ARKADAŞLAR MERHABA,
hepinize şuan yürekten birkaç söz söylemek istiyorumn. öncelikle teşekkür ediyorum... bu denemesürecnde her anımı paylaşarak bana destek olduğunuz için.... zor zamanlarda insanın yalnız olmadığını bilmesi çokçk önemli, herşeyden değerli... hele bunlar seni anlayan insanlarsa çok daha önemli... tarifsiz... burada z zaman zaman seviniyorsun, savaşan taraf kazanıyor deyip, umutlarını dahada besliyorsun... zaman zamanda yıkılan tarafı görüp "hadi kalk yolumuza devam edelim" diyorsun... bben eminimki hepimiz, bu yolda kaybedenleri değilede, kazananları görmeyi daha çok istiyoruz... ben de bugün size güzel bir haber verebilmeyi çok isterdim. Ama olmadı, sonuç 2.0 çıktı. kalçalarımın biri gün daha delinmesini istemedim ve testimiyaptırdım.m... görülüyorki, yarın yaptırsaydım da sonuç değişmezdi.. Ne diyebilirim ki, patikler gibi, "önümüze bakmak lazım diyebilmeyi" çok isterdim... çok üzgünümm.... 4. yenilgi çok ağır geldi... çünkü çok sıkı hazırlanmıştım... ama sildim gözyaşlarımı... şu an buz gibiy im... aynada gözlerim tuhaf
bakıyor buben miyim ? diyorum... etimi kesseler acımaz misali hiç bir şey hissetmiyorum,
önceki denememde çok isyan etmiştim, ertesi gün annemi kaybetttim, onunla son paylaştığım bu üzüntü olmuştu, ""ne olur bir lokma yemek ye diye yalvarmıştı, anne beni rahat bırak, bir akşam yemek yemezsem ölmem demiştim"... aramızda geçen son cümle buydu... içimdeki pişmanlık hiç bitmiyor ve bu ani ölümdeki payım ne acaba diye düşünüyorum hep... şimdi isyan etmiyorum, çünküdaha büyük bir felaketten korkuyorum. sadece hahyırlısı buymuş diyorm...Yenilgiyide kabul etmiyorum, ama bedenim ve ruhum yok yıprandı... biraz konuyu unutmam lazım. eşimle acele tatil planlamaya çalışıyoruz. olursa yarın ya da öbürgün hemen... sonrasında da bir kaç günde Mersin'deki teyzemin yanına gitmek istiyorum. bir süre size katılamayabilirim... amahep aklımda olacaksınız... burada yüzler olmasada yüreklervar, aynı acıyı yaşamışgüzel yürekler... ekrandan yansıyan kelimelerin rengini görebiliyorsun, sıcaklığı hissedebiliyorsun. Ben burada sayenizde hem çok bilgi edindim, hem de arkadaş, dost olmanın tadına vardım... "bizi yalnızca biz anlıyoruz" deyip huzurbuldum... hamile arkadaşlarım satırlarımı hüzünlü bulup üzülmesinler... Yola devamedenler umutsuzluğa kapılmasnlar...Hepimizin kısmeti, kaderi ayrı ayrı... bizimkisi yine de güzel tatlı bir savaş...
Tüp bebek grubuyuz... Bizden çok daha şanssız, yaşam mücadelesi veren insanlar var... onu düşünüp avunuyorum.
Alabama, çok sağlam bastım arkadaşım ama yine olmadı...
Erverdi, yaşama sevincin hiç azalmasın arkadaşım, neşen solmasın, hep böyle ısıt etrafını....
Deniz, umudumun bittiği yerde seni hatırlamam lazım...
Patikler, önümüze bakmak lazım demek istiyorum senin gibi.. ama şu an kendimde o ışığı göremiyorum.
Karamel, aklım sükutu sever diyorsun, benim de gözlerim yaşı pek sever oldu be arkadaşım.
Herada, 40 gün arayla aynı üzüntüyü yaşamışsın ve güçlüsün, bende düzelicem elbet...
Hülya, artık tekrarlardan korkuyorum arkadaşım, ama vazgeçtim demek değil bu...
Waters, gönlü güzel, özü güzel arkadaşım, senden hamilelik bilgileri alamadım, ama borcunolsun tamam mı?
kinders, aynı amaçtı bizi buluşturan şeker arkadaşım...
yağmursesi, yeğenini benim yerimedekokla...
Yavrubalina, vanilya herşey güzel gelişsnninşallah......
roniyam, acılar paylaştıkça küçülüyor, sevinçlerde paylaştıkça büyüyor arkadaşım... senin, denizin, alabamanın, waters'in, aray'ın,esteryanın sevincinde buluşucaz elbet. sonra diğer arkadaşların... sonra belki de benim...
Rüzgar deniz, hazerözlem ... unuttuğum kimse varmı ??? varsa lütfen affet olur mu? aklım karışık...
hepiniz dostlarımsınız... herkeste ayrı bir güzellik gördüm ben...
öpüyorumkucaklıyorumhepinizi, savaş güçlerimi kaybettim, yeniden o gücü bulup geleyim...
biraz özleyin beni.
öpüyorum hepinizi.........
Eşin için de zor bir durum gerçekten; kardeş ve eş arasında kalmak...
