hala evlenemediğim için evde kalmış mı sayılıyorum? bu aralar çok kafaya takmaya başladım bunu, benden 1-2 yas küçük erkekler bile evde kalmış gibi endişeli davrandıkça, kötü oluyorum.
Söz/nişan atmak da etki ediyor buna sanırım. yaklaşık 1,5 sene önce yüzük attım ve ondan beri hayatımda kimse olmadı. Daha da umutsuz oluyor insan, bir daha kiminle aynı şeyleri yaşayabilirim ki... Şimdi şartlar da zorlaştı.
Hayatıma yeni/son birini katmak ve onunla hayatımı devam ettirmek istiyorum ama iyi/kötü hiç bir seçenek yok.
Yanlış anlamayın ama, sevgili nasıl edinilir vs fikir verecek olan var mı, bunun ince yolları vardır illa ki. Okul döneminde, çok sosyaldim ve illa ki girdiğim yerlerde benden hoşlananlar tanışmak isteyenler vs oluyordu, sevgililerim de oldu... ama okul bittikten sonra ne olduysa o cazibemi mi yitirdim artık bir anda herkes ortadan kayboldu sanki. Yani mesela bir kursa falan mı yazılsam napsam? Doğru ortamlarda mı bulunamıyorum?
Merhaba,
Mesajında sanki sen değil de iç sesin konusuyormuş gibi duyuyorum ben. Varsayımlar yapıyorsun belli ki bir karamsarlık çökmüş üstüne ki bu normal yaşadığın tecrübelerden ötürü. Önce sana tavsiyem değerlerini ortaya çıkarman ve yapacağın seçimi bunlara göre belirlemen. Hayatımızda seçeneklerimizi gerçekleştirirken değerlerimizi görmezlikten geldiğimiz takdirde yanılma olasılığımız yükseliyor ve suçu kendimizde aramaya başlıyoruz. Hayatın hangi alanında olursa olsun işe parmak izimiz kadar sabit olan değerlerimizi anlamakla başlayabiliriz. Bunu kendi kendine deneyimlemek istiyorsan geçmişte canını sıkan olayları incele detaylarıyla ve nerelerin en çok rahatsız ettiğini bul ya da aynı egzersizi en mutlu eden bir olay için yap. Hangi kısmı bu olayın seni mutlu etti bunu gör. Sonucunda değerlerini bulacaksın. İşte ilişkilerde ki mutsuzluğun temelinde değerler çatışması yatmaktadır. Olumsuz tecrübeler bizim özgüvenimizi zedeler ve berabernde bir kısır döngü başlar. Senin sorununun kaynağı yani cazibeni yitirdiğini düşünmen de bundan. Başarının yarısı kendine güvendir. Sen inanmazsan başkasının inanmasını da beklemek adil olmaz
Dilerim bir nebze dahi olsa bunların üzerinde düşünüp bir yol almanı sağlayabilirim
Farkındalıklarla dolu bir hayat dilerim
sevgiler
Ben de 2 ay sonra 26 ya gireceğim.Evlilik düşüncem henüz yok ama çevre baskısı çook var.Benim üzüldüğüm bu da değil bu yaşa gelip bi iş sahibi olamamış olmam.
canim senin simdiye kadar evlenip en az iki cocuk dogurman lazimdi...artik orta yasli sayilirsin cunku...
canim senin simdiye kadar evlenip en az iki cocuk dogurman lazimdi...artik orta yasli sayilirsin cunku...
şaka yapıyorsan cümlenin yanına gülücük koymalıydın. yok şaka değilse editörler haddini bildirecektir sana
26 yaş sendromu nedir Allah aşkına? Benim bir tanıdığım hayatını yaşadı, kariyerini tamamladı ve 38 yaşında evlendi. Evlilik bu kadar elzem bir şey mi? İnsan önce meslek sahibi olmalı. Burada bir sürü konu var, kocam şöyle kocam böyle. Eliniz ekmek tutmadan koca derdine düşerseniz elbet böyle şeylerle karşılaşırsınız.
26 yaşındayım ve önce ekmek gelir. Kocamın ekmeği boğazıma dizilir. Biraz gururlu olun ya.
keske herkes senın gıbı düşünse arkadasım çocuk yasta koca derdine düşerler yaş ilerler biras yirmilerde zengin koca derdine düşerler bu böyle devam eder....koca bi kenara atıp gittiginde dekendı hayatları olmadıkları içinn ortada kalırlar cocuklu yada cocuksuz...
26 yaş sendromu nedir Allah aşkına? Benim bir tanıdığım hayatını yaşadı, kariyerini tamamladı ve 38 yaşında evlendi. Evlilik bu kadar elzem bir şey mi? İnsan önce meslek sahibi olmalı. Burada bir sürü konu var, kocam şöyle kocam böyle. Eliniz ekmek tutmadan koca derdine düşerseniz elbet böyle şeylerle karşılaşırsınız.
26 yaşındayım ve önce ekmek gelir. Kocamın ekmeği boğazıma dizilir. Biraz gururlu olun ya.
Zaten o korkuyla yapılan her şeye de he deniyor. Aladatılsa bilse ses çıkaramaz, dayak yese ses çıkaramaz. Kocası da zaten bu bana mecbur kafasıyla istediği her şeyi yapıyor. Öyle bir hayatı bir insan nasıl kabullenebilir aklım almıyor.
Çok doğru söylemişsin arkadaşım.Bizim kızlarımızın böyle bir tutkusu var malesef.Küçücük küçücük yaşlarda ,hayatlarının en güzel dönemlerinde hayatı dolu dolu yaşamak varken koca derdine düşüyorlar.Bu türden kızların bol olduğu toplumda da daha 25-26 yaşında gencecik kızlar evlilik sendromu yaşıyorlar.Malesef bu bizim kültürümüzle alakalı.O yüzden sendroma giren arkadaşa kızmıyorum ben.Ama artık 2000 li yıllardayız,kızlarımız artık başını kaldırsın yahu.Hala bu çağ da 20 yaşında evlenen var.Sözüm kesinlikle evlenmek zorunda kalanlara değil.Durumu kötü olur,ailesiyle arası iyi değildir ve en azından sevdiğiyle evlenirse rahat edeceğini düşünür,vs...böyle benzer durumdakilere hiç sözüm yok..Üniversitesini okumuş,mesleğini kazanmış,parası elinde kızlar da böyle.Özellikle üniversite bitince şıp diye evlenenleri ise hiç anlamıyorum.Evet evlilik çok güzel,sevdiğinle birlikte olmak çok güzel,ama bir sürü sorumluluk alıyorsun.Ütüsü,çamaşırı,yemeği,çocuğu....daha 21 yaşında çocukluktan yeni çıkıyorsun,genç olmadan kadın oluyorsun.
Daha önce de yazdım kesinlikle evlilik karşıtı biri değilim,sadece herşeyin sırayla yapılması ve gençliğin doya doya yaşanılması taraftarıyım
Keşke hep 20li yaşlarda kalsam.....26 yaşındayım ve evlenmeyi daha hiç mi hiç düşünmüyorum.Ama elbet ileride yaşım ilerlediğinde düşünmeye başlıcam.Ben asıl o günler geleceği için üzülüyorum.O düzene giricem diyeşimdi nerde akşam orda sabah,sevgilin kafanı mı bozdu terket gitsin yenisini bul,karışan yok görüşen yok,bir de kendi paranı kazanıyorsan oh ne ala memleket
şaka bi yana..yaz geldi,havalar da çok güzel,giyin cicilerinizi bakın keyfinize..Dert yok tasa yok,geçim derdi yok,çocuğun altı pislenmiş yok,akşama ne yemek yapsam derdi yok....bu güzel ve keyifli günlerin kıymetini bilin
Çok doğru söylemişsin arkadaşım.Bizim kızlarımızın böyle bir tutkusu var malesef.Küçücük küçücük yaşlarda ,hayatlarının en güzel dönemlerinde hayatı dolu dolu yaşamak varken koca derdine düşüyorlar.Bu türden kızların bol olduğu toplumda da daha 25-26 yaşında gencecik kızlar evlilik sendromu yaşıyorlar.Malesef bu bizim kültürümüzle alakalı.O yüzden sendroma giren arkadaşa kızmıyorum ben.Ama artık 2000 li yıllardayız,kızlarımız artık başını kaldırsın yahu.Hala bu çağ da 20 yaşında evlenen var.Sözüm kesinlikle evlenmek zorunda kalanlara değil.Durumu kötü olur,ailesiyle arası iyi değildir ve en azından sevdiğiyle evlenirse rahat edeceğini düşünür,vs...böyle benzer durumdakilere hiç sözüm yok..Üniversitesini okumuş,mesleğini kazanmış,parası elinde kızlar da böyle.Özellikle üniversite bitince şıp diye evlenenleri ise hiç anlamıyorum.Evet evlilik çok güzel,sevdiğinle birlikte olmak çok güzel,ama bir sürü sorumluluk alıyorsun.Ütüsü,çamaşırı,yemeği,çocuğu....daha 21 yaşında çocukluktan yeni çıkıyorsun,genç olmadan kadın oluyorsun.
Daha önce de yazdım kesinlikle evlilik karşıtı biri değilim,sadece herşeyin sırayla yapılması ve gençliğin doya doya yaşanılması taraftarıyım
Keşke hep 20li yaşlarda kalsam.....26 yaşındayım ve evlenmeyi daha hiç mi hiç düşünmüyorum.Ama elbet ileride yaşım ilerlediğinde düşünmeye başlıcam.Ben asıl o günler geleceği için üzülüyorum.O düzene giricem diyeşimdi nerde akşam orda sabah,sevgilin kafanı mı bozdu terket gitsin yenisini bul,karışan yok görüşen yok,bir de kendi paranı kazanıyorsan oh ne ala memleket
şaka bi yana..yaz geldi,havalar da çok güzel,giyin cicilerinizi bakın keyfinize..Dert yok tasa yok,geçim derdi yok,çocuğun altı pislenmiş yok,akşama ne yemek yapsam derdi yok....bu güzel ve keyifli günlerin kıymetini bilin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?