı hayırlı ömürler versin
Cnm gözün aydın aynı kaderi paylastik
Benimde 3 cm acilmam oldu bende bilseydim
sezaryen olurdum çünkü o sancı belirtti beni
Haklısın Cnm ama çok zordu sancılarallah analı babalı büyütsün canım
sağol canım hayırlısıs buymuş diyorum benim için farketmez normal ya da sezaryen önemli olan ikimizin de sağ salim kurtulması
sağol canım hepimizin bebişine inşallah
aynen zullucum ama en azından normal doğumdaki sancı nasıl birşeymiş onu gördüm hep merak ederdim de gerçekten çok zormuş yaa dayanılacak gibi değil de allah sabrını veriyor
Öncelikle selamlar herkese... Uzun zamandır siteye girmiyordum. Fakat doğum hikâyelerinizi okuyup durumunuzu takipteydim. Herkesin bebişleri hayırlı olsun. Ben de doğumumu sizlerle paylaşmak istedim.
Doğum Tarihi: 27 Ekim 2013 Pazar
Doğum Şekli: Normal Doğum
Hastane: Nisa Hastanesi
Doktor: Asiye UZUN
Bebeğin Haftası: 40+3
Doğum Kilosu: 3150 gram
Doğum Boyu: 50 cm
Bebeğin İsmi: Ayşe Sara
Doğum hikayem biraz uzunkısa geçemedim ne yapayım
26 Ekim Cumartesi günü son kontrol ümidi ile geldiğimiz hastaneden hayal kırıklıkları ile döndük... NST'de en ufak bir sancı bile çıkmamış olması, muayenede doğuma dair hafif bir rahim yumuşamasından başka bir belirtinin olmaması doktorumla bir hafta sonrasına kadar mühlet tanıma kararı almamıza sebep oldu. Salı günkü kontrolden sonra muhtemel bir suni sancı söz konusu olacaktı. Suni sancılı doğum hikâyelerini çok fazla duyduğumdan korkuyordum aslında...
Gece 04:00'da nişanımın geldiğini fark ettim. Ama doktorum muayene nedeniyle kanama olabileceğini söylediği için önemsemedim. Yine de kasılmalarımın dakikalarını tuttum. 15 dakikadan 10 dakikaya 7 dakikaya 5 dakikaya iniyor tekrar 10 dakikaya çıkıyor bir türlü düzen tutmuyordu.
Sonra duşa girdim. Ağladım dua ettim... Bebeğime kavuşmayı çok istiyordum. Günü geçmiş gibi görünse de gününü tayin eden Rabbimdi ve o biliyordu doğru zamanı... Korkuyordum... Duştan uzun süre çıkmadım. Sancılar aynı tempoda devam... Sonra evi topladım. Hazırlandım olur da gidersek diye... Eşimle kahvaltı yaptık. Sonra uyuduk öğlene kadar...Sonra baktım ki 3 dakikaya inmiş sancı araları... Çıktık yola... Evime son kez bakıyor gibiydim. Farkındaydım ucunda ölüm de olabilirdi. Belki dönemeyebilirdim evime... Son kez fotoğraf çekti eşim beni kızımın odasında karnımda kızımla... İnşaallah kucağımızda döneriz diye dua ettik...
Hastaneye geldiğimizde nöbetçi doktor 2 cm açıklığım olduğunu suni sancı verilmek üzere yatışımın yapılması gerektiğini söyledi. Suni sancı istemiyordum ve sancılarımın arasının düzensiz olması beni daha zamanım olduğunu düşünmeye itti. Eve gidip sancılarım artınca gelmeyi istedim. Nöbetçi doktor zaten vaktimin dolduğunu bunun çok tehlikeli olacağını söyledi. Kendi doktoruma telefon açtım, görüştük ve yatışa karar verdim. Fakat şartım şuydu; NST ve takip dışında hiçbir müdahale istemiyordum. Saat 18:00'da hastaneye yattım. Lavman yapıldı ve NST takıldı. Hafif sancılar düzensiz aralıklarla devam ediyordu. Bu arada ebeler hemşireler beni suni sancıya ikna etmeye çalışıyorlardı. Hatta bir ebe sabaha kadar buradasın yarına anca doğum yaparsın. Sabaha kadar sancı çekmekten gücün kalmaz dedi. Dinlemedim... Her şeyin doğal yollardan olmasını istiyordum. Açılmam 4 cm olduğunda amniyotomi teklif ettiler. Onu da istemediğimi söyledim. Eğer istemezsem açılmamın yavaşlayacağını söylediler. Doğumun sıkıntıya gireceğini... Aslında korkuyordum bu doğumun iyice yaklaşması anlamına geliyordu. Bu zamana kadar hiç korkmadığım doğum senaryosundan korkmaya başladım. Bir süre sonra sancılarımın arası açıldı. Süre uzayınca çok ısrar ettiler. Eşimi dışarı çağırıp konuşmuş ve ikna etmişler. Beni kandırmaya çalışıp zorla su kesesini patlattılar. Çok ağladım... Tuvalete gittim ve oradan hiç çıkmak istemedim... Mahremiyeti çiğnenmiş ve aşağılanmış hissediyordum. Ama bu tamamen benim şahsımla ilgili bir durumdu. Doğumda bunların olması normaldi. Bu beni doğum acısından daha çok ağlattı... Doğumun üzerinden 11 gün geçti ben hala o ruh halini atamadım üstümden...
Bundan sonra önce akşam namazımı sonra da yatsı namazımı cem ederek kıldım yatağımda... Dua ettim gözyaşlarıyla yalvardım Allah'a... Sancılarla kıldım namazı... NST bağlandı tekrar, sancıların artması bende yataktan kalkma isteği uyandırıyordu. Kalktığımda daha rahat atlatıyordum sancıları... Fakat farkında olmadan ıkınmış olmam nedeniyle tekrar yatağa mahkum oldum.
Ne zaman diye sorduğumuzda gece saatlerinde doğum yapacağımı söyledi ebeler. Bu arada kimseye haber vermemiştik ertesi günü bulur diye doğum... Aradık ailelerimizi... Herkes şaşkındı ve de kızgın... Bu zamana kadar haber vermediğimiz için kırıldılar biraz...
O arada kayınvalidem, kayınpederim ve biricik küçük görümcem hastaneye geldiler. Sancı çekerken yanımda eşimden başka kimseyi istemiyordum. Her sancıda elimi tutuyor bana Allah'ı hatırlatıyor birlikte Allah'a dua edip yalvarıyorduk eşimle...
Bundan sonra sancılar biraz daha şiddetliydi. Yine de beni bağırtacak kadar değillerdi. Arada doktorum da muayene için gelmişti. Sancılandığım zaman muayene edip beklediğinden daha çabuk doğum yapacağımı söyledi. 8 cm açılma olduğunda kendisine haber verilmesini istedi. Dakikada iki üç kez gelen sancılar oluyordu. Yine de belli bir düzende değildi.
Muayenede 7 8 cm açılma olduğunu söylediler. Sancılarım düzensiz olduğu için suni sancı bundan bir süre önce yine eşimi ikna yoluyla takıldı ve açıldı. Çok yavaş ilerletiyorlardı sancıyı... Ama artık dayanmak çok zordu. Yine de bağırmıyordum nefes egzersizi yapıp dua etmeye çalışıyordum. Sonra doğumhaneye götürdüler beni. Doğumhanenin olduğu kattaki sancı odasına aldılar. Bu arada annemler ablamlar hastaneye gelmişti. Yanıma bir kişiyi alabileceğimi söylediler. Ablam gelene kadar bekledikten sonra onu aldım. Artık ıkınma zamanı gelmişti. Ama ben ıkınamıyordum. O kadar zordu ki... Sanki hiç büyük tuvaletimi yapmamış gibiydim... Doktorum doğru ıkınmayı başardığım an doğuma girebileceğimi söyledi ve odadan çıktığı anda ben çalışmaya başladım. Bildiğim yanlış bir şey vardı; ne kadar bağırırsam o kadar kolay ıkınırım... Ebe gelip hatırlattı nasıl ıkınmam gerektiğini... Bağırarak gücümü boşa harcadığımı söyledi. Derin nefes al, nefesini tut, çeneni göğsüne yasla ve ıkın... Artık başarıyordum ve bebeğin geldiğini hissetmeye başladım. Doğumhaneye alındım ve ıkınma başladı. İki ebe karnıma hafif bastırarak bebeğin çıkışına yardım etmeye çalıştılar. Doktorum saçlarını görüyorum dediğinde beni avutmaya çalıştığını zannediyordum. Bir ara tuvaletimin geldiğini tuvalete gitmem gerektiğini söyledim. Bunun bebeğin kafası olduğunu söyledi doktorum. Tuvaletimi de yapabileceğimi, bırakmamı söyledi. Gerçekten bıraktımçünkü gelmeyeceğini sanmıştım. Sonra sonda taktı doktorum. Bundan sonra bir kuvvetle ıkındım... Ve doktorum... ÇIKTI AYŞE, dedi... 21:55'te..
Ve o an... Bebeğim çıktığı an... Artık her şey bitmişti... Önce bir sessizlik... Sonra bir ağlama... Kocaman bir ses... Ve ben... Göz yaşları... Gülücükler... Allah'ım bu benim mi? diyebildim sadece... Onu alıp sol tarafa koydular... İşlemler bitmemişti ben henüz kalkmaya hazır değildim. Ben bebeğimi izlerken vücuduma neler yapıldığından pek de haberdar değildim. Hemşire onu siliyor ve sarıyordu. O ise biraz ağlıyor sonra etrafına bakınıyor ve tekrar ağlamaya devam ediyordu. Çok çirkindi... Gerçekten çok çirkindiHerkes çok güzel doğduğunu söylüyor ama eşim ilk gördüğünde erkek zannetmiş
Beklediğimizin aksine kapkara ve kafası saç dolu bir bebekti benim kızım... Hemşire onu yanıma getirdi. Heyecandan, ne yapacağımı şaşırdığımdan şimdi ben ne yapacağım dedim hemşireye... O da kokla, yanağını değdirebilirsin, dedi. Onu kokladım yüzümü değdirdim. Onunla tıpkı karnımdayken konuştuğum gibi konuştum. Sesimi duyduğu anda sustu. Yüzünü bana döndü ve benim içimdeki hüznü hüzne kattı tekrar... Korkuyordu. Elini ayağını nereye koyacağını bilemiyordu ve anlıyordum onu boşlukta gibiydi. Elimi uzattım ve yakaladı. Parmağımı tuttuğunda daha güvende hissediyordu kendini... Ebeler ve doktorum bana gülüyorlardı. Sonra ben ona doyamadan giydirmeye götürdüler onu. İşlemler de bitince beni kontrol altında tutmak için tekrar sancı odasına aldılar. İçi boşalmış karnı boşlukta sallanıyor hissi yaşıyordum. Bebeğimi bana getirdiler emzirmem için. İlk önce hurma verdik ağzına... Tıpkı peygamberimin yaptığı gibi... Şapurt şupurt emdi hurmayı... Sanki aylardır karnımda emiyormuş gibi bilerek doğdu emmeyi. Göğüs uçlarım daha ilk emzirmeden acıyordu yara olmuştu. İlk defa emziriyor olmanın heyecanıyla nasıl tutacağımı bilmeden emzirdim yavrumu... 2 saat kanama kontrolü yapıldıktan sonra odama almak üzere sandalyeye aldılar beni... Her yerimi örttükten sonra bebeğimi de alıp kucağıma odama çıktık. Asansörden indiğimde eşimle yapayalnız girdiğimiz şu hastanede aklıma gelebilecek tüm yakınlarımı karşımda buldum. O an yaşadığım duygular tarif edilemezdi... Odama girince pembe sedef balonlarla süslenmiş anlatmakla bitiremeyeceğim güzellikte bir hazırlıkla karşılaştım, bebeğimi beşiğe koyup pijamalarımı giymeye koyuldum. Ablalarım içeri girdiler. Ben hazır olunca babaanneler anneanneler dedeler büyükbabalar enişteler halalar teyzeler dayılar amcalar yengeler... Herkes içeri doluştu birden... Herkes bebeğin etrafında... Resimlerini çekiyorlardı... Sonra beni gören ne kadar güzel görünüyorsun diyordu. Beni avutmaya çalışıyorlardı bence... Diğer odadakilerin rahatsız olması sonucu hemen dağıldı misafirler... Kızımı izlerken ben bütün geceyi uykusuz geçirdim. Sabaha kadar onu izledim ve sabah 10da gerekli işlemler bitince evimize geldik...
Şimdi dünyanın en güzel şeyini taşıyorum kollarımda... Kuş kadar hafif... En güzel şeyini kokluyorum misk kadar güzel... En güzel emanet için bölüyorum her gece uykularımı... En güzel duygu için göğüsledim göğüslüyorum tüm acıları... Annelik duygusu... Ve arınmışlık... Kendimi günahlarımdan arınmış tertemiz hissediyorum biiznillah...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?