- 11 Mayıs 2024
- 34
- 56
- 3
- 36
- Konu Sahibi gecemavisi06
-
- #61
Çok dua ettim hala da ediyorum. Tükenmişlik sendromuna girdim sanırım hayattan da beklentim kalmadı. Eskiden çok sosyaldim. Bir sürü hobim vardı. Evlilik ten başka bişey düşünemiyorumHayir gec degil. 36'da ilk cocugumu doğurdum suan 39 yasinda ikinci çocuğuma hamileyim. Cok kalp kırıklıklarım oldu,üzüldüm evlilikten umudumu kestim ama hic ummazken istemezken 35'in sonunda evlendim:) etrafımda bir arkadaşım 11 yıllık evliydi ve asla cocuk istemiyordu ve o da yillar sonra pismanlik duyup cocuk istedi şuan 41 yasinda hamile. Diğer bir arkadaşım 38'inde evlendi ve 1 yil sonra çocuğu oldu. O kadar cok hikaye var ki böyle. İnanciniz varsa bolca dua edin sizi sevenlerden dua isteyin ve evlenmek istediginizi cevrenize hissettirin. belki de evlenmeyi artik düşünmüyorum imaji çizmişsinizdir farkinda olmadan
Soranlara istemiyorum demem asla. Hayırlı biri çıkarsa düşünüyorum diyorum. Allâh razı olsun aminn. Dediğiniz gibi ayrılık nasıl ve nerden geldi bunu dinliyorum hemen hayır demiyorum.Bence çevrenize evlilik istediğiniz konusunda daha net olun. Varsa bir kriteriniz altını çizerek belirtin. İçinize kapanmak bu konuda yanlış anlaşılmanıza sebep olabilir. Ama kriterlere takılıp da çok iyi referanslarla gelmiş birini reddetmeyin derim.
Yakın zamanda 3 çocuğu olan bir arkadaşımızı kanserden kaybettik. Cocuklari daha küçüktü. 5 sene kanserle mücadele etti. Kocası her anında yanındaydı. Ticaretle uğramasına rağmen işini gücünü bıraktı karısına moral olsun diye vefatından 2 hafta önce bile tatillere götürdü onu. Çocukları için pervane oldu. Ama işte olmayanı olduramıyorsun. Olmadı, kaybettik arkadaşımızı. İlk kez bir erkek için eşinin ardından hayırlı biri ile evlenmesi için dua ettim. Ben yakından tanıyarak bunu söyleyebiliyorum. Ama dışarıdan bakınca 3 çocuklu 40 yaşında lise mezunu bir erkek bu neticede. Çok da cazip değil yani hele çocuksuz bir kadın için.
Babamın kendi gibi nöroloji uzmanı olan arkadaşı 40 yaşında muhasebecide çalışan biri ile evlendi 1 sene ara ile 1 erkek 1de ikiz kızları oldu. 43 yaşına 3 çocukla girdi. Eşinin işi rahat ve çocuklarla o ilgileniyor. Gayet de mutlular hayatlarından.
Yani demek istediğim az çok insanları tanımaya çalışın. Etiketlere takılmayın. Herkesin bir hikayesi vardır. Size kendinizi nasıl hissettirdikleri önemli olan.
Ayrıca illa çocuk için diretmemenizi tavsiye ederim. Gerçekten belli bir yaştan sonra sağlıklı da olsa bir çocuğun peşinden koşmak çok çok zor. 20 yıl önceki 50li yaşlarda torun severken şimdi 50li yaşlarda erken çocuklarla uğraşıyorsun ve ciddi bir kuşak farkı çıkıyor adapte olamıyorsun.
Hakkınızda hayırlısı olsun, Allah iyilerle karşılaştırsın.
Yalnızlık imtihan olabiliyor. Evlenip yalnız olanlar da var. Odağınız evlilik olmasın. İnşallah hayırlı bi eş hayalinizde evlada kavuşursunuz. Ama yalnızlığa tek çözüm evlilik değil. Ailenizle, çevrenizle ilgilenin. Bekarlık yorucu gelse de tadını çıkarınca çokta güzel.
Her konuda öyle oluyor nedense.Yani şöyle ben de isteyerek bu vazgeçme moduna girmedim, bu moda girmeden önce tam oldu olacak derken büyük hayalkırıklığına uğradığım bir ilişkiye girdim adam tamamen berbat çıktı ve o noktada tükendim. Önce çok mutsuzdum, sonra olacak mı olmayacak mı diye düşündüm bolca sonra baktım ki yoruldum bu işe enerji akıtmak istemiyorum bıkmışım ve toptan bir kenara attım gittim. Enerjimin hepsini işime verdim yapmak istediğim bir proje vardı onu yaptım.
Evlilik ten hiç birşey anlamadan boşandım. Her günü zehir etti. Elhamdülillah diyorum tabi bugünüme.Bu hayat sana bir kez verilmiş. Reenkarnasyon filan yalan dolan. O yüzden kıymetini bil. Toplum ve hormon baskısı ile, eşi olmayan eş çocuğu olmayan çocuk vs. derken hayatı unutuyoruz.
Gez dolaş, gününü gün et. Nasipte varsa çıkar yoksa hiç de önemli değil. Bak bu bölüm kocadan yananlarla dolu. Sen de birinden kurtulmuşsun sağ Salim şükür.
Ne eş ne çocuk şart değil. Varlıkları da imtihan yoklukları da ama illa olsun diye kafaya takma. Şimdi evliler içinde bir anket yapsan çoğunluk senin yerinde olmak ister.
Allah hakkında hayırlı gönlüne göre birini verir inş ama olmazsa da çok şanslısın hayatını geri kazandığın için.
Toplumdan sizene hayatınızı onlar mı yaşıyor
Sırf evlenmek için de evlenmeyin bence boşanma daha yeni ise bu tarz karamsarlık vs olabilir
Biraz zaman tanıyın kendinize
Benim eşimi görmem tamamen tesadüf eseri oldu oysa yıllarca aynı yerlerde aynı sokaklarda dolaşmış birbirimizi görmemişiz bir anda oldu yani eşim le ben bir arkadaş vasıtasıyla tanıştık bir arkadaşımla alışveriş yapıyordum arkadaşım birini görüp el salladı ve hadi gelsene dedi
Kuzeni imiş eşimin görür görmez vuruldum oysa evlilik aşk erkek vs nefret ediyordum o dönem
Öylelikle tanıştık eşime kuzeni bahsetmiş işte ayrıldı eşinden vs diye eşimde numarası istesem ayıp etmiş olur muyum demiş
Kuzeni işte ne olacak ki demiş ikinci görüşmemiz de istedi numarami bende verdim ve kendisine ben öyle flört edemem bir evladım var siz düşünün taşının ciddi iseniz aile arasında söz keselim dedim 1 hafta sonra beni aradı ve ben düşündüm ailem le de konuştum sizde konuşun söz yapılıp tatlılık yensin dedi
İstemeye geldiler çiçeğimi çikolatami söz için giyeceğim kıyafeti vs bile ayarlamış (eltilerim kayınvalide dul kadına ne gerek var dediler ) ama yinede ben istemeden yaptı
Bir gün dışarı ya çıkardı beni ve gelinlik seçtirdi hatırası kalsın evden boynu bükük çıkma dedi
Elbette ki kavga tartışma vs oluyor her evlilikte olduğu gibi
Dediğim gibi etraf istiyor vs diye evlenmeyin
Onlara göre nişanlı durmamız bile yanlıştı hemen aynı gün eşimle gitmem gerekiyordu baba evinden neyse ki eşim hevesimi kursağımda bırakmadıHelal olsun eşinize, mutluluğunuz daim olsun.
KV, eltiye de yazıklar olsun. İnsanlar ne kadar kolay yargılıyorlar halbuki daha kimsenin hikayesi bitmedi. 'Dul kadın ne gerek var' dedikleri an karma başladı onlar için, geçmiş olsun.
İnsan zaman zaman farklı duygulara kapılıyor. Bazen çok, keyif aldıgım zamanlarda oldu. Son 2 yıldır nedense yalnızlıgım arttıçevrenizde hep evli insanlar mı var. evli insanlar varsa insan evet o düşüncelere giriliyor. bekar arkadaş edinin. kurslara katılın. tek başınıza seyahat edin (önceden yanımda insan olmadan yapamam derdim ama çok güzel oluyor) turla seyhata edebilrsiniz ordada arkadaş edinirsiniz. trekkinglere katılın oraya hep yalnız insanlar geliyor orada da arkadaş edinirsiniz. spor yapın. evcil hayvanınız yoksa evcil hayvan sahiplenebilirsiniz kedi, köpek, kuş. benim kedim var. çok iyi geliyor zaten onun sayesinde iyileştim ben (ben de boşandım çocuksuzum 32 yaşındayım yalnız yaşıyorum) kafaya çok takmamaya çalışın bende ilk zamanlar çok taktım herkes mutlu ben mutsuzum. bi daha hiç evlenemeyeceğim. yalnızım vs. sonra hobiler edindim bu düşünceleri savuşturdum hatta o kadar iyi geldi ki bi daha evlenmek ister miyim bilmiyorum bekarlık özgürlükmüş :)
Çok inandım çokk. Bigün çocuğum olacak beni çok seven eşim olacak. Ruyalarıma bile girerdi. Neden düştüm karamsarlıga ben de bilmiyorum sanırım yaşımdan dolayıUzmanlık programları oluyor hafta sonları genelde üniversiteler yapıyor, bunlara katılabilirsiniz. Bu programlara genelde çalışanlar, orta yaşlardaki insanlar katılıyor. Hem çevre edinmiş olursunuz.
Ama benim tavsiyem, nereye giderseniz gidin illa bu niyetle gitmeyin. Bir şeye ne kadar odaklanınca veya onu isteyince, olmamak için direniyor resmen. Akışta kalmaya çalışın ve olumsuz düşüncelerden çıkın. Biliyorum zor ama yalanda olsa kendinizi sanki hayatınızda her şey olumluymuş gibi olması gereken her şey zaten olmuş gibi inandırın. İnandığınız şey bir gün mutlaka gerçekleşecektir.
Size şöyle bir örnek vereyim. Daha işe yeni başlamıştım, bir tane gitmek istediğim ülke vardı devamlı internetten bakıyordum, hayal kuruyordum sanki oradaymışım gibi kahve fln içiyordum:) Aslında öğrencilik hayatımda yurtdışı deneyimim olmuştu ama bu ülkeye gidememiştim. Zaten sonra da iş hayatı başlayınca bazı şeyler daha da zorlaşmıştı hem zaman hem maddi bakımdan. Bir gün yetkilimle konuşurken bana dedi ki hangi ülkeye çok gitmek istiyorsun nereyi görmek istiyorsun öyle bir muhabbetti sadece, bende söyledim. Bana dedi ki ayy ne yapacaksın orada havası kasvetli vs.. Bende aksine kapalı daha durgun havadan hoşlanan biriyim. Neyse bir zaman sonra o gitmek istediğim ülkeyle biz iş yaptık hatta ben bir iş aldım ve beni oraya gönderdiler:) hem iş hem gezdim bol bol:) Resmen hayalini kurduğum aynı şeyleri yaptım orada. Sonra da defalarca yurtdışı deneyimim oldu, oluyor da. Ben farklı kültürleri, farklı ülkeleri çok merak eden, araştıran, gezmeyi seven biriyim, Allah bana nasip etti.
İnanmak çok önemli ilk başta kendinize inanın, sonra hayallerinizin mutlaka bir gün gerçekleşeceğine inanın.
Kafamda hep bu düşünce var atamıyorum öncelikle bundan çıkmam gerekiyor sanırımSizi çok iyi anlıyorum. Yalnızlık zor. İnsan arıyor. Acaba gezi gruplarına falan mı katılsanız. Veya derneklere falan? Hiç beklemediğiniz an karşınıza aşk çıkabilir belli olmaz :)Veya beklemediginiz birisi araci olur.
gezi grupları benceNasıl sosyalleşebilirm. Kurslarda yaşı küçükler katılıyor
tek nasıl gittiniz mesela?35 yaş sıfır evlilik sıfır nişan, yalnız yaşıyorum, sevgilim oldu evlenicez sandım ama o benle evlenmedi, kendi ailemle alakalı sorunları saymazsak mükemmelim şuan
Psikolojim bozulmadı hiç bu konudan öyle bir zamanda olmadı, hayatta yapacak o kadar şey var ki, kendi başıma yurtdışına tatillere bile gittim, dünyanın her yerinde kendime yetebilirim, kendime bakabilirim, insanlara merhaba diyip sohbete dalabiliirm, buna eşlik etmeye değecek adam olursa onunka birlikte yaprız, yoksa kendime huzurevi seçerim 30 sene sonra, orda da briç oynarız napalım
Önce yurt içi başladım, özgüvenim yerine geldi, yabancı ülkeler için ise en son Thailand’a gittim, gitmeden önce kalacağım oteli çok araştırdım, yemek konusu beni geriyordu, ama otelimin yanında Türk restoranı vardı, turlara katılıp gezdim ve tek gelen herkesle sohbet ettim yeri geldi 70 yaşında Sırp amcayla yeri geldi Türklerle, seyahatimin devamında Türk bir tur şirketiyle devam ettim o günden sonra çok eğlenceli geçtitek nasıl gittiniz mesela?
bende 2,5 yıldır yalnızım hayatıma bir erkek sinek bile girmedi. benimde ilk başta bu duygularım vardı. sonra sonra alıştım yalnızlığa hatta dedim böyle daha iyi daha mutluyum. dönem dönem oluyor. psikoloğa gitmeyi düşünür müsünüz iyi geliyor, tavsiye ederim.İnsan zaman zaman farklı duygulara kapılıyor. Bazen çok, keyif aldıgım zamanlarda oldu. Son 2 yıldır nedense yalnızlıgım arttı
Terapiyi bırakalı çok oldu. O dönemler iyi gelmişti ama bi süre sonra onlarda sosyalleşme ye yönlendiriyor. Travma iyileştiren psikolog arıyorum denk gelemedimbende 2,5 yıldır yalnızım hayatıma bir erkek sinek bile girmedi. benimde ilk başta bu duygularım vardı. sonra sonra alıştım yalnızlığa hatta dedim böyle daha iyi daha mutluyum. dönem dönem oluyor. psikoloğa gitmeyi düşünür müsünüz iyi geliyor, tavsiye ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?