Geçen pazarda biz atıştık biraz.pazar günü akrabamızın nişanı vardı.çığlıklar eşliğinde hazırlandık.arada da çınarı uyuttum.çıkarkende pusetine koydum.nasılsa salona bebek arabasınıda alıcam ya.bir uyandı ağla ağla.çıldırdı çocuk.arabayı da seviyo uyur varana kadar dedim. nerdeee.bu arada büyük oğlanda arabanın bagajına binmiş ben burda gidiyim falan diyo.salona vardık park yeri yok.kucağımda ağlayan bebe, yanımda meraklı sorular soran bi velet.anlıcan tam hunilik

.zor zahmet arabayı park ettik indik.ama olcak gibi değil.en iyisi hediyesini vereyim gidelim dedim.yolun karşısından bankamatikten para çekti eşim.zarfa koyucak ne kadar koyayım dedi.50 dedim.yüxüme bakıyo.banka hep 20 vermiş.ya40 olurmuş ya 60.ya 10 liranın lafını etme bana dedim koy bişiler

.ne söylesem azar işitiyom zaten diyo.görmüyomusun kalimi dedim.biri bas bas bağırıyo.öbürü uzaklaşmasın diye hırkamdan tutturdum.kıstı sesini bişi demedi.akşamda çocukları uyuttum yattım diyoki.allah senden razı olsun hepimize yetişiyosun.mükemmel bi annesin.yağlarım eridi unuttum o başta yazdıklarımı.