canım tekrar geçmiş olsun. baya çektirmişsin anlaşılan ameliyat ekibine ama onlarda çok iyiymiş anlaşılan. temiz kalbinle öyle insanlar çıkmış karşına.
kızınla sağlıklı mutlu bir hayat sizin olsun
Supriz bir hamilelikdi benimkisi...Henüz evliliğimizin 6.ayındaydık kocişimle.
Kendimi bildim bileli ilk kez ramazan ayında oruç tutmaya zorlanıyordum.
Mide bulantılarım vardı,kendimi üşüttüm heralde diyerek kandırıyordum.
Test alıp bakmak aklımın ucuna bile gelmiyordu taki kocişimin içtiği sigara bana kokana kadar.
Bebişim olabileceğini işde o an hissettim.Hemen test aldım ve çift çizgiyi gördüm.
Aglıyarak kocişimin yanına gittim,o kadar heyecanlanmıstım ki inanamıyordum.
Yanılma payını bildiğimiz için hemen aynı gun kan testı yaptırdık ve mutlu haberi bir kez daha onaylatmış olduk.
Şaşkındık,heyecanlıydık ama bir o kadar da mutluyduk...
Hamileliğimde son 2 ayıma kadar hiç zorlanmadım diyebilirim.
İşime devam ediyordum,eşim her konuda destekdi,nisan anneleri vardı :)
Ne olduysa işden izne çıktığımda oldu,kendimi bir anda boşlukda hissettim.
Eve kapatılmış gibi hissediyordum.Eşimin eve gelmesini dört gözle bekliyordum.
Eve geldiğinde sadece benle ilgilenmesini istiyor,etrafında fır dönüyordum.
İtiraf ediyim sabah işe gitmesini bile kıskanır hale gelmişdim :)
Son 1,5 ayımıza geldiğimizde idrarımda protein olduğunu öğrendim.
Eğer tansiyonla birlikde olursa bebeğime zarar verebilirdi.
Her hafta aynı testi tekrarlayıp sonucu beklemek saatleri saymak...
Çok sitresli günlerdi...
Doktoruma güveniyordum,allah razı olsun benim aramama fırsat kalmadan sonucu öğrenir öğrenmez beni bilgilendiriyordu.
Her zaman pozitif ve güler yüzlü yaklaşdı.Birlikde karşılıklı konuşarak sezeryan tarihini belirledik.
22 mart saat 10.30 da oğluşuma kavuşacakdım..
Hem proteinden hemde çatımın dar olmasından dolayı normal doğum şansım çok düşükdü.
Bende kendimi geçmişdim zaten,tüm ağrılara razıydım tek derdim oğluşumu sağlıkla kucağıma almakdı...
Doğumdan birgün önce kocişimle annemlere geldik.Hepimiz çok heyecanlıydık,endişeliydik...
O gece saatler geçmek bilmedi.Sabah erkenden hastanemize doğru yola çıkdık.
Hastane personeli daha işine başlamadan biz ailecenek hastaneye gelmişdik bile :)
Kocişimle el ele hastaneye girişimizi yaptık.Odamıza yerleştik.
Tüm sevdiklerim yanımdaydı rahattım.
Taki hemşireler odaya girip ameliyat onlugunu bana giydirene kadar :)
Erken değil mi daha dedim.Hazırlıklar yapılacak dediler.
Sonda takılacakdı,damar yolu acılacakdı o kadar cok okumustum ki hazırlamışdım kendimi.
İlk şoku atlattıktan sonra tum gerginliğim gitti.
Hemşireyle sohbet halindeyken sondam takıldı.
Acımadı diyebilirim,hemşire dahi beni tebrik etti.
En rahat taktığım sondaydı aferim sana dedi.
Sonrası o kadar hızlı gelişti ki ne olduğunu anlamadım bile.
Hemen sedyeyle içeri girdiler,beni sedyeye yatırdılar bonemi taktılar.
O ara eşim içeri girdi beni öptü,göz göze geldik.
Elimi tuttu ve sedye hareket etmeye başladı.
Herkesin gözü bendeydi.Başladım ağlamaya.
Kocişim asansöre binince elimi bırakmak zorunda kaldı işde o an çok zordu.
Dogumhaneye girerken yine tüm sevdiklerim yanımdaydı.
Ağlıyarak içeri girdim.Herkes güler yüzle karşıladı beni.
Aneztezi uzmanı işde bir sulu göz daha geliyor dedi:)
Bende ona genel anestezi istiyorum dedim :) Tamam sen nasıl istersen oyle olucak dedi.
Bebişimin cinsiyetini sordu,ismini sordu sohbet ederek içeri girdik.Artık ağlamıyordum.
Sonra beni ameliyat masasına aldılar,hazırlıklar basladı.
Hemşire fotograf çekmek için telefonumu istemişdi.
Hemşire saolsun doktorum gelene kadar kocişimi aradı :) Kocişimle konuştuk artık iyice sakinleşmişdim.
Sonra doktorum geldi,her zamanki gibi güler yüzlüydü.
Herşey çok güzel olucak dedi.Anestezi uzmanı başıma geldi.
Az yanıcak dedi.Evet dediğimi hatırlıyorum sonrası yok..
Uyandığımda anestezi uzmanı adımı söylüyordu.
Sedye hareket ediyordu.Ben cıkarken içeriye doğum için baska bir arkadaş alınıyordu.
Onada dedim ki hiç korkma,hiç zor değil herşey güzel olacak :)
Kız bana gülümsedi teşekkür etti,ben ona gülümsedim ve dışardaydım.
Kocişim,ailem sevdiğim herkes beni bekliyordu.
Ben iyiyim merak etmeyin dedim,ve ilk sordugum eşime ogluşum oldu.
Arası gördün mü sağlıklı mı diye sorduğumu hatırlıyorum.
Odama geldiğimizde oğluşumu gördüm,beyaz tenli sarısın bir oğluşum olmuşdu.
O kadar güzeldi ki kokusu,nefes alıp verişi tüm ağrılar ucup gitmişdi.
6 saat sonra ayaktaydım.Kocişimin yardımıyla kalkdım ve koridora çıkıp yürüdüm.
Sonrasında her fırsatta kalkıp yürüdüm,yürümenin etkisi belkide öyle çok aman aman bir ağrım olmadı.
İlk gün söylemesi ayıp lavaboyada çıkdım,gaz sancısıda çekmedim.
Kanamam çok yogundu,kanamam arttıkca agrıların gittiğini rahatladığımı hissediyordum.
Hastanedeki 2. günümde iki büyük parça düşürdüm ve bütün ağrılarım bitti.
Butün bu zor anlarımda ailemde kocişimde hep yanımdaydı.
Oğluşumun işitme testleri,göz muayenesi,cigerleri,sarılık testi bütün kontrolleri yapıldı hastanede.
Çok şükür hepsi temiz çıkdı.Ve hastanedeki 3. gunumuzde hastaneden taburcu olduk.
Evimize 3 kişilik aile olarak girdik.Allahım herkese sağlıkla nasip etsin çok ama çok güzel bir duygu.
Bugun oğluşum 10. gününde.
4. gunumde sütüm geldi.
İlk zamanlar emzirme konusunda sıkıntı yaşasakda çok şükür iki gündür onuda atlattık.
Zorunlu yada isteyerek sezeryan yapacak olan arkadaşlar umarım benim kadar kolay atlatırsınız...
28 Mart 2013
Gece boyu mide bulantisi ... Sabahı zor ettim bulantı ve yanma.. Şurup elimde uyku yok.. Sabah esimi kaldırdım evde annem ve kv.. Herkes tetikte. Son kontrol.. Kızım gelmemeye devam ederse suni sanci verilecek gibi bir durum var son kontrolde söylenen ... Kahvaltı yaptık evden çıkacaktım ki kusma başladı.. Boğazım şişmiş halim bitik.. Kendimi hastaneye zor attım.. Hemen kontrol bitsin çıkıp birseyler yiyelim dedim midem fena durumda ya.. Neyse girdim içeri son kontrolum olacak bu hastanede.. Dogumu devlet hastanesinde normal yapacagım için bu son açıklık var mi kontrolünden çıkıp eve gidip sancılarımı bekleme yanlısıyim.. Doktor once USG de bakalım dedi. Bir önceki kontrolde plesenta yaşlanması ve suyun azalması risk olabilir demişti.. Uzunca baktıktan sonra esın yanında mı dedi evet kapida bekliyor dedim hemşireye esimi cagirtti.. "Bakın suyu bitmek üzere ve kalp atışları cok zayıflamış" dedi. Ben hala ciddiyetin farkında değilim bir iki gun daha sanci bekleyelim dedim. Kadin bir en fazla iki saat icinde dogum başlamak zorunda dedi. İki seçeneğin var. Ya suni sanci ile deneyelim ki açıklığın henüz yok bu uzun surebilir ya da sezaryen ... Benim gözlerden yaslar boşaldı hemen.. Eşimde kötü oldu. Bize bes dakika verin karar verelim dedik odadan çıktık.. Kantine indik.. Esim konuşmamı bekledi bende tık yok. Binbir dusunce.. Normalde israr edeyim ya bebegim bunu kaldiramazsa ya ameliyatta bir sorun olursa .. En son esim "Aylardır bekliyoruz takdir Allahtan ama yine de riske girmeyelim istersen" dedi.. Bebeğin .ve şu durumuna bakılırsa senin su an suni sancıyı çekecek gücünüz kalmadı gibi dedi.. Tmm dedim . Doktora gidip tmm yatış yapıyoruz dedi esim .. "Oncesinde etkilemek istemedim o yuzden yorum yapmadim ama en doğru kararı verdiniz" demiş Dr esime..
Esim eve gidip aylardır kenarda bekleyen dogum çantamı, bebeğin eşyalarını ve annelerimizi alıp geldi. Odaya girmemizle bana ameliyat önlüğünün giydirilmesi dakikalar icinde oldu .. Hersey oyle bir anda ve oyle ani gelişti ki.. Korkuyor muyun heyecanlı miyim istediğim bu mu hersey birbirine karıştı.. Tek dua'm kızımın saglikla dogmasiydi. O hastaneden eli boş çıkma korkusu beni de esimi de ailelerimizi de duman etti ameliyat oncesi.. Hemen kk ya haber saldim. Canım kardeslerim dualar etti biliyorum benim için çünkü hersey oyle güzel devam etti ki.. Ben önlüğü giydim acilen tahliller yapıldı ve ameliyat kapisindayim. Vedalastim bizimkilerle.. Esim sizi birlikte bekliyorum dediginde icim gitti..Daha once igne olurken bile ortalığı ayaga kaldıran biri olarak o ameliyat masasına çıkma anımı o duyguyu anlatamam burdan kaldır beni Allahım dedim.. Dr u beklerken ameliyat personeli beni hazırlıyordu dogrusu soğuk tavırları ve ameliyathane soğukluğu birleşince beni bir titreme aldı.. Zangir zangir masayı sallıyorum .. Anestezi uzmanı geldi.. Tanıştık. Ona igne korkumdan bahsettim :) igneyi tam yapacak bir dakika hazir degilim buna diyorumkipirdama dedi bende hemsireye elimi tutar misin dedim :) o kadar oyaladim bosuna onlari sanki kacarim var gibi :) veeeeeee spinal iğnesini yaparken bir damla birsey hissetmedigime yemin edebilirim :) aylardır spinal ve sonda korkusuyla yasamış biri olarak o iki durumunda böyle kolay bitmesi cok komik geldi. Sizlerle burda yaptıgım sohbetleri düşündüm.. Çatı muayenesi sondasi spinali derken hep herseyden korktum ve belki bilmeden de korkuttum. Doktorum başlıyoruz dediğinde hayiiiiirrrr su an herseyi hissediyorum sakın kesmeyin dedim :)) tamam seni hazırlıyorum dedi. Aslında coktan başlamıştı ameliyat.. Bacaklarımda bir sıcaklık hissi ve dokunmalar dısında birsey hissetmiyordum ama yine de bana dokunmayın diye bağırıp duruyordum.. Doktorum cok sakinlestirdi bu süreçte.. Anestezi uzmanı ayrı bir güzellik oldu benim için dogumda. Ellerimi tut ve benimle konus dedi. Ona sürekli sana guvenebilir miyim diye soruyordum :) kesinlikle dedi. O zaman dogum bitene kadar gitme bı yere dedim. Tmmdir dedi :))
Sohbetimiz basladi onunla.. Arada muhabbete kendi doktorumda katiliyordu. Meslegimle ilgili esimle nasıl .tanistigmla ilgili sorular vs... Anestezi uzmanina sacma sapan bir suru sey sordugumu farkedince denim ki "bana kafam güzel olsun diye birsey mı verdin" .hayır dedi görmüyor musun onu versem su an terapi yapmak zorunda kalmazdim :)) sonra memleket muhabbetleri açıldı. Adanaliymis..Soz nasıl bu noktaya vardı bilmiyorum ama internet muhabbeti oldu. Dedim ki forumdan yazistigim arkadasımda adanalı. Dr dedi o şimdi kaynar yapar lohusalikta falan.. Yoksa KADINLAR KULUBÜNE mı takılıyorsun dedi .. Nerden biliyorsun dedim. Bütün kadınlar aynisiniz dedi :) benim eşimde Nisan 2009 annesi dedi :))))) karisi da kk muptelasiymis :))
sonra cok komik birsey oldu eşini aradı beni anlatıyor ameliyat esnasında hatta vereyim mı teli dedi kadın buna sacmalama falan dedi galiba :)) kapattı.. Eşi de kadın dogum uzmaniymis.. Neyse biz el ele sohbete devam ederken dedi ki artık rahatladiysan elimi kırılmadan alabilir miyim :) korkudan heyecandan elini oyle bir sıkmışım ki :) .tammmmmm o an .bir ses dunyamı durdurdu.. İngaaaaaaaaa ingaaaaa. Aynen boyle agladi kuzum ya :) Dr örtünün üzerinden iste kızın diye gösterince hayat durdu gözlerimden yaslar boşaldı sadece benim mı oooooo benim miiiiiiii diye seslendigimi ve doktoruma seni seviyorum diye bagirdimi hatırlıyorum son olarak.. Kadin benim bir manyak oldugumu dusunuyordur artik...
Dikislerim bitince ameliyathane kapısına götürdüler o da ne kapı bozuldu açılmıyor tamir etmeye çalışıyorlar ( benim şifayı kapma surecim burda oldu, dondum titredim zangirdadim resmen)
Sonra bağırmaya başladım hemen kızımı görmek istiyorum beni burdan çıkarın çıkarın.. Neyse bir süre de oyle gecti zaman kavramım gitmişti zaten.. Odama götürdüler kızım beni bekliyordu .. Rabbim isteyen bekleyen herkese nasip etsin o ani. Buluştuk kavuştuk sarıldım kızıma acılarımı unuttum.. Ben ağladım o ağladı...
Aynı anda hem ağladım hem güldüm unutulmaz bir doğum olmuş seninki..Ameliyat ekibini de tebrik etmek lazım iyi insanlara denk gelmişsin. Darısı başımıza
28 Mart 2013
Gece boyu mide bulantisi ... Sabahı zor ettim bulantı ve yanma.. Şurup elimde uyku yok.. Sabah esimi kaldırdım evde annem ve kv.. Herkes tetikte. Son kontrol.. Kızım gelmemeye devam ederse suni sanci verilecek gibi bir durum var son kontrolde söylenen ... Kahvaltı yaptık evden çıkacaktım ki kusma başladı.. Boğazım şişmiş halim bitik.. Kendimi hastaneye zor attım.. Hemen kontrol bitsin çıkıp birseyler yiyelim dedim midem fena durumda ya.. Neyse girdim içeri son kontrolum olacak bu hastanede.. Dogumu devlet hastanesinde normal yapacagım için bu son açıklık var mi kontrolünden çıkıp eve gidip sancılarımı bekleme yanlısıyim.. Doktor once USG de bakalım dedi. Bir önceki kontrolde plesenta yaşlanması ve suyun azalması risk olabilir demişti.. Uzunca baktıktan sonra esın yanında mı dedi evet kapida bekliyor dedim hemşireye esimi cagirtti.. "Bakın suyu bitmek üzere ve kalp atışları cok zayıflamış" dedi. Ben hala ciddiyetin farkında değilim bir iki gun daha sanci bekleyelim dedim. Kadin bir en fazla iki saat icinde dogum başlamak zorunda dedi. İki seçeneğin var. Ya suni sanci ile deneyelim ki açıklığın henüz yok bu uzun surebilir ya da sezaryen ... Benim gözlerden yaslar boşaldı hemen.. Eşimde kötü oldu. Bize bes dakika verin karar verelim dedik odadan çıktık.. Kantine indik.. Esim konuşmamı bekledi bende tık yok. Binbir dusunce.. Normalde israr edeyim ya bebegim bunu kaldiramazsa ya ameliyatta bir sorun olursa .. En son esim "Aylardır bekliyoruz takdir Allahtan ama yine de riske girmeyelim istersen" dedi.. Bebeğin .ve şu durumuna bakılırsa senin su an suni sancıyı çekecek gücünüz kalmadı gibi dedi.. Tmm dedim . Doktora gidip tmm yatış yapıyoruz dedi esim .. "Oncesinde etkilemek istemedim o yuzden yorum yapmadim ama en doğru kararı verdiniz" demiş Dr esime..
Esim eve gidip aylardır kenarda bekleyen dogum çantamı, bebeğin eşyalarını ve annelerimizi alıp geldi. Odaya girmemizle bana ameliyat önlüğünün giydirilmesi dakikalar icinde oldu .. Hersey oyle bir anda ve oyle ani gelişti ki.. Korkuyor muyun heyecanlı miyim istediğim bu mu hersey birbirine karıştı.. Tek dua'm kızımın saglikla dogmasiydi. O hastaneden eli boş çıkma korkusu beni de esimi de ailelerimizi de duman etti ameliyat oncesi.. Hemen kk ya haber saldim. Canım kardeslerim dualar etti biliyorum benim için çünkü hersey oyle güzel devam etti ki.. Ben önlüğü giydim acilen tahliller yapıldı ve ameliyat kapisindayim. Vedalastim bizimkilerle.. Esim sizi birlikte bekliyorum dediginde icim gitti..Daha once igne olurken bile ortalığı ayaga kaldıran biri olarak o ameliyat masasına çıkma anımı o duyguyu anlatamam burdan kaldır beni Allahım dedim.. Dr u beklerken ameliyat personeli beni hazırlıyordu dogrusu soğuk tavırları ve ameliyathane soğukluğu birleşince beni bir titreme aldı.. Zangir zangir masayı sallıyorum .. Anestezi uzmanı geldi.. Tanıştık. Ona igne korkumdan bahsettim :) igneyi tam yapacak bir dakika hazir degilim buna diyorumkipirdama dedi bende hemsireye elimi tutar misin dedim :) o kadar oyaladim bosuna onlari sanki kacarim var gibi :) veeeeeee spinal iğnesini yaparken bir damla birsey hissetmedigime yemin edebilirim :) aylardır spinal ve sonda korkusuyla yasamış biri olarak o iki durumunda böyle kolay bitmesi cok komik geldi. Sizlerle burda yaptıgım sohbetleri düşündüm.. Çatı muayenesi sondasi spinali derken hep herseyden korktum ve belki bilmeden de korkuttum. Doktorum başlıyoruz dediğinde hayiiiiirrrr su an herseyi hissediyorum sakın kesmeyin dedim :)) tamam seni hazırlıyorum dedi. Aslında coktan başlamıştı ameliyat.. Bacaklarımda bir sıcaklık hissi ve dokunmalar dısında birsey hissetmiyordum ama yine de bana dokunmayın diye bağırıp duruyordum.. Doktorum cok sakinlestirdi bu süreçte.. Anestezi uzmanı ayrı bir güzellik oldu benim için dogumda. Ellerimi tut ve benimle konus dedi. Ona sürekli sana guvenebilir miyim diye soruyordum :) kesinlikle dedi. O zaman dogum bitene kadar gitme bı yere dedim. Tmmdir dedi :))
Sohbetimiz basladi onunla.. Arada muhabbete kendi doktorumda katiliyordu. Meslegimle ilgili esimle nasıl .tanistigmla ilgili sorular vs... Anestezi uzmanina sacma sapan bir suru sey sordugumu farkedince denim ki "bana kafam güzel olsun diye birsey mı verdin" .hayır dedi görmüyor musun onu versem su an terapi yapmak zorunda kalmazdim :)) sonra memleket muhabbetleri açıldı. Adanaliymis..Soz nasıl bu noktaya vardı bilmiyorum ama internet muhabbeti oldu. Dedim ki forumdan yazistigim arkadasımda adanalı. Dr dedi o şimdi kaynar yapar lohusalikta falan.. Yoksa KADINLAR KULUBÜNE mı takılıyorsun dedi .. Nerden biliyorsun dedim. Bütün kadınlar aynisiniz dedi :) benim eşimde Nisan 2009 annesi dedi :))))) karisi da kk muptelasiymis :))
sonra cok komik birsey oldu eşini aradı beni anlatıyor ameliyat esnasında hatta vereyim mı teli dedi kadın buna sacmalama falan dedi galiba :)) kapattı.. Eşi de kadın dogum uzmaniymis.. Neyse biz el ele sohbete devam ederken dedi ki artık rahatladiysan elimi kırılmadan alabilir miyim :) korkudan heyecandan elini oyle bir sıkmışım ki :) .tammmmmm o an .bir ses dunyamı durdurdu.. İngaaaaaaaaa ingaaaaa. Aynen boyle agladi kuzum ya :) Dr örtünün üzerinden iste kızın diye gösterince hayat durdu gözlerimden yaslar boşaldı sadece benim mı oooooo benim miiiiiiii diye seslendigimi ve doktoruma seni seviyorum diye bagirdimi hatırlıyorum son olarak.. Kadin benim bir manyak oldugumu dusunuyordur artik...
Dikislerim bitince ameliyathane kapısına götürdüler o da ne kapı bozuldu açılmıyor tamir etmeye çalışıyorlar ( benim şifayı kapma surecim burda oldu, dondum titredim zangirdadim resmen)
Sonra bağırmaya başladım hemen kızımı görmek istiyorum beni burdan çıkarın çıkarın.. Neyse bir süre de oyle gecti zaman kavramım gitmişti zaten.. Odama götürdüler kızım beni bekliyordu .. Rabbim isteyen bekleyen herkese nasip etsin o ani. Buluştuk kavuştuk sarıldım kızıma acılarımı unuttum.. Ben ağladım o ağladı...
Canım ne güzel anlatmışsın ne güzel yazmışsın çok duygusalumarım benim doğum hikayem de seninki kadar güzel olur kızınla beraber sağlıklı hayırlı nice mutlu güzel günler dilerim ...
28 Mart 2013
Gece boyu mide bulantisi ... Sabahı zor ettim bulantı ve yanma.. Şurup elimde uyku yok.. Sabah esimi kaldırdım evde annem ve kv.. Herkes tetikte. Son kontrol.. Kızım gelmemeye devam ederse suni sanci verilecek gibi bir durum var son kontrolde söylenen ... Kahvaltı yaptık evden çıkacaktım ki kusma başladı.. Boğazım şişmiş halim bitik.. Kendimi hastaneye zor attım.. Hemen kontrol bitsin çıkıp birseyler yiyelim dedim midem fena durumda ya.. Neyse girdim içeri son kontrolum olacak bu hastanede.. Dogumu devlet hastanesinde normal yapacagım için bu son açıklık var mi kontrolünden çıkıp eve gidip sancılarımı bekleme yanlısıyim.. Doktor once USG de bakalım dedi. Bir önceki kontrolde plesenta yaşlanması ve suyun azalması risk olabilir demişti.. Uzunca baktıktan sonra esın yanında mı dedi evet kapida bekliyor dedim hemşireye esimi cagirtti.. "Bakın suyu bitmek üzere ve kalp atışları cok zayıflamış" dedi. Ben hala ciddiyetin farkında değilim bir iki gun daha sanci bekleyelim dedim. Kadin bir en fazla iki saat icinde dogum başlamak zorunda dedi. İki seçeneğin var. Ya suni sanci ile deneyelim ki açıklığın henüz yok bu uzun surebilir ya da sezaryen ... Benim gözlerden yaslar boşaldı hemen.. Eşimde kötü oldu. Bize bes dakika verin karar verelim dedik odadan çıktık.. Kantine indik.. Esim konuşmamı bekledi bende tık yok. Binbir dusunce.. Normalde israr edeyim ya bebegim bunu kaldiramazsa ya ameliyatta bir sorun olursa .. En son esim "Aylardır bekliyoruz takdir Allahtan ama yine de riske girmeyelim istersen" dedi.. Bebeğin .ve şu durumuna bakılırsa senin su an suni sancıyı çekecek gücünüz kalmadı gibi dedi.. Tmm dedim . Doktora gidip tmm yatış yapıyoruz dedi esim .. "Oncesinde etkilemek istemedim o yuzden yorum yapmadim ama en doğru kararı verdiniz" demiş Dr esime..
Esim eve gidip aylardır kenarda bekleyen dogum çantamı, bebeğin eşyalarını ve annelerimizi alıp geldi. Odaya girmemizle bana ameliyat önlüğünün giydirilmesi dakikalar icinde oldu .. Hersey oyle bir anda ve oyle ani gelişti ki.. Korkuyor muyun heyecanlı miyim istediğim bu mu hersey birbirine karıştı.. Tek dua'm kızımın saglikla dogmasiydi. O hastaneden eli boş çıkma korkusu beni de esimi de ailelerimizi de duman etti ameliyat oncesi.. Hemen kk ya haber saldim. Canım kardeslerim dualar etti biliyorum benim için çünkü hersey oyle güzel devam etti ki.. Ben önlüğü giydim acilen tahliller yapıldı ve ameliyat kapisindayim. Vedalastim bizimkilerle.. Esim sizi birlikte bekliyorum dediginde icim gitti..Daha once igne olurken bile ortalığı ayaga kaldıran biri olarak o ameliyat masasına çıkma anımı o duyguyu anlatamam burdan kaldır beni Allahım dedim.. Dr u beklerken ameliyat personeli beni hazırlıyordu dogrusu soğuk tavırları ve ameliyathane soğukluğu birleşince beni bir titreme aldı.. Zangir zangir masayı sallıyorum .. Anestezi uzmanı geldi.. Tanıştık. Ona igne korkumdan bahsettim :) igneyi tam yapacak bir dakika hazir degilim buna diyorumkipirdama dedi bende hemsireye elimi tutar misin dedim :) o kadar oyaladim bosuna onlari sanki kacarim var gibi :) veeeeeee spinal iğnesini yaparken bir damla birsey hissetmedigime yemin edebilirim :) aylardır spinal ve sonda korkusuyla yasamış biri olarak o iki durumunda böyle kolay bitmesi cok komik geldi. Sizlerle burda yaptıgım sohbetleri düşündüm.. Çatı muayenesi sondasi spinali derken hep herseyden korktum ve belki bilmeden de korkuttum. Doktorum başlıyoruz dediğinde hayiiiiirrrr su an herseyi hissediyorum sakın kesmeyin dedim :)) tamam seni hazırlıyorum dedi. Aslında coktan başlamıştı ameliyat.. Bacaklarımda bir sıcaklık hissi ve dokunmalar dısında birsey hissetmiyordum ama yine de bana dokunmayın diye bağırıp duruyordum.. Doktorum cok sakinlestirdi bu süreçte.. Anestezi uzmanı ayrı bir güzellik oldu benim için dogumda. Ellerimi tut ve benimle konus dedi. Ona sürekli sana guvenebilir miyim diye soruyordum :) kesinlikle dedi. O zaman dogum bitene kadar gitme bı yere dedim. Tmmdir dedi :))
Sohbetimiz basladi onunla.. Arada muhabbete kendi doktorumda katiliyordu. Meslegimle ilgili esimle nasıl .tanistigmla ilgili sorular vs... Anestezi uzmanina sacma sapan bir suru sey sordugumu farkedince denim ki "bana kafam güzel olsun diye birsey mı verdin" .hayır dedi görmüyor musun onu versem su an terapi yapmak zorunda kalmazdim :)) sonra memleket muhabbetleri açıldı. Adanaliymis..Soz nasıl bu noktaya vardı bilmiyorum ama internet muhabbeti oldu. Dedim ki forumdan yazistigim arkadasımda adanalı. Dr dedi o şimdi kaynar yapar lohusalikta falan.. Yoksa KADINLAR KULUBÜNE mı takılıyorsun dedi .. Nerden biliyorsun dedim. Bütün kadınlar aynisiniz dedi :) benim eşimde Nisan 2009 annesi dedi :))))) karisi da kk muptelasiymis :))
sonra cok komik birsey oldu eşini aradı beni anlatıyor ameliyat esnasında hatta vereyim mı teli dedi kadın buna sacmalama falan dedi galiba :)) kapattı.. Eşi de kadın dogum uzmaniymis.. Neyse biz el ele sohbete devam ederken dedi ki artık rahatladiysan elimi kırılmadan alabilir miyim :) korkudan heyecandan elini oyle bir sıkmışım ki :) .tammmmmm o an .bir ses dunyamı durdurdu.. İngaaaaaaaaa ingaaaaa. Aynen boyle agladi kuzum ya :) Dr örtünün üzerinden iste kızın diye gösterince hayat durdu gözlerimden yaslar boşaldı sadece benim mı oooooo benim miiiiiiii diye seslendigimi ve doktoruma seni seviyorum diye bagirdimi hatırlıyorum son olarak.. Kadin benim bir manyak oldugumu dusunuyordur artik...
Dikislerim bitince ameliyathane kapısına götürdüler o da ne kapı bozuldu açılmıyor tamir etmeye çalışıyorlar ( benim şifayı kapma surecim burda oldu, dondum titredim zangirdadim resmen)
Sonra bağırmaya başladım hemen kızımı görmek istiyorum beni burdan çıkarın çıkarın.. Neyse bir süre de oyle gecti zaman kavramım gitmişti zaten.. Odama götürdüler kızım beni bekliyordu .. Rabbim isteyen bekleyen herkese nasip etsin o ani. Buluştuk kavuştuk sarıldım kızıma acılarımı unuttum.. Ben ağladım o ağladı...
Supriz bir hamilelikdi benimkisi...Henüz evliliğimizin 6.ayındaydık kocişimle.
Kendimi bildim bileli ilk kez ramazan ayında oruç tutmaya zorlanıyordum.
Mide bulantılarım vardı,kendimi üşüttüm heralde diyerek kandırıyordum.
Test alıp bakmak aklımın ucuna bile gelmiyordu taki kocişimin içtiği sigara bana kokana kadar.
Bebişim olabileceğini işde o an hissettim.Hemen test aldım ve çift çizgiyi gördüm.
Aglıyarak kocişimin yanına gittim,o kadar heyecanlanmıstım ki inanamıyordum.
Yanılma payını bildiğimiz için hemen aynı gun kan testı yaptırdık ve mutlu haberi bir kez daha onaylatmış olduk.
Şaşkındık,heyecanlıydık ama bir o kadar da mutluyduk...
Hamileliğimde son 2 ayıma kadar hiç zorlanmadım diyebilirim.
İşime devam ediyordum,eşim her konuda destekdi,nisan anneleri vardı :)
Ne olduysa işden izne çıktığımda oldu,kendimi bir anda boşlukda hissettim.
Eve kapatılmış gibi hissediyordum.Eşimin eve gelmesini dört gözle bekliyordum.
Eve geldiğinde sadece benle ilgilenmesini istiyor,etrafında fır dönüyordum.
İtiraf ediyim sabah işe gitmesini bile kıskanır hale gelmişdim :)
Son 1,5 ayımıza geldiğimizde idrarımda protein olduğunu öğrendim.
Eğer tansiyonla birlikde olursa bebeğime zarar verebilirdi.
Her hafta aynı testi tekrarlayıp sonucu beklemek saatleri saymak...
Çok sitresli günlerdi...
Doktoruma güveniyordum,allah razı olsun benim aramama fırsat kalmadan sonucu öğrenir öğrenmez beni bilgilendiriyordu.
Her zaman pozitif ve güler yüzlü yaklaşdı.Birlikde karşılıklı konuşarak sezeryan tarihini belirledik.
22 mart saat 10.30 da oğluşuma kavuşacakdım..
Hem proteinden hemde çatımın dar olmasından dolayı normal doğum şansım çok düşükdü.
Bende kendimi geçmişdim zaten,tüm ağrılara razıydım tek derdim oğluşumu sağlıkla kucağıma almakdı...
Doğumdan birgün önce kocişimle annemlere geldik.Hepimiz çok heyecanlıydık,endişeliydik...
O gece saatler geçmek bilmedi.Sabah erkenden hastanemize doğru yola çıkdık.
Hastane personeli daha işine başlamadan biz ailecenek hastaneye gelmişdik bile :)
Kocişimle el ele hastaneye girişimizi yaptık.Odamıza yerleştik.
Tüm sevdiklerim yanımdaydı rahattım.
Taki hemşireler odaya girip ameliyat onlugunu bana giydirene kadar :)
Erken değil mi daha dedim.Hazırlıklar yapılacak dediler.
Sonda takılacakdı,damar yolu acılacakdı o kadar cok okumustum ki hazırlamışdım kendimi.
İlk şoku atlattıktan sonra tum gerginliğim gitti.
Hemşireyle sohbet halindeyken sondam takıldı.
Acımadı diyebilirim,hemşire dahi beni tebrik etti.
En rahat taktığım sondaydı aferim sana dedi.
Sonrası o kadar hızlı gelişti ki ne olduğunu anlamadım bile.
Hemen sedyeyle içeri girdiler,beni sedyeye yatırdılar bonemi taktılar.
O ara eşim içeri girdi beni öptü,göz göze geldik.
Elimi tuttu ve sedye hareket etmeye başladı.
Herkesin gözü bendeydi.Başladım ağlamaya.
Kocişim asansöre binince elimi bırakmak zorunda kaldı işde o an çok zordu.
Dogumhaneye girerken yine tüm sevdiklerim yanımdaydı.
Ağlıyarak içeri girdim.Herkes güler yüzle karşıladı beni.
Aneztezi uzmanı işde bir sulu göz daha geliyor dedi:)
Bende ona genel anestezi istiyorum dedim :) Tamam sen nasıl istersen oyle olucak dedi.
Bebişimin cinsiyetini sordu,ismini sordu sohbet ederek içeri girdik.Artık ağlamıyordum.
Sonra beni ameliyat masasına aldılar,hazırlıklar basladı.
Hemşire fotograf çekmek için telefonumu istemişdi.
Hemşire saolsun doktorum gelene kadar kocişimi aradı :) Kocişimle konuştuk artık iyice sakinleşmişdim.
Sonra doktorum geldi,her zamanki gibi güler yüzlüydü.
Herşey çok güzel olucak dedi.Anestezi uzmanı başıma geldi.
Az yanıcak dedi.Evet dediğimi hatırlıyorum sonrası yok..
Uyandığımda anestezi uzmanı adımı söylüyordu.
Sedye hareket ediyordu.Ben cıkarken içeriye doğum için baska bir arkadaş alınıyordu.
Onada dedim ki hiç korkma,hiç zor değil herşey güzel olacak :)
Kız bana gülümsedi teşekkür etti,ben ona gülümsedim ve dışardaydım.
Kocişim,ailem sevdiğim herkes beni bekliyordu.
Ben iyiyim merak etmeyin dedim,ve ilk sordugum eşime ogluşum oldu.
Arası gördün mü sağlıklı mı diye sorduğumu hatırlıyorum.
Odama geldiğimizde oğluşumu gördüm,beyaz tenli sarısın bir oğluşum olmuşdu.
O kadar güzeldi ki kokusu,nefes alıp verişi tüm ağrılar ucup gitmişdi.
6 saat sonra ayaktaydım.Kocişimin yardımıyla kalkdım ve koridora çıkıp yürüdüm.
Sonrasında her fırsatta kalkıp yürüdüm,yürümenin etkisi belkide öyle çok aman aman bir ağrım olmadı.
İlk gün söylemesi ayıp lavaboyada çıkdım,gaz sancısıda çekmedim.
Kanamam çok yogundu,kanamam arttıkca agrıların gittiğini rahatladığımı hissediyordum.
Hastanedeki 2. günümde iki büyük parça düşürdüm ve bütün ağrılarım bitti.
Butün bu zor anlarımda ailemde kocişimde hep yanımdaydı.
Oğluşumun işitme testleri,göz muayenesi,cigerleri,sarılık testi bütün kontrolleri yapıldı hastanede.
Çok şükür hepsi temiz çıkdı.Ve hastanedeki 3. gunumuzde hastaneden taburcu olduk.
Evimize 3 kişilik aile olarak girdik.Allahım herkese sağlıkla nasip etsin çok ama çok güzel bir duygu.
Bugun oğluşum 10. gününde.
4. gunumde sütüm geldi.
İlk zamanlar emzirme konusunda sıkıntı yaşasakda çok şükür iki gündür onuda atlattık.
Zorunlu yada isteyerek sezeryan yapacak olan arkadaşlar umarım benim kadar kolay atlatırsınız...
canııııım çok şükür sağlıklı kızım canım benim ne demek bir sepetin lafımı olur istersen yine yapar yollarım kuzuma teyzesi yesin onu çok tatlı maşallah kızın kendimi resmine bakmaktan alamadımPeriiiiiii zaten sürekli ağlıyorum fena oldum okuyunca.. Cokmsukur sag salim kavuştun kızına.. Bu arada sepetini cok aktif kullanıyorum kızımın kremleri icinde sana dua eciyoruz baktikcatekrar ellerine saglık .. Kizinla mutluluklar
pericim, mezoşum canlarım ikinizin hikayesini de ağlayarak okudum.
rabbim sağlıklı sıhhatli uzun ömürler versin yavrularınıza.
evinizden, huzur, sağlık, mutluluk eksik olmasın,
herşey gönlünüze göre olsun inşallah.