böyle örnekler çok canım evlilik cidden kısmet işi
zamanı gelince önüne kimse geçemiyor
erken olsun geç olsun şu zamanda olsun demek sadece lafta kalıyor aslında
Çocuk aklı işte ya...
Aman yaşım geçmesin de karşıma ilk çıkanla evleneyim desen yanlış kişiyle de evlenebilirsin..20 sindeyken olursun görüntü olarak 40 yaşında..Birden çökersin..Kimse inanmaz 20 lerde olduğuna....Önemli olan ,yaştan ziyade hayırlı,kıymet bilen insanlarla evlenmek belki de...
Unuttuğum bir şeye değinmek istedim..
Sırf yaşım geçmesin, erken yaşta anne olayım diye karşısına ilk çıkanla evlenmek gerçekten akıl karı değil.. Ama diyelim ki erkek arkadaşın var 3-5 yıldır tanıyorsun, mesleğinizi elinize almışsınız beklemek için bir sebebiniz yokken kalkıp he dur bir ben 30 olayım, özgürlüğümü yaşayım diye düşünenler de bana tuhaf geliyor..
Belki de ben uzun bir flört dönemi geçirdiğimdendir bilmiyorum hep derim erkek arkadaşım karşıma şimdi çıksaymış ne iyi olurmuş diye..
Ben bir çok defa evliliğin kıyısından döndüm...Nişanlanıp ta ayrıldım hatta 1 kez...
Ama eşimle tanıştıktan 3 ay sonra sözlendik,1 ay sonra nişanlanlandık..Tanıştıktan tam 7 ay sonra da evlendik..5 yıllık evliyiz ..Çocuklarımız var...:)
Bir kadın maddi olarak kendi ayakları üzerinde durabildiği zaman evlenmeli çünkü evliliğinde herhangi bir sorun terslik çıkarsa ki duyuyoruz burda işi gücü olmayan kadınlar şiddet te görse aldatılsa da boşanamıyor çekmek zorundayım gidecek yerim tutunacak dalım yok diyor.. Ama evlenmeden önce ayaklarının üzerinde durmasını öğrenmiş kadın evliliği mutlu ise sürdürür mecbur olduğu için değil..
bence kadın ya da erkek evliliği 25 yaştan sonra düşünmeli..ondan öncesi henüz olgunlaşma evresi gibi geliyor bana..
ben 22 yaşında evlendim..aslında asla 30 dan önce evlenmem hatta hiç evlenmek istemiyorum diyen bir insandım..eşimi ilk gördüğümde işte evlenirsem sadece bu adamla evlenirim dedim..ve bu cümlemden 4 ay sonra nişanlanıp nişandan 2 ay sonra evlendik.
şimdi düşünüyorum da ya çok aşıkmışız ya da zırdeli
zaten genç yaşta aşktan evleniliyor canım..
o dönemler beynin mantık kısmının pek çalışmadığı dönemler..
O anki duygu yoğunluğu, kaynayan kanlar derken soluğu nikah masasında alıyor gençler.
Ama yaş ilerledikçe o beynin önceden çalışmayan mantık kısmı birden faaliyete geçiyor ve her türlü şey irdelenmeye başlıyor..
Bu yüzden yaş ilerledikçe dikkat ederseniz insanlar daha zor evlenir, daha çok ince eleyip sık dokumalar başlar..
Dediğin gibi geçmişe dönüp bakılınca belki de..neden evlendim ki ben?..diye sorgulamalar başlar tabii iş işten geçmiştir.::::::::::::::)))
bu konuda genelleme yapmak doğru olmayabilir. ama bence de arkadaşınız doğru söylüyor, 25 çok erken. evlilik ciddiye alınması gereken bir kurum, daha birey olmadan bu işe girerseniz en çok siz yıpranırsınız. ben zaten gezemeiyorum ki demek çok mantıklı değil, gezmeseniz de işyerinizde görürsünüz insanları, incelersiniz. ben 24 ümde evlendim, çok da sevdim, hala da seviyorum, ama gençlikten kaynaklanan tecrübesizlikten çok çektim. şimdiki aklım olsa 28-30 u beklerdim.
Bilmiyorum çok ortamda da bulundum .Artık herkes birbirini bulmuş .Banada bu yaştan sonra birinin tanıştırması kalıyor .Hoşlansam belli edemem.Beğnseler ben anlayamam pas veremem.Bbenim dünyam karışık biraz galiba. Gönlüme göre biri denk gelirse olur
Ben bir çok defa evliliğin kıyısından döndüm...Nişanlanıp ta ayrıldım hatta 1 kez...
Ama eşimle tanıştıktan 3 ay sonra sözlendik,1 ay sonra nişanlanlandık..Tanıştıktan tam 7 ay sonra da evlendik..5 yıllık evliyiz ..Çocuklarımız var...:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?