40 ve üstü kadınlar, hayat bitiyor mu?

vivelamour .!.:

Yok ben anladım ruh hastasıyım ben kesin. Neden yolun sonunda hissediyorum ?

Genişletmek için tıkla...

Bu aralar 40 yaş üzeri kadınlarda orta yaş sendromu mu yaşanıyor acaba? Neredeyse haftada 1-2 defa yaşlanmak, 40 yaş üstü öldük bittik konuları açılıyor:)))

Yalnızca bizim insanımıza mı özgü diye düşünmeye başladım bu 40 yaşına geldiğinde hayat bitti, finito the end, teneşir paklar, abov 40 olmuşum ölem ben toprak atın üzerime mezar taşım nerede sendromu.

40 yaşına kadar İstanbul'da yaşayıp 40'ından sonra Ege'ye yerleştim, 13-14 yaşında sadece 1 hafta kullanabildiğim bisikleti daha geçen sene sıfırdan öğrenip kullanmaya başladım yeri geldi düştüm dizlerim sıyrıldı ama koca kadının haline bak dedilerse dahi umursamadım, 4-5 yaşındaki çocuklarla beraber bisiklet kullanma talimi yaptım, yeri geldi kendimle dalga geçtim kulaklıkla dinlemekten büyük keyif aldığım müziği 20'li yaşlarda küçük bebeğim var ağlarsa duyamam diye dinleyemezdim, şimdi takıyorum kulaklığı dünya yansa umurumda değil havasında dinleyip oynuyorum, 20'li yaşlarda insanlar ne der diye çekinirdim zira çevremde hep büyük insanlar vardı bende de cahillik, evli kadın şöyle giyinmeli, anne kıyafeti böyle olmalı, kadın 40'ından sonra renkli giymez, her şeyi giymez derlerdi, ne saf cahilmişim diyorum şimdi, kılık kıyafetin yaşı mı olurmuş, canım ne isterse onu giyiyorum, şortsa şort, neon renklerse neon renkler:))) Hızma, halhal, kuru kafalı bandanalar derken içimdeki marjinali doyasıya yaşıyorum.
Pandemi girdi araya, girmese dövme yaptıracaktım figür belli zaten:)))

Ege'ye yerleşmiş bir sürü yabancı var, çoğunluğu 60 yaş üstü hiçbiri de bizim gibi hayat bitti modunda değiller, yüzünüz kırışabilir, nüfus kağıdında 80 yaşında da görünebilirsiniz ama bu yapmak istediklerinize engel değil, sağlıklıysanız, durumunuzda el veriyorsa 70 yaşında da yurtdışına gidilir, rafting de yapılır, yamaç paraşütüyle de atlanır, istediğiniz yere de yerleşilir, ruhunuz genç olsun yeter.

Daha ölmediniz yaşarken geç kaldım diye hayıflanmak yerine her anın tadını çıkarın çünkü filmin tekrarı yok, başa sarıp şu kısımları boşuna dövünerek geçirmişim yeniden çekeyim deme şansınız yok.

vivelamour .!.:

Merhaba, herkese sevgiler. Aslında altı sene önce de benzer konu açmışım ve altı senede pek bir şey değişmemiş. Şimdi keşke 35 yaşımda olsam diyorum gerçi çok genç geliyor gözüme.

Yaşlanmaktan korkuyorum arkadaşlar. Aslında yaşlanmaktan derken kırışmak vs. değil onun çaresi var zaten yaşımı da göstermiyorum. Ben geç kalmaktan korkuyorum. Eşim 35 ben 41 yaşımdayım bakınca bu da bir avantaj ama bana ne avantaj dayanıyor ne bir şey! Mıymıylık konusunda bir numarayım adeta! Oysa reel hayatta tuttuğumu kopartan, tezcanlı biriyimdir kolay hasta olmam mesela güçlüyümdür ama iç dünyam adeta patates.

Çok niyetlendik ama döviz de her defasında bizim hevesimizle aynı oranda yükseldi yurtdışına çıkamadık. Bundan sonra da kim bilir şu durumda yani....Belki beş sene sonra çıkıcam ya da iki bilmiyorum ama geç bana göre işte. Nolur bana 40+’lardan umut aşılayın,buna çok ihtiyacım var.

Mesela en büyük hayalim Ege’ye gitmek ama hayat bitti bence, geçti kervan. Yaşlanınca ne anlayacağım kafasındayım. İnanın neden böyleyim bilmiyorum? Aslında bir fikrim var; annem babam kariyer sebebiyle 35’lerinde evlenmişler, 80 li bir çocuk için oldukça büyük ebeveynler. Biz ailecek hiç tatile çıkmadık, sinemaya , denize gitmedik, babamın mottosu hep “işinize gelirse bu kadar “ idi. (Paramız vardı sorun o değil, babam yaşamayı sevmiyordu) acaba diyorum yaşlanırsam ben de babam gibi hayattan vazgeçerim diye mi korkuyorum? Ama korkarken de vazgeçiyorum zaten büyük tezat. Babam konusu da ayrı bir konu ama hiç me

Üstümdeki ölü toprağını atsam, biraz kilo versem hantallıktan kurtulsam. Gerçekten iyi gelir belki.

Bana biraz moral verin ne olur...

Genişletmek için tıkla...

vivelamour .!.:

Ya ben de estetiği 45’e aldım çünkü bu kış botoks yaptırdım, yüzüm çok gerildi çünkü zaten gergin bir cildim vardı gereksiz oldu. Ama bir iki sene sonra inşallah var niyetim.

Genişletmek için tıkla...

phaselis .!.:

Naptınız ya ben de 40 a yaklaşıyorum ama o kadar çok hayalim var ki daha prof. olucam Ne yapın biliyor musunuz? Ölmeden önce yapılacaklar listesi yapın. Çook zevkli bişey. O zaman hem neler yapabileceğinizi görüyorsunuz hem de hayatla ilgili planlarınızı netleştirmiş oluyorsunuz. Ben yaptım ve şu an listemin 2. sırasındakini yapmak üzereyim. Tavsiye ederim. Kilo vermek iyi gelecekse vermeye çalışın. Biraz bakım biraz alış veriş bir de elinizi ve zihninizi boş bırakmayın. Bu arada WHO açıklamış. Yaşlılık yaşı 75 ve üstü oldu daha çok var ki 75 yaşında insanların da hayalleri var emin olun. Sevgiler

Genişletmek için tıkla...

Troponin .!.:

O listeyi özelden bana da atabilir misiniz

Genişletmek için tıkla...

vivelamour .!.:

Ya ben de estetiği 45’e aldım çünkü bu kış botoks yaptırdım, yüzüm çok gerildi çünkü zaten gergin bir cildim vardı gereksiz oldu. Ama bir iki sene sonra inşallah var niyetim.

Genişletmek için tıkla...

Mune .!.:

Bu aralar 40 yaş üzeri kadınlarda orta yaş sendromu mu yaşanıyor acaba? Neredeyse haftada 1-2 defa yaşlanmak, 40 yaş üstü öldük bittik konuları açılıyor:)))

Yalnızca bizim insanımıza mı özgü diye düşünmeye başladım bu 40 yaşına geldiğinde hayat bitti, finito the end, teneşir paklar, abov 40 olmuşum ölem ben toprak atın üzerime mezar taşım nerede sendromu.

40 yaşına kadar İstanbul'da yaşayıp 40'ından sonra Ege'ye yerleştim, 13-14 yaşında sadece 1 hafta kullanabildiğim bisikleti daha geçen sene sıfırdan öğrenip kullanmaya başladım yeri geldi düştüm dizlerim sıyrıldı ama koca kadının haline bak dedilerse dahi umursamadım, 4-5 yaşındaki çocuklarla beraber bisiklet kullanma talimi yaptım, yeri geldi kendimle dalga geçtim kulaklıkla dinlemekten büyük keyif aldığım müziği 20'li yaşlarda küçük bebeğim var ağlarsa duyamam diye dinleyemezdim, şimdi takıyorum kulaklığı dünya yansa umurumda değil havasında dinleyip oynuyorum, 20'li yaşlarda insanlar ne der diye çekinirdim zira çevremde hep büyük insanlar vardı bende de cahillik, evli kadın şöyle giyinmeli, anne kıyafeti böyle olmalı, kadın 40'ından sonra renkli giymez, her şeyi giymez derlerdi, ne saf cahilmişim diyorum şimdi, kılık kıyafetin yaşı mı olurmuş, canım ne isterse onu giyiyorum, şortsa şort, neon renklerse neon renkler:))) Hızma, halhal, kuru kafalı bandanalar derken içimdeki marjinali doyasıya yaşıyorum.
Pandemi girdi araya, girmese dövme yaptıracaktım figür belli zaten☠:)))

Ege'ye yerleşmiş bir sürü yabancı var, çoğunluğu 60 yaş üstü hiçbiri de bizim gibi hayat bitti modunda değiller, yüzünüz kırışabilir, nüfus kağıdında 80 yaşında da görünebilirsiniz ama bu yapmak istediklerinize engel değil, sağlıklıysanız, durumunuzda el veriyorsa 70 yaşında da yurtdışına gidilir, rafting de yapılır, yamaç paraşütüyle de atlanır, istediğiniz yere de yerleşilir, ruhunuz genç olsun yeter.

Daha ölmediniz yaşarken geç kaldım diye hayıflanmak yerine her anın tadını çıkarın çünkü filmin tekrarı yok, başa sarıp şu kısımları boşuna dövünerek geçirmişim yeniden çekeyim deme şansınız yok.

Genişletmek için tıkla...

Mune .!.:

yamaç paraşütüyle de atlanır

Genişletmek için tıkla...

phaselis .!.:

Ama olsaydı iyi olurdu he

Genişletmek için tıkla...

İyi olurdu ama yok işte, herkese belli bir metraj film vermişler :))) şahsen geri dönüp yeniden çekme şansı olsaydı evli mutlu çocuklu modundayken yırtık kotlarıma cık cıklayan mahalle teyzelerine inat bir de Sons of Anarchy ceketi alıp giyerdim, içimde uhtedir

Motor olsaydı yapacaktım bunu ama bisiklet aldık, eşim deli deli bisiklet sürüşümden bile tırsarken çekelim bir Harley demem :)) ama şahsen şeytan diyor ki al anarşik deri ceketi, tak kafana kuru kafalı demir kaskı bisikleti öyle sür, arkaya da yolların fatihi eşinin biriciği, kocam sağolsun yazdırırım içimdeki kamyoncuyla motorcu arada üfleyip duruyor hahahahahahaha.

Hayat 40'ında başlar, 40 tırt diyorlar kimse bir şey söyleyemiyor, bu yaşların ekmeğini yemeyeceğiz de ne yapacağız:)))

GangstaWalk .!.:

Estetik olayı da kişisel ki, hani hiç yaptırmayabilirsin de kendini nasıl hoş hissediyorsan öyledir yani. :)
Ben deli gibi sigara kullanıyorum ve hızlı bir çöküş yaşadığımı düşünüyorum. Şu meredi kullanmıyor olsaydım (Ki umarım yakın zamanda en aza indiririr yahut bırakabilirim), suratım çok daha iyi bi halde olacaktı, yanaklarımda aşağı inişler başladı. Yaptırıp yaptırmamak bir yana, şansımız çağın olanaklarının estetik-gençleşme konusunda çok bol, maddi olarak daha ulaşılabilir ve daha acısız olması. Tercih edebileceğimiz pek çok yöntem var.

Muhtemelen ben botoksla pek uğraşmadan direkt yüzü yukarı gerdireceğim, planlarım bu yönde, yapsınlar arkadaşım; 40-45ten sonra yapacağım çok şey var daha ve yirmilerimdeki suratımı istiyorum banne banne.

Yirmileri nasıl yaşadım, anlamadım; uğraşmam gereken bir hastalık vardı o yılların zaten çoğu hastalığın mekanizmasını çöz, tedaviyi uygula-bekle, onu anla, şunu irdele, şunu kabullen filan derken geçti... Fotoğraflarıma bakınca görüyorum, güzel bir kadın var gencecik ok ama (Drama yapacağım biraz. :))) ) gözleri dolu, yok yani yaşadığı yerde değil, daha içinde bir yerde, daha manasız bir yerde, yok... Yirmisinde olsa ne? Yok yani. :)

Benim yeniden doğuşum, otuzlarda yaşandı diyebilirim; eskiden ne büyük gelirdi otuz yaşlar, yaşıyorum işte ikinci yarısına geçeceğim, meğer bu da öyle büyük büyük bir yaş değilmiş... "Ne istediğimi, neyi ne kadar istediğimi ve kim olduğumu" net hissedip kavrayabildiğim yaşlar bu yaşlar... Eee ne var şimdi? Bunları hayata geçirmek, yaşamak, gerçekleştirmek kısmı var ki o da net 40lar için bir plan... Anlayacağın kıvranarak geçirdiğim yirmilerimi, kırklarıma sakladım. ^_^

Mune müdürüm yazmış "Dövme yaptıracaktım" diye, aynen dövme planım var benim de, iki kolumu motorcu çetesi abisi gibi kaplatmayı düşünüyorum, sonra yazdığım gibi yüzümle biraz oynayabilirim, Güzel Sanatlar işlerimi halletmiş-hallediyor olurum, otururum 50-60 tablo, bilmem kaç çizim taslak o bu var... Not aldığım bir sürü fikir var, sıradan onların üzerinden bi geçerim. O zamana oğlan da iyice büyümüş olur beni salar.
Evi değiştirmiş olurum muhtemelen o zamana, daha tecrübeli, daha aklı başında tercihlerle yaptırırım içini, kızları alırım spora bisiklete çıkmaya devam ederim; youtube kanalı düşünüp duruyorum, onu büyütmek için daha çok bilgi edinmiş olurum, onun meyvelerini topluyor olurum belki o zamana, vlog çekimi filan yaparım gezer durur muhabbetlerimizi çeker paylaşırım... Güzel olur ya... Sağlıklı ol da, daha kırklar bir şey değil, daha yapılacak çok şey var. :)

Genişletmek için tıkla...

prenses006 .!.:

merhaba, sizinle yaşıtız, seneye dünya evine gireceğim kısmetse :) kesinlikle hayat bitti yaşlandım diye düşünmüyorum aksine yeni başlıyor hayat. bi sürü de planımız var, dedelerinin göçtüğü selanik topraklarından başlamak üzere italya vs. güzel küçük geziler, ege de bir ev, belki ilerde oraya yerleşmek vs. kadınların artık ne istediğini net olarak bildiği, hayata belli bir vizyonla baktığı, duruşun belirginleştiği en güzel yaşlar bunlar.

Genişletmek için tıkla...

vivelamour .!.:

Merhaba, herkese sevgiler. Aslında altı sene önce de benzer konu açmışım ve altı senede pek bir şey değişmemiş. Şimdi keşke 35 yaşımda olsam diyorum gerçi çok genç geliyor gözüme.

Yaşlanmaktan korkuyorum arkadaşlar. Aslında yaşlanmaktan derken kırışmak vs. değil onun çaresi var zaten yaşımı da göstermiyorum. Ben geç kalmaktan korkuyorum. Eşim 35 ben 41 yaşımdayım bakınca bu da bir avantaj ama bana ne avantaj dayanıyor ne bir şey! Mıymıylık konusunda bir numarayım adeta! Oysa reel hayatta tuttuğumu kopartan, tezcanlı biriyimdir kolay hasta olmam mesela güçlüyümdür ama iç dünyam adeta patates.

Çok niyetlendik ama döviz de her defasında bizim hevesimizle aynı oranda yükseldi yurtdışına çıkamadık. Bundan sonra da kim bilir şu durumda yani....Belki beş sene sonra çıkıcam ya da iki bilmiyorum ama geç bana göre işte. Nolur bana 40+’lardan umut aşılayın,buna çok ihtiyacım var.

Mesela en büyük hayalim Ege’ye gitmek ama hayat bitti bence, geçti kervan. Yaşlanınca ne anlayacağım kafasındayım. İnanın neden böyleyim bilmiyorum? Aslında bir fikrim var; annem babam kariyer sebebiyle 35’lerinde evlenmişler, 80 li bir çocuk için oldukça büyük ebeveynler. Biz ailecek hiç tatile çıkmadık, sinemaya , denize gitmedik, babamın mottosu hep “işinize gelirse bu kadar “ idi. (Paramız vardı sorun o değil, babam yaşamayı sevmiyordu) acaba diyorum yaşlanırsam ben de babam gibi hayattan vazgeçerim diye mi korkuyorum? Ama korkarken de vazgeçiyorum zaten büyük tezat. Babam konusu da ayrı bir konu ama hiç me

Üstümdeki ölü toprağını atsam, biraz kilo versem hantallıktan kurtulsam. Gerçekten iyi gelir belki.

Bana biraz moral verin ne olur...

Genişletmek için tıkla...