kızlar ben artık çok zorlanmaya başladım, ben zaten depresyon hastasıydım düzelmiştim yeniden ortaya çıkma döneminde hamile oldugumu ögrendim, ve şuan hormonlarım oldugunun kaç kat üstünde zihnim durmuş vaziyette kukla gibi biri oynuyor sanki benimle aglamayan ben bagırmayan ben herşeye aglar herşeye bagırır alınır oldum. zaten potasyum eksikligimde vsr bunlarda neden oluyordu şimdi daha fazla neden oluyor eşim ise çocuk istedi ama böyle olacagını hayal etmedim bildiginiz öküz ben mi senle yaşıycam 9 ayı anlaşılan yaşatacaksın, diyor kilo aldı spora gidecekmiş bişey demedim kas yapcam dedi söz vermişti beraber yaoacaktık dogumdan sonra fikir degişmiş hayır yapmazsın dedim yapcam dedi tartıştık, iyi sen bilin dedim ne istiyorsun bende senin gibi çirkin mi olayım dedi biranda şok geçirdim Aglamaya başladım her zamankinden daha fazla zaten hormonum bu laf agrıma gitti akşama kadar aramadım sormadım, işteydi geldi tv karşısında bir napıyorsun demedi ses etmedim, pilatese gitcem dedim iyi dedi karı koca varmış dedim ben gelmem dedi zaten sana demiyorum dedim, kendim giderim dedim eskiden bumu vardı moda çıkarma bana dedi, bende daha iyi olabilmek için dedim. sonra bişey dedi her zaman takılır bana şimdide takıldı aglamaya başladım elimde degil ama yemin ediyorım kızdı ne dersem zoruna gidiyor batıyor dedi hormonlar bende degil ya dedim zorundayım galiba senle 9 ay aynı şeyi yaşamaya dedi agzım açık kaldı ya o kadar zoruma gitti ki anlatamam
