Evet o bendim, annem 25 inden sonra gelecek.Eşimin ailesi mesafe olarak bize yakın, nüfus olarak kalabalıklar. Ama her ailenin yapısı, kültürü, ilgi ve yardım anlayışı farklı.
O zaman ben ilk iki hafta evde yatılı birini istemiyorum. Bebek görmek isteyen hastaneye, bir faydası olsun isteyen yemek getirmeye, temizliğe gelip gitsin dedim. Bazı arkadaşlar katı olduğumu düşündüler. Ama ben normal Doğum yapmak istiyorum, inşallah sezaryan olmam ve kendime çabuk gelirim. Eşimin de bana yardımcı olmakta bir engeli yok. İkimiz de yetişkin insanlarız ve bu bebeği birlikte yaptık biz varken ailelerin öncelikli sorumluluğu değil.
Aileler arasındaki dengeleri sağlamak normal kafadayken bile sıkıntılı olabiliyorken hamilelik be lohusa psikolojisiyle bunu başarmak daha güç. Kendi ailem çok üstüme düşüp, diğer aile 9 ay ortada yokken yalandan agucuk magıcık yapıp yine ortadan kaybolmak istediğinde keza tersi durum olduğunda bu en çok beni veya duruma göre eşimi yaralar,sinir harbi yaşatır.
@SMHN arkadaşımda olduğu gibi. Kendi annesine ne desin şimdi ? İster istemez kırılıyor,eşi de durumu görüyor belki bir laf etmiyor ama farkındadır. Bu sebeple ilk sorumluluğu eşiniz ve siz alın götürebildiğinizce götürün derim zaten sonra ortaya çıkar kimin ne kadar samimi şekilde yanınızda, destek ve yardımcı olmak istediği. İstemeyene de uğurlar olsun. Zorla yapılan yardımdan hayır gelmez. Hem sonrasında " yalandan sevicilere" konuşma fırsatı vermemiş olursunuz. Bu bile keyif verir insana.
Ayrıca artık her bilgi "neredeyse" elimizin altında, okuyoruz,bilmediğimiz yerde doktorlara danışabilecek insanlarız. Bu platformdan bile anneme sormayacağım bir sürü şeyi, tecrübeli arkadaşlardan öğrendim, sağ olsunlar.
Yani kendinizi yıpratmayın dostlar, insanoğlu neler başarıyor. Bizler ne kadar güçlüyüz,yetişkin insanlarız, sağlık olsun (hatta bazen o bile tam olmadığında) pek çok şey için başkalarına ihtiyacımız yok.
Düşüncelerimiz bu kadar uyuşamazdı. Seninkine ek olarak hastaneye bile doğurduktan sonra çağıracağım diyen bendim
Rabbim bize ve isteyen arkadaşlara normal olarak doğurmayı nasip eder de kimselere muhtaç olmadan eşlerimizle üstesinden geliriz her bişeyin inş... her ne kadar kendi ailelerimiz desek de durum ortada aynı evde doğumu bekleyenlerin Allah yardımcısı olsun. Ben kimseyi istemememe rağmen telefonda beni bahane edip işlerini ertelediklerini söylüyorlar o bile dokunuyor insana ay aman beni hiç bahane etmeyin biz bakarız çocuğumuza diyorum. Dediğin gibi yardıma gelecek olan yemek temizlik için gelsin. Her biri tattı bu duyguyu şimdi bıraksınlar rahatça biz tadalım
ssvd old icin detay ver bize benim ilk bekliyoruz heycanla bakalim darisi basimiza
ssvd için de ayrıca sevindim.Ben de ssvd istiyorum çünkü
nasıl dayanıyorsunuz. Ayaktayken ve yürüyünce daha az hissediyorum ama bu sefer de karnım sertleşiyor ne yapcam bilemedim
