benim eşim en az 1 gün önceden menüyü veriyor
"bugün ne yapsam" sorunu yaşamam genelde...eşime bir telefon ediyorum,en geç 1 saat içinde en az bir çeşit yemek adı alıyorum.(menü önceden belirlenmemişse) eşinin eline yemek kitabı verip de: "hadi seç de pişireyim"diyen benden başka bir hatun var mıdır acep
Benimki "kafana göre takıl" der, işten çıktığında "akşama şu şu şu olsa ne güzel olur" der ve yarım saatte evde olur.Bende o sırada totoma motor takar 4 ocağın 4ünde tencere karıştırıyor olurum.
winston sen mezunmu oluyorsun bakalım? hedef kaçtı senin?
Hedef önce 68di, sonra şımarıp 65 yaptım.
68 için 4 kilom kaldı, verilemeyecek bir kilo değil bence.
Neredeyse 20 kilo verdikten sonra, 4 kiloyu da verir, mezun olur giderim diye düşünüyorum.
Sonuçta buraya kazık çakıp kalacak değiliz ya.
günaydın kızlar
hala toparlayamadım kendimi hala gözün onda bunda . umudum pazartesi resmen .hoş pazartesi başlayan diyet başarısız olurmuş ama olsun işi ve diyete başlarım diye umut ediyorum. yarın kızım okula başlayacak. gönderip göndermeme konusunda kararsızım. yaşı 66 aylık. tanıdığımız eğitimcilere sorduk kimi gitsin kimi daha çok küçük gitmesin diyor ailecek tek gündemimiz şuan bu. yanlış bir kara alacağım diye ödüm kopuyor. of ne zormuş anne ebeveyn olmak . geldim geleli ev temizliyorum. son rötüşları yapıp yarın işe başlayacağım herkese güzel bir pazar diliyorum.
Ben de 5,5 yaşında okula başladım.Benim annem çalışıyordu, babam askerdi , biz de doğunun en ücra yerindeydik yani ben okumak zorundaydım
Bambaşka yerde ve hatta 40 kişilik sınıfta bir hoca bir Oktay bir de ben Türkçe konuşurduk, diğerleri Kürtçe konuşurdu.Ona rağmen arkadaşlıklar da kurdum, okumayı da söktüm, başarılı da oldum, kas gelişimim de tamamlandı, hiç bir şeyden de geri kalmadım.O sıralar her kış penisilin yiyen, çook zayıf ve hastalıklı bir çocuk olmama rağmen başarılı oldum.
Tabii ki eve gidince bebeklerime koşup evcilik kuruyordum (hani oyun çağından alınıyor çocuklar deniliyor ya-ben 12 yaşıma kadar bebeklerle oynadım, o sadece 5-7 yaş arası değil )Daha sosyal oldum, anneme çok bağlıydım daha özgür oldum vs vs..
Ailemde ya da bende bir pişmanlık, üzüntü olmadı kısacası bacım.
Gene de tabii ki aileler çocuklarını en iyi tanıyan olarak, onarın gelişimlerini göz önünde bulundururarak en doğru kararı vermelidirler.
(Eskiden demo tarzı şeyler vardı, küçük yaş çocuklar okula misafir öğrenci gibi bir süre katılıyor, okulda yapıp yapamayacakları belirleniyordu, en kötü böyle bir deneme yapılabilir)
Bir de bizim zamanımızda en azından benim olduğum köyde anasınıfı falan yoktu, evde otur otur sonra pat ilkokula başla.Şimdiki çocuklar oyun gruplarıyla eğitime, sosyalleşmeye daha 6 aylıkken bile başlıyor, kreşiydi, anaokuluydu, okul öncesi çalışmalarıydı derken daha bilinçli ve deneyimli bir biçimde okula başlıyorlar.
Tabii ki her çocuk bir değil.Umarım kızın için en iyisine karar verirsin bacım.
bi uydum eksik
mezun olup bıraz ara vercem dıyet ıslerıne 10 kg vermıs olcam 58 olunca vucut alıssn bıraz sonra kendı kendıme yıne 52 ye fılan duserım
