Kızlar az önce bir makale okudum, baya içime su serpti.
Ben hala bebeğimle beraber aynı yatakta uyuyorum. Yatak odamdaki beşiğine almayı bir kaç kere denedim ama nedense hiç rahat edemedim ve tamemen iç güdülerime güvenerek bebeğimle uyumaya devam ettim. Hatta dün gece eşim de bana katıldı ve üçümüz beraber aynı yatakta yattık.
Okuduğum makalede anne sütüyle beslenen bebeklerin mamayla beslenenlere göre daha sık uyanabileceği için en verimlisinin bebeğin anne yanında yatması olduğunu okudum. Aslında o paragrafı buraya aynen kopyalıyorum;
"Çocukları uzun ve her istediklerinde emzirme alışkanlığı (geleneği) olan ülkelerde anne çocuğuyla birlikte uyur. Birlikte uyuma sorunsuz ve kolay emzirmenin yardımcısıdır. Anne sütüyle beslendiği için gece sık sık ve uzun süre emen çocuklarını sorunsuz bir şekilde emzirebilmek için ebeveynlerin hayatlarını, özellikle de uyku düzenini değiştirmek gerekebilir.
Anne sütüyle beslenen çocukların uyku ve hareketleriyle ilgili ebeveynlerin beklentileri ne kadar gerçekçiyse hayatları a o kadar rahat ve sınırsız olur. Bebeğin uyanmasına hazır olan anne baba hiç rahatsiz olmaz.
Batı kültüründe bebek uykusuyla ilgili çok fazla kitap olduğu düşünüldüğünde çocuklarda uyku önemli problemlerden biridir. Batı ülkelerinde mamayla beslenme çok yaygın ve standart bir davranış olarak görülmektedir. Bebeğin uykusuyla ilgili yaygın olan beklenti ve normlar sadece ebeveynlerin isteklerinin yansımasıdır, ebeveynler böyle olmasını isterler, bu yüzden de belirli kalıplar oluştururlar. Ebeveynler çocukların gece boyunca aralıksız bir şekilde ve ayrı odada uyumalarını isterler. Bugünkü doktorlar bu kalıplardan vazgeçmektedirler, çünkü araştırmalara göre ayrı odada uyuma ve mamayla beslenme ani beşik ölümü sebeplerinden biridir. Bebek ebeveynlerin istediği gibi uyumuyorsa ebeveynlerin sinirlenmesi ve gerginlik hissetmesi doğaldır. Böylesine yanlış bir mantığı değiştirmek için ebeveynlerin çok çaba göstermesi gerekir. Bebeğe bakış ve beklenti konusunda rahatlık sağlayacak davranışları başka ebeveynlerden öğrenmek ve bunları uygulamaya çalışmak gerekir."
Neden bilmiyorum, ama içimden bir ses en doğrusu gece benimle uyuması diye söylüyor. Elbet eninde sonunda kendi yatağına gidecek. Neden acele edeyim ki?
Ayrı yataklarda uyumak eşimle aramızda sorun oluşturmuyor, hatta kendisi söylüyor bebeğimizle uyumamı. İlişkimizde de olumsuz bir durum yok.
Aynısını emzikle ilgili de düşünüyorum. Bebeğim emzik almadı diye aile büyüklerinden bir ton laf işittim. Yok beni emzik yaparmış, yok kendimi kurtaramazmışım.. Ben zaten çalışan bir anneyim, gündüz biberonla besleniyor bu çocuk, gece beni emzik niyetine kullansa ne olur ki? Ne zararı olabilir? Elbet günün birinde bırakacak beni :)
Bilmiyorum, uyku eğitimleri, memeden kesmeler, katı kurallar.. İçin elvermiyor bir türlü. Bu yaklaşımla ya çok keyifle büyüteceğim oğlumu ya da pişmanlıkla :)