35 yas bunalımı mı başladı acaba?

sookiestackhouse .!.:
Daha 32 yasindayken evlendim. Cok da erken diil yani:))) evliligim de cok yeni. Ama ruh doyurma kismina katiliyorum. Katiliyorum da iste benim ruhum doyumsuz galiba biraz. Diyorum ya bu konuyu acmaya bile cekiniyorum bircok tanidigima. Yukarfa bir uye sakayla karisik prenses sendromu demis. Yani sesli soylemese bile cogu arkadasim da boyle dusunur eminim. Kocan kumarci veya gozu disarda biri olsaydi boyle sacma seyleri dusunmezdin diyen bile oldu mesela.(kkyi okuyunca hak vermemek elde degil) ama ben de bu hislerimle basa cikamiyorum artik. Surekli dizi film vs izliyorum, kitap okuyorum ve kendimi hep baska yerleri, baska seyleri hayal ederken buluyorum. Bulundugum noktadan huzursuzum. Hep baska biryer, baska bir hayat ozlemi mi cekecegim?:KK43:((
Kalkip gitsem esime buyuk haksizlik, kalsam bana....
Genişletmek için tıkla...

Otuz iki yasinda evlenmissiniz peki evlenmeden vaktiniz varmis neden gezmediniz istediklerinizi yapmadiniz?
Bir de esiniz yillik izin aldiginda gidebilirsiniz beraber tatil uc bes gun veya bir hafta bir ay yapilsin zaten o zaman guzel oluyor.
 
francesca .!.:
Siz özgür ruhlu birisiniz. Eşiniz de bağımlı kişilik. Bu hisleri yaşamanız normal. İyi bir olabilir, seviyor olabilirsiniz ama sizin ruhunuza uygun biri değil. Eşinizle konuşuyorsunuz mutlaka ama bazı konularda kendisini biraz esnetmesi şart.
Genişletmek için tıkla...
Cok dogru.. diyolar ya iyi bi insan istiyorum diye.. bu yanlis.. uyumlu insani bulmak mesele..
 
sookiestackhouse .!.:
Merhaba hanımlar,
Öncelikle yazıp yazmama konusunda çok düşündüm ama içimi birilerine dökmem lazım. Sorun şu ki 34 yaşındayım, iyi bir mesleğim ve beni sevip sayan bir eşim var. Birçok kişi için sahip olunduğuna şükür duyulması gereken şeyler beni boğmaya başladı. Şöyle ki, sanırım evlendiğime pişmanım. Eşimi çok seviyorum ve bana karşı hiçbir kötülüğü olmadı ama beni çok boğuyor evlilik galiba. Bekar olsam şimdi belki Japonyadaydım diyorum. Ya da Brezilyada. Ben herseyi rahatlıkla arkamda bırakıp sıfırdan başlamayı hep göze alabilmiş biriyim ama eşim öyle değil. Önemli bir konumda sevilip sayılan biri çevresinde. Bunları bırakıp gitmek ve yeniden zorluk yaşamak istemiyorum diyor. Bense karnım tok olsun yeter kafasındayım. Bunları yapamamak bende (saçma biliyorum ama hayatı kaçırıyormuş hissi yaratıyor) Gezi ve macera programlarını izlerken gözlerim doluyor. (Şımarıklık diyecek belki çoğu insan.) Eşim de sever gemeyi birlikte yurt dışına da gideriz ama benim aylarca dil dökmem ve onu vize almaya ikna etmem gerekiyor bu da beni çok yoruyor. Paramız da var yani zor durumda da değiliz.
Sadece bu da değil, beni hiç yalnız bırakmıyor. Hep dibimde. yani kıskanclık gibi diil de yani sensiz zevk almıyorum beraber gidelim beraber oturalım vs vs. Ama ben yalnızlıgına da düşkün biriyim. Eskiden iş gezileri olurdu onları dört gözle beklerdim. Hem nefes alırdım hem de onu özlemiş olurdum. Ama şimdi öyle bir durumu yok çünkü konumu değişti. Birlikte alışverişe gidiyoruz hemen her magazada sıkılıyor hemen çıkmak istiyor. Sen burda otur kahve iç ben dolaşıp geleyim diyorum ne meraklısın bensiz gezmeye diyor ( İnanır mısınız işten bazen izin alıp yalnız başıma haftaiçi alışverişe gidiyorum bazen. Tepemde bik bik edip durmasın diye.
Diyeceksiniz ki neden evlendin? Ben de kendime çok soruyorum bunu ama sanırım mantıklı geldi aşık olduğum ve zaten aynı evde yaşadığım biriyle evlenmek. Yaşım da müsaitti neden olmasın dedim.
Çevremde kimseye anlatamıyorum çünkü çoğu insana saçma gelecek. Ortada boşanmalık bir sorun da yok zaten bu sorunun çözümü o da değil. Sanırım bu içinde bulunduğum yaş itibariyle bu günlerde kafama dank eden birşey. Başka biri olsa değişir miydi bu hislerim diye düşünüyorum ama sanırım hayır. Sanırım bu huzursuzluğum eşime de yansıyor son dönemlerde. Dalıp dalıp gidiyorsun hep diye şikayet ediyor. O kadar haklı ki.
Bunları onunla konuşmayı da denedim. Ama kendimi anlatamadığım için haksız duruma düşüyorum ve bana küsüyor. Çocuk düşünüyorduk. Psikolog bir arkadaşım bu haldeyken olmaz yoksa post partum bile yaşarsın dedi. Erteledim kendi kafamda. Onu bile soyleyemiyorum çünkü kalbi kırılır gibi geliyor. Şimdi böyleysem menapozda neler yaşarım kimbilir.
Uzun olmuş biraz kusura bakmayın. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...
Ben aslında size çok hak verdim....belki bende aynini yaşar ve hatta derim eşime içine yaşlı kaçmış gibi diye☺
 
tulumbachen .!.:
öyle ama benimki Italyan :)
Italyaya bile gitmek istemiyor- dadandi TRden cikmiyor benimki. ritual yapti- kisin Istanbul yazin marmaris. ilk baslarda sevimli gelmisti ama bir zaman sonra bunalmaya basladim. birde hep ayni hoteli istiyor. yani o konuda bile asla riske girmiyor.
bizim Vize sorunumuz bile yok. ikimizde avrupa vatandasiyiz aslinda. ben new york diyorum- adam neyapcaz orda diyor?
Nisanlim ayni konusahibinin esi- ben rahat rahat balkonda sigara bile icemiyorum- cart diye geliyor oturuyor yanima. alisveris zaten iskence oluyor- AVMde tikaniyormus. yahu gelllllme ozaman diyorum, yok gelecek. yemek bile sorun. ben olmadan yemek yemiyor- arkadaslarinla bulusmadan 2 hafta önce haber verir ve 2 hafta boyunca özür diler. bilseki ben evde göbek atiyorum- yok artik diyorum zaten, cik gez diye ama yok benimle gezecekmis. yapisik ikiz olduk.
ben yillarca yanliz yasadim- alisganliklarim var- spora gidiyorum, kurslara vs. pesime takiliyor. italyanca kursuna basladim oraya bile geliyor benimle.
kendimle sadece tuvaletde yanliz kalabiliyorum- ozamanda kapiyi tikliyor, iyimisin diye soruyor
Genişletmek için tıkla...
Tam hayalimdeki erkek tipi :KK70:
 
Bu gezme tutkus sanki birazda bize empoze edilen bir şey oldu gibi. Tabii ki gezgin ruhlu insanlar var ama özgürlükten anladığımız öncelikli birçok yeri ülkeyi gezmekmiş gibi oldu. Yıllar önce bu özgür kız reklamından mı etkilendik bilmiyorum. Bir de bu interrailler vs çok revaçta. Ben de seviyorum gezmeyi her sene bir ya da bir kaç ülkeye gidiyorum ama evlilik de düsünürüm şahsen. İkisinin yeri ayrıdır. Gezmelerde bir yerden sonra rutine bağlıyor çünkü nasıl ki evlilik de olduğu gibi. Sizin durumunuzda biraz eşinizin karekteri de problemli. Hem tek bırakmayıp hem avm de söylenmesi çok sinir bozucu birşey. Arada çiftlerin birbirlerine nefes alacak alan bırakması gerek. Ben çocukken bi komşumuz vardı eşi emekli olunca eşine şiddet uygulaya uygulaya kahveye alıştırtmıştı. Kadın eşine göre iri güçlü kuvvetliydi sürekli evde dışarı da çıkmıyor bunaldım diye kahveye gönderiyordu adamcağızı. Yaşı da gençti sayılır adamın erken emekli olanlardan öyle yani bunaltır.
 
ilginc Kiz .!.:
Otuz iki yasinda evlenmissiniz peki evlenmeden vaktiniz varmis neden gezmediniz istediklerinizi yapmadiniz?
Bir de esiniz yillik izin aldiginda gidebilirsiniz beraber tatil uc bes gun veya bir hafta bir ay yapilsin zaten o zaman guzel oluyor.
Genişletmek için tıkla...
Yapmaz olur muyum:) baya da hizli yasadim denebilir hatta. Ama sorun ruhsal bisey iste. Esim mesela zamaninda gezdim tozdum sevdim sevistim simdi huzur zamani kafasina girmis ve orda mutlu biri. Bense yaptim ama keske daha yapmaya devam etsem diye bir ruh halindeyim. Yani evden ise isten eve yasiyor bir sure sonra insan. Haftaici cabuk gecti ne guzel cuma geldi diye seviniyoruz diyorum ama o arada 1 hafta daha gitmedi mi omurden diye saniyesinde melankolige bagliyorum.Haftasonu iki nefes alicaz diye hafta ici esek gibi calismak mi yasamak diye cok sorar oldum.
Esimle gezmekten ve zaman gecirmekten de keyif aliyorum yanlis anlasilmasin. Ama hersey onunla anlamli vs gibi bir ruh haline omrum boyunca girmedim. Esimle de giremiyorum. Ruhumda bir tekinsizlik var onun da bunu anlamasi icin calismam lazim cocuk vs den once:)
 
şu da ilginç değil mi ben 30 aşınd abekar biri olarka yazıyorum... sanki evlenene kadar herşeyi yap dıy gez ye iç eğlen... ama evlilikten sonra ölüyormuş da hayatı bitiyormuş gibi davranıyor herkes.. neden evlilikten önce hayatımı yaşamak zorundayım? be eşimle hayatımı yaşamak isterim bekarken yapamadıgım hersey eşimle daha kolay olur gezmek... neden herkes evlilik son gibi düşünüyor:(((( be bu yüzden evlenemeyecegim sanırım....
 
sookiestackhouse .!.:
Yapmaz olur muyum:) baya da hizli yasadim denebilir hatta. Ama sorun ruhsal bisey iste. Esim mesela zamaninda gezdim tozdum sevdim sevistim simdi huzur zamani kafasina girmis ve orda mutlu biri. Bense yaptim ama keske daha yapmaya devam etsem diye bir ruh halindeyim. Yani evden ise isten eve yasiyor bir sure sonra insan. Haftaici cabuk gecti ne guzel cuma geldi diye seviniyoruz diyorum ama o arada 1 hafta daha gitmedi mi omurden diye saniyesinde melankolige bagliyorum.Haftasonu iki nefes alicaz diye hafta ici esek gibi calismak mi yasamak diye cok sorar oldum.
Esimle gezmekten ve zaman gecirmekten de keyif aliyorum yanlis anlasilmasin. Ama hersey onunla anlamli vs gibi bir ruh haline omrum boyunca girmedim. Esimle de giremiyorum. Ruhumda bir tekinsizlik var onun da bunu anlamasi icin calismam lazim cocuk vs den once:)
Genişletmek için tıkla...

Hmm anladim siz surekli hareket esiniz sakinlik halinde ama eslerin ara sira karsilikli taviz vermesi gerektigini dusunuyorum evlilik biraz da bu degil mi bekarim ama nacizene fikrim :)
Esinize anlatinca ciddi anlamda taktiginizi soyleyince ve sizinde bazen istemesenizde onun icin onun istediklerini yaptiginizi soyleyince bir ihtimal olur belki.
 
Kusura bakmayın ama ne istediğinizi bilmiyorsunuz. Hayatınızda belli bi amaç ya da bi hedefiniz yok ki bakınıp duruyosunuz ne yapayım diye.

Ayrıca demişler ki türk toplumunun evlilik baskısından dolayı bir çok yükün altına giriyormuşuz. Millet ne meraklı topluma laf etmeye. Bende diyorum ki 21. yy ın kapitalist düzeni sizde tüketim çılgınlığı, ye iç gez toz, elindekinden fazlasına layıksın kafası oluşturmuş.50-60 yaşından sonra 30lu yaşlarınızdaki ruh ikiziniz mi yoksa hayat arkadaşınız mı huzurlu hissettirecek o zaman farkedersiniz.

Eşinize üzüldüm açıkçası.
 
yaş 32 aynı durumdayım tek farkla bir oğlum var 3,5 yaşında bana kalsa üleyi çoktan değiştirmiştim hayalini kurduğum ekvatoral topraklı doğal bir yaşam var endonezya malezya bali tayland taraflarında ama ...ama işte...vardır her şeyde bir hayır diyip teslimiyete vuruyorum kendimi daha katlanılabilir hale geliyor her şey.
 
safi.naz .!.:
Benim burdan edindiğim izlenim, yanılıyor da olabilirim ama Eşiniz bencil sanki,
hem sizinle gezmek isteyip hem bik bik eden o,
sizin probleminize duyarsız kalan o,
Dibinizden ayrılmayan o.
Çünkü ilgi odağı olmak isteyen o.
Hayatınızdaki insan, yol arkadaşınız sizin hayalllerinizi ve isteklerinizi umursamıyor.
Hayalleriniz var bunları yapabilecekken yapmıyorsunuz. Yapmadığınız sürece içinizde uhde kalacak ve ne kadar sevsenizde belki de zamanla bundan dolayı eşinize öfke ve kin duymaya başlacaksınız.
Eşinizle konuşmaya çalışmayın ciddi ciddi konuşun ve hiç ağlayıp zırlayıp küsmemesini söyleyin.
Bu durgunluğunuzun ve mutlsuzluğunuzun sebebini bize yazdığınız gibi anlatın.
Bana öyle geliyorki bu mutsuzluğunuz devam ederse siz ayrılığı göze alacaksınız.

Şu aşamada bebek olayını ertelemeniz en mantıklısı.
Genişletmek için tıkla...

tamda içimden geçenleri yazmışsınız sağolun ,
 
Beni de bir gezmek hevesi aldı önceden gezmeye korkardım kocam kafasına esince çıktığımız için acaba başımıza ne gelecek diye endişelenirim.onu da sepetledim.derdim yok şükür ama tek başıma tatile çıkmak isterdim.
 
deserperate .!.:
Kusura bakmayın ama ne istediğinizi bilmiyorsunuz. Hayatınızda belli bi amaç ya da bi hedefiniz yok ki bakınıp duruyosunuz ne yapayım diye.

Ayrıca demişler ki türk toplumunun evlilik baskısından dolayı bir çok yükün altına giriyormuşuz. Millet ne meraklı topluma laf etmeye. Bende diyorum ki 21. yy ın kapitalist düzeni sizde tüketim çılgınlığı, ye iç gez toz, elindekinden fazlasına layıksın kafası oluşturmuş.50-60 yaşından sonra 30lu yaşlarınızdaki ruh ikiziniz mi yoksa hayat arkadaşınız mı huzurlu hissettirecek o zaman farkedersiniz.

Eşinize üzüldüm açıkçası.
Genişletmek için tıkla...
Hakli olabilirsiniz. Evet bilmiyorum. Cunku istedigim meslegi yapabilmek icin okumama ailem musade etmedi. Bana da mantikli geldi o zaman. Mezun olur olmaz calismam beklendi. Dunyanin en dogal seyiydi o sartlarda. Sonra is hayatina atilinca gunu kurtarmak icin yasar olmusum megerse. İyi yerlerde yemek yemek gezmek guzel giyinmek icin yasar olmusum. Simdi anliyorum. O yuzden 35 yas bunalimi diyorum ya. Evlenmeden once de birlikte yasiyorduk uzun zamandir. İmzayi aileler icin attik gibi birsey oldu.
Bunca zamandir kendimi one attigim ve kendim icin yasadigim olmamis hic diye dusunur oldum. Bunlarin hicbirini 25 yasindayken dusunmuyordum.
Esime uzulmussunuz:) ben de uzuluyorum ama su anda esimden cok hayatimda ilk kez kendime uzuluyorum. Hayatta tum istedigi guzel ve huzurlu bir yuva sadik ve sevecen bir es olan binlerce kadin var. Boyle dusunen birine benim derdim ve bu ruh halimtabii ki sacma gelecek. Birkac gunluk bir tatile cikiyoruz esimle. Bol bol konusuruz diye umut ediyorum bu sure icinde. Cunku herkesten cok onun beni anlamasina ihtiyacim var.
 
Bunun yaşla alakasi oldugunu sanmiyorum , bende boyleyim , hep boyleydim
Eskiden kocam kirilmasin diye dile getirmezdim ama simdi cok bunaldikca yeterrr bi disari cikin da yanliz kaliyim yaaa diye bagriniyorum ama ciddiye alan yok maalesef
Evlilik bana gore de degil ama adami seviyorum , o cok istedigi icin evlendim , cozumu ne bilmiyorum ama boyle de cok boguluyor insan gercekten
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

W
Korkuyorum
Yorumlar
6
Görüntüleme
880
whitesneaker
W
Asenr snmz
Kaynanam ve eşim artık çok yoruldum
2 3 4
Yorumlar
73
Görüntüleme
3K
mahmut abi
M
M
Hesap ödeme…
5 6 7
Yorumlar
131
Görüntüleme
4K
cinecin
cinecin
S
Eşlerin sosyal hayatı.
14 15 16
Yorumlar
311
Görüntüleme
8K
Sunshine1
S
A
Ablam Yıllardır Beni Psikolojik Şiddetle Bitirdi, Artık Dayanamıyorum
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
1K
Amaraa
A
Back
X