- 25 Nisan 2014
- 3.204
- 1.618
- 178
geç döllenme olmazsa evet
Katılıyorum canım sana. Bu arada siz hamişlere bir sorum var. Şimdi ben kısmetse ağustosta deneyeceğim fakat son adet tarihim 30 temmuz olacak (hala 28 günde bir olmaya devam eder isem) o zaman ben 30 temmuzda mı kalmış sayılıcam?
Kızlar hepinize iyi dilekleriniz ve tebrikleriniz için çok çok teşekkür ederiz.
Benim için bebeği emzirme süreci, 9 aylık hamilelikten ve doğum sürecinden daha zor geçiyor, Ben ağlıyorum Arda ağlıyor. Dün eşimde bize katıldı, hep birlikte ağladık. Annem zaten ben her ağlayarak emzirdiğimde o da ağlıyor. Yarın Arda'nın doktor kontrolü var. Umarım herşey yolundadır. Doğum yaptığım andan itibaren toplam 5 saat uyuyabildim. Zorlukları var, ama herşeye değer.
geç döllenme olmazsa evet
Kızlar hepinize iyi dilekleriniz ve tebrikleriniz için çok çok teşekkür ederiz.
Benim için bebeği emzirme süreci, 9 aylık hamilelikten ve doğum sürecinden daha zor geçiyor, Ben ağlıyorum Arda ağlıyor. Dün eşimde bize katıldı, hep birlikte ağladık. Annem zaten ben her ağlayarak emzirdiğimde o da ağlıyor. Yarın Arda'nın doktor kontrolü var. Umarım herşey yolundadır. Doğum yaptığım andan itibaren toplam 5 saat uyuyabildim. Zorlukları var, ama herşeye değer.
Kızlar hepinize iyi dilekleriniz ve tebrikleriniz için çok çok teşekkür ederiz.
Benim için bebeği emzirme süreci, 9 aylık hamilelikten ve doğum sürecinden daha zor geçiyor, Ben ağlıyorum Arda ağlıyor. Dün eşimde bize katıldı, hep birlikte ağladık. Annem zaten ben her ağlayarak emzirdiğimde o da ağlıyor. Yarın Arda'nın doktor kontrolü var. Umarım herşey yolundadır. Doğum yaptığım andan itibaren toplam 5 saat uyuyabildim. Zorlukları var, ama herşeye değer.
doğum sürecini anlatsana tatlım
Haftaya istanbul yağışlı mıymış kızlar? Ben geliyorum ortalığı sel götürmesin. Bu haziran ne böyle ya İzmir buz, dışarda fırtına var biizm ofisin kapısı kapanmıyor rüzgardan donduk.
Lohusa nöbetlerin başlamış hayırlı ugurlu olsun stakiii.Duygu geçişler had safhaya ulasacak gebelıkten bile betermiş.Ağlayacaksın aglarken güleceksin :))
Emmeyi 2-3 güne öğrenecek.İçgüdüsel bu ki normal dogumsun hormonların kendılıgınden anneliğe geçti.Yengeim sezeryandı.Süt gelmedi.Ben bir hafta yengemin göğsünü ,ucunu sıktım 2 saatte bir süt gelsin diye :)Kollarım ağrıyodu artık gogsunu sıkmaktan :) Gelecek bir emmeye baslayacak bırakmayacak.
Canım çok şükür Arda emiyor, hastanede öğrendi hemen. Ama benim sütüm gelmedi henüz. Sarı suyu emdi, göğsümün uçları yoktu eme eme uç çıkarttı, uç çıkartırken yarıldı, kanadı. Lansinoh sürüyorum, Zeytin yağıyla masaj yapıyorum. Süt gelmesede sürekli emziriyorum. Uçları yara olduğu için o kadar canım yanıyorki. İlk 3 gün gelmeyebiliyor diyorlar. Yarın gelecek mi bakalım.
http://www.dmi.gov.tr/tahmin/il-ve-ilceler.aspx?m=ISTANBUL
Giderek artış var lovely.Haftaya inşallah düzelir izninin tadını cıkartırsınn canım
Doğum hikayemi yazmaya başlıyorum : )
(Önce Word’e yazıyorum, çünkü bu yazıyı tamamlayana kadar Arda Bey çokca ağlıyor olacak)
Salı günü doktora gittiğimizde çatı muaynesi olacaktı, doktorla doğumu normal mi sezeryan mı yapacağız diye kararlaştıracaktık.
Salı gününe kadar olan muaynelere eşimle birlikte gittik, o gün için eşimin toplantısı vardı, benimle gelemeyecekti. Pazartesi akşamında sitem ettim eşime şakayla karışık yarın gidip doğuracağım sanada haber vermiycem görürsün diye 
O gün eşim olmadığı için annemle gidecektik. Ki ben annem çok panik yaptığı ve şeker tansiyonu olduğu için doğum yapana kadar söylememeyi bile düşündüğüm olmuştu.
Salı günü sabah hazırlıklarımızı yaptık, kahvaltımızı yaptık Babam geldi bizi hastaneye bıraktı. Nst ye girdim. Bebeğin kalp atışları normal, Nst de ağrı çıktı. Nst sonucumuzu aldık, doktorun yanına girdik. Önce tahlillerime baktı, aferin dedi. Değerlerin normal. Nst’ye baktı. Ağrı çıkmış dedi. Ben öylemi felan dedim. Sonra ultrasondan baktı, bebek doğum pozisyonunu almış, kafa yerleşmiş dedi. Bana tembih ediyor, evde yalnız kalma yanında her an biri olsun felan diye. Numaramın kayıtlı olup olmadığını teyid etti telefonunda. Sonra doktor çatal’a aldı. İlk çatal tecrübemdi. Yardımcı olan kızla muhabbet ettik, sıkıntılı işler felan diye. Doktor çatala geldi, eliyle baktı o an doktorun yüz ifadesini tarif edemem 5 cm açılma var, hiç ağrı hissetmedin mi dedi, yok dedim. Doğuma alıyoruz dedi. Bana o an Allah tarafından sakinlik geldi, hergün doğuma giriyormuşum gibi bir tepki verdim sanırım. Annem de anlamamış. Bir tek doktor panik  Yardımcısına, yukarı çıkartın dedi. Ben o arada doğum için giriş yapılacak bilgileri verdim, o ara doğumu özel sağlık sigortası karşılayacağı için onay gelmesini bekliyorum gişedeki bankta oturup. Doktor geldi ordakilere kızdı, şimdi suyu gelecek niye bekletiyorsunuz diye. Yukarı çıktım. Eşimi aradım doğuma giriyorum dedim inanmadı. Hemen çıkıp geliyorum dedi. Kayın validemi aradım, uyuyordu dedim çantamı alıp gelir misiniz? Uyku sersemi bana kızım bizde senin çantan yok dedi. Anne ben doğuma giriyorum doğum çantamı alıp gelin dedim. Şok oldu, gelene kadar ağlamış.
Doğumhaneye girdim, mavi önlüğü giydim, ne kadar saçma bir önlüktür o arkası komple açık arkamı tuta tuta yürüdüm. Bu arada ben yerime gelene kadar açılma 6 cm olmuş, Lahman yaptılar, koşa koşa wc ye gittim yerime geldim. Bu arada ben hala anneme diyorumki anne doktor yanılıyor olabilir mi, bende sancı yok. Neyse Nst’ye girdim doktor geldi. Çatal’a aldı suyumu patlattı. O ana kadar doğumda yapmam gerekenlerle ilk defa konuştuk. Şu şekilde ıkınacaksın dedi. Ben hiç sancı hissetmediğim için seruma sancı veren madde kattılar. Serumu yememle sancı başladı, yarım saat, kırk beş dakika sancı çektim. Sancının başlangıç düzeyi adet sancısı gibiydi, son düzeyini tarif edemiyorum. Hemşire geldi, açılma tamam dedi. Hadi doğuma gidiyoruz dedi. Dedim ben yürüyemiyeceğim. Hemşire bizim sana ihtiyacımız var, ha gayret dedi. Yürüdüm. Çatal’a çıktım, ayaklarımı kaldıramıyacağım dedim. (Hemşire ayaklarımı kaldırdı. Doğumdan sonra fark ettim hemşire hamileymiş. Bilseydim hiç yardım istermiydim. Annem sonradan gidip demiş, kızım sizin hamile olduğunuzu doğumdan sonra fark etmiş, içi içini yedi demiş) Herneyse doktor ıkınırken yapmam gerekeni tekrar söyledi, 1 kere ıkındım, ikinci de Arda geldi, her şey bu kadar hızlı gelişmesine rağmen kesik attı doktor. Estetik dikişim var. Arda doğdu yemyeşil. Kordununu kestiler. Ağladı götürdüler. Doğumhane çok soğuktu zangır zangır titredim. Doktor eşi çıkarttı, o eş ne kadar ilginç birşeymiş, Çıkması da baya zor oluyor, doktor açısından. Estetik dikişlerimi atarken muhabbet ediyor, sen ne kadar şanslı bir kadınsın, 2. Doğumun daha kolay olur, 3. Sünde doğurduğunu bile hissetmezsin dedi gülüştük. Dedim 2. Çocuğu düşünüyoruz ama şu an için onu bile düşünemiyorum. Neyse, sedyeyle, beni yanımda hemşiresiyle Ardayı asansöre koyup odamıza götürdüler, ilk defa asansörde gördüm. Sanki önceden görmüş gibiydim, içimdeki sıcaklığını anlatamam. Yerime yattım, benimle ilgilenen hemşire üstümü değiştirp pansuman yaptı, Arda’nın hemşiresi nasıl emzireceğimi anlattı. Veeee Arda Hayatımıza hoş geldi.
Doğum hikayemi yazmaya başlıyorum : )
(Önce Worde yazıyorum, çünkü bu yazıyı tamamlayana kadar Arda Bey çokca ağlıyor olacak)
Salı günü doktora gittiğimizde çatı muaynesi olacaktı, doktorla doğumu normal mi sezeryan mı yapacağız diye kararlaştıracaktık.
Salı gününe kadar olan muaynelere eşimle birlikte gittik, o gün için eşimin toplantısı vardı, benimle gelemeyecekti. Pazartesi akşamında sitem ettim eşime şakayla karışık yarın gidip doğuracağım sanada haber vermiycem görürsün diye 
O gün eşim olmadığı için annemle gidecektik. Ki ben annem çok panik yaptığı ve şeker tansiyonu olduğu için doğum yapana kadar söylememeyi bile düşündüğüm olmuştu.
Salı günü sabah hazırlıklarımızı yaptık, kahvaltımızı yaptık Babam geldi bizi hastaneye bıraktı. Nst ye girdim. Bebeğin kalp atışları normal, Nst de ağrı çıktı. Nst sonucumuzu aldık, doktorun yanına girdik. Önce tahlillerime baktı, aferin dedi. Değerlerin normal. Nstye baktı. Ağrı çıkmış dedi. Ben öylemi felan dedim. Sonra ultrasondan baktı, bebek doğum pozisyonunu almış, kafa yerleşmiş dedi. Bana tembih ediyor, evde yalnız kalma yanında her an biri olsun felan diye. Numaramın kayıtlı olup olmadığını teyid etti telefonunda. Sonra doktor çatala aldı. İlk çatal tecrübemdi. Yardımcı olan kızla muhabbet ettik, sıkıntılı işler felan diye. Doktor çatala geldi, eliyle baktı o an doktorun yüz ifadesini tarif edemem 5 cm açılma var, hiç ağrı hissetmedin mi dedi, yok dedim. Doğuma alıyoruz dedi. Bana o an Allah tarafından sakinlik geldi, hergün doğuma giriyormuşum gibi bir tepki verdim sanırım. Annem de anlamamış. Bir tek doktor panik  Yardımcısına, yukarı çıkartın dedi. Ben o arada doğum için giriş yapılacak bilgileri verdim, o ara doğumu özel sağlık sigortası karşılayacağı için onay gelmesini bekliyorum gişedeki bankta oturup. Doktor geldi ordakilere kızdı, şimdi suyu gelecek niye bekletiyorsunuz diye. Yukarı çıktım. Eşimi aradım doğuma giriyorum dedim inanmadı. Hemen çıkıp geliyorum dedi. Kayın validemi aradım, uyuyordu dedim çantamı alıp gelir misiniz? Uyku sersemi bana kızım bizde senin çantan yok dedi. Anne ben doğuma giriyorum doğum çantamı alıp gelin dedim. Şok oldu, gelene kadar ağlamış.
Doğumhaneye girdim, mavi önlüğü giydim, ne kadar saçma bir önlüktür o arkası komple açık arkamı tuta tuta yürüdüm. Bu arada ben yerime gelene kadar açılma 6 cm olmuş, Lahman yaptılar, koşa koşa wc ye gittim yerime geldim. Bu arada ben hala anneme diyorumki anne doktor yanılıyor olabilir mi, bende sancı yok. Neyse Nstye girdim doktor geldi. Çatala aldı suyumu patlattı. O ana kadar doğumda yapmam gerekenlerle ilk defa konuştuk. Şu şekilde ıkınacaksın dedi. Ben hiç sancı hissetmediğim için seruma sancı veren madde kattılar. Serumu yememle sancı başladı, yarım saat, kırk beş dakika sancı çektim. Sancının başlangıç düzeyi adet sancısı gibiydi, son düzeyini tarif edemiyorum. Hemşire geldi, açılma tamam dedi. Hadi doğuma gidiyoruz dedi. Dedim ben yürüyemiyeceğim. Hemşire bizim sana ihtiyacımız var, ha gayret dedi. Yürüdüm. Çatala çıktım, ayaklarımı kaldıramıyacağım dedim. (Hemşire ayaklarımı kaldırdı. Doğumdan sonra fark ettim hemşire hamileymiş. Bilseydim hiç yardım istermiydim. Annem sonradan gidip demiş, kızım sizin hamile olduğunuzu doğumdan sonra fark etmiş, içi içini yedi demiş) Herneyse doktor ıkınırken yapmam gerekeni tekrar söyledi, 1 kere ıkındım, ikinci de Arda geldi, her şey bu kadar hızlı gelişmesine rağmen kesik attı doktor. Estetik dikişim var. Arda doğdu yemyeşil. Kordununu kestiler. Ağladı götürdüler. Doğumhane çok soğuktu zangır zangır titredim. Doktor eşi çıkarttı, o eş ne kadar ilginç birşeymiş, Çıkması da baya zor oluyor, doktor açısından. Estetik dikişlerimi atarken muhabbet ediyor, sen ne kadar şanslı bir kadınsın, 2. Doğumun daha kolay olur, 3. Sünde doğurduğunu bile hissetmezsin dedi gülüştük. Dedim 2. Çocuğu düşünüyoruz ama şu an için onu bile düşünemiyorum. Neyse, sedyeyle, beni yanımda hemşiresiyle Ardayı asansöre koyup odamıza götürdüler, ilk defa asansörde gördüm. Sanki önceden görmüş gibiydim, içimdeki sıcaklığını anlatamam. Yerime yattım, benimle ilgilenen hemşire üstümü değiştirp pansuman yaptı, Ardanın hemşiresi nasıl emzireceğimi anlattı. Veeee Arda Hayatımıza hoş geldi.
Doğum hikayemi yazmaya başlıyorum : )
(Önce Worde yazıyorum, çünkü bu yazıyı tamamlayana kadar Arda Bey çokca ağlıyor olacak)
Salı günü doktora gittiğimizde çatı muaynesi olacaktı, doktorla doğumu normal mi sezeryan mı yapacağız diye kararlaştıracaktık.
Salı gününe kadar olan muaynelere eşimle birlikte gittik, o gün için eşimin toplantısı vardı, benimle gelemeyecekti. Pazartesi akşamında sitem ettim eşime şakayla karışık yarın gidip doğuracağım sanada haber vermiycem görürsün diye 
O gün eşim olmadığı için annemle gidecektik. Ki ben annem çok panik yaptığı ve şeker tansiyonu olduğu için doğum yapana kadar söylememeyi bile düşündüğüm olmuştu.
Salı günü sabah hazırlıklarımızı yaptık, kahvaltımızı yaptık Babam geldi bizi hastaneye bıraktı. Nst ye girdim. Bebeğin kalp atışları normal, Nst de ağrı çıktı. Nst sonucumuzu aldık, doktorun yanına girdik. Önce tahlillerime baktı, aferin dedi. Değerlerin normal. Nstye baktı. Ağrı çıkmış dedi. Ben öylemi felan dedim. Sonra ultrasondan baktı, bebek doğum pozisyonunu almış, kafa yerleşmiş dedi. Bana tembih ediyor, evde yalnız kalma yanında her an biri olsun felan diye. Numaramın kayıtlı olup olmadığını teyid etti telefonunda. Sonra doktor çatala aldı. İlk çatal tecrübemdi. Yardımcı olan kızla muhabbet ettik, sıkıntılı işler felan diye. Doktor çatala geldi, eliyle baktı o an doktorun yüz ifadesini tarif edemem 5 cm açılma var, hiç ağrı hissetmedin mi dedi, yok dedim. Doğuma alıyoruz dedi. Bana o an Allah tarafından sakinlik geldi, hergün doğuma giriyormuşum gibi bir tepki verdim sanırım. Annem de anlamamış. Bir tek doktor panik  Yardımcısına, yukarı çıkartın dedi. Ben o arada doğum için giriş yapılacak bilgileri verdim, o ara doğumu özel sağlık sigortası karşılayacağı için onay gelmesini bekliyorum gişedeki bankta oturup. Doktor geldi ordakilere kızdı, şimdi suyu gelecek niye bekletiyorsunuz diye. Yukarı çıktım. Eşimi aradım doğuma giriyorum dedim inanmadı. Hemen çıkıp geliyorum dedi. Kayın validemi aradım, uyuyordu dedim çantamı alıp gelir misiniz? Uyku sersemi bana kızım bizde senin çantan yok dedi. Anne ben doğuma giriyorum doğum çantamı alıp gelin dedim. Şok oldu, gelene kadar ağlamış.
Doğumhaneye girdim, mavi önlüğü giydim, ne kadar saçma bir önlüktür o arkası komple açık arkamı tuta tuta yürüdüm. Bu arada ben yerime gelene kadar açılma 6 cm olmuş, Lahman yaptılar, koşa koşa wc ye gittim yerime geldim. Bu arada ben hala anneme diyorumki anne doktor yanılıyor olabilir mi, bende sancı yok. Neyse Nstye girdim doktor geldi. Çatala aldı suyumu patlattı. O ana kadar doğumda yapmam gerekenlerle ilk defa konuştuk. Şu şekilde ıkınacaksın dedi. Ben hiç sancı hissetmediğim için seruma sancı veren madde kattılar. Serumu yememle sancı başladı, yarım saat, kırk beş dakika sancı çektim. Sancının başlangıç düzeyi adet sancısı gibiydi, son düzeyini tarif edemiyorum. Hemşire geldi, açılma tamam dedi. Hadi doğuma gidiyoruz dedi. Dedim ben yürüyemiyeceğim. Hemşire bizim sana ihtiyacımız var, ha gayret dedi. Yürüdüm. Çatala çıktım, ayaklarımı kaldıramıyacağım dedim. (Hemşire ayaklarımı kaldırdı. Doğumdan sonra fark ettim hemşire hamileymiş. Bilseydim hiç yardım istermiydim. Annem sonradan gidip demiş, kızım sizin hamile olduğunuzu doğumdan sonra fark etmiş, içi içini yedi demiş) Herneyse doktor ıkınırken yapmam gerekeni tekrar söyledi, 1 kere ıkındım, ikinci de Arda geldi, her şey bu kadar hızlı gelişmesine rağmen kesik attı doktor. Estetik dikişim var. Arda doğdu yemyeşil. Kordununu kestiler. Ağladı götürdüler. Doğumhane çok soğuktu zangır zangır titredim. Doktor eşi çıkarttı, o eş ne kadar ilginç birşeymiş, Çıkması da baya zor oluyor, doktor açısından. Estetik dikişlerimi atarken muhabbet ediyor, sen ne kadar şanslı bir kadınsın, 2. Doğumun daha kolay olur, 3. Sünde doğurduğunu bile hissetmezsin dedi gülüştük. Dedim 2. Çocuğu düşünüyoruz ama şu an için onu bile düşünemiyorum. Neyse, sedyeyle, beni yanımda hemşiresiyle Ardayı asansöre koyup odamıza götürdüler, ilk defa asansörde gördüm. Sanki önceden görmüş gibiydim, içimdeki sıcaklığını anlatamam. Yerime yattım, benimle ilgilenen hemşire üstümü değiştirp pansuman yaptı, Ardanın hemşiresi nasıl emzireceğimi anlattı. Veeee Arda Hayatımıza hoş geldi.
Doğum hikayemi yazmaya başlıyorum : )
(Önce Worde yazıyorum, çünkü bu yazıyı tamamlayana kadar Arda Bey çokca ağlıyor olacak)
Salı günü doktora gittiğimizde çatı muaynesi olacaktı, doktorla doğumu normal mi sezeryan mı yapacağız diye kararlaştıracaktık.
Salı gününe kadar olan muaynelere eşimle birlikte gittik, o gün için eşimin toplantısı vardı, benimle gelemeyecekti. Pazartesi akşamında sitem ettim eşime şakayla karışık yarın gidip doğuracağım sanada haber vermiycem görürsün diye 
O gün eşim olmadığı için annemle gidecektik. Ki ben annem çok panik yaptığı ve şeker tansiyonu olduğu için doğum yapana kadar söylememeyi bile düşündüğüm olmuştu.
Salı günü sabah hazırlıklarımızı yaptık, kahvaltımızı yaptık Babam geldi bizi hastaneye bıraktı. Nst ye girdim. Bebeğin kalp atışları normal, Nst de ağrı çıktı. Nst sonucumuzu aldık, doktorun yanına girdik. Önce tahlillerime baktı, aferin dedi. Değerlerin normal. Nstye baktı. Ağrı çıkmış dedi. Ben öylemi felan dedim. Sonra ultrasondan baktı, bebek doğum pozisyonunu almış, kafa yerleşmiş dedi. Bana tembih ediyor, evde yalnız kalma yanında her an biri olsun felan diye. Numaramın kayıtlı olup olmadığını teyid etti telefonunda. Sonra doktor çatala aldı. İlk çatal tecrübemdi. Yardımcı olan kızla muhabbet ettik, sıkıntılı işler felan diye. Doktor çatala geldi, eliyle baktı o an doktorun yüz ifadesini tarif edemem 5 cm açılma var, hiç ağrı hissetmedin mi dedi, yok dedim. Doğuma alıyoruz dedi. Bana o an Allah tarafından sakinlik geldi, hergün doğuma giriyormuşum gibi bir tepki verdim sanırım. Annem de anlamamış. Bir tek doktor panik  Yardımcısına, yukarı çıkartın dedi. Ben o arada doğum için giriş yapılacak bilgileri verdim, o ara doğumu özel sağlık sigortası karşılayacağı için onay gelmesini bekliyorum gişedeki bankta oturup. Doktor geldi ordakilere kızdı, şimdi suyu gelecek niye bekletiyorsunuz diye. Yukarı çıktım. Eşimi aradım doğuma giriyorum dedim inanmadı. Hemen çıkıp geliyorum dedi. Kayın validemi aradım, uyuyordu dedim çantamı alıp gelir misiniz? Uyku sersemi bana kızım bizde senin çantan yok dedi. Anne ben doğuma giriyorum doğum çantamı alıp gelin dedim. Şok oldu, gelene kadar ağlamış.
Doğumhaneye girdim, mavi önlüğü giydim, ne kadar saçma bir önlüktür o arkası komple açık arkamı tuta tuta yürüdüm. Bu arada ben yerime gelene kadar açılma 6 cm olmuş, Lahman yaptılar, koşa koşa wc ye gittim yerime geldim. Bu arada ben hala anneme diyorumki anne doktor yanılıyor olabilir mi, bende sancı yok. Neyse Nstye girdim doktor geldi. Çatala aldı suyumu patlattı. O ana kadar doğumda yapmam gerekenlerle ilk defa konuştuk. Şu şekilde ıkınacaksın dedi. Ben hiç sancı hissetmediğim için seruma sancı veren madde kattılar. Serumu yememle sancı başladı, yarım saat, kırk beş dakika sancı çektim. Sancının başlangıç düzeyi adet sancısı gibiydi, son düzeyini tarif edemiyorum. Hemşire geldi, açılma tamam dedi. Hadi doğuma gidiyoruz dedi. Dedim ben yürüyemiyeceğim. Hemşire bizim sana ihtiyacımız var, ha gayret dedi. Yürüdüm. Çatala çıktım, ayaklarımı kaldıramıyacağım dedim. (Hemşire ayaklarımı kaldırdı. Doğumdan sonra fark ettim hemşire hamileymiş. Bilseydim hiç yardım istermiydim. Annem sonradan gidip demiş, kızım sizin hamile olduğunuzu doğumdan sonra fark etmiş, içi içini yedi demiş) Herneyse doktor ıkınırken yapmam gerekeni tekrar söyledi, 1 kere ıkındım, ikinci de Arda geldi, her şey bu kadar hızlı gelişmesine rağmen kesik attı doktor. Estetik dikişim var. Arda doğdu yemyeşil. Kordununu kestiler. Ağladı götürdüler. Doğumhane çok soğuktu zangır zangır titredim. Doktor eşi çıkarttı, o eş ne kadar ilginç birşeymiş, Çıkması da baya zor oluyor, doktor açısından. Estetik dikişlerimi atarken muhabbet ediyor, sen ne kadar şanslı bir kadınsın, 2. Doğumun daha kolay olur, 3. Sünde doğurduğunu bile hissetmezsin dedi gülüştük. Dedim 2. Çocuğu düşünüyoruz ama şu an için onu bile düşünemiyorum. Neyse, sedyeyle, beni yanımda hemşiresiyle Ardayı asansöre koyup odamıza götürdüler, ilk defa asansörde gördüm. Sanki önceden görmüş gibiydim, içimdeki sıcaklığını anlatamam. Yerime yattım, benimle ilgilenen hemşire üstümü değiştirp pansuman yaptı, Ardanın hemşiresi nasıl emzireceğimi anlattı. Veeee Arda Hayatımıza hoş geldi.
stankişim yaaaa cok guzel anlattın valla sankı yasadım resmen,cok duygusal o sahneyı bnde yasamak ıstyrm hemde cok,,ardişkoda geldi oy ysin teyzeleri onu hatta bitirsin,cok mutluyuz senn adına alısma surecn gecınce duygusallgnda gecer tatlım dogan bey daha komık anlatmıstı guldum muldum ama sunı sancı verdıler kesıkte atmıslar tamam ohh nena kokrkmaya basladı smdı
bendenasıl yapacaz geçen ben hastanedeyen 3 cm ken geldi bi bayan çok sancısı vardı maşallah yani Edaya
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?