3 aylık evliliğim bitiyor, hayalkırıklığı içerisindeyim..

Mabbel

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
21 Ekim 2014
559
758
28
Ne diyebileceğimi bilmiyorum, burada bir sürü kişiye akıl verdim, bir sürü kişiye de boşan dedim. Daha 3 aylık evliyken benim başıma bunun gelebileceğini asla tahmin etmezdim.

3 gün önce eşimle tartıştım. Tartışma esnasında beni kolumdan tutup itti ve ben yatağa düştüm. Ama yere de dusebilirdim, duvara da carpabilirdim. Ve 3 haftalık evliyken yine bir tartismada benim omzumu tuttu sert bir şekilde. Ben o zaman bir süre konuşmadım, evden gönderdim. Çok pişman olduğunu, birdaha asla tekrarlamayacagini soyledi. Daha yeni evli olduğumuz için belki adaptasyon sorunu var dedim, birdaha asla tekrarlanmaması şartı ile kabul barismayi kabul ettim. Fakat beni ittiği zaman annemi aradım ve gelip beni alabilir misiniz dedim. Kendim de gidebilirdim, fakat evden gitmek istediğim için dolabı açarken bunu yaptığı için annemi aradım. Aradığım için beni kışkırtmaya başladı ve bana hakaret etti. Ben de sen kendini adam mı sanıyorsun? Adamlık gücü yetemeyene zorbalık yapmak mi? Dedim. Daha sonra annemin geleceğini öğrendiği için korkarak evden gitti.

3 gündur annemdeyim, kavga ettiğimiz gün aşırı hastaydım zaten acilden gelmiştim. Eve gelir gelmez kavga etmeye başladı benimle. Hasta halimle gittim. Bir kere bile durum ne olursa olsun bir "iyi misin?" diye bile sormadı. O kadar zoruma gitti ki dün mesaj attım. İnsan sadece iyi misin bile diye sormaz mı dedim. Ben ona adam değilsin demişim, kendimi sahipsiz hissettim demişim, niye soracakmis.( Hastaneye kendi başıma iş çıkışı gittim geldim o yüzden bunu dedim. Bu sebepten başladı konu zaten.) Artık tartismalardan biktigini, sürekli geçmişi actigimi,ona çok hakaret ettiğimi söyledi. Hakaret ettim evet ama beni ittiği icindi çünkü artık benim de gözüm döndü. Tartışma ufak tefek olan tartışmalar. Bana el kaldirmadigini, sadece ittiğini söylüyor. Bırakın gönlümü almaya çalışmayı, hala kendini haklı görüyor. Peki dedim madem, hayatından çıkıyorum birdaha rahatsız etmeyeceğim. Ben de seninle konuşacaktim iyi oldu araman dedi. Tamam dedi ve kapattık. Daha sonrasında mesaj attım, kendiisi bir donem bir nisanliyken issiz kaldı ve taksitleri ödemekte zorlandık. Ben de o dönem Kredi çektim. Ailelerimiz bu krediyi bilmiyor. Dedim ki aileler konuşmadan önce biz yüzyüze gelip konuşalım. Kendi hesabimizi yapalım ve bu meseleyi kapatalım. Daha sonrasını biz konuşmadan aileler halletsin. Şu an yorgunum yarın konuşuruz dedi ve ben bir şey yazmadım.

Dünden beri baktı sanırım ben de artık tamam dedim, gözümu kararttim hiçbir şekilde WhatsApp a girmiyor ölüyü oynuyor. Ben de yazmadım açıkcasi. İki gün annesi aradı nasıl olduğumu sordu hasta oldugum için. Bugünden beri o da aramıyor. Ya da ailesi bu çocukların durumu ne olacak böyle diye ailemi aramıyor. Böyle kaldık.

Daha 3 aylık evliyken bu tarz bir olayın içinde kendimi bulmama mi üzüleyim, en mutlu zamanlarım olması gerekirken yaşadığım hislere mi bilmiyorum.. Sevgililik dönemimizde asla bu tarz hareketleri olmadı bu arada. Sadece çabuk sinirlenebiliyordu fakat hakaret veya şiddet gösterme gibi bir durum asla olmadı. Ne diyeceğinizi az çok tahmin edebiliyorum, içimi döküp rahatlamak istedim ve kendime dayanma gücü istiyorum, bunun için dua ediyorum. Sizin de desteğinizi alabilirsem ne mutlu bana.

Bu arada çalışıyorum ve maaşım Türkiye şartlarına göre iyi durumda. Hatta kendisinden bile daha yüksek maaş alıyorum.
 
Çocuğunuzun olmaması büyük bir şans .Şiddet malesefki istediği kadar sözler versin yeminler etsin bitmiyor .Katlanarak artar .Çok erken göstermiş yüzünü bu da diğer bir şans .
 
Çocuğunuzun olmaması büyük bir şans .Şiddet malesefki istediği kadar sözler versin yeminler etsin bitmiyor .Katlanarak artar .Çok erken göstermiş yüzünü bu da diğer bir şans .
Ona göre bu şiddet değil ki, ben onu igneleyerek konusmusum, üstüne yurumusum ve itmisim. Yüzüme çok yakın mesafede konuşuyordu, ben de parmaklarımla ona dokunarak konuştum o kadar. Eşyalarımı almak için dolaba yöneldiğimde geldi itti beni. Ama el kaldırmamıs
 
Ne diyebileceğimi bilmiyorum, burada bir sürü kişiye akıl verdim, bir sürü kişiye de boşan dedim. Daha 3 aylık evliyken benim başıma bunun gelebileceğini asla tahmin etmezdim.

3 gün önce eşimle tartıştım. Tartışma esnasında beni kolumdan tutup itti ve ben yatağa düştüm. Ama yere de dusebilirdim, duvara da carpabilirdim. Ve 3 haftalık evliyken yine bir tartismada benim omzumu tuttu sert bir şekilde. Ben o zaman bir süre konuşmadım, evden gönderdim. Çok pişman olduğunu, birdaha asla tekrarlamayacagini soyledi. Daha yeni evli olduğumuz için belki adaptasyon sorunu var dedim, birdaha asla tekrarlanmaması şartı ile kabul barismayi kabul ettim. Fakat beni ittiği zaman annemi aradım ve gelip beni alabilir misiniz dedim. Kendim de gidebilirdim, fakat evden gitmek istediğim için dolabı açarken bunu yaptığı için annemi aradım. Aradığım için beni kışkırtmaya başladı ve bana hakaret etti. Ben de sen kendini adam mı sanıyorsun? Adamlık gücü yetemeyene zorbalık yapmak mi? Dedim. Daha sonra annemin geleceğini öğrendiği için korkarak evden gitti.

3 gündur annemdeyim, kavga ettiğimiz gün aşırı hastaydım zaten acilden gelmiştim. Eve gelir gelmez kavga etmeye başladı benimle. Hasta halimle gittim. Bir kere bile durum ne olursa olsun bir "iyi misin?" diye bile sormadı. O kadar zoruma gitti ki dün mesaj attım. İnsan sadece iyi misin bile diye sormaz mı dedim. Ben ona adam değilsin demişim, kendimi sahipsiz hissettim demişim, niye soracakmis.( Hastaneye kendi başıma iş çıkışı gittim geldim o yüzden bunu dedim. Bu sebepten başladı konu zaten.) Artık tartismalardan biktigini, sürekli geçmişi actigimi,ona çok hakaret ettiğimi söyledi. Hakaret ettim evet ama beni ittiği icindi çünkü artık benim de gözüm döndü. Tartışma ufak tefek olan tartışmalar. Bana el kaldirmadigini, sadece ittiğini söylüyor. Bırakın gönlümü almaya çalışmayı, hala kendini haklı görüyor. Peki dedim madem, hayatından çıkıyorum birdaha rahatsız etmeyeceğim. Ben de seninle konuşacaktim iyi oldu araman dedi. Tamam dedi ve kapattık. Daha sonrasında mesaj attım, kendiisi bir donem bir nisanliyken issiz kaldı ve taksitleri ödemekte zorlandık. Ben de o dönem Kredi çektim. Ailelerimiz bu krediyi bilmiyor. Dedim ki aileler konuşmadan önce biz yüzyüze gelip konuşalım. Kendi hesabimizi yapalım ve bu meseleyi kapatalım. Daha sonrasını biz konuşmadan aileler halletsin. Şu an yorgunum yarın konuşuruz dedi ve ben bir şey yazmadım.

Dünden beri baktı sanırım ben de artık tamam dedim, gözümu kararttim hiçbir şekilde WhatsApp a girmiyor ölüyü oynuyor. Ben de yazmadım açıkcasi. İki gün annesi aradı nasıl olduğumu sordu hasta oldugum için. Bugünden beri o da aramıyor. Ya da ailesi bu çocukların durumu ne olacak böyle diye ailemi aramıyor. Böyle kaldık.

Daha 3 aylık evliyken bu tarz bir olayın içinde kendimi bulmama mi üzüleyim, en mutlu zamanlarım olması gerekirken yaşadığım hislere mi bilmiyorum.. Sevgililik dönemimizde asla bu tarz hareketleri olmadı bu arada. Sadece çabuk sinirlenebiliyordu fakat hakaret veya şiddet gösterme gibi bir durum asla olmadı. Ne diyeceğinizi az çok tahmin edebiliyorum, içimi döküp rahatlamak istedim ve kendime dayanma gücü istiyorum, bunun için dua ediyorum. Sizin de desteğinizi alabilirsem ne mutlu bana.

Bu arada çalışıyorum ve maaşım Türkiye şartlarına göre iyi durumda. Hatta kendisinden bile daha yüksek maaş alıyorum.
Şiddete uğradığıniz için evden ayrılmışsiniz ama aslında boşanmak gibi bir niyetiniz yokmuş anladığım kadarıyla. Yoksa nasıl olduğunuzu sormasını bekleyip mesaj atmazdiniz. Şu anda da boşanmayı düşündüğünüzu sanmıyorum ben. Adım atmamasi sizi sinirlendiriyor. Ben gemileri yakıp her şeyin düzelmesini bekleme durumunu anlayamıyorum. Hakaret edip adam degilsine getirip nasıl olduğunun sorulmasını beklemeyi de anlamıyorum açıkçası. Adamın hiç mi suçu yok gibi saçma bir çıkarım yapılmasın. Onun tartışılacak durumu yok zaten. Ben sadece sizin tarafınızdan bakıyorum olaya. Hakkınızda hayırlısı olsun
 
Barisacaksaniz bile ancak şiddetle ilgili yardım aldıktan sonra olur.
Kendisinde hata görmüyor,beni hatalı görüyor. Barisabilir miyiz bu saatten sonra inanın bilmiyorum. Ama isterdim ki psikiyatriste gitsin, ya da evlilik terapisine gitmeyi teklif etsin. Ama ona göre zaten ben suçluyum..
 
adam dövmedim diye düşünüyor ama bu yaptığı itip kakma da şiddet. ve sizin ona bu şekilde hakaret etmeniz de şiddet, es geçemeyiz. aranızda saygı yerlerde sürünüyor..
eğer ikiniz de şimdi önünü kesmezseniz ilerde daha da abartırsınız.
boşanmanız en sağlıklısı, bence. yada ciddi şekilde terapi alın
 
Şiddete uğradığıniz için evden ayrılmışsiniz ama aslında boşanmak gibi bir niyetiniz yokmuş anladığım kadarıyla. Yoksa nasıl olduğunuzu sormasını bekleyip mesaj atmazdiniz. Şu anda da boşanmayı düşündüğünüzu sanmıyorum ben. Adım atmamasi sizi sinirlendiriyor. Ben gemileri yakıp her şeyin düzelmesini bekleme durumunu anlayamıyorum. Hakaret edip adam degilsine getirip nasıl olduğunun sorulmasını beklemeyi de anlamıyorum açıkçası. Adamın hiç mi suçu yok gibi saçma bir çıkarım yapılmasın. Onun tartışılacak durumu yok zaten. Ben sadece sizin tarafınızdan bakıyorum olaya. Hakkınızda hayırlısı olsun
İnsallah hayırlısı olur, teşekkür ederim. Ben zaten ikinci kez böyle bir durum yaşadığım için hemen annemi aradım. Bu konuda ciddi bir değişiklik görmeden zaten kendisine dönme gibi bir niyetim yok( evlilik terapisti, psikolojik destek) çünkü çabuk sinirleniyor ve o an oluyor. Fakat evet bir kere iyi misin bile dememesi zoruma gitti. Ben kimle evlendim, nasıl görmedim bu zamana kadar diye uzuldum
 
Ne diyebileceğimi bilmiyorum, burada bir sürü kişiye akıl verdim, bir sürü kişiye de boşan dedim. Daha 3 aylık evliyken benim başıma bunun gelebileceğini asla tahmin etmezdim.

3 gün önce eşimle tartıştım. Tartışma esnasında beni kolumdan tutup itti ve ben yatağa düştüm. Ama yere de dusebilirdim, duvara da carpabilirdim. Ve 3 haftalık evliyken yine bir tartismada benim omzumu tuttu sert bir şekilde. Ben o zaman bir süre konuşmadım, evden gönderdim. Çok pişman olduğunu, birdaha asla tekrarlamayacagini soyledi. Daha yeni evli olduğumuz için belki adaptasyon sorunu var dedim, birdaha asla tekrarlanmaması şartı ile kabul barismayi kabul ettim. Fakat beni ittiği zaman annemi aradım ve gelip beni alabilir misiniz dedim. Kendim de gidebilirdim, fakat evden gitmek istediğim için dolabı açarken bunu yaptığı için annemi aradım. Aradığım için beni kışkırtmaya başladı ve bana hakaret etti. Ben de sen kendini adam mı sanıyorsun? Adamlık gücü yetemeyene zorbalık yapmak mi? Dedim. Daha sonra annemin geleceğini öğrendiği için korkarak evden gitti.

3 gündur annemdeyim, kavga ettiğimiz gün aşırı hastaydım zaten acilden gelmiştim. Eve gelir gelmez kavga etmeye başladı benimle. Hasta halimle gittim. Bir kere bile durum ne olursa olsun bir "iyi misin?" diye bile sormadı. O kadar zoruma gitti ki dün mesaj attım. İnsan sadece iyi misin bile diye sormaz mı dedim. Ben ona adam değilsin demişim, kendimi sahipsiz hissettim demişim, niye soracakmis.( Hastaneye kendi başıma iş çıkışı gittim geldim o yüzden bunu dedim. Bu sebepten başladı konu zaten.) Artık tartismalardan biktigini, sürekli geçmişi actigimi,ona çok hakaret ettiğimi söyledi. Hakaret ettim evet ama beni ittiği icindi çünkü artık benim de gözüm döndü. Tartışma ufak tefek olan tartışmalar. Bana el kaldirmadigini, sadece ittiğini söylüyor. Bırakın gönlümü almaya çalışmayı, hala kendini haklı görüyor. Peki dedim madem, hayatından çıkıyorum birdaha rahatsız etmeyeceğim. Ben de seninle konuşacaktim iyi oldu araman dedi. Tamam dedi ve kapattık. Daha sonrasında mesaj attım, kendiisi bir donem bir nisanliyken issiz kaldı ve taksitleri ödemekte zorlandık. Ben de o dönem Kredi çektim. Ailelerimiz bu krediyi bilmiyor. Dedim ki aileler konuşmadan önce biz yüzyüze gelip konuşalım. Kendi hesabimizi yapalım ve bu meseleyi kapatalım. Daha sonrasını biz konuşmadan aileler halletsin. Şu an yorgunum yarın konuşuruz dedi ve ben bir şey yazmadım.

Dünden beri baktı sanırım ben de artık tamam dedim, gözümu kararttim hiçbir şekilde WhatsApp a girmiyor ölüyü oynuyor. Ben de yazmadım açıkcasi. İki gün annesi aradı nasıl olduğumu sordu hasta oldugum için. Bugünden beri o da aramıyor. Ya da ailesi bu çocukların durumu ne olacak böyle diye ailemi aramıyor. Böyle kaldık.

Daha 3 aylık evliyken bu tarz bir olayın içinde kendimi bulmama mi üzüleyim, en mutlu zamanlarım olması gerekirken yaşadığım hislere mi bilmiyorum.. Sevgililik dönemimizde asla bu tarz hareketleri olmadı bu arada. Sadece çabuk sinirlenebiliyordu fakat hakaret veya şiddet gösterme gibi bir durum asla olmadı. Ne diyeceğinizi az çok tahmin edebiliyorum, içimi döküp rahatlamak istedim ve kendime dayanma gücü istiyorum, bunun için dua ediyorum. Sizin de desteğinizi alabilirsem ne mutlu bana.

Bu arada çalışıyorum ve maaşım Türkiye şartlarına göre iyi durumda. Hatta kendisinden bile daha yüksek maaş alıyorum.
Karşılıklı laf dalaşı, hakaretler, tartaklama…

Hem de sadece 3 aylıkken. Hiçbir dönem bunların olmaması gerekirsen siz çok erken başlamışsınız, kaldı ki evlenmeden önce çok iyiydik diyorsunuz.

Demek ki bir şeyleri halletmeden, yoluna koymadan evlenmişsiniz. Bazı sorunlar var gibi gözüküyor.

Şiddet ve hakaret bilemiyorum, benim pek kabul edeceğim şeyler değil. Saygı bir kere bitti mi kolay kolay düzelmiyor.

Ama devam etmek istiyorum diyorsanız evlilik terapisine gidin, sorunlarınızı konuşun. Siz hakaret etmeyin o da sinirine hakim olsun 😕
 
Ona göre bu şiddet değil ki, ben onu igneleyerek konusmusum, üstüne yurumusum ve itmisim. Yüzüme çok yakın mesafede konuşuyordu, ben de parmaklarımla ona dokunarak konuştum o kadar. Eşyalarımı almak için dolaba yöneldiğimde geldi itti beni. Ama el kaldırmamıs
Şiddet olması için ne olması gerekiyormuş?Tekme tokat vurması mi lazım ??
 
anlattığınız olayın neredeyse aynısını yaşadım ben de yeni evliyim bir tartışma esnasında eşim koltuğa itti ve benim başım sizin korktuğunuz gibi koltuğun sivri yerine geldi babamı aramak istedim o esnada telefonu elimden almak istedi orda da bir itiş kalış sonra ben de o da polis çağırdık darp raporu VS ben babama gittim sonra çok üzüldüm sizi çok gibi yeni evliyken mutlu olmam gerekirken ben neler yaşıyorum diye avukatı aradım avukat bana şunu dedi biraz ayrı yaşayın ondan sonra karar verin dedi 15gün ayrı yaşadık sonra geldi ağladı özür diledi pişman olduğunu söyledi geçmişi sürekli açtığım ve aile konusunu açtığım için böyle sinirlendiğini söyledi ben de Bi şekilde vazgeçtim ama üzerinden zaman geçmesine rağmen acaba hata mı ettim diyorum. olaydan sonra herhangi bir şiddetsel durum asla olmadı
 
Karşılıklı laf dalaşı, hakaretler, tartaklama…

Hem de sadece 3 aylıkken. Hiçbir dönem bunların olmaması gerekirsen siz çok erken başlamışsınız, kaldı ki evlenmeden önce çok iyiydik diyorsunuz.

Demek ki bir şeyleri halletmeden, yoluna koymadan evlenmişsiniz. Bazı sorunlar var gibi gözüküyor.

Şiddet ve hakaret bilemiyorum, benim pek kabul edeceğim şeyler değil. Saygı bir kere bitti mi kolay kolay düzelmiyor.

Ama devam etmek istiyorum diyorsanız evlilik terapisine gidin, sorunlarınızı konuşun. Siz hakaret etmeyin o da sinirine hakim olsun 😕
İşte adam sorun görmediği için daha bir şok oluyorum. Bir şeyler vardı da ben kör muydum diye. Daha üç ayda bu noktaya gelmemiz evet çok acı. Bu şekilde bir hayat sürer mi asla sanmıyorum. Normalde asla hakaret etmem. İkinci kez bunu yapınca gözümdeki bütün değeri bitti maalesef
 
Diğer yorumunuza şaşırdım atmıştım. Birkaç konunuzu hatırlıyorum. Diyeceğim şu ki şiddet artarak devam ediyor. :KK43:
Birçok yorumda da konuşuyorduk hatırlarsanız. Bu durumlara asla müsade edebilecek bir insan değilim eğer hatırlıyorsaniz. Bu nasıl benim başıma geldi diye düşünüp duruyorum. Nasıl evlenmeden önce gormedim diye üzülüyorum. 3 ayda her şeyi nasıl bu kadar bitirdik ona üzülüyorum
 
hatanız ne olmus soyleyeyım mı
sıze sıddet uygulayan adama benı bır kere bıle merak etmedın ıyı mısın demedın demıssınız merhamet ve ılgı ıstemıssınız
adam sızın ıyı olmanızı ıstemedıgı ıcın ıttırdı ve bunu daha once de yaptı

sıddet -ıhanet ve bagımlılık gıbı huylar asla degısmez bu kısının karakterıyle ılgılıdır sızın yuzunuzden evlılık boyle olmadı oncelıkle bundan emın olun ve ıcınız rahat olsun bu evlılık esınız olacak adamın kendısını duzgun yetıstırememesınden bıttı ve evet bıtmelı

ayrılırken avukatlarınız borc durumlarını kendı aralarında konusurlar bu konularda sızın yuz goz olmanız da hata suan ne desenız adam ınada bıner zaten magdur olan sızsınız yapmayın bunu
 
anlattığınız olayın neredeyse aynısını yaşadım ben de yeni evliyim bir tartışma esnasında eşim koltuğa itti ve benim başım sizin korktuğunuz gibi koltuğun sivri yerine geldi babamı aramak istedim o esnada telefonu elimden almak istedi orda da bir itiş kalış sonra ben de o da polis çağırdık darp raporu VS ben babama gittim sonra çok üzüldüm sizi çok gibi yeni evliyken mutlu olmam gerekirken ben neler yaşıyorum diye avukatı aradım avukat bana şunu dedi biraz ayrı yaşayın ondan sonra karar verin dedi 15gün ayrı yaşadık sonra geldi ağladı özür diledi pişman olduğunu söyledi geçmişi sürekli açtığım ve aile konusunu açtığım için böyle sinirlendiğini söyledi ben de Bi şekilde vazgeçtim ama üzerinden zaman geçmesine rağmen acaba hata mı ettim diyorum. olaydan sonra herhangi bir şiddetsel durum asla olmadı
Canim benim eşimde en ufak pişmanlık yok. Zaten barışma gibi bir durum olsa ben terapi almadan barismayi asla dusunemem. Ama sizi anliyorum, her tartışmada bir şey yapacak mı, itecek mi vuracak mı diye düşünmek çok çok zor
 
Birçok yorumda da konuşuyorduk hatırlarsanız. Bu durumlara asla müsade edebilecek bir insan değilim eğer hatırlıyorsaniz. Bu nasıl benim başıma geldi diye düşünüp duruyorum. Nasıl evlenmeden önce gormedim diye üzülüyorum. 3 ayda her şeyi nasıl bu kadar bitirdik ona üzülüyorum
Evet , hatırlıyorum. :KK43: Ahhhh ne desem bilemedim. Erkekler mi iyi saklıyorlar kendilerini biz mi göremiyoruz bilemiyorum. :KK43:
 
hatanız ne olmus soyleyeyım mı
sıze sıddet uygulayan adama benı bır kere bıle merak etmedın ıyı mısın demedın demıssınız merhamet ve ılgı ıstemıssınız
adam sızın ıyı olmanızı ıstemedıgı ıcın ıttırdı ve bunu daha once de yaptı

sıddet -ıhanet ve bagımlılık gıbı huylar asla degısmez bu kısının karakterıyle ılgılıdır sızın yuzunuzden evlılık boyle olmadı oncelıkle bundan emın olun ve ıcınız rahat olsun bu evlılık esınız olacak adamın kendısını duzgun yetıstırememesınden bıttı ve evet bıtmelı

ayrılırken avukatlarınız borc durumlarını kendı aralarında konusurlar bu konularda sızın yuz goz olmanız da hata suan ne desenız adam ınada bıner zaten magdur olan sızsınız yapmayın bunu
O kadar pişmanım ki zaten yazdigima, kendimi ne kadar küçük düşürdüm diyorum. Evet şu an zor bir aşamadan geçiyorum fakat bir süre sonra iyi ki diyeceğim bunu da biliyorum. Benim yaşadığım hayalkırıklığı. O beni ittikten sonra benim yaşadığım şok ve onun yüzündeki ifade. Ben ne yaptım dedim kendime
 
X