winston tebrik ederim 69 u görmüşsün, darısı başıma. benim asıl görmem gereken 59 ama sırayla tabi. bu arada sen gayet zayıf duruyosundur ya nerdeyse aynı kilodayız senin boy benimkinden 15 cm uzun. nedense ben kısa kalmışım. kız kardeşimin biri 1.75 biri 1.80. aynı ana aynı baba anlamadım bu işi. ah ah.
Gayet zayıf değil de gayet normal duruyorum bacım.
Bilmiyorum o kadar ayna,tartı, diyet, spor manyağı oldum ki aslında halimi pek de normal bulmuyorum, bana göre hala ayı gibiyim.
Eşim de bunaldı artık, her gece "oramı elle, buramı elle, oram incelmiş mi, buram şöyle olmuş mu?" diye diye, o da her gün her gün tabii farkı anlamıyor, ben sordukça "tabii hayatım inceldin" diyor.Ama kendiliğinden demiyor.Ya da "bak göbeğim gitti" diyorum "var hala orda ben görüyorum" diyor, iyi de adam eskiden 9 aylık hamile göbeğiydi şimdi içine ayva sokmuşsun gibi, o da gidecek ama ne diye ateşe körükle gidiyorsun.
Bir de eşim önce göbeğime bu erimez derdi, eridi şükür.Sonra şu beldeki yan simitlerden beni tutardı hayvan kadardı, derdi ki her şey erir bunlar erimez.Şimdi onlar da şükür gittiler.Şimdi de bu toto kenarlarından tutuyor, basen mi ne işte, her şey gider toto gitmez diye.Dün akşam gene ağladım.Hayır 90 kilodan nereye inmişim, ne halden ne hale gelmişim, hala o gitmez bu erimez, iki takdir etsene be adam.Yok eğer aferim falan derse ben salarmışım, yermişim gene, ama böyle yapamazsın, eritemezsin deyince gaza gelirmişim
Geçen annemle konuştum telde, anne işte kilo veremiyorum takıldım 70de falan diyorum.Sonra şakasına "ya yiyende ölüyor, yemeyen de , hehe" falan dedim, annem hemen başladı "kızım yeme, sakın yeme, bak zayıfladın aman salma, aman yeme,aman şu aman bu"...Ve şişmanken de en çok bu kırardı beni..Birinin "sakın yeme" demesi..Annem pastanede çalışıyor, bana bir çuval verirdi, içinde pastalar, börekler, çörekleri ekler vs vs.."Bunları eşin yesin, aman sakın sen yeme" derdi
Tamam iyi niyetli derdi ama eve giderdim hem ağlardım hem inadına yerdim.Şimdi annemle konuştuktan sonra yemedim ama sadece ağladım.Bir ömür insanlar ben bir şey yiyecek gibi olsam, çatalı uzatsam hemen "aman yeme, gene şişman olacaksın, hıh başladı yemeğe, gene dombili olacak" mı diyecekler..
Hep bir potansiyel şişman olarak mı muamele göreceğim...Bunlar canımı sıkıyor..
Şimdi 2-3 kilo daha vereyim, hepsi birden başlayacaklar "aman yeter, soldun, öldün bittin, aman diyet yapma" falan filan..Sonra her çatal elimdeyken "aman, sakın, gene mi şişman olacaksın?"...O yüzden sırf bu amanlar, sakınlar yüzünden ben kendimi gayet zayıf bulamam bacım.
Öff ne depresif bir yazı oldu yahu
Bu arada kilo versen bir dert, vermesen bir dert.Hep şişmanlar eğlencelidir, komiktir falan denir ya, vallaha 90 kiloyken vur patlasın, çal oynasındım.Şimdi ota üzül, b.ka dertlen, yok 200 gram almışım, yok kilom takıldı yok totom kocaman, peeh adaletin yok
dünya
Umarım geçici olmaz bu sefer 
ve günün ilk öğününü yemiş olacağım.Sonra bol bol sportif hareketler ve egzersizler ve akşama da yedikçe bollaşıp, bitmeyen, kaybolmayan, bol bereketli lahana çorbamı içeceğim. 
