Bir hafta sonra 32 yaşıma gireceğim ve bekarım. Ben de klube katılabilir miyim? :)
Bir dönem, özellikle 30 yaşıma yaklaştığım dönemlerde, her ne kadar mahalle baskısına direnmeye çalışsam da, 30 yaş bunalımına girmiştim ne yazık ki. Muhtemelen siz de aynı sendromla karşı karşıyasınız şu an ama makul düşündüğünüz zaman, yeryüzündeki milyarlarca insan olduğunu ve milyarlarca farklı hayatlar yaşandığını dolayısıyla herkesin aynı yaşlarda evlenemeyeceğini, bunun hayatın olağan akışıyla birlikte, ilahi plana da aykırı olduğunu idrak ediyorsunuz.
Yukarıda bir arkadaşın da dediği gibi; bazen ne doktorlar ne mühendisler ne pilotlar oluyor kapınızda ama sizin kalbiniz atmayınca bir yerden sonra devamını getiremiyorsunuz. İşte bu noktada devreye kader kısmet dediğimiz kavram giriyor. Kağıt üzerinde mükemmel uyumu yakalayabilirsiniz ama kalbiniz atmıyordur, bu işler gerçekten bizim kontrolümüz dışında ilerliyor. O yüzden kendinizi yıpratmayın boşuna.
Size tavsiyem, çevrenizde size “evde kaldın” “30 yaşını geçtin olmazsın sen” diyen vizyonsuzlar varsa kulaklarınızı kapayın. İnancınız varsa dua edin, duanın gücüne inanın. Bir şey de olmuyorsa vardır bir hikmeti. Farklı şeylerle mutlu olmaya çalışın. Umarım bir gün gerçekten aşık olur ve en az aşık olduğunuz kadar size aşık olan biri ile güzel bir yuvanız olur.
