Yaa sorma daha el kadar bebe kıyaslamalar başladı.. hayır ben hayatının hiçbir döneminde kendisini başkalarıyla kıyaslayan bir çocuk olsun istemiyorum. Daha bunun okulu var, sınavı var bilmem nesi var zaten yeterince kıyaslayacak kendisini.. Emeklemek istemiyosa emeklemesin, hazır olunca emekler , yürür, fizyolojik bir sorunu yok diyorum ama 'ay bak şunun bebeği de aynı ayda gel yapıyo, git yapıyo, atlıyo zıplıyo', artık diyorum zaten 'he canım benim bebe biraz yavaş anasına çekmiş demek' ama bi yandan kötü de hissediyorum. höfff, bebeğin kendisinden çok çevredekilerin yaşattığı zorluklar beni benden alıyor. Ay niye ağlıyo, ay niye şişko, aman çok yedi aman emeklemiyo.. hayır tam tersi olsa da ay bu hiçbişeye ağlamıyo, anne baba umrunda değl, ay niye zayıf aman yemedi, ay çok hareketli, ay işin çok zor derler.. hiçbir şeyden memnun olmayan bir kalabalık var hepimizin etrafında.. ilk iki ay benim bebek sürekli uyurdu, sesi soluğu çıkmazdı mis gibi, ben de ne güzel rahat bi bebek derdim o dönem de böyle etrafta bir sürü insan 'daha duuur o çok uykusuz bırakacak sizi, bekleeeee' derlerdi, ne var uykusuz kalayım mı istiyosun, çocuk hayatımı zindana mı çevirsin yani... sonra çok ağladığı bi dönem oldu gaz maz o zaman da 'ay bu çok huysuz hiç dışarı çıkarmıyosunuz yabani olcak' ki biz bu bebeği iki aylıkken uçakla oralara buralara götürdük, sürekli dışarlarda onla bunlaydı, hayır el kadar bebe o kadar karakter tahliline ne gerek varsa anam.. aman içimi boşalttım nasıl canımı sıktılarsa :)