- 25 Şubat 2020
- 16
- 5
- 1
- Konu Sahibi Kendimedair
-
- #1
Bu noktadan sonra devam etmeyin bence.. Sizde yolunuzu cızın..Heryerden engellenmişsiniz..Zamandı kafa dinlemeydi bunlar hikaye.. Gerçek sevgide boyle seyler pek yer almıyor..Bence kaçış ve karşı tarafa ayrılığı alistirma sureci başka da bısey degil... Evlı degılsınız nısanlı degılsınız... Yol Cok yakın.. Geri dönün..Hayır yok ..Bır kere boyle seyler oldumu tadı hayrı kalmıyor. Kolay degil 4 sene ama bir arkadasım 8 senelik ılıskısını bitirdi son 1.5 yılı nısanlılıktı.. Ama insan istedimi bitirir. İnsanlar 30 yıllık evliliklerini bitirebiliyor..
Asla bitemez demiyorum, elbette bitebilir. Fakat 4 yıl boyunca sevgisinide, değerinide hep hissettim. İlk ciddi kavgamız ve dediğim gibi aşırı üstüne gittim. Yapma, etme dedikçe boğdum ısrarlarımla. Engellenmeyi hak ettim diyebilirim
Engellenmenin akabinde yine annesi gibi pésinden koşmuşsunuz.. erkekler boyle hanimlari cazip bulmuyor pek..Asla bitemez demiyorum, elbette bitebilir. Fakat 4 yıl boyunca sevgisinide, değerinide hep hissettim. İlk ciddi kavgamız ve dediğim gibi aşırı üstüne gittim. Yapma, etme dedikçe boğdum ısrarlarımla. Engellenmeyi hak ettim diyebilirim
Çevremde de benzer durumlar var 2 3 hatta 5 ay sonrasında bile barışıp şu an evli olan arkadaşlarım. Umarım bizde bu imtihanı hayırlısı ile aşabiliriz. Mantıklı düşündükçe benim için basit görünen fakat bir erkeği yoran davranışlarım olmuş ne yazık ki. Hatalarımın farkına vardım...Muhtemelen barışırsınız. Uzun süreli ilişkilerde genel itibariyle alışkanlıktan dolayı devam ediyor. Ancak değiştirmek istediğiniz şeyler varsa barışmak büyük bir imkan.
Kendimimi tutamamak en büyük hatam bizi bitiren çizgi oldu. Ben ne kadar sabırsız ve aceleciysem erkek arkadaşım da bir o kadar sabırlı ve inatçı. İnşallah her şey yoluna girer bir kaç ay içerisinde.Engellenmenin akabinde yine annesi gibi pésinden koşmuşsunuz.. erkekler boyle hanimlari cazip bulmuyor pek..
yani niye frenlemiyorsunuz kendinizi guzel durmuyor bu durumlar.
seviyorsunuz ediyorsunuz okey de..
cazibe gidince gidiyor işte..
yipraniliyor daha sevgiliyken.
yani gider gitmez birsey diyemem ama sevgi bittiyse hersey bahane gelir bi zaman sonra.. kendinizi tutun ve aramayin düsmeyin ustune bi nefes alin aldirin.
sizin boşlugunuzu hissettin bi arar sizi..
Çevremde de benzer durumlar var 2 3 hatta 5 ay sonrasında bile barışıp şu an evli olan arkadaşlarım. Umarım bizde bu imtihanı hayırlısı ile aşabiliriz. Mantıklı düşündükçe benim için basit görünen fakat bir erkeği yoran davranışlarım olmuş ne yazık ki. Hatalarımın farkına vardım...
kendini toparla..Kendimimi tutamamak en büyük hatam bizi bitiren çizgi oldu. Ben ne kadar sabırsız ve aceleciysem erkek arkadaşım da bir o kadar sabırlı ve inatçı. İnşallah her şey yoluna girer bir kaç ay içerisinde.
İlk ayrılık olduğu için fazla panikledim nasıl davranacağımı bilemedim açıkcası. Bu da beni hataya itti. Umarım bizde toparlayabiliriz çok uzun sürmeden11 senenin sonunda evlendik. O başka şehre gittiğinde 1 ay ayrı kaldık. Ara ara hep konuştuk ona rağmen. Barışma sürecinde ilişkimiz farklılaştı. Şu an evliyiz çok şükür.
Hayırlısını diliyorum bundan sonrası içinkendini toparla..
şunu unutma bazen bazin şeylerin bitmesi de hayradir.
şuan aşk gozuyle cok gormeyebilirsin ama iyikilerin olur.
eğer bagliliğiniz devam ediyorsa herseyin ustesinden gelinir.
kopmuşsa zorla baglamanin manasi zaten yoktur ilerde mutsuz olursunuz.
Onunda emeğini yok sayamam ya da hiç sevmedi diyemem. 4 yıl boyunca bir kere bile ben gidemedim hep o gelmek zorundaydı. Bir şekilde hep geldi, gitti. O kadar bunalttım ki aradım durdum, aradıkça düzeliriz sandım. Hal bu ki zaman verip özleme fırsatı bile sunmadım ona. Yeni yeni mantığıma kavuşuyorumBu noktada insan en çokta verdiği emeklerine üzülüyor
Ayrı şehirlerde yaşayan bir çiftiz. 4 yıllık zaman sürecinde her çift gibi tartışmalarımız oluyordu. Son tartışmamızda bir anda 4 yıllık içinde biriktirdiği ufak tartışmaların patlaması yaşandı. Bu süreçteki hatam maalesef üzerine fazla gittim. Neyin var, neden böyleyiz, sebep vs ne diye ? benden tek istediği zamandı. Sabret bende bitmesini istemiyorum eğer biz istersek düzelemeyecek bir şey yok dedi. Yinede sabredemedimuzun mesajlar yazmaya ve aramaya devam ettim, hemen eski halimize kavuşalım istiyordum. Sonunda düzeleceğin yok diyerek whatsapp ve gelen aramaya engelledi beni. Maalesef yine durmadım arkadaşlarımdan aradım düzelicem şans istiyorum dedim. Ne yaptıysam ikna olmuyor. Yaklaşık bir ay oldu ayrılalı konuşmadığımız süre henüz 2 gün. Sizce sessiz kalıp sabretsem bir iki aya kendi gelir mi ? Zaman istedikçe, sabret dedikçe kaybetme korkusu ile üzerine gide, gide bıktırdım 4 yıllık emeğimizin hele de ayrı şehirlerdeyken birbirimizi idare edebilmemizin sevgisi ile bitmesini hiç istemiyorum.... Bu ilk ayrılığımız, ilk ciddi tartışmamız.
4 yıl boyunca siz gidememişsiniz ve hep o gelmiş. Sizi seviyor bu belli. Yazdıklarınızdan benim hissettiğim (başka sıkıntınız yoksa tabii) karşı taraf biraz bunalmış. Zaman verin hiçbir şey yapmayın ondan geri dönüş bekleyin. Keza sizi ciddi anlamda seviyorsa dayanamayıp araması gerekir.Onunda emeğini yok sayamam ya da hiç sevmedi diyemem. 4 yıl boyunca bir kere bile ben gidemedim hep o gelmek zorundaydı. Bir şekilde hep geldi, gitti. O kadar bunalttım ki aradım durdum, aradıkça düzeliriz sandım. Hal bu ki zaman verip özleme fırsatı bile sunmadım ona. Yeni yeni mantığıma kavuşuyorum
şimdi daha iyi anlayabiliyorum sürecimizi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?