- 18 Haziran 2022
- 4.738
- 6.540
- 108
- Konu Sahibi Mervenur277
-
- #25.401
Canım çok geçmiş olsun
Canım çok geçmiş olsunNe yazık ki protein değerim artmış225 di geçen hafta, bugünkü değer 374 yani geç preeklampsi olduğum kesinleşti. Perinatolog ile değerlendirdi doktorum, haftaya kadar iki kez daha 24 saatlik idrar bakılacak, her iki saatte bir tansiyon takibi ve ani bir durum değişikliği olursa ani sezaryen dedi. Haftaya cumartesi tahliller değerlendirilecek ve 38 doldurunca ya fitille vajinal başlatacaklar ya da sezaryen olacak perinatolog karar verecek. Canım çok sıkkın, bu stresle nasıl geçecek bilmiyorum bebiş 50cm ve 3060 gram, suyu iyiydi bakalım ne kadar dayanacağız
Canım maşallah sana ne güzel anlatmışsın ve gözün aydın.gözlerim doldu okurken.5 gün kaldı inşallah benimde böyle kolay doğumum olur yazarım böyleKızlar başlıyorum. Yazılanları tam okuyamıyorum. Sabah 8 de yatışım yapıldı nstye bağlandım hayatımda damar yolu açtırmamış benim gerginliğim hemşirenin bile dikkatini çekmiştidaha sonra korka korka sedyeye oturdum, biraz ağladım eşimle ve ailemle vedalaştım. Yalnız olmak biraz zordu ama sonunda bebeğime kavuşacağım diye kendimi telkin ediyordum. Ameliyathaneye girdik ve direk spinal hakkında bilgi vermeye başladılar. Çok tatlı bir anestezi doktorum vardı gayet sıcakkanlı beni rahatlattı işlem hakkında bilgi verdi ve damar yolundan daha az acıyacağını söyledi. Ben pozisyonumu aldım ve iğne yapıldı ve düşündüğüm kadar acı verici olmadı gerçekten damar yolu ile aynı acıya sahiptiler. Direk sol bacağıma bir sıcaklık geldi daha sonra sağ bacağıma. Ve bu süreçte kendimi patates çuvalı gibi hissettim. Direk yatırdılar bacaklarımı ayırdılar ve sondayı taktılar yine hiçbir şey hissetmedim. Biraz midem bulandı anestezinin etkisiyle, hemen anestezi uzmanına söyledim ilaç yaptı. Daha sonra başladılar mı diye sordum ohoo kafası çıkmak üzere dedi.
Ve benim için o an dünya durdu. Oğlumun sesini duydum, ağlamaya başladım. Tansiyonum yükseldi, hemen yanıma getirmediler ilk muayenesi vs yapıldı. Ve o 10 dakika boyunca sadece ağladıen sonunda doktorumdan, anestezi uzmanına kadar herkesi illallah ettirdi çünkü cidden hiç susmadı. Ben hala ağlamaya devam ediyordum, yanıma getirdiler. Yanağına, yanağıma değdirdikleri an dünyam durdu. Dünyanın en yumuşak ve en sıcak yanağına dokundum. Daha sonra bebeğimi yukarı çıkardılar benim dikişlerim yapıldı ve patates çuvalı odasına çıkarıldı ben gittiğimde bebegim oradaydı hemen kucağıma verdiler. Hemşireler geldi emzirmeye başladım çok şükür hemen sütüm geldi.
İlk 4 saat falan bacaklarımı hiç hissetmedim zaten. Daha sonra çorba ve su içmeye başladım. Hemen arkasından götürdüğüm hoşafı içtim. Bacaklarımı hissetmeye başladım ve yürüyüşe geçtik. Sadece ilk kalkış can yakıcıydı acı yoktu sadece yanma vardı tarif etmek gerekirse açık yara yanması gibi. Kalkarken direk karşıya baktım hiç yere bakmadım. Yavaş yavaş yürüdüm. Yürüyebildiğimi görünce sondamı çıkardılar. Bol su içmeye başladım sütüm çoğalsın diye. Bol su içince tuvalet ihtiyacım çok oldu bu da bol hareket demek, hareket demek iyileşmek demek. Eşimin yardımıyla oturup kalkıyordum ama her defasında daha az canım acıyordu. Dikişimde yanma olunca ağrı kesici butonuna basıyordum hafifletiyordu. Akşam gazımı çıkardım ve geceyi böyle atlattık. Şuan çok şükür iyiyim ağrım sızım yok denebilir çok nadir bir yanma oluyor bazı hareketlerde o da olacak, katlanılmaz bir şey değil kesinlikle. Ben kendimi sanırım daha fazla acıya şartlayınca böyle oldu gerçekten hiç korktuğum gibi geçmedi çok şükür. Hatta eşim ameliyattan çıkınca ikinciyi yapar mısın dedi yaparım dedim yani o kadaryani korkan arkadaşlarım varsa korkmasın, tünelin ucu aydınlık su gibi doğumlarınız olsun inşallah
Ayy maşallah canım ne güzel bir doğumun olmuş, buradaki diğer tüm herkesin bu şekilde pozitif ve kolaylıkla geçsin inşallahKızlar başlıyorum. Yazılanları tam okuyamıyorum. Sabah 8 de yatışım yapıldı nstye bağlandım hayatımda damar yolu açtırmamış benim gerginliğim hemşirenin bile dikkatini çekmiştidaha sonra korka korka sedyeye oturdum, biraz ağladım eşimle ve ailemle vedalaştım. Yalnız olmak biraz zordu ama sonunda bebeğime kavuşacağım diye kendimi telkin ediyordum. Ameliyathaneye girdik ve direk spinal hakkında bilgi vermeye başladılar. Çok tatlı bir anestezi doktorum vardı gayet sıcakkanlı beni rahatlattı işlem hakkında bilgi verdi ve damar yolundan daha az acıyacağını söyledi. Ben pozisyonumu aldım ve iğne yapıldı ve düşündüğüm kadar acı verici olmadı gerçekten damar yolu ile aynı acıya sahiptiler. Direk sol bacağıma bir sıcaklık geldi daha sonra sağ bacağıma. Ve bu süreçte kendimi patates çuvalı gibi hissettim. Direk yatırdılar bacaklarımı ayırdılar ve sondayı taktılar yine hiçbir şey hissetmedim. Biraz midem bulandı anestezinin etkisiyle, hemen anestezi uzmanına söyledim ilaç yaptı. Daha sonra başladılar mı diye sordum ohoo kafası çıkmak üzere dedi.
Ve benim için o an dünya durdu. Oğlumun sesini duydum, ağlamaya başladım. Tansiyonum yükseldi, hemen yanıma getirmediler ilk muayenesi vs yapıldı. Ve o 10 dakika boyunca sadece ağladıen sonunda doktorumdan, anestezi uzmanına kadar herkesi illallah ettirdi çünkü cidden hiç susmadı. Ben hala ağlamaya devam ediyordum, yanıma getirdiler. Yanağına, yanağıma değdirdikleri an dünyam durdu. Dünyanın en yumuşak ve en sıcak yanağına dokundum. Daha sonra bebeğimi yukarı çıkardılar benim dikişlerim yapıldı ve patates çuvalı odasına çıkarıldı ben gittiğimde bebegim oradaydı hemen kucağıma verdiler. Hemşireler geldi emzirmeye başladım çok şükür hemen sütüm geldi.
İlk 4 saat falan bacaklarımı hiç hissetmedim zaten. Daha sonra çorba ve su içmeye başladım. Hemen arkasından götürdüğüm hoşafı içtim. Bacaklarımı hissetmeye başladım ve yürüyüşe geçtik. Sadece ilk kalkış can yakıcıydı acı yoktu sadece yanma vardı tarif etmek gerekirse açık yara yanması gibi. Kalkarken direk karşıya baktım hiç yere bakmadım. Yavaş yavaş yürüdüm. Yürüyebildiğimi görünce sondamı çıkardılar. Bol su içmeye başladım sütüm çoğalsın diye. Bol su içince tuvalet ihtiyacım çok oldu bu da bol hareket demek, hareket demek iyileşmek demek. Eşimin yardımıyla oturup kalkıyordum ama her defasında daha az canım acıyordu. Dikişimde yanma olunca ağrı kesici butonuna basıyordum hafifletiyordu. Akşam gazımı çıkardım ve geceyi böyle atlattık. Şuan çok şükür iyiyim ağrım sızım yok denebilir çok nadir bir yanma oluyor bazı hareketlerde o da olacak, katlanılmaz bir şey değil kesinlikle. Ben kendimi sanırım daha fazla acıya şartlayınca böyle oldu gerçekten hiç korktuğum gibi geçmedi çok şükür. Hatta eşim ameliyattan çıkınca ikinciyi yapar mısın dedi yaparım dedim yani o kadaryani korkan arkadaşlarım varsa korkmasın, tünelin ucu aydınlık su gibi doğumlarınız olsun inşallah
33+6’da 2025 çıktık bizimki de zayıf gidiyor bakalım o kadar avokado ceviz badem zeytinyağ yağlı süt nereye gidiyor bilmiyorum
Perinatolog ile ortak görüşleri 37+1’e kadar yakın takipli gözlemlemek oldu canım, doktorumla gün içerisinde birkaç kez konuşuyoruz, ağır seyir etmediği için hemen müdahale etmek istemediler. Hakkımızda hayırlısı bakalımCok gecmis olsun canim simdi sezeryan olsan olmaz mi??boyle beklemek daha zor degil mi senin icin
Çok teşekkür ederim canım iyiyim şuan gebelik zehirlenmesi varmış yakın takipli gidiyoruz şuan belirtiler hafif ilerlediği içinCanım neyin var senin ya ben kaçırmışım çok geçmiş olsun iyisin dimi
Çok sevindim ve çok duygulandım canım maşallah sizeKızlar başlıyorum. Yazılanları tam okuyamıyorum. Sabah 8 de yatışım yapıldı nstye bağlandım hayatımda damar yolu açtırmamış benim gerginliğim hemşirenin bile dikkatini çekmiştidaha sonra korka korka sedyeye oturdum, biraz ağladım eşimle ve ailemle vedalaştım. Yalnız olmak biraz zordu ama sonunda bebeğime kavuşacağım diye kendimi telkin ediyordum. Ameliyathaneye girdik ve direk spinal hakkında bilgi vermeye başladılar. Çok tatlı bir anestezi doktorum vardı gayet sıcakkanlı beni rahatlattı işlem hakkında bilgi verdi ve damar yolundan daha az acıyacağını söyledi. Ben pozisyonumu aldım ve iğne yapıldı ve düşündüğüm kadar acı verici olmadı gerçekten damar yolu ile aynı acıya sahiptiler. Direk sol bacağıma bir sıcaklık geldi daha sonra sağ bacağıma. Ve bu süreçte kendimi patates çuvalı gibi hissettim. Direk yatırdılar bacaklarımı ayırdılar ve sondayı taktılar yine hiçbir şey hissetmedim. Biraz midem bulandı anestezinin etkisiyle, hemen anestezi uzmanına söyledim ilaç yaptı. Daha sonra başladılar mı diye sordum ohoo kafası çıkmak üzere dedi.
Ve benim için o an dünya durdu. Oğlumun sesini duydum, ağlamaya başladım. Tansiyonum yükseldi, hemen yanıma getirmediler ilk muayenesi vs yapıldı. Ve o 10 dakika boyunca sadece ağladıen sonunda doktorumdan, anestezi uzmanına kadar herkesi illallah ettirdi çünkü cidden hiç susmadı. Ben hala ağlamaya devam ediyordum, yanıma getirdiler. Yanağına, yanağıma değdirdikleri an dünyam durdu. Dünyanın en yumuşak ve en sıcak yanağına dokundum. Daha sonra bebeğimi yukarı çıkardılar benim dikişlerim yapıldı ve patates çuvalı odasına çıkarıldı ben gittiğimde bebegim oradaydı hemen kucağıma verdiler. Hemşireler geldi emzirmeye başladım çok şükür hemen sütüm geldi.
İlk 4 saat falan bacaklarımı hiç hissetmedim zaten. Daha sonra çorba ve su içmeye başladım. Hemen arkasından götürdüğüm hoşafı içtim. Bacaklarımı hissetmeye başladım ve yürüyüşe geçtik. Sadece ilk kalkış can yakıcıydı acı yoktu sadece yanma vardı tarif etmek gerekirse açık yara yanması gibi. Kalkarken direk karşıya baktım hiç yere bakmadım. Yavaş yavaş yürüdüm. Yürüyebildiğimi görünce sondamı çıkardılar. Bol su içmeye başladım sütüm çoğalsın diye. Bol su içince tuvalet ihtiyacım çok oldu bu da bol hareket demek, hareket demek iyileşmek demek. Eşimin yardımıyla oturup kalkıyordum ama her defasında daha az canım acıyordu. Dikişimde yanma olunca ağrı kesici butonuna basıyordum hafifletiyordu. Akşam gazımı çıkardım ve geceyi böyle atlattık. Şuan çok şükür iyiyim ağrım sızım yok denebilir çok nadir bir yanma oluyor bazı hareketlerde o da olacak, katlanılmaz bir şey değil kesinlikle. Ben kendimi sanırım daha fazla acıya şartlayınca böyle oldu gerçekten hiç korktuğum gibi geçmedi çok şükür. Hatta eşim ameliyattan çıkınca ikinciyi yapar mısın dedi yaparım dedim yani o kadaryani korkan arkadaşlarım varsa korkmasın, tünelin ucu aydınlık su gibi doğumlarınız olsun inşallah
Çok geçmiş olsun canım hayırlısıyla düzelecek ve her şey yoluna girecek inşallah üzme kendini, küçük savaşçımız herşeyi başarırEvet canım erken doğduğu için olmuş, önce enjeksiyon olacakmış %90 düzeliyormuş ama olmazsa lazerle kesinmiş, Ona gerek kalmadan biter gider Allahın izniyle
Maşallah inşallah bizim dogumlarimiz da rahat olur yazarız buralara Allah bebeğini ve sizi korusunKızlar başlıyorum. Yazılanları tam okuyamıyorum. Sabah 8 de yatışım yapıldı nstye bağlandım hayatımda damar yolu açtırmamış benim gerginliğim hemşirenin bile dikkatini çekmiştidaha sonra korka korka sedyeye oturdum, biraz ağladım eşimle ve ailemle vedalaştım. Yalnız olmak biraz zordu ama sonunda bebeğime kavuşacağım diye kendimi telkin ediyordum. Ameliyathaneye girdik ve direk spinal hakkında bilgi vermeye başladılar. Çok tatlı bir anestezi doktorum vardı gayet sıcakkanlı beni rahatlattı işlem hakkında bilgi verdi ve damar yolundan daha az acıyacağını söyledi. Ben pozisyonumu aldım ve iğne yapıldı ve düşündüğüm kadar acı verici olmadı gerçekten damar yolu ile aynı acıya sahiptiler. Direk sol bacağıma bir sıcaklık geldi daha sonra sağ bacağıma. Ve bu süreçte kendimi patates çuvalı gibi hissettim. Direk yatırdılar bacaklarımı ayırdılar ve sondayı taktılar yine hiçbir şey hissetmedim. Biraz midem bulandı anestezinin etkisiyle, hemen anestezi uzmanına söyledim ilaç yaptı. Daha sonra başladılar mı diye sordum ohoo kafası çıkmak üzere dedi.
Ve benim için o an dünya durdu. Oğlumun sesini duydum, ağlamaya başladım. Tansiyonum yükseldi, hemen yanıma getirmediler ilk muayenesi vs yapıldı. Ve o 10 dakika boyunca sadece ağladıen sonunda doktorumdan, anestezi uzmanına kadar herkesi illallah ettirdi çünkü cidden hiç susmadı. Ben hala ağlamaya devam ediyordum, yanıma getirdiler. Yanağına, yanağıma değdirdikleri an dünyam durdu. Dünyanın en yumuşak ve en sıcak yanağına dokundum. Daha sonra bebeğimi yukarı çıkardılar benim dikişlerim yapıldı ve patates çuvalı odasına çıkarıldı ben gittiğimde bebegim oradaydı hemen kucağıma verdiler. Hemşireler geldi emzirmeye başladım çok şükür hemen sütüm geldi.
İlk 4 saat falan bacaklarımı hiç hissetmedim zaten. Daha sonra çorba ve su içmeye başladım. Hemen arkasından götürdüğüm hoşafı içtim. Bacaklarımı hissetmeye başladım ve yürüyüşe geçtik. Sadece ilk kalkış can yakıcıydı acı yoktu sadece yanma vardı tarif etmek gerekirse açık yara yanması gibi. Kalkarken direk karşıya baktım hiç yere bakmadım. Yavaş yavaş yürüdüm. Yürüyebildiğimi görünce sondamı çıkardılar. Bol su içmeye başladım sütüm çoğalsın diye. Bol su içince tuvalet ihtiyacım çok oldu bu da bol hareket demek, hareket demek iyileşmek demek. Eşimin yardımıyla oturup kalkıyordum ama her defasında daha az canım acıyordu. Dikişimde yanma olunca ağrı kesici butonuna basıyordum hafifletiyordu. Akşam gazımı çıkardım ve geceyi böyle atlattık. Şuan çok şükür iyiyim ağrım sızım yok denebilir çok nadir bir yanma oluyor bazı hareketlerde o da olacak, katlanılmaz bir şey değil kesinlikle. Ben kendimi sanırım daha fazla acıya şartlayınca böyle oldu gerçekten hiç korktuğum gibi geçmedi çok şükür. Hatta eşim ameliyattan çıkınca ikinciyi yapar mısın dedi yaparım dedim yani o kadaryani korkan arkadaşlarım varsa korkmasın, tünelin ucu aydınlık su gibi doğumlarınız olsun inşallah
Amin canım Çok sağolÇok geçmiş olsun canım hayırlısıyla düzelecek ve her şey yoluna girecek inşallah üzme kendini, küçük savaşçımız herşeyi başarır
Yarın olucam canım ebe açıklığa bakmıştı ama drum yarın çatı muanesi yapmak istiyorum dedi varis falan varmı diye işimizi garantiye alalım normalde ilk dogumlarda bakiliyo ama ben her doğumda yapıyorum dedi drum erkek ayy çok çekiniyorum aradan yıllar geçti unutmuşum bu duyguları yarın yazarım burayaKızlar çatı muayenesi oldunuz mu , kabus gibi düşünmeden edemiyorum
Aslında sezeryan düşünüyordum ama vajinal doğuma da sıcak bakmaya başladım
Bu arada şiddetli çatlağı olup yanan var mı , kırmızı kırmızı göbeğim ve yanıyor
Yürüyebilir miyim acaba diye düşünüyorum bugün 2 kere o batma hissi oldu yerimden kımıldayamadım kaldım öyle uzun zamandır da yürümüyorum hastanede sadece doktora kadar gidip gelmek dışında perşembe gününü çok merak ediyorum hazır hissetmiyorum doğuma kendimi ya aniden doğum olursa diye strese girdim evde bunaldım iyice bugün kendimi dışarı atayım diye 2 kez düşündüm 2 sinde de batma oldu yattım böyle nasıl doğuracaksam görende ilk hamileliğim sanarArtık haftan tamam olmuş bence canım çok şükür aldır dikişlerini doktoruna da sorarak yürüyüşlere başla istersen, insan bu sefer gelmemesinden korkuyor çünkü. O korku bende şimdiden başlamış ya açılma olmazsa kanala girmezse falan diye
Sağlıklı olsunda kiloya takmayın banada kilolu diyo tam ortası yok heralde benimde moralim bozuluyo dogumda sıkıntı oluyo diyo Dr33+6’da 2025 çıktık bizimki de zayıf gidiyor bakalım o kadar avokado ceviz badem zeytinyağ yağlı süt nereye gidiyor bilmiyorum
Senin baya zor geçti ama az kaldı inşallah artık gelsinler haftan güzelYürüyebilir miyim acaba diye düşünüyorum bugün 2 kere o batma hissi oldu yerimden kımıldayamadım kaldım öyle uzun zamandır da yürümüyorum hastanede sadece doktora kadar gidip gelmek dışında perşembe gününü çok merak ediyorum hazır hissetmiyorum doğuma kendimi ya aniden doğum olursa diye strese girdim evde bunaldım iyice bugün kendimi dışarı atayım diye 2 kez düşündüm 2 sinde de batma oldu yattım böyle nasıl doğuracaksam görende ilk hamileliğim sanar
Bana hiç muayene edelim diyen olmadı kaç doğum diyorlar söylüyorum ilki 23+6 da oldu dememe rağmen oğlumda yine bakmadılar uygun mu değil mi diye dikişi alırken sadece açıklığa bakmıştı yanlış hatırlamıyorsam bunda yine 2 normal doğum diye bakan yok belki perşembe günü bakarlarYarın olucam canım ebe açıklığa bakmıştı ama drum yarın çatı muanesi yapmak istiyorum dedi varis falan varmı diye işimizi garantiye alalım normalde ilk dogumlarda bakiliyo ama ben her doğumda yapıyorum dedi drum erkek ayy çok çekiniyorum aradan yıllar geçti unutmuşum bu duyguları yarın yazarım buraya
Artık Bi yandan gelsin istiyorum birazda dışarda hırpalasın bizi Bi yandan da hazır değilim gibi doğuma heyecanlı stresli bir haldeyim ne olacak nasıl olacak bakacağızSenin baya zor geçti ama az kaldı inşallah artık gelsinler haftan güzel
Maşallah ne güzel doğum olmuş darısı hepimizin başınaKızlar başlıyorum. Yazılanları tam okuyamıyorum. Sabah 8 de yatışım yapıldı nstye bağlandım hayatımda damar yolu açtırmamış benim gerginliğim hemşirenin bile dikkatini çekmiştidaha sonra korka korka sedyeye oturdum, biraz ağladım eşimle ve ailemle vedalaştım. Yalnız olmak biraz zordu ama sonunda bebeğime kavuşacağım diye kendimi telkin ediyordum. Ameliyathaneye girdik ve direk spinal hakkında bilgi vermeye başladılar. Çok tatlı bir anestezi doktorum vardı gayet sıcakkanlı beni rahatlattı işlem hakkında bilgi verdi ve damar yolundan daha az acıyacağını söyledi. Ben pozisyonumu aldım ve iğne yapıldı ve düşündüğüm kadar acı verici olmadı gerçekten damar yolu ile aynı acıya sahiptiler. Direk sol bacağıma bir sıcaklık geldi daha sonra sağ bacağıma. Ve bu süreçte kendimi patates çuvalı gibi hissettim. Direk yatırdılar bacaklarımı ayırdılar ve sondayı taktılar yine hiçbir şey hissetmedim. Biraz midem bulandı anestezinin etkisiyle, hemen anestezi uzmanına söyledim ilaç yaptı. Daha sonra başladılar mı diye sordum ohoo kafası çıkmak üzere dedi.
Ve benim için o an dünya durdu. Oğlumun sesini duydum, ağlamaya başladım. Tansiyonum yükseldi, hemen yanıma getirmediler ilk muayenesi vs yapıldı. Ve o 10 dakika boyunca sadece ağladıen sonunda doktorumdan, anestezi uzmanına kadar herkesi illallah ettirdi çünkü cidden hiç susmadı. Ben hala ağlamaya devam ediyordum, yanıma getirdiler. Yanağına, yanağıma değdirdikleri an dünyam durdu. Dünyanın en yumuşak ve en sıcak yanağına dokundum. Daha sonra bebeğimi yukarı çıkardılar benim dikişlerim yapıldı ve patates çuvalı odasına çıkarıldı ben gittiğimde bebegim oradaydı hemen kucağıma verdiler. Hemşireler geldi emzirmeye başladım çok şükür hemen sütüm geldi.
İlk 4 saat falan bacaklarımı hiç hissetmedim zaten. Daha sonra çorba ve su içmeye başladım. Hemen arkasından götürdüğüm hoşafı içtim. Bacaklarımı hissetmeye başladım ve yürüyüşe geçtik. Sadece ilk kalkış can yakıcıydı acı yoktu sadece yanma vardı tarif etmek gerekirse açık yara yanması gibi. Kalkarken direk karşıya baktım hiç yere bakmadım. Yavaş yavaş yürüdüm. Yürüyebildiğimi görünce sondamı çıkardılar. Bol su içmeye başladım sütüm çoğalsın diye. Bol su içince tuvalet ihtiyacım çok oldu bu da bol hareket demek, hareket demek iyileşmek demek. Eşimin yardımıyla oturup kalkıyordum ama her defasında daha az canım acıyordu. Dikişimde yanma olunca ağrı kesici butonuna basıyordum hafifletiyordu. Akşam gazımı çıkardım ve geceyi böyle atlattık. Şuan çok şükür iyiyim ağrım sızım yok denebilir çok nadir bir yanma oluyor bazı hareketlerde o da olacak, katlanılmaz bir şey değil kesinlikle. Ben kendimi sanırım daha fazla acıya şartlayınca böyle oldu gerçekten hiç korktuğum gibi geçmedi çok şükür. Hatta eşim ameliyattan çıkınca ikinciyi yapar mısın dedi yaparım dedim yani o kadaryani korkan arkadaşlarım varsa korkmasın, tünelin ucu aydınlık su gibi doğumlarınız olsun inşallah
Ağır olmadığına sevindim canım senin ve bebişinin durumuna göre olabildiğince uzatacaklardır. Canını sıkma hiç çok geçmiş olsun tekrardanPerinatolog ile ortak görüşleri 37+1’e kadar yakın takipli gözlemlemek oldu canım, doktorumla gün içerisinde birkaç kez konuşuyoruz, ağır seyir etmediği için hemen müdahale etmek istemediler. Hakkımızda hayırlısı bakalım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?