28 yaşında bir genç kızın aile tarafından değer görmemesi

Yo konuşmuyorum asla, böyle daha mutluyum, çünkü konuşunca hakaret ederek konuşuyordu, herkese böyle kendisi aileye yani. Kafam rahat böyle aynı evde tek kelime etmiyorum onunla 4 yıldır
Tayin iste. Tayinin çıkınca da ben gidiyorum de doğrudan. Tayin isteyeceğini de önceden söyleme.
 
Gördüğün muamelenin sebebi sensin! Ne demek baba dayağı? Senle aynı yaştayız babam bana bir vursun ortalığı ayağa kaldırırım asla yüzüne bakmam. Babam hoşuma gitmeyen bir söz bile söylese serin dururum. Sende bırak artık aileni düşün taşın başka ile tayin iste hobiler edin sosyalleş. Ailenden değer görmeye çalışma odağını değiştir evlenmekte kısmet işi acele etme.

Terlikle bacağıma vurdu en son ağırıma gitti. Tek kelime konuşmadım o günden beri. Bir de herkes bizi mutlu aile , babamı melek bilir. Çevremdede el bebek gül bebek büyümüş bi imaj var. Halbuki çalışıp kazandım, dişimle tırnağımla aklımla geldim buralara. Aile konusunda kime diyebilirsin ki babam bana vurrdu bu yaşta
 
Kimseye haber vermeden tayinini iste, ufak tefek önceden çaktırmadan taşın, günü gelince tatile gidiyorum diyip çık o evden tayin yerini bile söyleme. Mühür sende Süleyman sensin, onlar pişman olsunlar. Koca kadınsın ayaklarının üstünde duruyorsun.
 
Tayin iste. Tayinin çıkınca da ben gidiyorum de doğrudan. Tayin isteyeceğini de önceden söyleme.
Yaparsam haber vermicem bu sefer, arabam var kullanıyorum 3 yıldır , 4 saatlik yola çıkacaktık yapamazsın ay nasıl süreceksin diyor ablam, erkek kardeşim yok ben binmem etmem diyor. Ben gidiyorm keyfinize dedim , gittim 4 saatlik yolu geldiler tabi. Noldu dedim hani yapamazdım sus pus oldular
 
Kimseye haber vermeden tayinini iste, ufak tefek önceden çaktırmadan taşın, günü gelince tatile gidiyorum diyip çık o evden tayin yerini bile söyleme. Mühür sende Süleyman sensin, onlar pişman olsunlar. Koca kadınsın ayaklarının üstünde duruyorsun.
Aynen çıksın 4 yıl sizin istediğiniz oldu. Şimdi sıra ben de dicem
 
Yaparsam haber vermicem bu sefer, arabam var kullanıyorum 3 yıldır , 4 saatlik yola çıkacaktık yapamazsın ay nasıl süreceksin diyor ablam, erkek kardeşim yok ben binmem etmem diyor. Ben gidiyorm keyfinize dedim , gittim 4 saatlik yolu geldiler tabi. Noldu dedim hani yapamazdım sus pus oldular
Enerji düşüren bir ailen var demek ki huzur uzak Şehirde :)
 
Siz olsanız başka şehire tayin ister misiniz ?

Tam 4 yıl önce buraya yazmıştım atanacaktım , tercihlerime müdahale etmişlerdi. O hesabımı açamadım bulamıyorum. O kadar kötü dönem geçirdim ki. İntihara bile meyillendim. Çocuklğumun yılların patlamasını yaşamıştım. Babamdan, annemden yediğim dayaklar, psikolojik baskılar vs. 25 yaşıma kadar babamdan dayak yedim. En son yediğim dayakta tercihlerimi ben değil o yaptı sadece bulunduğumuz şehri yazdı, suratım asıktı, koltukta oturuyordum bacağıma terlikle vurdu. Gözümden yaş gelmemesi için sıktım kendimi bi de ağlayarak ezik olmak istemedim. Bulunduğum şehre atandım. Asla babamla konuşmadım o yüzden son dayak olarak o aklımda kaldı. Şu an akşam ya da sabah dışarı çıkabiliyorum, istediğim şehri gezmeye gidebiliyorum onda sorun yok.

Şu an ki sorunda şu hep ezikliyor beni, hor görüyor, önemsenmiyorum, ablamda, annemde benim fikirlerime değer vermiyor, ben bunu anlayabiliyorum. Asgari ücretle çalışırken, üniv kazandım, gece çalışıp işyerinde, gündüz okudm. Atandım, arabamı aldım. Ailede bunu yapabilen bir tek benim. ( bunların hepsini ailemin olduğu şehirde yaptım) ama ve beceriksiz olanda benim.

Şimdide başka şehire tayin düşünüyorum karşı çıkacaklar biliyorum ama kıymetimi anlasınlar, heralde bekarım diye beni hesaba almıyorlar uzak olayım bari.
bir baba 25 yaşındaki bir insanı nasıl döver ya savcılığa şikayet edin de fizana göndersinler ..
 
bir baba 25 yaşındaki bir insanı nasıl döver ya savcılığa şikayet edin de fizana göndersinler ..
Patlama yaşadım zaten, 4 yıl önce bayağı konuşmuktık burdan olayları. Çocukken döverdi de zaten , ama 25 yaşında büyük şiddet olmasada bacaşıma vurması bile incitici. Ama bazen ne kadar arsızım diyorum ne çabuk unutuyorsun diyorum, annemlede sorun yaşayınca kızıyorum barışıyorum sonra. Ama kinim var yani. Aslında abim ve ablamda çok kızgın onlara ama benim kafar dillendirmiyorlar yeri gelince. Benim kadar kızgın değiller sanki. Şimdi değil eli, sözü bile değmiyor bana. Tek kelime etmiyorum. Geziyorum, çıkıuorım istediğim yere. Sıkmıyorlar beni. Ama onuda sırf gitmemem için yapıyorlar bence. Annem kal dedi ne istersen yaparız sana ayrı ev tutarrız falan filan. Küçül şehirde nasıl ayrı yaşayıcam aileden zaten olmazdıda. Şimdide sana karışmıuoruz niye gitmek istiyorsun ki ditorlar
 
Annem yalvar yakar yazma başka yeri diyordu, ablam aramış yok kalp krizi geriyor diyor yalan tabi , sanki o kadar kıymetliyimde krizler geçiriyor. Biz sana karışmıyoruz niye gitmek şstiyorsun diyorlar şimdide
kusura bakmada 28 yaşında bir bayan değilde sanki 17 yaşında biri yazıyormuş gibi...
 
Siz olsanız başka şehire tayin ister misiniz ?

Tam 4 yıl önce buraya yazmıştım atanacaktım , tercihlerime müdahale etmişlerdi. O hesabımı açamadım bulamıyorum. O kadar kötü dönem geçirdim ki. İntihara bile meyillendim. Çocuklğumun yılların patlamasını yaşamıştım. Babamdan, annemden yediğim dayaklar, psikolojik baskılar vs. 25 yaşıma kadar babamdan dayak yedim. En son yediğim dayakta tercihlerimi ben değil o yaptı sadece bulunduğumuz şehri yazdı, suratım asıktı, koltukta oturuyordum bacağıma terlikle vurdu. Gözümden yaş gelmemesi için sıktım kendimi bi de ağlayarak ezik olmak istemedim. Bulunduğum şehre atandım. Asla babamla konuşmadım o yüzden son dayak olarak o aklımda kaldı. Şu an akşam ya da sabah dışarı çıkabiliyorum, istediğim şehri gezmeye gidebiliyorum onda sorun yok.

Şu an ki sorunda şu hep ezikliyor beni, hor görüyor, önemsenmiyorum, ablamda, annemde benim fikirlerime değer vermiyor, ben bunu anlayabiliyorum. Asgari ücretle çalışırken, üniv kazandım, gece çalışıp işyerinde, gündüz okudm. Atandım, arabamı aldım. Ailede bunu yapabilen bir tek benim. ( bunların hepsini ailemin olduğu şehirde yaptım) ama ve beceriksiz olanda benim.

Şimdide başka şehire tayin düşünüyorum karşı çıkacaklar biliyorum ama kıymetimi anlasınlar, heralde bekarım diye beni hesaba almıyorlar uzak olayım bari.

Tayin iste atamam olmuş de hiç tepene üşüştürme vay efendim neden böyle birşey yaptin falan diye. 28 yaşında koca insansın tabi ki de kendi başına yaşarsın. Hatta annenlere ziyarete gittiğinde artık kendi evime donsem de bi oh ceksem dersin
 
Tayin iste atamam olmuş de hiç tepene üşüştürme vay efendim neden böyle birşey yaptin falan diye. 28 yaşında koca insansın tabi ki de kendi başına yaşarsın. Hatta annenlere ziyarete gittiğinde artık kendi evime donsem de bi oh ceksem dersin
Ben anneme ve babama söylemedim ilkinde , ablama söyledim o da anneme söylemiş. Yok annem kötü , seni silerler gibi sözler söyledi. Bayağı karışık bi şekilde değiştirdim tercihleri. Bu sefer kimseye söylemicem yakınlarıma , arkadaşlarıma bile söylemeyi düşünmüyorum. Beni tek düşündüren şey istanbul’a tayin isteyince orda evlenip kalmak. Şu an tercih edebicleğim tek yer orası çünü
 
28 yaşında genç bir kız değil, 28 yaşında çalışan , kendi ayaklari üzerinde duran koskoca bir kadınsınız. Istanbulda evlenip kalma vs. bunu bile şimdiden dert etmişsiniz. Bilemedim ben gerçekçi bulmadım.
 
Siz olsanız başka şehire tayin ister misiniz ?

Tam 4 yıl önce buraya yazmıştım atanacaktım , tercihlerime müdahale etmişlerdi. O hesabımı açamadım bulamıyorum. O kadar kötü dönem geçirdim ki. İntihara bile meyillendim. Çocuklğumun yılların patlamasını yaşamıştım. Babamdan, annemden yediğim dayaklar, psikolojik baskılar vs. 25 yaşıma kadar babamdan dayak yedim. En son yediğim dayakta tercihlerimi ben değil o yaptı sadece bulunduğumuz şehri yazdı, suratım asıktı, koltukta oturuyordum bacağıma terlikle vurdu. Gözümden yaş gelmemesi için sıktım kendimi bi de ağlayarak ezik olmak istemedim. Bulunduğum şehre atandım. Asla babamla konuşmadım o yüzden son dayak olarak o aklımda kaldı. Şu an akşam ya da sabah dışarı çıkabiliyorum, istediğim şehri gezmeye gidebiliyorum onda sorun yok.

Şu an ki sorunda şu hep ezikliyor beni, hor görüyor, önemsenmiyorum, ablamda, annemde benim fikirlerime değer vermiyor, ben bunu anlayabiliyorum. Asgari ücretle çalışırken, üniv kazandım, gece çalışıp işyerinde, gündüz okudm. Atandım, arabamı aldım. Ailede bunu yapabilen bir tek benim. ( bunların hepsini ailemin olduğu şehirde yaptım) ama ve beceriksiz olanda benim.

Şimdide başka şehire tayin düşünüyorum karşı çıkacaklar biliyorum ama kıymetimi anlasınlar, heralde bekarım diye beni hesaba almıyorlar uzak olayım bari.
Siz bu düşüncenizi açarsanız yine iyi şeyler olmaz, ailenizi cezalandırmak için tayin istiyorsanız bu da psikolojik bir soruna işaret.
Ailenizin yanında olduğunuz için masrafınız minimumda kalmış arabayı da alabilmişsiniz.
Size dayak atmaları affedilir gibi değil 25 yaşına kadar da dayak yemeniz. Ben olsam hiç haber vermeden basar giderdim, yazardım şehri, arabaya atlar giderdim burada konu açıp yazsam mı beni gazlayın tarzı bir yaklaşım sergilemem basar giderim.
Bu arada 28 yaşında genç kız mı olur ya:KK45: 30 a 2 kalmış hala ne diyorsunuz :KK45:siz bir taraftan psikolojik destek alın yazdıklarınıza göre iyi görmedim sizi ben pek.
 
Annem yalvar yakar yazma başka yeri diyordu, ablam aramış yok kalp krizi geriyor diyor yalan tabi , sanki o kadar kıymetliyimde krizler geçiriyor. Biz sana karışmıyoruz niye gitmek şstiyorsun diyorlar şimdide
Niye tercih yapacağını söylüyorsun ki. Yap tercihini açıklansın,başka şehirde evini tut. Eşyalarını hazırlarken de ben başka sehiri kazandım böyle daha huzurlu olacağım de cik evden
 
Siz bu düşüncenizi açarsanız yine iyi şeyler olmaz, ailenizi cezalandırmak için tayin istiyorsanız bu da psikolojik bir soruna işaret.
Ailenizin yanında olduğunuz için masrafınız minimumda kalmış arabayı da alabilmişsiniz.
Size dayak atmaları affedilir gibi değil 25 yaşına kadar da dayak yemeniz. Ben olsam hiç haber vermeden basar giderdim, yazardım şehri, arabaya atlar giderdim burada konu açıp yazsam mı beni gazlayın tarzı bir yaklaşım sergilemem basar giderim.
Bu arada 28 yaşında genç kız mı olur ya:KK45: 30 a 2 kalmış hala ne diyorsunuz :KK45:siz bir taraftan psikolojik destek alın yazdıklarınıza göre iyi görmedim sizi ben pek.
Aynen valla genç kızlığı da geçtim. Gazlamaktan ziyade , eski sorunlar kalmadı, gezip tozuyorum ama hissettiğim bir hor görülme var, sebeplerini düşünüyorum, evli olmadığımdan kaynaklı diy düşünüyorum çünkü ablamda evlenene kadar böyleydiler gerçi o 22 yaşlarında evlendi.
Benim kararsızlığım şu gidersem gittiğim şehirde evlenip kalmak, bu da yüksek bir ihtimal,yaşım küçük değil gideyimde takılır dönerim diyeyim.
 
28 yaşında genç kız olmuyorsunuz. Yetişkin birey, kadın olduğunuzun farkına varın. Madem size saygı duyulmuyor uzaklaşın evden. Onlara fırsat veren sizsiniz.
Tek korkum gittiğim şehirde evlenmek bi yanım gitme diyor kararsızlığımın temelinde bu yatıyor aslında
 
28 yaşında genç bir kız değil, 28 yaşında çalışan , kendi ayaklari üzerinde duran koskoca bir kadınsınız. Istanbulda evlenip kalma vs. bunu bile şimdiden dert etmişsiniz. Bilemedim ben gerçekçi bulmadım.
Gerçekçi bulmadığınız ne ? Geleceğimi dert etmicem de neyi edicem, sonuçta ömür boyu yaşamak istediğim yer değil İstanbul, yaşamak istediğim şehir bulunduğum şehir ama burda aileme bağlı yaşamak istemiyorum. 4 yıl önce yapsaydım bunu yine dönerdim olduğum yere ama şimdi öyle bir noktadayım ki artık 30’u geçtiğim an bitti yani genç kızlıkla, kadınlığın arası bile değil orta yaş’a girmiş olacağım. Hayatımı orda sürdürme ihtimalim yükseliyor
 
Back
X