- 22 Ocak 2008
- 6.321
- 7.028
- 723
- Konu Sahibi herdaimumutlu
-
- #61
benimde 19 aydır olmuyor.aynı şeyleri zaman zaman yaşıyorum ve çok üzülüyorum.cahille uğraşmak zor..Rabbim en doğru en hayırlı zamanda gondersin bebişlerimizi inş.
Hay agziniza sağlık, yazdiklarinizin hepsi tamda içimden geçenler hemde kelimesi kelimesine.Herkes sizin gibi düşünse daha yasanilabilir bir hayat sureceğiz ama maalesef ki durum bu.Bizim ulkemizde evlenmek, çocuk yapmak çook büyük bir marifet olarak görülüyor :/Maalesef toplumumuzda evlenmek ve çocuk doğurmak bir statü gösterisi olduğu için kendini bilmez kişilerin de çok olması gayet normal. Bunlar gibilerin yetiştirdiği çocukları da görüyoruz, sevgisiz,vicdansız ve ailesi gibi insanlıktan nasibini alamamış bireylerle doldu etrafımız. Çocuğunu yeni kaybetmiş bir arkadaşım abisinin bebeğinin fotosonu sosyal medyada paylaştı,tüh senin de bebeğin olabilirdi ama kısmet değilmiş,ah canım benim evladıma bişey olsaydı ben bebek görmeye dayanamazdım çok çabuk toparlanmışsın vb yorumları gordükten sonra iyice şok oldum! Ozaman çocuğu olmayan herkes ölsün nasıl olsa hiç bir işe yaramıyorlar değil mi? Böyle insanlarla aynı havayı bile solumak ağır geliyor.
Ne güzel anlatmissiniz bende artık nefret ettim bu sorulardan aciyarak bakan insanlardan.kendi psikolojimiz yetmiyormuş gibi bide onların laflarına uzulmekten bıktım.her seferinde umursamayacagim deyip yine uzulmekten.bende 2 yıl olacak Evliliğimde 4 aylık evliyken dış gebelik geçirdim ameliyatla sonlandırıldı.simdi bi düşük yaptım düşüğün peşinden polip ameliyatı oldum yeni şimdi insanlarla bi araya gelmek istemiyorum sürekli konusuyolar artık yeteeeer diye bagirasim geliyor.kendi çektiğimiz evlat ozlemi yetmiyor bide insanlarla ugrasiyoruzİnsanlarin yüzsüzlüğü, hadsizliği boğazımdan yukarı taşti taşacak raddede.Dün yeni tasındığım evin evsahibine iadeyi ziyarete gittim.Kadin kayinvalidesiyle beraber yasıyor.İçeri girdim sorustum havadan sudan derken kayinvalide beklenen bomba sorulari sormaya başladı.
Kaç senelik evlisin?
dedim 4 senelik
aa ama cocugunuz yok dedi
Evet teyzecim yok dedim
direkt peki tedavi oldunuz mu dedi
bende ne tedavisi ben bu zamana kadar çalisiyordum o yüzden cocuk yapmadik dedim.Oturup hiç tanimadigim birine on saat yasadiklarimi ve yaptigim düşükleri anlatacak halim yoktu elbette.Bahsettigim teyze de 50-55 yaslarinda öyle cok yaşli değil benim anacigimla yaşit.
İçimden on tane şey soylemek geçti ama tuttum kendimi.Bu ne yüzsuzluk ne hadsizliktir ya bu yasadigim ilk degil, gittigim kuaforde bile yanimda oturan kadin evli olup olmadigimi sorup 4 sene deyince cocuk yokmuuu? istemiyormusunuz yoksa olmuyor mu diye sorguya cekmeye başliyor.Kardesim ben ozelimi sana anlatmak zorundamiyim?Yine annemle bir yerde yemek yiyoruz cocuklu bir kadin annemle muhabbet etmeye basladi, annem evli oldugumu soyledi kadina o da cocuk varmi dedi bende kafami cevirip yok dedim.Annem de kismet olmadi düşük yapti bir kez dedi,ne safsin anacigim herkesi kendi gibi melek saniyor iste.Kadinda biseyler söyle tam duymadim döndü küçük ogluna"oglum söyle bakalim bu ablanin cocugu olacak mi?" dedi cocukta sırıta sirita Hayııır demez mi ben kipkirmizi oldum.İyice alay konusu olduk millete anlayacagınız.Bide acıyarak bakanlar var vahim durumlardan haberdar,her gordüklerinde aralarinda"ay bu gelinin de cocuğu yok,düşük yapiyormuş ha bire"diyenleri ne yaparsiniz, atarmisiniz satarmisiniz?
Milletçe ne merakliyiz sorup sorusturmaya,her taşın altini kaldirip bakmaya.Özel hayata saygı be canlarım yıl olmuş bilmem kaç ama herşey hala ayni tas, aynı hamam.Belki bu yaziyı bu yüzsüzlükleri yapan birisi okur da dank eder diye yazdim ama nerdeee...
Canim ben artik cocuk konusunu biraz bile acmak isteyen olursa direkt bir süre cocuk düşünmüyoruz diyorum.En az 2-3 yil diyede ekliyorum ayrica.Sende bu tarz konular açıldığında kararli bir tavirla bir sure düşünmüyoruz,esimle dinlenip birbirimize zaman ayirmak istiyoruz de hatta şuan hamile kalmaya ugraşıyor olsan bile kimseye söz etme birak olunca kendiliğinden ögrenirler zaten.Ben şuan 27 yaşındayım ve artik herkese 30 yasina kadar cocuk istemiyoruz diyorum.Ben kendime 1 yil gibi bir dinlenme suresi tanidim ama çevreme 3 yil diye duyuruyorum ki uzunca bir sure bebek konusunu acamasinlar.Hatta hamile kalirsam ilk 5 ay aileme bile söylemeyi düşünmuyorum.Akrabalara gelince 9 ay sonunda bebek dogunca oğrensinler işte tabi tum bunlar bir gün çocuğum olursa diye aldigim kararlar.Olmazsa da olmasin uzun bir süre hayatimi yasarim sonrada yetim bir yavrunun annesi olurum diye düşünüyorum.Artik anladim ki insanlarin bizi uzmesine yine biz kendimiz izin veriyoruz.Biz güçlü olursak,duygularimizla degilde biraz mantigimizla hareket edersek kimse bizi üzemez.Misal 3 saat once yurt dışindaki kuzenim msj atarak bebek konusunu acti bende direkt gerekli cevabi verdim.Üzüldum mü?Hayır aksine birdaha bu konuyu bana acamayacagi icin sevindim bile...Ne güzel anlatmissiniz bende artık nefret ettim bu sorulardan aciyarak bakan insanlardan.kendi psikolojimiz yetmiyormuş gibi bide onların laflarına uzulmekten bıktım.her seferinde umursamayacagim deyip yine uzulmekten.bende 2 yıl olacak Evliliğimde 4 aylık evliyken dış gebelik geçirdim ameliyatla sonlandırıldı.simdi bi düşük yaptım düşüğün peşinden polip ameliyatı oldum yeni şimdi insanlarla bi araya gelmek istemiyorum sürekli konusuyolar artık yeteeeer diye bagirasim geliyor.kendi çektiğimiz evlat ozlemi yetmiyor bide insanlarla ugrasiyoruz
Yok artık demek istiyorum ayıp dıye bırsey var yahuİnsanlarin yüzsüzlüğü, hadsizliği boğazımdan yukarı taşti taşacak raddede.Dün yeni tasındığım evin evsahibine iadeyi ziyarete gittim.Kadin kayinvalidesiyle beraber yasıyor.İçeri girdim sorustum havadan sudan derken kayinvalide beklenen bomba sorulari sormaya başladı.
Kaç senelik evlisin?
dedim 4 senelik
aa ama cocugunuz yok dedi
Evet teyzecim yok dedim
direkt peki tedavi oldunuz mu dedi
bende ne tedavisi ben bu zamana kadar çalisiyordum o yüzden cocuk yapmadik dedim.Oturup hiç tanimadigim birine on saat yasadiklarimi ve yaptigim düşükleri anlatacak halim yoktu elbette.Bahsettigim teyze de 50-55 yaslarinda öyle cok yaşli değil benim anacigimla yaşit.
İçimden on tane şey soylemek geçti ama tuttum kendimi.Bu ne yüzsuzluk ne hadsizliktir ya bu yasadigim ilk degil, gittigim kuaforde bile yanimda oturan kadin evli olup olmadigimi sorup 4 sene deyince cocuk yokmuuu? istemiyormusunuz yoksa olmuyor mu diye sorguya cekmeye başliyor.Kardesim ben ozelimi sana anlatmak zorundamiyim?Yine annemle bir yerde yemek yiyoruz cocuklu bir kadin annemle muhabbet etmeye basladi, annem evli oldugumu soyledi kadina o da cocuk varmi dedi bende kafami cevirip yok dedim.Annem de kismet olmadi düşük yapti bir kez dedi,ne safsin anacigim herkesi kendi gibi melek saniyor iste.Kadinda biseyler söyle tam duymadim döndü küçük ogluna"oglum söyle bakalim bu ablanin cocugu olacak mi?" dedi cocukta sırıta sirita Hayııır demez mi ben kipkirmizi oldum.İyice alay konusu olduk millete anlayacagınız.Bide acıyarak bakanlar var vahim durumlardan haberdar,her gordüklerinde aralarinda"ay bu gelinin de cocuğu yok,düşük yapiyormuş ha bire"diyenleri ne yaparsiniz, atarmisiniz satarmisiniz?
Milletçe ne merakliyiz sorup sorusturmaya,her taşın altini kaldirip bakmaya.Özel hayata saygı be canlarım yıl olmuş bilmem kaç ama herşey hala ayni tas, aynı hamam.Belki bu yaziyı bu yüzsüzlükleri yapan birisi okur da dank eder diye yazdim ama nerdeee...
Daha uzun zamandır evliyim sizden. Hiç denemedik, oluyor mu olmuyor mu onu bile bilmiyoruz. Ama bana böyle yılışıklık yapabilen olmadı. Acaba yüzünüz mü yumuşak? Yakın çevrenizden bir kaç kişinin ağzının payını verirseniz, zaten kulaktan kulağa yayılır ve bir daha hadsizlik yapamazlar. Bu sizin hayatınız, kimseleri takmayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?