Ben de doğumdan bir hafta öncesinden beri devamlı annemle birlikteyim. Bir buçuk ay annem bizde kaldı, sonra birlikte yazlığa gittik... Ben bir türlü mamayı bıraktırmayı başaramadım. Çoğunlukla emiyor ama mutlaka mama takviyesi istiyor bebeğim. Günde 1-2 kere 30 cc ile bırakmaya çok yaklaşmıştık. Ben de bu kriz anlarında kullanmak için geceleri kalkıp süt sağıyordum. Ama sütüm çok değil 2 seferde anca 70-80 cc çıkıyor . Bu şekilde mamasız geçen birkaç günümüz oldu. Ama son zamanlarda bir baktım sabah ben uyurken aanem bebeğim uyanınca çok ses çıkartmasına fırsat vermeden alıp benim gece sağdığım sütü biberonla veriyor. " sen uyuyodun huysuzlanınca çok ağlamasın diye dolaptaki sütü ısıttım" diyordu. Ben de bikaç kere anne şimdi sütüm vardı keşke uyandırsaydın dedim.. Yani akıl var mantık var uyumak gibi bir derdim olsa gece bebeğim uyurken ben de uyurum niye kalkıp süt sağmakla uğraşayım. Ve mamayı bıraktırmak istediğimi onun için sağdığımı da söyledim ama yok işine gelmiyor anlamak... Mama vereceğim zaman da hemen ben hazırlarım diyor elinde manayla gelip bunu ben vericem diyor... Doğumdan beri birsürü gerginlik yaşandı annem kayınvalidem ve eşim arasında... Ben anneme mama konusunda tepki gösterdiğimde de eşimle olan gerginlikler nedeniyle tepki veriyorum sanıyor.. O yüzden çok bişey diyemiyorum. Sağolsun evimin tüm işlerini o yaptı.. Çok sahip çıktı bana ama işte bu bebeği doyurma konusundaki takıntısı beni delirtti.. Hatta bi sabah rüyasını anlattı... "Rüyamda memelerimden sütler akıyordu... Bol bol bembeyazdı" dedi.. Ben hiç yorum yapamadım..
Şimdi İstanbula evime dönüyorum ve annem artık evinde kalıp haftada bir iki torun sevmeye gelecek. Bir yandan kendi düzenimi kurabileceğim için mutluyum bir yandan da hem ev hem bebek nasıl olcak nasıl başa çıkıcam diye endişeliyim.
Ohh uzun zamandır içimi dökmeye ihtiyacım vardı.. Size anlattım biraz hafifledim..