Merhaba öncelikle kaybınız adına çok üzgünüm, Allahım sabırların en büyüğünü versin, bu mesajımı da size diğer ddkolman yaşayan annelere umut olması açısından yazıyorum, ilk gebeliğim de 38.hafta da yaşadım dekolmanı, yoğun sancı yaşıyordum artık doğmak istiyordu bebek, fakat doktor bunun doğum sancısı olmadığını söyleyerek eve gönderdi beni, ama sancılarım devam ediyor şidderlenerek tekrar gittik bu sefer başka doktor vardı evet doğum sancısı dedi, suyum geldi o esnada ve kanama başladı, o esnada doktor bebeğin kalp atışlarının çok çok az olduğunu söyledi apar topar sezeryana alındım biz şanslıydık, oğlum hayattaydı çok şükür, Rabbim onu bize bağışladı benim şansım hastanede kanaöamın olmasıydı, sonra kardeşi de oldu çok şükür, onda hiç bir problem yaşamadım, 7.aydan sonra kontrolleri daha sıklaştı sadece, çok şükür o da dünyaya geldi sağlıkla, geçen yıl ben 3 aylık bebeğimi kaybettim kalp atımı durması sebebiyle çok çok zor 1 yıl olacak neredeyse acısı hala yüreğimde sanırım hep sızı olarak kalacak...
Size ve bu durumu yaşayan annelere sağlıklı hayırlı evlatlar dilerim sorunsuzca