- 7 Aralık 2013
- 5.214
- 3.508
- 448
- Konu Sahibi akideciknane
-
- #18.321
Geldim geldim. Bayram da iyi haberlerle yazmak isterdim. Ama 6.negatifide gördüm yani. İyiyim, sadece sinir oluyor insan işte.Ha bide şu haberi, negatifte olsa, daha birkere, kantestinden öğrenemiyorum. Ona kızıyorum. Adetim daha evvel geliyor. Neyse, yarınkı programım belli, Laser ve kuaföre gidilir. Bakım yapılır. Güzel mutlu bayramlar!!
Bir de nostaljik günaydın diyelim. Bu sıpa benim 6 aylık halim.
Özledim kızlarrr...cok şeket padsta yemeyinnn capslockeddd nerdesinnn
Canim ya elden birsey gelmiyo evet uzucu hep soru isaretlaa
canim Allahim aynen sana benzeyen bi bebis nasip etsin cok tatliymissin masallah:))
((( canimm sonucunu merak ettigim icin topige bi bakim demistim, gunun yaklastiya belki erken test yaparsin diye dusunmustum.. yazini goruncee uzuldumm... cok cok gecmis olsun ne yazikki bazi seyler elimizden gelmiyor ozelliklede erkek infertilitesi cok cok sorunlu oluyor kendimden biliyorum.. esimden kaynakli baslayan tedavi surecimiz yillardir benden cok sey goturdu... simdi olduk cift tarafli...
insallah bu son negatifin olur canimm.. bir sonraki bayrama hamile girmeni dilerim..
Sağol Ensu, doğru hep böyle meraklardayız dimi? Haklısın. Birimiz güzel haberlerle geldiği zaman seviniyoruz. Böylede olunca hay allah diyoruz maalesef. Yeni arayışlara girince,öğreniyoruz böyle.
Bugün evdeydim, kendi kendime düşüncelere daldım. Sizlerle paylaşmak istiyorum.
Ben hamile kalabileceğime nedense çok inanıyorum.Bu hisse nerden kapılmışım bilmiyorum.14sene evvel doğurduğumdanmı? Değil. Kaliteli Sperm yok, doğal yoldan çok zor, ama tüple embryo oluyo.Neden tutunmuyor,buna cevap aramaktayım. Aslında cevabı içimden belki biliyorum galiba,ama yüksek sesle söyliyemiyorum.
Bence günlük hayatın Stresi çok fazla. Tutturmuşuz bi iş hayatı yok kariyer falan, güçlü kadın olmak. Alışıla gelmişlerden vazgeçmekmi lazım? Bugün aslında güçlü kadın olmak gibi, öyle bir derdimde yok. Allaha şükür bi sıkıntı yok.
İş hayatımla alakalı bi seçim yapmak zorundayım galiba. Ama pişman olmaktan korkuyorum. Eşimi, evimi, düzenimi çok seviyorum. Diğer yandan ne kadar da stresli ve yorucuda olsa işimi de çok seviyorum. Verdiğim kararın, geri dönüşü yok.Bıraktığım posizyonu geri almak mümkün değil. Ama bu tempoylada, hamile olabilsemde bu işin, vardiyası, bir sürü değişik insanlarla uğraşması engel oluyor sanki. Ama bırakırsamda boşluğa düşer, bu sefer pisikolojik çöküntü yaşarım. Hele bide yine tutmassa, biterim.
Ben 14 sene evvel kucağımda bebeğimle yanlız kaldığımda, bu yola azimle girmiştim zaten. Boşandığıma hiç pişman olmadım. Hep ne iyi yapmışım dedim. Güçlü olcam dedim. O küçük bebek verdi bana o gücü. Çalıştım, yükseldim. Ha kızım belki 10 küsür bakıcı değişti, zor bi çocuk oldu. Herkesten başka bi huy aldı. İkinci evliliğim kızıma çok iyi geldi.10yaşındayken kızımın bi babası oldu.eşime baba demek istediğini kendisi söyledi.eşim önce olmaz senin baban yaşıyor dedi ama,kabul etti sonra.Ne kadar kızıma iyi bir baba olsada, Eşim kendi Çocuğunu kesinlikle hak ediyor. Bunu onun için çok istiyorum.
Şimdiye kadar aldığım hiç bir negatif sonuçta yıkılmadım. Aksine herseferinde yeni kararlar aldım. Ve devam ettim ve edecemde.
.... bugün bayağı bunalmışım galiba.
acmilacigimmm canimm benimm nasilsinnn ozledim seniii... az kaldi gelmenee ve tedavine...
kocaman opuyorumm seni...
Sağol Ensu, doğru hep böyle meraklardayız dimi? Haklısın. Birimiz güzel haberlerle geldiği zaman seviniyoruz. Böylede olunca hay allah diyoruz maalesef. Yeni arayışlara girince,öğreniyoruz böyle.
Bugün evdeydim, kendi kendime düşüncelere daldım. Sizlerle paylaşmak istiyorum.
Ben hamile kalabileceğime nedense çok inanıyorum.Bu hisse nerden kapılmışım bilmiyorum.14sene evvel doğurduğumdanmı? Değil. Kaliteli Sperm yok, doğal yoldan çok zor, ama tüple embryo oluyo.Neden tutunmuyor,buna cevap aramaktayım. Aslında cevabı içimden belki biliyorum galiba,ama yüksek sesle söyliyemiyorum.
Bence günlük hayatın Stresi çok fazla. Tutturmuşuz bi iş hayatı yok kariyer falan, güçlü kadın olmak. Alışıla gelmişlerden vazgeçmekmi lazım? Bugün aslında güçlü kadın olmak gibi, öyle bir derdimde yok. Allaha şükür bi sıkıntı yok.
İş hayatımla alakalı bi seçim yapmak zorundayım galiba. Ama pişman olmaktan korkuyorum. Eşimi, evimi, düzenimi çok seviyorum. Diğer yandan ne kadar da stresli ve yorucuda olsa işimi de çok seviyorum. Verdiğim kararın, geri dönüşü yok.Bıraktığım posizyonu geri almak mümkün değil. Ama bu tempoylada, hamile olabilsemde bu işin, vardiyası, bir sürü değişik insanlarla uğraşması engel oluyor sanki. Ama bırakırsamda boşluğa düşer, bu sefer pisikolojik çöküntü yaşarım. Hele bide yine tutmassa, biterim.
Ben 14 sene evvel kucağımda bebeğimle yanlız kaldığımda, bu yola azimle girmiştim zaten. Boşandığıma hiç pişman olmadım. Hep ne iyi yapmışım dedim. Güçlü olcam dedim. O küçük bebek verdi bana o gücü. Çalıştım, yükseldim. Ha kızım belki 10 küsür bakıcı değişti, zor bi çocuk oldu. Herkesten başka bi huy aldı. İkinci evliliğim kızıma çok iyi geldi.10yaşındayken kızımın bi babası oldu.eşime baba demek istediğini kendisi söyledi.eşim önce olmaz senin baban yaşıyor dedi ama,kabul etti sonra.Ne kadar kızıma iyi bir baba olsada, Eşim kendi Çocuğunu kesinlikle hak ediyor. Bunu onun için çok istiyorum.
Şimdiye kadar aldığım hiç bir negatif sonuçta yıkılmadım. Aksine herseferinde yeni kararlar aldım. Ve devam ettim ve edecemde.
.... bugün bayağı bunalmışım galiba.
Sağol Ensu, doğru hep böyle meraklardayız dimi? Haklısın. Birimiz güzel haberlerle geldiği zaman seviniyoruz. Böylede olunca hay allah diyoruz maalesef. Yeni arayışlara girince,öğreniyoruz böyle.
Bugün evdeydim, kendi kendime düşüncelere daldım. Sizlerle paylaşmak istiyorum.
Ben hamile kalabileceğime nedense çok inanıyorum.Bu hisse nerden kapılmışım bilmiyorum.14sene evvel doğurduğumdanmı? Değil. Kaliteli Sperm yok, doğal yoldan çok zor, ama tüple embryo oluyo.Neden tutunmuyor,buna cevap aramaktayım. Aslında cevabı içimden belki biliyorum galiba,ama yüksek sesle söyliyemiyorum.
Bence günlük hayatın Stresi çok fazla. Tutturmuşuz bi iş hayatı yok kariyer falan, güçlü kadın olmak. Alışıla gelmişlerden vazgeçmekmi lazım? Bugün aslında güçlü kadın olmak gibi, öyle bir derdimde yok. Allaha şükür bi sıkıntı yok.
İş hayatımla alakalı bi seçim yapmak zorundayım galiba. Ama pişman olmaktan korkuyorum. Eşimi, evimi, düzenimi çok seviyorum. Diğer yandan ne kadar da stresli ve yorucuda olsa işimi de çok seviyorum. Verdiğim kararın, geri dönüşü yok.Bıraktığım posizyonu geri almak mümkün değil. Ama bu tempoylada, hamile olabilsemde bu işin, vardiyası, bir sürü değişik insanlarla uğraşması engel oluyor sanki. Ama bırakırsamda boşluğa düşer, bu sefer pisikolojik çöküntü yaşarım. Hele bide yine tutmassa, biterim.
Ben 14 sene evvel kucağımda bebeğimle yanlız kaldığımda, bu yola azimle girmiştim zaten. Boşandığıma hiç pişman olmadım. Hep ne iyi yapmışım dedim. Güçlü olcam dedim. O küçük bebek verdi bana o gücü. Çalıştım, yükseldim. Ha kızım belki 10 küsür bakıcı değişti, zor bi çocuk oldu. Herkesten başka bi huy aldı. İkinci evliliğim kızıma çok iyi geldi.10yaşındayken kızımın bi babası oldu.eşime baba demek istediğini kendisi söyledi.eşim önce olmaz senin baban yaşıyor dedi ama,kabul etti sonra.Ne kadar kızıma iyi bir baba olsada, Eşim kendi Çocuğunu kesinlikle hak ediyor. Bunu onun için çok istiyorum.
Şimdiye kadar aldığım hiç bir negatif sonuçta yıkılmadım. Aksine herseferinde yeni kararlar aldım. Ve devam ettim ve edecemde.
.... bugün bayağı bunalmışım galiba.
Arkadaşlar günaydın. Hepinize iyi bayramlar. Inşallah seneye bebişlerimizle birlikte Ramazan Bayramı'nı kutlarız. Evde hala misafir var. Ilk gün kalabalıktan bayramınızı kutlayamadım özür. Şimdi onlar uyurken sizin bayramınızı kutluyorum. Daha nice bayramlara sevdiklerimizle birlikte erişmemiz dileğiyle... Mutlu bayramlar
Günaydin arkadaslar. Acmila, alara, 2220; ne güzel moral güç teselli verdiniz. Hep birlikte aşacaz tüm aşamaları. Uzman arayışı içersindeyim. Dün 6 yere Mail attım. Bakalım. Hepinize iyi günler. Öptüm.
Sağol Ensu, doğru hep böyle meraklardayız dimi? Haklısın. Birimiz güzel haberlerle geldiği zaman seviniyoruz. Böylede olunca hay allah diyoruz maalesef. Yeni arayışlara girince,öğreniyoruz böyle.
Bugün evdeydim, kendi kendime düşüncelere daldım. Sizlerle paylaşmak istiyorum.
Ben hamile kalabileceğime nedense çok inanıyorum.Bu hisse nerden kapılmışım bilmiyorum.14sene evvel doğurduğumdanmı? Değil. Kaliteli Sperm yok, doğal yoldan çok zor, ama tüple embryo oluyo.Neden tutunmuyor,buna cevap aramaktayım. Aslında cevabı içimden belki biliyorum galiba,ama yüksek sesle söyliyemiyorum.
Bence günlük hayatın Stresi çok fazla. Tutturmuşuz bi iş hayatı yok kariyer falan, güçlü kadın olmak. Alışıla gelmişlerden vazgeçmekmi lazım? Bugün aslında güçlü kadın olmak gibi, öyle bir derdimde yok. Allaha şükür bi sıkıntı yok.
İş hayatımla alakalı bi seçim yapmak zorundayım galiba. Ama pişman olmaktan korkuyorum. Eşimi, evimi, düzenimi çok seviyorum. Diğer yandan ne kadar da stresli ve yorucuda olsa işimi de çok seviyorum. Verdiğim kararın, geri dönüşü yok.Bıraktığım posizyonu geri almak mümkün değil. Ama bu tempoylada, hamile olabilsemde bu işin, vardiyası, bir sürü değişik insanlarla uğraşması engel oluyor sanki. Ama bırakırsamda boşluğa düşer, bu sefer pisikolojik çöküntü yaşarım. Hele bide yine tutmassa, biterim.
Ben 14 sene evvel kucağımda bebeğimle yanlız kaldığımda, bu yola azimle girmiştim zaten. Boşandığıma hiç pişman olmadım. Hep ne iyi yapmışım dedim. Güçlü olcam dedim. O küçük bebek verdi bana o gücü. Çalıştım, yükseldim. Ha kızım belki 10 küsür bakıcı değişti, zor bi çocuk oldu. Herkesten başka bi huy aldı. İkinci evliliğim kızıma çok iyi geldi.10yaşındayken kızımın bi babası oldu.eşime baba demek istediğini kendisi söyledi.eşim önce olmaz senin baban yaşıyor dedi ama,kabul etti sonra.Ne kadar kızıma iyi bir baba olsada, Eşim kendi Çocuğunu kesinlikle hak ediyor. Bunu onun için çok istiyorum.
Şimdiye kadar aldığım hiç bir negatif sonuçta yıkılmadım. Aksine herseferinde yeni kararlar aldım. Ve devam ettim ve edecemde.
.... bugün bayağı bunalmışım galiba.
Evet Ensu o kadar haklısınki, dediğin gibi bazı işler kesinlikle tedaviyi çok etkiliyor. Sen dikkat etsen, etrafındaki insanları, olumsuzlukları yok sayamıyorsun.Kesinlikle bi çözüme gelcem, bu aralar bu konuyu çok derinden düşünüyorum. Ama işimi bırakma çözümünü en sona bırakçam.Olabilecek alternatifleri araştırıyorum şimdilik. Sen pişman olmamıssın, bu çok önemli. Sende inanıyorsun olacağına dimi? Buna inan.Ben düşünce gücüne çok inanıyorum, ve olabildiğince uyguluyorum. Mesela bizim evde birtane fazladan bir boş odamız var. Orayı bebek odası yapmayı düşünüyorum. Ve kesinlikle oraya hiç bir şey konulmasına izin vermiyorum. Kullanılmasada temizliği hep yapılıyor. O dört duvar ve camlari, bebeğin kapısı. Onu görüp gelcek!! Secret Kitabını biliyormusun? Onun gibi birşey.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?