bitirebilirsem dogum hikayesini anlaticam. Gerci benimki örnek alinacak bir dogum olmadi.
Biliyorsunuz iki doktorumda bebegimin cok iri oldugunu ve normal dogum denemin pek ise yaramayacagini söylediler. Omuz ve kafa ölcümlerinde hep iri oldugundan sezeryan önerdiler. Ama elbette normal denemek istersem benim kararimin oldugunu ama herhalükarda o sanciyi cekip sezeryana girecegimi ima ettiler. Bir hafta süre tanidim kendime ve bebegime, normal gelmek isterse deneyecegim diye. Son kontrolde doktor artik kilo ölcümü yapamiyoruz, ultrason ölcemiyor dedi. Korktum tabiiki, bebek normal dogumda cok zorlanir, sakatlanma ihtimali bile var dediler. Bu kadar seyi bebeklerimiz icin cekmedik mi, deli gibi korktugum sezeryana evet dedim…..
bir gün önceden yatisim yapildi, tansiyonum kan tathlilleri derken sabahin 6 sinda ebem geldi. Elinde ameliyat elbiseleri ödüm koptu, ama yapabilecegim hic bir sey yoktu. Dus aldim, ebem giydirdi ve yürüyerek gitmek istermisin dedi. Tamam dedim, sanki o kisi ben degilim ben disardan izliyorum heseyi. Benim yatagimi ebe sürtmeye basladi ben de arkadan asansöre gittik. Esim 6 da burada olacakti ama gelmedi, bir yaandan onu merak ediyorum, acaba beni bulabilir mi gec gelse bile diye, bir yandanda dogumhaneye dogru yürüyoruz. Ebenin dogum odasinda mola verdik. Benim yatagimi odaya soktu ve uzan dedi. Uzandim, ve sonda takma islemei basladi. bu ani animsamak istemiyorum. Serum yeri takti bilegime. Bekleyecegiz dedi. Cünkü oda arkadasim vardi sezeryanda. Esim ve annem geldiler, annem beni o halde yatarken görünce aglayiverdi, bende basladim aglamaya. Zaten sonda zamani bolca aglamistim. Neyse esim annemle sarilip koklasirken, ebe geldi gidelim artik dedi. Esime yapistim sende geliyorsun degil mi diye. Elbette dedi ve ebe ile birlikte yatagimi ittiler ameliyathaneye..
Esim hemen steril elbiselerini giydi cok komik olmustu, doktor taklidi yapiyor falan. Hemsireler anne sefkatinde beni hazirliyorlar. 10 dk galan bekleme odasinda bekledik, kapi acildi oda arkadasim cikti. Vanessa… Vanessa nin surat bemebeyaz, aci cekiyor belli. aklim gitti, benim aci esigim cok düsüktür zaten. Ama Vanessanin tansiyon problemi vardi hemen yogun bakima aldilar. Ve sira bana geldi. Ebem geldi ve yatagim ile beni aldi götürdü, esime de sen cagirinca geliceksin dediler.
Iste bundan sonrasi hayal gibi, bugulu, netlik yok…. Doktor muayenahanesindeki ayaklarin oldugu bir koltuga oturdum, ebem spinal narkoz ignesinin yapilacagini söyledi. Bir gün önce narkozcu dr bir saat anlatmisti. Ebem basimi gögüslerine yasladi saclarimi oksayarak bana hic kipirdamam gerektigini, sakin ve relaks olmama gerektigini söyledi. Aynisini narkozcu dr da söylüyordu. Allahim dedim, yardim et bana. Benim gne fobim vardir, ama yapmam lazim dedim. Ilk igne vuruldu irkildim, dr olmaz olmazzz full narkoz vermem gerekecek dedi. Ebem de lütfen canim sakin ol, bir kere daha olucak ve bitecek sakin ol dedi. Ve bütün gücümü topladim, ebenin gögsüne kafami gömdüm ve biraktim kendimi. iki igne daha oldu ve narkozcu amca tamam dedi.
ayaklarim da sicak soguk bisiler hissetmem gerektigini söylemislerdi, pek ne hissettigimi bilemedim. uyustular ama sol ayagim tam olarak uyusmadi. söyledim normal dediler. Sonra beni yatirdilar, kollarimi bagladilar, alt tarafi hissediyorum ama oynatamiyorum. Cok acaip bir duygu, yeri geldiginde esimden uatnirim ciplakligimda ama ameliyathanede bin kisinin önünde savunmasiz bir ciplakligim var ve ben rahatsiz degilim….Natkozcu amca bana devamli soruyor hissediyormuyum falan. Ebem de gögsümden diz kapaklarima kadar streil etmeye basladi beni, o sürdügü seyi hissediyorum ama cok acaip bir sekilde. Yani duyum vr ama hissiyatim yok, yada hissiyatim var duyum yok gibi…
Sonunda Arap doktorum geldi, diger jinekologda geldi. Allah Allah dedim iki doktor mu giriyorlar ameliyata??? Narkozcu amca bana her detayi veriyor sanki bilmek istiyormusum gibi:)) Arap doktorum sordu baslayimmi, ben hemen atladim sol ayagimi net hissediyorum uyusmadi o taraf dedim. Narkozcu amaca oynat dedi oynattim saniyorum ama sanirim oynatamadim. Narkozcu amaca dr uma deneme yap dedi, aklim oynadi. Simdi bicak kesigi hissedicem kesin diye düsünürken dr baslamis bile. Narkozcu amca her detayi verdi, simdi bastiracaklar, itecekler, alacaklar vs…..Ama ben aci hissetmeye basladim, nrkozcu amcaya dedim, olamaz dedi. Ama ben gercekten aci hissetmeye basladigimi ciglik atarak gösterince morfin vurdular iki kere. O sirada ebe esini alalim mi iceri dedi, narkozcu amca olmaz morfin etkisini göstersin esi korkar aci cekerken görürse dedi. Ne kadar süre gecti bilmiyorum ama esimi aldilar iceri o dakka bebegimin aglama sesini duydum. Esime ebe foto ceksene diyor esim yavrum sersem telefonunu bulamadi:)) Ebe aldi foto cekti ilk sn bebegimi. Bembeyaz tereyagina batirilmis gibi. :) hemen bana getirdiler öptüm esim ile birlikte gittiler. Narkozcu hala devam her ayrintiyi anlatiyor, duymak istermisim gibi:))) bana bisiler sordu anlamadim, dua ediyorum bir dk dedim:)) plesantanin cikmasi bebegin cikmasindan zor oldu, ve uzun sürdü.neyse ne kadar kaldim bilmiyorum, ama sonunda bitirdiler.
Yogun bakimda acilarim basladi, narkozcu amca inanmak istemiyor bana. 4 saat bisi hissetmezsin diyor, bende ama hissediyorum dedim. Bir kez daha morfin yaptilar, ondan sonrasi sanirim sarhoslukla gecti. Hemsireler devamli benimle, bebek gibi bakiyorlar. Biri sacimi oksuyor biri elimi tutuyor. Allah hepsinden razi olsun.. Beni yine yatagima aldilar ve ebe odasina dogru yola ciktik.
Esim annem ve ebe bebesimi giydirmek ve yikamakla mesgüllerdi. Annem bebegi aldi esim ve ebe beni giydirdiler, esim hasta pedlerini koymaya yardim eeti ebeye. Yani Artik esim candan öte benim icin. ….
iste kisacasi bu kadar kizlar…Ben normal dogum yapmis kadar oldum diyebilirim. O kadar cok sezeryan olan hikaye okudum ki, hepsi tereyagindan kil ceker gibiydi. :))