Merhaba arkadaşlar;
Kızım 2 yaşını yeni bitirdi, yani tam 40 yaşında onu kucağıma aldım. Umarım, hiçbir arkadaşın çabaları boşa gitmez. Eşim ve ben evlendikten sonra hemen bebek yapmayı düşünmediğimiz için sürekli erteliyorduk, 6 yıl kadar erteledik. Sonra yaş sınıra dayanınca bebek yapmaya karar verdik, ama bu sefer de sorun çıktı, hem de ikimizde. Benim tüplerde sorun vardı, eşimde de spermlerde morfolojik bozukluk. Neyse ki tüpler laparoskopiyle açıldı. ilk önce aşılamayla başladık, ikinci aşılamada tuttu, ama 5 haftalıkken kalp atışları durdu bebişin. Aşılamada tutunca bir kez, doktorumuz birkaç deneme daha yapalım dedi; ama o denemeler başarısızlıkla sonuçlandı. Sonrasında, daha fazla zaman kaybetmemek için tüp tedavisine geçtik. Yumurta rezervim azdı tabii ki. Ama buna rağmen 5 yumurta oluştu, 3'ü transfer edildi ve şükürler olsun ki, ilk denememizde tutundu bebişimiz. Bitkisel bir şey kullanmadım ben, ama eşime morfoloji için birtakım şeyler içirmiştim o zamanlar. Ama bitkilerin kuşkusuz yararı vardır. Ankara tüp bebek merkezinde gerçekleşti tedavi. İsteyen arkadaşlara doktor ismi de verebilirim arkadaşlar. Umutlu bekleyişleri çok iyi biliyorum, hepiniz gibi. Her ay oldu olacak endişesi başlı başına yıpratıcı. Ben, tüp tedavisine başladığım süreçte, iğnelerimi olurken daha, sevgili babacığımı kaybetmiştim. Tedaviye de yarım kalmasın diye devam ettim. Doğal olarak o telaşeyle çok fazla kafamı takmadım, takıntı yapmadım. çok sıkıca bağlanırsan dileğine, olmuyor sanki. En azından bende öyle oluyor. dilekleri gerçekleşmesi için bir hareket alanı lazım. Çok istediğin şeylere fazla enerji yüklüyorsun ve hareket alanı kalmıyor gerçekleşmesi için sanki. Bunlar naçizane benim düşüncelerim. Bu süreçte işin psikolojik kısmına da epeyce kafa yormuştum. Çok ısrarla istememek gerekiyor belki, biraz rahat olmak gerekiyor. Bunlar benim şu anda yazdığım kadar kolay olmuyor tabii, o psikolojiyi aşman için ne sıkıntılardan geçiyor insan, bilmez miyim!.. En kısa zamanda bebişlerinize, dileklerinize kavuşmanızı diliyorum arkadaşlar.
Sevgiler
