Aslinda tam olarak ne yazacagimi bilmiyorum, sadece bos bir kagida yazacagima buraya yazmak istedim. 25 yasindayim, kendimi bildim bileli hep parmakla gosterilen biri oldum. Ama aslinda bunu hic istemedim, bu beni mutlu eden bir sey degildi. Hep guzeldim, hep basariliydim, hep ailesi destek biriydim. Disaridan bakinca yerimde olmak isteyen cok kisi vardir biliyorum. Ama ic dunyamda ben hic mutlu degilim. Herkese mutluluk asilayan kiz kendine gelince hic mutluluk asilayamadi. 25 yasima geldim, adam akilli birini hayatima alamadim. Bazi zamanlar insanlar hayati yasarken ben bir pencere kiyisinda oturdum, izledim. Hic kiskanmadim, hic hasetlenmedim. Insanlarin mutlulugu ile mutlu oldum. Kendime dua ederken aklima gelenlere de dua ettim. Ha bazi zamanlar ben neden boyle oldum dedim ama istedigim sadece basit mutluluklardi. Hic cok para kazanayim derdim olmadi, hic makam mevki pesinde kosmadim, hic not saklamadim. Sinavlara hazirladigim notlari tanidigim tanimadigim herkesle paylastim. Belki kalbim temiz oldugundan yaptim belki de temiz kalbin insani temiz bir hayata goturecegini dusundugumden,bilmiyorum. Son zamanlarda hayatim hic yolunda gitmedi. Hayatima almaya calistigim adamlari hayatima alamadim. Olmamalari mi daha iyiydi yoksa ben kendimi mi kandiriyorum bunu da bilmiyorum. Ama yasadigim bunca hayal kirikligindan sonra sadece bir sinavi kazanmak istedim. Oyle 7 24 calisamadim ama elimden geleni yaptim, isimden cikip calisabildigim kadar calistim ama yine olmadi. 3 kere girdigim sinavi kazanamadim. Cevrem sok oldu, benden basarisizliga pek alisik degiller ama bu onemli degil, egoyu mumkun mertebe hayatimin disinda birakmaya calisiyorum, basarisiz oldum bu kadar basit. Sadece biraz kirildim galiba. Hayatimda hicbir sey duzgun gitmiyor, bu nedenle biraz kirginim hayata. Biliyorum guzel bir meslegim var, yeni bir ise girip calisacagim. Ama anlatamiyorum, ben gercekten cok kirildim galiba. Bazen hayata kirilmak icin cok ciddi seyler yasamak gerekmiyormus, ben kirildim. Aslinda sanirim gercekten hic mutlu olmadigimi hissediyorum. Hayatimin hep boyle gitmesinden korkuyorum. Bogazima dugumleniyor bir seyler. Ve sanirim en cok da dunyanin, insanlarin benim gordugumden farkli olmasi yikiyor. Sinavi kazanamadigimi ogrendigim zaman birinden hic ummadigim bir tepkisizlik aldim. Evet, tepkisizlik. Ne canin sagolsun dedi, ne bosver dedi. Hicbir sey demedi. Anlam veremedim. Kirildim. Daha yazacak cok sey var 2015 hakkinda ama tek kelimeye sigabilir yazacaklarim galiba; "kirildim". Ben 2015'e cok kirildim. Disari cikmadim, evde butun yalnizimligimla oturmak istedim. Insanlar ne ara bu kadar cikarci, bencil oldu dusunup anlamak istedim. Uzerimden tir gecmis gibiyim, yeni yila girerken hic bir sey dileyecek gucum yok. Tek bir dilegim var; var olanlari benden almasin, kirginliklara alisiyoruz nasilsa.
Somut bir dert degil sanirim, sadece yazmak istedim, okuduysaniz tesekkur ediyorum. Mutlu yillar.
