- 29 Haziran 2015
- 1.260
- 1.520
- 333
sadolinda
M
Minnosumm
umarım doğru etiketlemişimdir. Büyük çocuklarla evet zor. Ben ne yaptığımı söyleyeyim, 3 yaşındaki çocuğuma hadi kitap getir okuyalım diyorum, ben emzirirken veya alt değiştirirken falan. Bebek de o arada duruyor oluyor, özellikle altı açıkken yatmak hoşuna gidiyor, hava sıcak onu öyle oyalarken kitap okuyoruz, veya kutu oyunu yapboz gibi şeyleri yaptırıyorum, öyle uzun uzun değil ama 5 10 dk yetiyor çocuğa da. Sonra makine boşalacaksa ona b0şalttırıyorum, çamaşırları sepete koyuyor, bulaşıkları bana veriyor ben diziyorum. Bunlar da çocuklara oyun gibi geliyor. Hem onun işi hem benim işim görülüyor. Bezelye ayıklattım bir keresinde, zaten ortaya koyuyorum ben yapcam diye atlıyor, iyi hadi diyorum, bebek durmazsa ben onla ilgilenirken o bezelye ayıklamaya çalışıyor, ayıklasın diye birkaçının kenarını kırıyorum ki yapabilsin diye, yoksa yapamadım diye peşimden gelir :) Motivasyon için de bebek büyüsün yürüsün sonra elele parka gideceksiniz diyorum, o da gaz oluyor büyük çocuğuma :) Hiç bir şey bulamazsam hayal kurduruyorum: işte sen ne alacaksın kardeşine, ne yapacaksın vs diye soruyorum o da anlatıyor, böyle geçiyor.Eğer abi evdeyse ya oynuyorlar ya kavga ediyorlar. Son zamanda büyük abiye iş yüklemeye başladım, salonu süpürtüyorum, lavabo silmeyi öğrettim, sağı solu toplatıyorum, küçük de zaten yaşı gereği atlıyor her şeye. Beraber yapıyorlar. Öyle zamanımız geçiyor. Siz eşinizle beaber yaptırabilirsiniz işleri çocuğunuza :)
Küçük oğlumu uyuturken ( ben ortancama hala küçüğüm diyorum) bağ kurmak için elinden tutuyorum, bebek doğmadan önce tutardım, hiçbir şey değişmedi mesajı vermeye çalışıyorum, bu şekilde. İlla da saatlerimizi harcamak zorunda değiliz çocuklara. Kendi kendilerine de kalacaklar tabii. Bizimki müzik dinlemeyi seviyor, benim işim varken müzik açıyorum ona ekran göstermeden, o dinliyor kendi kendine.
Anaokulu konusunda ben herhalde isterse seneye göndereceğim, değilse 1.sınıftan önce başlayacağı okuldaki okul öncesi sınıfına vereceğim, hem arkadaş edinsin, hem de okuluna alışsın diye.
Büyük oğlumda çok hevesliydim, benim oğlumun el kasları geç gelişti. Kasım sonu doğduğu için 3 yaşa almadılar, 4 yaşa aldıklarında da yaşını tamamlamamıştı, resim yapamaıyordu, daha doğrusu boyama bile yapamıyordu öyle söyleyeyim, iki karaklayıp bırakıyordu ve sadece tek renk kullanma eğilimi vardı- aslında normalmiş belli bir süre çocuklar tek renk gidiyormuş- Öğretmeni şikayetçiydi, ben dedim vardır değil mi böyle resim yapmayan çocuk falan diye sorduğumda ben hiç böyle çocuk görmedim demişti. Oğlumun kasları geç gelişti ama 4.5 5 yaşlarında resim yapmaya başladı ve çok güzel yapmaya başladı, ehm yeteneği varmış hem de ilgisi sonradan gördük, ama dediğim gibi önce hiç böyle değildi. Okul öncesinde çok fazla kağıt kalem etkinliği yaptırıyorlar, çocuk okula başlamadan bıkıyor. Her öğretmen okul aynı değildir, ama bizim deneyim böyle oldu.
Bir de popüler öğretmen sevilmeyen öğretmen var veliler arasında. Gönderdiğim anaokulu fiziki şart olarak çok çok iyiydi ve devletin bağımsız anaokuluydu. Komşum bir tane öğretmen adı verdi, ona denk gelmesin diğerleri iyidir dedi. İlk sene o öğretmen denk gelmedi, ama dediğim gibi yukarıda yazdıklarımı yaşadık. Sonraki sene denk gelmesin dediği öğretmen geldi ve çok memnun kaldık, daha çok çocuklara oyun oynatıp, dans falan ettiriyordu, kağıt kalem etkinliklerini de daha farklı somutlaştırarak yaptırıyordu, çocukların yaşına göre. Yani "iyi - kötü" öğretmen herkese göre aynı olmuyor. Bu arada ben de öğretmenim.
bana biri daha hızlı doluyor ve aynada bakınca daha büyük gibi geliyor ajksjshah onu daha mı fazla emzirdim acaba inş böyle kalmaz
birde ben sallamak zararlı diye beşikte sallamıyorum 
bebekler de anneler de meme seçermiş. Biz bebişle ikimiz de solu seviyoruz. O yüzden sol daha hızlı doluyor. Sağı da veriyorum ama sol bi başka 
emzirme bitince düzelir diye umuyorum çok asimetrik 
son sütü içti mi emin olamadığım için ben son emzirdiğimi veriyorum önce ordan hatırlamaya çalışıyorum genelde 
