Herkese merhaba. Ben de Doğum hikayemi yazayım İstedim. 13. Haftaya kadar mide bulantıları çektim, kafamı kaldıramadım. Sonra rahatladım oh ne güzel dedim, bu sefer de 20. Haftada rahim ağzı kısalığı çıktı. 35. Haftaya kadar günde 2 tane progestan fitil, hafta da 1 de proluton iğne oldum. Ama hiç yatmadım, uzun yol da yaptım, ev de taşıdım, denize de girdim 35. Haftadan sonra rahat rahat bekliycez derken 36. Haftada ultrasonda suyumun azaldığını gördü doktor. Haftalık takip edicez, olmazsa suni sancıyla Doğuma başlıycaz dedi. Nitekim 37+6 da yani 10 temmuz günü hafif hafif suni sancıya başlandı, 6 saat sancı verildi ama benim sadece 1 cm açıklığım oldu ve hiç sancım olmadı. Nst de sancı çıkmayınca doktor suni sancıyı durdurup beni dinlendirdi. O geceyi hastane geçirdim, 11 Temmuz sabah 7 de suni sancıya tekrar başlandı, saat 10’ a kadar yine sancım olmadı ama açıklık 3 cm oldu. 10.30 gibi ebe suyumu patlattı ve ben de film orda koptu. 15 dakika sonra beni kesin, sezeryana alın diye hastaneyi inletiyordum ben öyle bağırınca ebe tekrar alttan muayene yaptı ve açıklık bi anda 7 cm olmuştu. Benim hemen doğumhaneye aldılar, 5 dakika sonra açıklığım 9 cm di. Ebe, hemşire, doktor herkes bebeğin kafasını görüyoruz, sancı geldikçe ıkınacaksın dediler. Ama ben asla ıkınamadım. Onlar ıkın dedikçe ben onlara bağırdım, doktorum neredeyse dövecekti beni ( doğrusu hakettim, hiç durmadan Doğumhanede bağırdım) açıklığım 10 cm herkes bebeğin kafasını görüyor ama ben ıkınamıyorum ve bağırıyorum beni sezaryene alın diye. En son doktorun bağırmasıyla kendime geldim. Haydi bi kere ıkın Bebek çıkıyo dedi. Ama ben yine ıkınamadım. Son çare ebe karnıma bastırınca onu da ısırdım ama o baskıyla ıkınmışım ve bebeğim doğdu. 3600 gr 51 cm tosuncuğum doğdu. Hiç bi sıkıntı yok, ama biraz yorgunuz. Hastanede ebeyi ısıran anne diye tanınıyorum. Şu an bebeğim kucağımda yatıyo, sabah taburcu olup evimize gidicez Bu hikayeden çıkarılacak sonuç ıkının ve ebeyi ısırmayın herkese sağlıklı doğumlar diliyorum