kısaca evleniver artık diyor, yaş kaç diyor
lahesis taktik veriyor şu an kulak ver aydebuz;
sonra sen de anlat beyza merak ediyorum zira
1 yıllık bir arkadaşlık sonrası ( arkadaşlık dediysem bildiğin finans danışmanlığımı yaptı adam) fi tarihinde kalmış bir tekila sözüme kanıp çıkıp geldi adam, yuh dedim ne tekilası hem çok pahalı hem ben alkol almam seninle
gittik kuzu kuzu yemeğimizi yedik misafir ettim o hafta sonu falan... sonra baktım her hafta sonu geliyor geliyor durduramıyoruz... işin kötüsü yaşadığı kötü tecrübeler ve olaylar evlilik konusundan soğutmuş bizimkini... ilişkimiz başladı lakin iki lafın biri "ben evlenmeyeceğim"... içim acıyarak hatırlarım " gelecek planlarını bensiz yap" dedi bir defasında... bir yılda bir gün bile biz ne olacağız kaç yaşındayız hep böyle mi olacak demedim... ama hep hissettirdim, yemek yaptım mesela, özlem duyduğu aile sıcaklığını yaşamasını sağladım, aylar önce yemek istediğini söylediği şeyi yaptım, sadece içimden geldiği için ama benimle evlensin diye bir hesap içinde olmadım hiç,çok sevdiğim içimden geldiği için yaptım, kapris yapmadım rahat davrandım,oluruna bıraktım, aramadıysa arayıp hesap sormadım, kıskançlık yapmadım yoktan yere... ve hep sohbet ettik çok konuştuk, çok dertleştik... bir kadının ya da erkeğin sevgilisine anlatmaya çekineceği şeyleri dost misali paylaştık... ve sanırım böyle böyle vazgeçilmez olduk birbirimiz için...
buna rağmen her pazar o gittikten sonra oturup ağlardım olmayacak diye... sonra temmuz ortalarında durup dururken " nerde oturalım" dedi, ve öyle başladı süreç,şimdi 2 aylık evliyim,ben inanamıyorum ya o hiç inanamıyor...
diyeceğim o ki, öyle bir anda oluyor ki kontrolü kaybediyorsun... sadece içinden geldiği gibi davran o anlıyor hayatını onunla geçirmek istediğini ve yaradan çiziyor yolunuzu...