doğum tarihi:5 ekim
doğum şekli: epiduralli normal
Bebeğin Adı: emir
doğum kilosu:3,300gr
Boyu:49 cm
birşeyi 40 kere söylersen olurmuş, benimkide öyle oldu heralde.. bayramdan önce gelcek bu çocuk hissediyorum diye diye bayramdan 4 gün önce geldi canım oğlum :)
plasentam aşağıda olduğu için sürekli yatmalı ve kanamalı bi hamilelik geçirdim.. hastanelerde yattım, aylarca evde yattım.. önce Allah can verdi oğluma sonra canım annem.. 5 ay olunca bitmişti kanamalar artık kapının önüne kadar bile çıkabilmek bnm için büyük bi nimetti :) 8. ayı bitirmiştik ve içime hep bi his vardı erken geleceğine dair..
öğledn sonraydı, tuvalete girdim, idrarımı yapıyorum ama aynı anda bi farklılıkta hissediyorum.. bitirdiğimi düşünüp ayağa kalktım ama yok hala devam ediyo, baktım bembeyaz bi su geliyo.. işte kk faydasını burda gördüm :) o kadar okumuştumki doğum hikayelerini hiç panik yapmadım, annemi çağırdım ve suyumun geldiğini söyledim.. üzerimi değiştirdim hasteneye gittik, tabi ben sızıntı olduğunu düşünüyorum 3 hafta var daha doğuma diye.. ağrı acı yok sadece su geliyo, devlet hastanesine gittm ve 1cm açılmam olduğunu söylediler, 37+6 olduğum için tam teşekküllü bi hastaneye gitmemi söyleyp gönderdiler.. doğumun başladığına ikna oldum ve hemen özel hastanedeki doktorumu aramaya başladım ama açmıyo işte o an panik oldum.. tam hastanenin kapısından çıkarken yakaladım doktoru ve durumu anlattım hemen yatışa yönlendirdi beni, ebeler kontrol etti açıklık 3 cm olmuş ama bende hala sancı yok.. evim yakın olduğu için eve gitmk istediğimi söyledm sancılarım sıklaşınca geleceğimi belirttim.. kabul ettiker ama bnm asıl amacım sancım gelirse sezeryan isterim diye ortalığı yıkmamak :) neyse eve geldm tabi komşular koştu geldi hemen her kafadan bi ses yok bilmem kimin çocuğunun kalbi duruyomuş da acil sezeryana almışlarda ben niye geri gelmişim de.. beni yine bi panik aldı ve aradım doktoru tekrar, saat başı nstye girmelimiyim diye o da fazla vaktin yok hastanede bekle bence 4cm açıklığı kaçırma epidural istiyosan dedi, bu sefer herşeyi hazırlayıp gittk hastaneye açıklık 4cm olmuş bnde hafif bi karın ağrısı o kadar.. hemen doğumhaneye alıp epidural yaptılar beklemeye başladık.. ebe gelip ağrın varmı %100lere çıkmış sancın dio ama bende biley yok :) çok şanslısın epidurl çok iyi etki etti sana dedi.. ben eşimle koridorlarda geziniyoum eleele öyle rahatım.. ebe artık meraktan gel tekrar kontrol edeyim dedi veeee sen napıyosun bebeğin başı elime geldi az daha bakmasam odada doğuracaksın dedi ve hemen doğumhaneye alıp doktora haber verdiler.. bu arada nasıl ıkınmam gerektiğini göstererek hadi bi deneyelim dedi ebe, denedim ve sakın bi daha ıkınma doktoru bekleyemeden doğurcaksın yoksa dedi :) doktorum geldi dahada rahatladım epiduralin etkisi viraz geçmşti ve hafif sancı hissettim iyide oldu ne zaman ıkınmam gerektiğini anladım.. 4. ıkınışta geldi oğlum.. saat 02:24te dünyanın en güzel rahatlaması.. kuş gibi oldum bi an.. yanıma getirdiler aman allahım, ağlamıyo gözlerini gözlerime dikmiş bakıyo :) dikişlerm bitince odaya çıktım, miniğim de geldi emzirmeye çalışıyorum o ne yapacağını biliyo ama bilmeyen ben :) neyse yavaş yavaş alıştık ikimizde.. çok şükür küvöze girmeden sağlığıyla sıhhatiyle dünyaya geldi oğlum.. epiduralli normal doğum herkese tavsiyemdir.. anneyi yormadan normal bi doğum yapmak bence büyük bi nimet..
hayırlı ugurlu olsun,allahım nazrdan esırgesın.benım bebegımde kasımda gorunuyor,bebegımın kılosu 3.740,normal dogum gorunuyor ama 4 kılo olursa sezeyan dedı,bugunlerde sancı gelırse normal yaptıracaklar,ben cok acayıp sekılde korkuyorum,suyu patlatma felan agrısız demıssınız bana cok ıyı geldı korkum bıraz azaldı.insllh bende kolay kurtulurum,bebegınızı rabbım sıze bagıslasın ıyı aksamlar
Allah bağışlasin canım. Bencede suni sancı vermişler gibi. Olsun aldın ya kucağına. Dikişlerinin iyileşmesi ne kadar sürdü canım. Yan kesik mı atıldı? Cok zor oluyor yan kesiğin iyileşmesi.dogum tarihi : 21/09/2013
dogum sekli : normal dogum
dogum haftası : 38
isim : Toprak Selim
boy: 49 cm
kilo : 2850 gr
biraz geç oldu ama sonunda vakit bulup yazabildim.
abimin bebeğin başak burcu olsun isteğiyle 21 inde doğurmuş oldum :)
cuma gecesi banyomu yaptım uyudum eşim bodrumdaydı iş gereği.
dön sağa dön sola 3 gibi uyudum galiba. saat 4e geliyordu birden uyandım altıma yapıyorum sandım koştum tuvalete.
sonra tekrar yattım. yatmamla kalkmam bir oldu gene tuvaletim gelmiş altıma yapmıştım. sonra anladım ki altıma yapmıyorum suyum geliyor. hemen yengemi aradım. üst katta oturduğu için hemen geldi. baktı kirlilerime suyun gelmiş dedi ağrın var mı dedi. bnm o aralar ağrım da başlamıştı. sanki adet sancısı gibi sancı vurmaya başlamıştı. hemen babamı uyandırdık ( eşim olmadığı için babam bende kalıyordu) ve koştuk hasteeneye. hemen doğumhaneye aldılar ebe gelip allattan kontrol etti (çok fenaydı ama birden alttan muayene edince birde ilk kez alttan muayene olduğum için çok cnm acıdı. 2 cm açılmam varmış. doktorumu aradılar. bana serum verdiler. dedim suni sancı olmasın sakın. sözde suni sancı değil dediler ama artık bilmiyorum.
sonra beni nts ye bağladılar yatırdılar doktorumu bekledik. 8 gibi doktor geldi oda bi alttan muayene etti 8 cm olmuş açılman dedi gitti bni gene yatırdılar bi odaya ama artık ben dayanamıyordum sancılara. beni sezeryana alın diye inlettim hastaneyi zorla doktora çağırttıım oda bağırmalarıma dayanamayıp aldı doğumhaneye beni. ve başladık doğuma. ıkın ıkın ıkın deyip durdular. ıkındımıkındım bebiş bir türlü çıkmıyordu. çok zorlandık doğumda ama en sonunda duydum bir ağlama sesi. ve o zaman herşey bitti dedim. oğluşuma baktım ebelere sordum herşeyi tam mı sağlıklımı diye. ebe aldı gitti bebişiimi. bende herşey bitti incem odama sandım. meğerse daha yeni başlıyormuş. :) bebeğin eşi çıksın dşye bir daha ıkındım. neyse oda çıktı şimdi bitti heralde dedim. ama bitmemiş daha doktorum terzilik yapacakmış :) bir güzel diktikten sonra kaldırdılar beni oturttular tekerlekli sandalyeye indirdiler odama. bizim bebiş benden önce inmiş odasına mışıl mışıl uyuyordu. merakla canımın acısını unutup koştum bebeme. herşeye değerdi ona bakmak....
bugün tam 1 aylık olduk bebeişim 4,000 kilo olmuş boyuda uzamış :) aşımızıda olduk.
Hıc sormadım cnm ama 4 dıkıs vardır rahat ama agrı cok cok az ıyılesmıs dün kontrolum varı
Allah analı babalı büyütsün canım. Olsun dediğin gibi saglikli olsun da gerisi onemli degil.Doğum tarihi:30 Eylül 2013
Doğum şekli: sezeryan
Bebeğin Adı: ensar efe
Doğum kilosu:3,500 gr
Boyu:52 cm
İşte Başlıyoruz . Çok stresli bir yapım olduğu içindoğum öncesi son haftalarda tansiyon problemim çıktı ve doktorum bebeğimisezeryanla almaya karar verdi. Çünkü son gittiğimizde oğlumun suyuda azalmayabaşlamıştı ve artık riske atmak istemiyordu doktorum. Zaten bende bir an önceoğluma kavuşmak için sabırsızlanıyordum. Hamileliğimin ilk başları çoksıkıntılıydı. İki ay kanamam oldu ve bütün doktorlar bu bebek düşer dediler amabenim yakışıklım hayata, annesine tutunmayı başardı. Son zamanlardada bikaybetme korkusu almıştı beni. Herşeyimiz hazırdı bir tek oğlumuz eksikti veonun geleceği tarihte belliydi artık.. 30 Eylül 2013..Ve büyük gün geldi.Sabah kalktık. Annem lohusa yatağımı hazırladı. Heryeri düzelttik çantalarımızıaldık ve erkenden yola çıktık annem eşim ve ben.. 1 saatlik mesafesi vardı hastanenin. 8 dehastaneyedık ve daha doktor gelmemişti. Ben direk nst ye girdim tansiyonuma vekiloma baktılar son kez.nstde sancı cıkmıstı ve tansıyonum yıne 14-9 du. Bebeğiminsuyuda azalmaya başlamıştı ve doktorum artık beklemeyelim bugun alalım dedıbebegı eger müsaitsen. Bende zaten bunun için geldim hocam dedim çünkü dahaönce telefonda konuşmuştuk doktorla. Kan tahlıllerini ver ve doğumhaneye çıkdedi. Tatammmmmmmm! Heyecan doruktaydı benım için. Kanımı verdim ve doğumhaneyeçıktık. Beni bi odaya aldılar ve üstündeki herşeyi çıkar dediler. Bana bi taneyeşil önlük verdiler onu giydim. Damar yolu açıldı ve serum takıldı. Sıra geldısontaya. Başka bi odaya gectık çatala çıktım ve sonta takıldı. Biraz cnm yandıtabi. (Bir dip not: 1 sene önce o odada kürtaj olmuştum şimdi ise oğlumu kucağımaalmak ıcın hazırlanmaya gırdım o odaya.) sıra geldi ameliyat saatını beklemeye. Ben tekerleklı sandalyede serumlu vesontalı, annem ve eşim yanımda Odamıza çıktık. Başladık beklemeye. Zaman gecmıyodusanki. Saat 11:45 te benı almaya geldiler. Bi garip oldum. Oğluma kavuşmaya gıdıyodum.Sedyeye yatırdılar ve asansöre bindik. Annem ve eşime siz burdan sonragelemessiniz ded,ler. Asansörde vedalaştık. Ben ameliyathaneye, onlar tekrarodaya cıktı. Ameliyathenede kapı üstüne kapı acılıyodu ve ortam gitgide buzgıbı oluyodu. Herkes sırayla hosgeldınız dıyodu. Cok soğuktu ve ben tıtremeye başlamıştım.Doktorumla konuştuğum üzere epidural olacaktım. Anestezı uzmanı geldı vebelimden iğne yapacağını doğru pozısyonu almamı söyledı. Öne doğru eğildim veiğne yemeye başladım. Ama olmuyodu uyusmuyodum. Yatırdılar olmadı tekrar oturttular olmadı. Artık dayanamıyorum benı tamamenbayıltın dedim. Tamam ded,ler . o ara doktorum geldı. Beni sırt üstü yatırdılarve doktorum bebegın etkılenmemesı için narkozu bıraz gec vereceklerını sımdı benıhazırlayacaklarını korkmamam gerektıgını söyledı. Vücuduma buz gibi batikonusürmeye başladı. O sürdükçe ben titrıyodum ama nasıl bir titreme anlatamam. Sonrabaşıma hemsıreler geldi vee bende film kopmuş bayılmışım J ağlayarak ve bağırarak uyandığımı hatırlıyorum. Cok acıcekıyodum. Ameliyathaneden odama götürülüş anlarımı hayal meyal hatırlıyorum. Hembağırıyorum hem ağlıyorum hemde oğlum nerde dıyorum. Odaya geldıgımde annemeşim yakın arkadaşım hepsi basımdaydı. Son kez oğlum nerde dedim ve korkmaoğlun burda cok iyi ded,ler. Ağlıyodu paşam ve kucağıma verdiler. Allahım bu nemuhteşem bi duyguymuş Yarabbim. Küçücük gözler bana bakıyodu. Henüz tam kendımegelemedıgım için emzırmeyı deneyemedim tabi. Zaten sezeryan olduğum için ilk üçgün sütüm gelmedi. Şimdide az az gelıyo oğlum beni fazla emmiyo mamaylabeslenıyo ama olsun sağlığı yerınde ya şükürler olsun. Şimdi 24 günlük olduk vebaya baya toparlandık
Hayırlı olsun canım. Allah analı babalı büyütsün.Merhaba kizlar ben de cok sukur 21 ekim gunu 38+6. gunumde oglusumu sezaryenle kucagima aldim...hepimiz bebeklerimizi hayirlisiyla anali babali buyuturuz insallah...
Cesitli nedenlerden planli bir sezaryen olacakti dogumum dolayisiyla tahmin edersiniz ki pazar gecesi heyecandan sabahi zor ettim...sifir uykuyla sabah cok erken olacak dogumuma gitmek icin arabimiza bindik..."Son kez 2 kisilik bir aile olarak arabimiza biniyoruz" diye yol boyu dusundum...nedense asiri heyecanim yoktu artik hemen kavusmak istiyordum minik Poyraz'ima...
Hastaneye gidince dogum saatinin erken olmasinin buyuk avantajini yasadim, oylece ameliyati bekleme durumum olmadi. Sagolsun tum hastane personeli cok ilgiliydi.
Odamizi susledik, ustumdekileri cikardim, sedyeye alindim ve...ameliyathaneye giris yaptim. Esim dayanamayacagi icin bana eslik etmedi ama annem doktor oldugundan bir yerden sonra iceri girdi, videomuzu cekti :) ameliyat esnasinda bana "epidural-spinal kombine" anestezi yapildi ve tum ameliyat boyunca kendimdeydim, ameliyat ekibi cok tatliydi, onlarla konustum...hic de korkulacak bir sey olmadigini dusundum; elbette saglik soz konusu oldugunda her sey olabilir de; benim sansim iyi gitti galiba...bebegin cikisi da 15 dk.icinde oldu ameliyat baslangicindan sonra. Karnima bastirildigini hissettim ve "o sesi" duydum :) bebegim hemen cocuk doktorlarina verildi zaten ben de yan gozle oraya bakarak minigimi bekliyordum. Minigim diyorum ama biraz tosuncuk cikti bebekhemen bebegin iyi olup olmadigini sordum. Iyi oldugunu duyunca artik ne ameliyatin devami ne de karnimda hissettigim cekistirilme/ dikilme vs. hissi umurumda oldu. Oglum yanima getirildi, onu yanagimla sevdim , giydirildi odamiza cikti ben de sabirsizlanmaya basladim ona kavusmak icin...sonra da kavustuk cok sukur...sutum geldi acemice onu emzirmeye calistim :)
Sezaryen sonrasi ister istemez agrilar oluyor, normal dogum gibi degil tabi ki; bir operasyon soz konusu. Ancak dogum surecinde her ne olursa olsun unutuluyor, anne olmak bambaskaymis...
doğum tarihi:5 ekim
doğum şekli: epiduralli normal
Bebeğin Adı: emir
doğum kilosu:3,300gr
Boyu:49 cm
birşeyi 40 kere söylersen olurmuş, benimkide öyle oldu heralde.. bayramdan önce gelcek bu çocuk hissediyorum diye diye bayramdan 4 gün önce geldi canım oğlum :)
plasentam aşağıda olduğu için sürekli yatmalı ve kanamalı bi hamilelik geçirdim.. hastanelerde yattım, aylarca evde yattım.. önce Allah can verdi oğluma sonra canım annem.. 5 ay olunca bitmişti kanamalar artık kapının önüne kadar bile çıkabilmek bnm için büyük bi nimetti :) 8. ayı bitirmiştik ve içime hep bi his vardı erken geleceğine dair..
öğledn sonraydı, tuvalete girdim, idrarımı yapıyorum ama aynı anda bi farklılıkta hissediyorum.. bitirdiğimi düşünüp ayağa kalktım ama yok hala devam ediyo, baktım bembeyaz bi su geliyo.. işte kk faydasını burda gördüm :) o kadar okumuştumki doğum hikayelerini hiç panik yapmadım, annemi çağırdım ve suyumun geldiğini söyledim.. üzerimi değiştirdim hasteneye gittik, tabi ben sızıntı olduğunu düşünüyorum 3 hafta var daha doğuma diye.. ağrı acı yok sadece su geliyo, devlet hastanesine gittm ve 1cm açılmam olduğunu söylediler, 37+6 olduğum için tam teşekküllü bi hastaneye gitmemi söyleyp gönderdiler.. doğumun başladığına ikna oldum ve hemen özel hastanedeki doktorumu aramaya başladım ama açmıyo işte o an panik oldum.. tam hastanenin kapısından çıkarken yakaladım doktoru ve durumu anlattım hemen yatışa yönlendirdi beni, ebeler kontrol etti açıklık 3 cm olmuş ama bende hala sancı yok.. evim yakın olduğu için eve gitmk istediğimi söyledm sancılarım sıklaşınca geleceğimi belirttim.. kabul ettiker ama bnm asıl amacım sancım gelirse sezeryan isterim diye ortalığı yıkmamak :) neyse eve geldm tabi komşular koştu geldi hemen her kafadan bi ses yok bilmem kimin çocuğunun kalbi duruyomuş da acil sezeryana almışlarda ben niye geri gelmişim de.. beni yine bi panik aldı ve aradım doktoru tekrar, saat başı nstye girmelimiyim diye o da fazla vaktin yok hastanede bekle bence 4cm açıklığı kaçırma epidural istiyosan dedi, bu sefer herşeyi hazırlayıp gittk hastaneye açıklık 4cm olmuş bnde hafif bi karın ağrısı o kadar.. hemen doğumhaneye alıp epidural yaptılar beklemeye başladık.. ebe gelip ağrın varmı %100lere çıkmış sancın dio ama bende biley yok :) çok şanslısın epidurl çok iyi etki etti sana dedi.. ben eşimle koridorlarda geziniyoum eleele öyle rahatım.. ebe artık meraktan gel tekrar kontrol edeyim dedi veeee sen napıyosun bebeğin başı elime geldi az daha bakmasam odada doğuracaksın dedi ve hemen doğumhaneye alıp doktora haber verdiler.. bu arada nasıl ıkınmam gerektiğini göstererek hadi bi deneyelim dedi ebe, denedim ve sakın bi daha ıkınma doktoru bekleyemeden doğurcaksın yoksa dedi :) doktorum geldi dahada rahatladım epiduralin etkisi viraz geçmşti ve hafif sancı hissettim iyide oldu ne zaman ıkınmam gerektiğini anladım.. 4. ıkınışta geldi oğlum.. saat 02:24te dünyanın en güzel rahatlaması.. kuş gibi oldum bi an.. yanıma getirdiler aman allahım, ağlamıyo gözlerini gözlerime dikmiş bakıyo :) dikişlerm bitince odaya çıktım, miniğim de geldi emzirmeye çalışıyorum o ne yapacağını biliyo ama bilmeyen ben :) neyse yavaş yavaş alıştık ikimizde.. çok şükür küvöze girmeden sağlığıyla sıhhatiyle dünyaya geldi oğlum.. epiduralli normal doğum herkese tavsiyemdir.. anneyi yormadan normal bi doğum yapmak bence büyük bi nimet..
Doğum tarihi:21.10.2013
Doğum Şekli:Spinal Sezeryan
Adı:Ecenur
Kilo:3430 gr
Boy:51 cm
Yazıma nerden başlayacağımı bilmiyorum çünkü hala duygularım çok taze..Canımdan çok sevdiğim eşimle evlendiğimiz günden beri bebek düşünüyorduk,1. ayda bir bebeğimizi 5 haftalıkken kaybettik ama Allah 4.5 ay sonra ocak ayında bize tekrar bir evlat bahşetti..5. ayıma kadar Bursa ve memeleket arası git gel yapmak zorunda kaldık ve ben bu bebeğimi de düşüreceğim diye hamileliğimi ödüm koparak ve çok dikkat ederek dua ederek yaşadım..Çok şükür içeriden çıkmak istemedi benim kızım,41 hafta bekledi
Biliyorsunuz günüm bir hafta geçmişti ve 21 ekimde doktorumdan suni sancı isteyecektim ,sezeryan hiç istemediğim bişeydi..O gece abdest alıp çok dualar ettim ve uyudum,gece 3 ten sonra belimde ve kasığımda ağrılar başladı sabaha kadar sürdü ve 8 den sonra çok sıklaşmaya başladı nişanım da geldi,önce 7 sonra 5 4 derken kendimizi hastanede bulduk ve 1 dakikaya kadar sancı çektim 12 ye kadar..O sancı dolu saatlerimi size kelimelerle tarif etmem mümkün değil çünkü böyle bir acı yok..En azından o kattakiler beni rahat duymuşlardı sanırım11 gibi doktor suyumu patlattı,12 de 8 cm kadar açıklığım oldu tabi çok şiddetli sancılar hızlıca açıklığa sebep olmuştu demek ki..Doktorum ara ara gelip muayene ediyordu ve en sonunda ben normal doğuma ümitlenmişken bebeğimin kanala kafasının uzak olduğunu,tam girmediğini ve risk almamamız gerektiğini söyledi..Ben ona inanmak istemedim ,özel hastane ve beni sezeryana teşvik etmek istediğini düşündüm ve zorlamak istedim ama o sancı katlanılacak türden değildi..Eşim hep yanımdaydı,elini tuttum ağlarken ve eşim de dayanamadı ne olacaksa olsun risk almayalım dedi.Apar topar ameliyat odasına gittim ama bu durumu hala kabullenmeyerek,ağlayarak..Hemşireler bile bana şaşırmışlar sonra beni sezeryan istemediğim ve hala bir umut yok mu dediğim için tebrik ettiler..ben hep zoru seçerim zaten ama kısmet olur ya da olmaz..Ameliyat odasında belki sadece 10-15 dk kalmışımdır,kızım 5 dk içerisinde bir ağlamayla geldi dünyaya ama ben önümde set olduğu için göremedim sadece o sesi duymam beni çok mutlu etti ve inanamadım,doğdu mu şimdi dedim sonra bana biraz gösterdiler ve temizlemeye aldılar..O an ben ikinci boyuttaydım sanki,minicikti kızım ufacıktı..Ameliyat odasından yukarı çıktığımda herkes odadaydı kızım da..Rabbim ona öyle güzel bir koku vermiş ki anlatılmaz..O gün tebrik etmeye gelenler çoktu..
Kızım bir türlü ememiyordu ve göğsümü ağzında tutup uyuyordu,geceye kadar böyle devam etti ve gece bir hemşire yoğun bakım ünitesine bir sorup geleyim dedi ve kızım o geceden beri küvezde kaldı..Ben evdeyim ve kızım hala küvezde..Akciğerinde su kalmış oksijenle kurutulması,kusmaları tamamen sıfıra inmesi ve kan değerindeki src nin negatiften pozitife dönmesi gerekti..Tüm bunlar için 5 gündür bekliyoruz..Çarşamba günü taburcu oldum ve ayrı kaldığımızdan beri sütümü sağıp eşimle yolluyorum..Günde 1 kez görme hakkımız var..Doğum hikayemin daha güzel bitmesini istedim ama durumum bu..Rabbim bizi sınvadan geçiriyor ve kızım benim sütümle varlığımı tüm sevgim hissediyor biliyorum..Onu öyle özledim ki anlatamam..Annelik bambaşka bişeymiş,yavrunun uzakta oluşunda etinin koparılması içinin yanmasıymış..Ağlamamaya çalışıyorum çünkü kızımın bana ihtiyacı var,o da annesi gibi çok güçlü bir kadın olacak inanıyorum ve bu sınavı birlikte vereceğiz..
Ben çok mutluyum çünkü Rabbim bana çok tatlı ve güzel bir bebek bağışladı ve yarın inş. yanımda olacak,sizlerin de duaların ihtiyacım var..Allah kimseyi evladının sağlığıyla sınamasın ve bizlere,anne babalarına bağışlasın..
Doğum tarihi:21.10.2013
Doğum Şekli:Spinal Sezeryan
Adı:Ecenur
Kilo:3430 gr
Boy:51 cm
Yazıma nerden başlayacağımı bilmiyorum çünkü hala duygularım çok taze..Canımdan çok sevdiğim eşimle evlendiğimiz günden beri bebek düşünüyorduk,1. ayda bir bebeğimizi 5 haftalıkken kaybettik ama Allah 4.5 ay sonra ocak ayında bize tekrar bir evlat bahşetti..5. ayıma kadar Bursa ve memeleket arası git gel yapmak zorunda kaldık ve ben bu bebeğimi de düşüreceğim diye hamileliğimi ödüm koparak ve çok dikkat ederek dua ederek yaşadım..Çok şükür içeriden çıkmak istemedi benim kızım,41 hafta bekledi
Biliyorsunuz günüm bir hafta geçmişti ve 21 ekimde doktorumdan suni sancı isteyecektim ,sezeryan hiç istemediğim bişeydi..O gece abdest alıp çok dualar ettim ve uyudum,gece 3 ten sonra belimde ve kasığımda ağrılar başladı sabaha kadar sürdü ve 8 den sonra çok sıklaşmaya başladı nişanım da geldi,önce 7 sonra 5 4 derken kendimizi hastanede bulduk ve 1 dakikaya kadar sancı çektim 12 ye kadar..O sancı dolu saatlerimi size kelimelerle tarif etmem mümkün değil çünkü böyle bir acı yok..En azından o kattakiler beni rahat duymuşlardı sanırım11 gibi doktor suyumu patlattı,12 de 8 cm kadar açıklığım oldu tabi çok şiddetli sancılar hızlıca açıklığa sebep olmuştu demek ki..Doktorum ara ara gelip muayene ediyordu ve en sonunda ben normal doğuma ümitlenmişken bebeğimin kanala kafasının uzak olduğunu,tam girmediğini ve risk almamamız gerektiğini söyledi..Ben ona inanmak istemedim ,özel hastane ve beni sezeryana teşvik etmek istediğini düşündüm ve zorlamak istedim ama o sancı katlanılacak türden değildi..Eşim hep yanımdaydı,elini tuttum ağlarken ve eşim de dayanamadı ne olacaksa olsun risk almayalım dedi.Apar topar ameliyat odasına gittim ama bu durumu hala kabullenmeyerek,ağlayarak..Hemşireler bile bana şaşırmışlar sonra beni sezeryan istemediğim ve hala bir umut yok mu dediğim için tebrik ettiler..ben hep zoru seçerim zaten ama kısmet olur ya da olmaz..Ameliyat odasında belki sadece 10-15 dk kalmışımdır,kızım 5 dk içerisinde bir ağlamayla geldi dünyaya ama ben önümde set olduğu için göremedim sadece o sesi duymam beni çok mutlu etti ve inanamadım,doğdu mu şimdi dedim sonra bana biraz gösterdiler ve temizlemeye aldılar..O an ben ikinci boyuttaydım sanki,minicikti kızım ufacıktı..Ameliyat odasından yukarı çıktığımda herkes odadaydı kızım da..Rabbim ona öyle güzel bir koku vermiş ki anlatılmaz..O gün tebrik etmeye gelenler çoktu..
Kızım bir türlü ememiyordu ve göğsümü ağzında tutup uyuyordu,geceye kadar böyle devam etti ve gece bir hemşire yoğun bakım ünitesine bir sorup geleyim dedi ve kızım o geceden beri küvezde kaldı..Ben evdeyim ve kızım hala küvezde..Akciğerinde su kalmış oksijenle kurutulması,kusmaları tamamen sıfıra inmesi ve kan değerindeki src nin negatiften pozitife dönmesi gerekti..Tüm bunlar için 5 gündür bekliyoruz..Çarşamba günü taburcu oldum ve ayrı kaldığımızdan beri sütümü sağıp eşimle yolluyorum..Günde 1 kez görme hakkımız var..Doğum hikayemin daha güzel bitmesini istedim ama durumum bu..Rabbim bizi sınvadan geçiriyor ve kızım benim sütümle varlığımı tüm sevgim hissediyor biliyorum..Onu öyle özledim ki anlatamam..Annelik bambaşka bişeymiş,yavrunun uzakta oluşunda etinin koparılması içinin yanmasıymış..Ağlamamaya çalışıyorum çünkü kızımın bana ihtiyacı var,o da annesi gibi çok güçlü bir kadın olacak inanıyorum ve bu sınavı birlikte vereceğiz..
Ben çok mutluyum çünkü Rabbim bana çok tatlı ve güzel bir bebek bağışladı ve yarın inş. yanımda olacak,sizlerin de duaların ihtiyacım var..Allah kimseyi evladının sağlığıyla sınamasın ve bizlere,anne babalarına bağışlasın..
allah anali babali buyutsun cnm cok guzel bi duygu olsa gerek =) ben daha yolun basindayim 14 haftalik ama o kadar cok korkuorum ki dogumdan hergun acip boyle dogum yapanlarin hikayelerini okuyorum ama okudukca daha da cok korkuorum :18:dogum tarihi : 17/10/2013
dogum sekli : normal dogum
dogum haftası : 40+1
isim : nisa
boy: 53 cm
kilo : 3915 grm
16 ekim tahmini dogum tarihimdi o gun doktor kontrolumuz vardı gittim ne sancı nede acıklık vardı cok uzulmustum doktor eve gonderdi 1 hafta sonra terar gel durumda bi degişiklik olmazsa suni sancıyla dogum yaptırırız dedi ben suni sancı almak istemiyodum korkuyodum cunku sonra gece aglaya aglaya uyudum o gece saat 2,5 ta bi sancı geldi beni uykumdan uyandırdı dakika tuttum sancı sıklıgım 10 dakikayı bulmuyodu 3 dk de 1 , 5 dk de 1 sancı geliyodu ve her sancı beni aglatmaya yetiyodu sabah 8 e kadar cektim sonra esimi uyandırdım hastaneye gittik nst ye bagladılar duzenli gelen sancılarım vardı catı muayenesindede 4 cm acıklıgım cıktı doktor dogum baslamıs diyip yatıs verdi esim yatıs işlemlerimi hallederken bende odama yerlestim gorumcem ve kaynanam geldi yanıma refakatci olarak saat 12 ye dogru sancılarım aralıksız ve dayanılmaz bi ağrıyla gelmeye basladı ebe tekrar catı muayenesi yaptı acıklıgım 9 cm olmustu ebe muayene ederken suyumda patladı ve bana ıkınma hissi geldi ebeler beni dogumhaneye aldılar cok fazla ıkınma istegim vardı 2-3 ıkınma sonrası ebe sacları gorundu devam et cok iyi gidiyosun dedi bi kesik attı ve kızım balık gibi kaydı içimden kızımı temizlediler yanıma getirdiler pamuk gibi yumusacıktı :) sonra ustunu giydirdiler benim dikiş işlemlerim 15-20 kadar surdu sonra odama aldılar kızım geldi yanıma emzirdim ama hiç sutum yoktu sut dısındada bi problemimiz yok cok sukur umarım sutumde hemen gelirde kızımı guzel guzel emziririm :))
Doğum tarihi:21.10.2013
Doğum Şekli:Spinal Sezeryan
Adı:Ecenur
Kilo:3430 gr
Boy:51 cm
Yazıma nerden başlayacağımı bilmiyorum çünkü hala duygularım çok taze..Canımdan çok sevdiğim eşimle evlendiğimiz günden beri bebek düşünüyorduk,1. ayda bir bebeğimizi 5 haftalıkken kaybettik ama Allah 4.5 ay sonra ocak ayında bize tekrar bir evlat bahşetti..5. ayıma kadar Bursa ve memeleket arası git gel yapmak zorunda kaldık ve ben bu bebeğimi de düşüreceğim diye hamileliğimi ödüm koparak ve çok dikkat ederek dua ederek yaşadım..Çok şükür içeriden çıkmak istemedi benim kızım,41 hafta bekledi
Biliyorsunuz günüm bir hafta geçmişti ve 21 ekimde doktorumdan suni sancı isteyecektim ,sezeryan hiç istemediğim bişeydi..O gece abdest alıp çok dualar ettim ve uyudum,gece 3 ten sonra belimde ve kasığımda ağrılar başladı sabaha kadar sürdü ve 8 den sonra çok sıklaşmaya başladı nişanım da geldi,önce 7 sonra 5 4 derken kendimizi hastanede bulduk ve 1 dakikaya kadar sancı çektim 12 ye kadar..O sancı dolu saatlerimi size kelimelerle tarif etmem mümkün değil çünkü böyle bir acı yok..En azından o kattakiler beni rahat duymuşlardı sanırım11 gibi doktor suyumu patlattı,12 de 8 cm kadar açıklığım oldu tabi çok şiddetli sancılar hızlıca açıklığa sebep olmuştu demek ki..Doktorum ara ara gelip muayene ediyordu ve en sonunda ben normal doğuma ümitlenmişken bebeğimin kanala kafasının uzak olduğunu,tam girmediğini ve risk almamamız gerektiğini söyledi..Ben ona inanmak istemedim ,özel hastane ve beni sezeryana teşvik etmek istediğini düşündüm ve zorlamak istedim ama o sancı katlanılacak türden değildi..Eşim hep yanımdaydı,elini tuttum ağlarken ve eşim de dayanamadı ne olacaksa olsun risk almayalım dedi.Apar topar ameliyat odasına gittim ama bu durumu hala kabullenmeyerek,ağlayarak..Hemşireler bile bana şaşırmışlar sonra beni sezeryan istemediğim ve hala bir umut yok mu dediğim için tebrik ettiler..ben hep zoru seçerim zaten ama kısmet olur ya da olmaz..Ameliyat odasında belki sadece 10-15 dk kalmışımdır,kızım 5 dk içerisinde bir ağlamayla geldi dünyaya ama ben önümde set olduğu için göremedim sadece o sesi duymam beni çok mutlu etti ve inanamadım,doğdu mu şimdi dedim sonra bana biraz gösterdiler ve temizlemeye aldılar..O an ben ikinci boyuttaydım sanki,minicikti kızım ufacıktı..Ameliyat odasından yukarı çıktığımda herkes odadaydı kızım da..Rabbim ona öyle güzel bir koku vermiş ki anlatılmaz..O gün tebrik etmeye gelenler çoktu..
Kızım bir türlü ememiyordu ve göğsümü ağzında tutup uyuyordu,geceye kadar böyle devam etti ve gece bir hemşire yoğun bakım ünitesine bir sorup geleyim dedi ve kızım o geceden beri küvezde kaldı..Ben evdeyim ve kızım hala küvezde..Akciğerinde su kalmış oksijenle kurutulması,kusmaları tamamen sıfıra inmesi ve kan değerindeki src nin negatiften pozitife dönmesi gerekti..Tüm bunlar için 5 gündür bekliyoruz..Çarşamba günü taburcu oldum ve ayrı kaldığımızdan beri sütümü sağıp eşimle yolluyorum..Günde 1 kez görme hakkımız var..Doğum hikayemin daha güzel bitmesini istedim ama durumum bu..Rabbim bizi sınvadan geçiriyor ve kızım benim sütümle varlığımı tüm sevgim hissediyor biliyorum..Onu öyle özledim ki anlatamam..Annelik bambaşka bişeymiş,yavrunun uzakta oluşunda etinin koparılması içinin yanmasıymış..Ağlamamaya çalışıyorum çünkü kızımın bana ihtiyacı var,o da annesi gibi çok güçlü bir kadın olacak inanıyorum ve bu sınavı birlikte vereceğiz..
Ben çok mutluyum çünkü Rabbim bana çok tatlı ve güzel bir bebek bağışladı ve yarın inş. yanımda olacak,sizlerin de duaların ihtiyacım var..Allah kimseyi evladının sağlığıyla sınamasın ve bizlere,anne babalarına bağışlasın..
Doğum tarihi:21.10.2013
Doğum Şekli:Spinal Sezeryan
Adı:Ecenur
Kilo:3430 gr
Boy:51 cm
Yazıma nerden başlayacağımı bilmiyorum çünkü hala duygularım çok taze..Canımdan çok sevdiğim eşimle evlendiğimiz günden beri bebek düşünüyorduk,1. ayda bir bebeğimizi 5 haftalıkken kaybettik ama Allah 4.5 ay sonra ocak ayında bize tekrar bir evlat bahşetti..5. ayıma kadar Bursa ve memeleket arası git gel yapmak zorunda kaldık ve ben bu bebeğimi de düşüreceğim diye hamileliğimi ödüm koparak ve çok dikkat ederek dua ederek yaşadım..Çok şükür içeriden çıkmak istemedi benim kızım,41 hafta bekledi
Biliyorsunuz günüm bir hafta geçmişti ve 21 ekimde doktorumdan suni sancı isteyecektim ,sezeryan hiç istemediğim bişeydi..O gece abdest alıp çok dualar ettim ve uyudum,gece 3 ten sonra belimde ve kasığımda ağrılar başladı sabaha kadar sürdü ve 8 den sonra çok sıklaşmaya başladı nişanım da geldi,önce 7 sonra 5 4 derken kendimizi hastanede bulduk ve 1 dakikaya kadar sancı çektim 12 ye kadar..O sancı dolu saatlerimi size kelimelerle tarif etmem mümkün değil çünkü böyle bir acı yok..En azından o kattakiler beni rahat duymuşlardı sanırım11 gibi doktor suyumu patlattı,12 de 8 cm kadar açıklığım oldu tabi çok şiddetli sancılar hızlıca açıklığa sebep olmuştu demek ki..Doktorum ara ara gelip muayene ediyordu ve en sonunda ben normal doğuma ümitlenmişken bebeğimin kanala kafasının uzak olduğunu,tam girmediğini ve risk almamamız gerektiğini söyledi..Ben ona inanmak istemedim ,özel hastane ve beni sezeryana teşvik etmek istediğini düşündüm ve zorlamak istedim ama o sancı katlanılacak türden değildi..Eşim hep yanımdaydı,elini tuttum ağlarken ve eşim de dayanamadı ne olacaksa olsun risk almayalım dedi.Apar topar ameliyat odasına gittim ama bu durumu hala kabullenmeyerek,ağlayarak..Hemşireler bile bana şaşırmışlar sonra beni sezeryan istemediğim ve hala bir umut yok mu dediğim için tebrik ettiler..ben hep zoru seçerim zaten ama kısmet olur ya da olmaz..Ameliyat odasında belki sadece 10-15 dk kalmışımdır,kızım 5 dk içerisinde bir ağlamayla geldi dünyaya ama ben önümde set olduğu için göremedim sadece o sesi duymam beni çok mutlu etti ve inanamadım,doğdu mu şimdi dedim sonra bana biraz gösterdiler ve temizlemeye aldılar..O an ben ikinci boyuttaydım sanki,minicikti kızım ufacıktı..Ameliyat odasından yukarı çıktığımda herkes odadaydı kızım da..Rabbim ona öyle güzel bir koku vermiş ki anlatılmaz..O gün tebrik etmeye gelenler çoktu..
Kızım bir türlü ememiyordu ve göğsümü ağzında tutup uyuyordu,geceye kadar böyle devam etti ve gece bir hemşire yoğun bakım ünitesine bir sorup geleyim dedi ve kızım o geceden beri küvezde kaldı..Ben evdeyim ve kızım hala küvezde..Akciğerinde su kalmış oksijenle kurutulması,kusmaları tamamen sıfıra inmesi ve kan değerindeki src nin negatiften pozitife dönmesi gerekti..Tüm bunlar için 5 gündür bekliyoruz..Çarşamba günü taburcu oldum ve ayrı kaldığımızdan beri sütümü sağıp eşimle yolluyorum..Günde 1 kez görme hakkımız var..Doğum hikayemin daha güzel bitmesini istedim ama durumum bu..Rabbim bizi sınvadan geçiriyor ve kızım benim sütümle varlığımı tüm sevgim hissediyor biliyorum..Onu öyle özledim ki anlatamam..Annelik bambaşka bişeymiş,yavrunun uzakta oluşunda etinin koparılması içinin yanmasıymış..Ağlamamaya çalışıyorum çünkü kızımın bana ihtiyacı var,o da annesi gibi çok güçlü bir kadın olacak inanıyorum ve bu sınavı birlikte vereceğiz..
Ben çok mutluyum çünkü Rabbim bana çok tatlı ve güzel bir bebek bağışladı ve yarın inş. yanımda olacak,sizlerin de duaların ihtiyacım var..Allah kimseyi evladının sağlığıyla sınamasın ve bizlere,anne babalarına bağışlasın..
Doğum tarihi :16.10.2013
Doum şekli; normal doğum
Hastane: medipol mega
Bebrgin cinsiyeti: erkek
Bebegin kilosi :3040
Bebeğin boyu:48 cm
beklenendogum tarihine göre ekimin son annelerinden olacaktım rahattim hatta oglumun kasımda dogacagini bile dusunuyordum. Yinede bayramdasagligimi riske atmamak için ailemin yanina gitmemistik bayramin ikinci gunu annemler hem bizi ziyaret ici. Hemde kurban etlerimizi.getirmek.icin izmitte. Bizi ziyarete geldiler hatta sakalastik kaana el opturmeye mi gsldiniz diye. Sabah ailecek guzel bir kahvaltiettiksonra ben anneme ve babama et dogramada yardim ettim. babamda bir yandan hadi cabuk bitirin isinizi ben izmite donucem diyordu . Babami namaza esimide markete gonderdikten sonra biraz koltuga uzanayim dedim. Uzaninca camarimda bi islaklik.hissettim yok dedim akintidir gitttim degistir tekrar bi islaklik once korktum sonra anneme seslendim yok kizim degildir dedi ama sizinti devam ediyordu esimi aradim vee hastaneye gid elim dsdim.hazirlandik esimin abisi ile gittik doktora muayene masasina yatinca suyum tamamen bosaldi hemen yukari sanci odasina aldilar saat 3 e dogru suni s an vi vermeye basladilar ilk baslarda sorun yoktu ama son anlarda sancim inanilmazdi 7 gibi dogumhaneye alindim dogum basladi ama ilk basta ikinamadim sonra sanci gelince ikindikca oglum geliyodu kafasi cikti once balik gibj kaydi icimden ilk aglamasini duydum cok agladi oglum. Onra dikis basladi dedim dayan fatma bitecek ama bitmiyordu bende care arar gozlerle asistana bakiyorum bitmiyordu ama ar ti k dayanilmaz acilar cemmeye basladim ama kanamaama durmuyordu sonra baska bi doktor geldi dedi hemen anesteziye alalim sonra bayiltildim sonra dikisler filan atimis ayildigimda tansiyon alamiyorlardi ordada cok zor dakikalar yasadim olucem sandim bir suru serum ilac derken 11.30 da gece oda ma gectim ordada bir suru serum ve kan aldim. Oglumu yanima getirdiler cok guzeldiama ben cok kotuydum. Oglum icin degerdi suanbile bir suruagrim var oglum.buyuyor ve onun gozlerine bakmak bile tumacilarima deger.
Doğum tarihi :16.10.2013
Doum şekli; normal doğum
Hastane: medipol mega
Bebrgin cinsiyeti: erkek
Bebegin kilosi :3040
Bebeğin boyu:48 cm
beklenendogum tarihine göre ekimin son annelerinden olacaktım rahattim hatta oglumun kasımda dogacagini bile dusunuyordum. Yinede bayramdasagligimi riske atmamak için ailemin yanina gitmemistik bayramin ikinci gunu annemler hem bizi ziyaret ici. Hemde kurban etlerimizi.getirmek.icin izmitte. Bizi ziyarete geldiler hatta sakalastik kaana el opturmeye mi gsldiniz diye. Sabah ailecek guzel bir kahvaltiettiksonra ben anneme ve babama et dogramada yardim ettim. babamda bir yandan hadi cabuk bitirin isinizi ben izmite donucem diyordu . Babami namaza esimide markete gonderdikten sonra biraz koltuga uzanayim dedim. Uzaninca camarimda bi islaklik.hissettim yok dedim akintidir gitttim degistir tekrar bi islaklik once korktum sonra anneme seslendim yok kizim degildir dedi ama sizinti devam ediyordu esimi aradim vee hastaneye gid elim dsdim.hazirlandik esimin abisi ile gittik doktora muayene masasina yatinca suyum tamamen bosaldi hemen yukari sanci odasina aldilar saat 3 e dogru suni s an vi vermeye basladilar ilk baslarda sorun yoktu ama son anlarda sancim inanilmazdi 7 gibi dogumhaneye alindim dogum basladi ama ilk basta ikinamadim sonra sanci gelince ikindikca oglum geliyodu kafasi cikti once balik gibj kaydi icimden ilk aglamasini duydum cok agladi oglum. Onra dikis basladi dedim dayan fatma bitecek ama bitmiyordu bende care arar gozlerle asistana bakiyorum bitmiyordu ama ar ti k dayanilmaz acilar cemmeye basladim ama kanamaama durmuyordu sonra baska bi doktor geldi dedi hemen anesteziye alalim sonra bayiltildim sonra dikisler filan atimis ayildigimda tansiyon alamiyorlardi ordada cok zor dakikalar yasadim olucem sandim bir suru serum ilac derken 11.30 da gece oda ma gectim ordada bir suru serum ve kan aldim. Oglumu yanima getirdiler cok guzeldiama ben cok kotuydum. Oglum icin degerdi suanbile bir suruagrim var oglum.buyuyor ve onun gozlerine bakmak bile tumacilarima deger.
Doğum tarihi :16.10.2013
Doum şekli; normal doğum
Hastane: medipol mega
Bebrgin cinsiyeti: erkek
Bebegin kilosi :3040
Bebeğin boyu:48 cm
beklenendogum tarihine göre ekimin son annelerinden olacaktım rahattim hatta oglumun kasımda dogacagini bile dusunuyordum. Yinede bayramdasagligimi riske atmamak için ailemin yanina gitmemistik bayramin ikinci gunu annemler hem bizi ziyaret ici. Hemde kurban etlerimizi.getirmek.icin izmitte. Bizi ziyarete geldiler hatta sakalastik kaana el opturmeye mi gsldiniz diye. Sabah ailecek guzel bir kahvaltiettiksonra ben anneme ve babama et dogramada yardim ettim. babamda bir yandan hadi cabuk bitirin isinizi ben izmite donucem diyordu . Babami namaza esimide markete gonderdikten sonra biraz koltuga uzanayim dedim. Uzaninca camarimda bi islaklik.hissettim yok dedim akintidir gitttim degistir tekrar bi islaklik once korktum sonra anneme seslendim yok kizim degildir dedi ama sizinti devam ediyordu esimi aradim vee hastaneye gid elim dsdim.hazirlandik esimin abisi ile gittik doktora muayene masasina yatinca suyum tamamen bosaldi hemen yukari sanci odasina aldilar saat 3 e dogru suni s an vi vermeye basladilar ilk baslarda sorun yoktu ama son anlarda sancim inanilmazdi 7 gibi dogumhaneye alindim dogum basladi ama ilk basta ikinamadim sonra sanci gelince ikindikca oglum geliyodu kafasi cikti once balik gibj kaydi icimden ilk aglamasini duydum cok agladi oglum. Onra dikis basladi dedim dayan fatma bitecek ama bitmiyordu bende care arar gozlerle asistana bakiyorum bitmiyordu ama ar ti k dayanilmaz acilar cemmeye basladim ama kanamaama durmuyordu sonra baska bi doktor geldi dedi hemen anesteziye alalim sonra bayiltildim sonra dikisler filan atimis ayildigimda tansiyon alamiyorlardi ordada cok zor dakikalar yasadim olucem sandim bir suru serum ilac derken 11.30 da gece oda ma gectim ordada bir suru serum ve kan aldim. Oglumu yanima getirdiler cok guzeldiama ben cok kotuydum. Oglum icin degerdi suanbile bir suruagrim var oglum.buyuyor ve onun gozlerine bakmak bile tumacilarima deger.
allah anali babali buyutsun cnm cok guzel bi duygu olsa gerek =) ben daha yolun basindayim 14 haftalik ama o kadar cok korkuorum ki dogumdan hergun acip boyle dogum yapanlarin hikayelerini okuyorum ama okudukca daha da cok korkuorum :18:
Doğum tarihi:21.10.2013
Doğum Şekli:Spinal Sezeryan
Adı:Ecenur
Kilo:3430 gr
Boy:51 cm
Yazıma nerden başlayacağımı bilmiyorum çünkü hala duygularım çok taze..Canımdan çok sevdiğim eşimle evlendiğimiz günden beri bebek düşünüyorduk,1. ayda bir bebeğimizi 5 haftalıkken kaybettik ama Allah 4.5 ay sonra ocak ayında bize tekrar bir evlat bahşetti..5. ayıma kadar Bursa ve memeleket arası git gel yapmak zorunda kaldık ve ben bu bebeğimi de düşüreceğim diye hamileliğimi ödüm koparak ve çok dikkat ederek dua ederek yaşadım..Çok şükür içeriden çıkmak istemedi benim kızım,41 hafta bekledi
Biliyorsunuz günüm bir hafta geçmişti ve 21 ekimde doktorumdan suni sancı isteyecektim ,sezeryan hiç istemediğim bişeydi..O gece abdest alıp çok dualar ettim ve uyudum,gece 3 ten sonra belimde ve kasığımda ağrılar başladı sabaha kadar sürdü ve 8 den sonra çok sıklaşmaya başladı nişanım da geldi,önce 7 sonra 5 4 derken kendimizi hastanede bulduk ve 1 dakikaya kadar sancı çektim 12 ye kadar..O sancı dolu saatlerimi size kelimelerle tarif etmem mümkün değil çünkü böyle bir acı yok..En azından o kattakiler beni rahat duymuşlardı sanırım11 gibi doktor suyumu patlattı,12 de 8 cm kadar açıklığım oldu tabi çok şiddetli sancılar hızlıca açıklığa sebep olmuştu demek ki..Doktorum ara ara gelip muayene ediyordu ve en sonunda ben normal doğuma ümitlenmişken bebeğimin kanala kafasının uzak olduğunu,tam girmediğini ve risk almamamız gerektiğini söyledi..Ben ona inanmak istemedim ,özel hastane ve beni sezeryana teşvik etmek istediğini düşündüm ve zorlamak istedim ama o sancı katlanılacak türden değildi..Eşim hep yanımdaydı,elini tuttum ağlarken ve eşim de dayanamadı ne olacaksa olsun risk almayalım dedi.Apar topar ameliyat odasına gittim ama bu durumu hala kabullenmeyerek,ağlayarak..Hemşireler bile bana şaşırmışlar sonra beni sezeryan istemediğim ve hala bir umut yok mu dediğim için tebrik ettiler..ben hep zoru seçerim zaten ama kısmet olur ya da olmaz..Ameliyat odasında belki sadece 10-15 dk kalmışımdır,kızım 5 dk içerisinde bir ağlamayla geldi dünyaya ama ben önümde set olduğu için göremedim sadece o sesi duymam beni çok mutlu etti ve inanamadım,doğdu mu şimdi dedim sonra bana biraz gösterdiler ve temizlemeye aldılar..O an ben ikinci boyuttaydım sanki,minicikti kızım ufacıktı..Ameliyat odasından yukarı çıktığımda herkes odadaydı kızım da..Rabbim ona öyle güzel bir koku vermiş ki anlatılmaz..O gün tebrik etmeye gelenler çoktu..
Kızım bir türlü ememiyordu ve göğsümü ağzında tutup uyuyordu,geceye kadar böyle devam etti ve gece bir hemşire yoğun bakım ünitesine bir sorup geleyim dedi ve kızım o geceden beri küvezde kaldı..Ben evdeyim ve kızım hala küvezde..Akciğerinde su kalmış oksijenle kurutulması,kusmaları tamamen sıfıra inmesi ve kan değerindeki src nin negatiften pozitife dönmesi gerekti..Tüm bunlar için 5 gündür bekliyoruz..Çarşamba günü taburcu oldum ve ayrı kaldığımızdan beri sütümü sağıp eşimle yolluyorum..Günde 1 kez görme hakkımız var..Doğum hikayemin daha güzel bitmesini istedim ama durumum bu..Rabbim bizi sınvadan geçiriyor ve kızım benim sütümle varlığımı tüm sevgim hissediyor biliyorum..Onu öyle özledim ki anlatamam..Annelik bambaşka bişeymiş,yavrunun uzakta oluşunda etinin koparılması içinin yanmasıymış..Ağlamamaya çalışıyorum çünkü kızımın bana ihtiyacı var,o da annesi gibi çok güçlü bir kadın olacak inanıyorum ve bu sınavı birlikte vereceğiz..
Ben çok mutluyum çünkü Rabbim bana çok tatlı ve güzel bir bebek bağışladı ve yarın inş. yanımda olacak,sizlerin de duaların ihtiyacım var..Allah kimseyi evladının sağlığıyla sınamasın ve bizlere,anne babalarına bağışlasın..
Doğum tarihi :16.10.2013
Doum şekli; normal doğum
Hastane: medipol mega
Bebrgin cinsiyeti: erkek
Bebegin kilosi :3040
Bebeğin boyu:48 cm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?