- Konu Sahibi Cherry Mom
- #20.241
ay ay ablacım beni yine ağlattın .sen eşini anlattıkça bende kendi eşimi gördüm.bizim yeşil de baba eve geldiği anda bütün hareketleri değişiyor kafeste çırpınıyor beni çıkar diye ve senin dediğin gibi ona o kadar güveniyorki onun omuzunda geziyor hatta bazen kıskanıyoruz birazda bizimle ilgilen diyoruz .hele küçük kızımın küçük kardeşi gel ablam diye çağırıyor .eve bir yabancı gelsin yeşille biraz uğraşsınlar deliyor .çocuğu korkuttular diyor bidaha biri geldiğinde kafesinden çıkarmayın diyor.biliyosun kuşların ömrü az bizde aynı korkuyu yaşıyoruz çok bağlandık .sırf bu yüzden köpek almaktan vazgeçtik bir kuşa bu kadar bağlandıysak köpek alırsak naparız dedik ve cesaret edemedik.eşin bütün sorumluluğunuda üstlendiği için çok bağlanmış ona daha zordur tabi sanada zor ama sen toparlayıcı konumdasın o yüzden üzüntünü bastırıyosun ama geçecek ablacım neler geçmiyorki nelere alışmıyoruzki 23 yaşında fidan gibi kuzenimi kaybettim annemi babamı hepsini ardı ardına hepsine alışıyoruz ve hayat devam ediyor...........
klava:
3 metre yakınımda bana paralel biri daha yürüyor fisfisfis ama tüm adımlarımız aynı anda gidiyor 30 yaşlarında bir adam
