Ah nrmyn ben o kadar çok çektim ki ellerimde ki egzamadan. Barış Muslu’yu her gece dinledim. Ona da sordum, bana eldeki egzama terkedilme travmasıyla ilgili dedi.Yahu dedim ne terkedilmesi... Hayatımda böyle bir şey yaşamadım. Düşünüyorum düşünüyorum yokk... 4 yıl egzamayıacı çeke çeke kanıksamıştım artık. Şehirlerarası doktorlara mı gitmedim, biorezonans mı yaptırmadım... aklına ne gelirse denedim, bin çeşit ilaç, krem geldi bana çünkü her gören arkadaşım kafasına takıp çare arıyordu gören ağlayacak gibi oluyordu ellerimin haline. Bazen kan revan içinde kalıyordu her yerim yarık yarık nerdeyse kemiğe kadar ayrılır hale gelmişti parmak eklemlerinde ki yarıklar. Alçı gibi donuyordu ve en ağır kremler bile nemlendirmiyordu. Alçı gibi dediğim, elimi oynatsam o yarıklar açılacak o halde yani... Ben o hale dayandım onca zaman ancak bir gün kollarıma doğru yayılıpta kollarım da kaşınmaya başlayınca yere çökmüşüm salonun ortasında... Ki inanılmaz dayanıklıyımdır öyle kendini bırakan bir tip değilim hep kuyruğum diktir.

Ağladım ağladım dayanamıyorum artık dedim o kadar sinirlerm boşaldı ki...
Bir arkadaşım Esra ne olur hipnoterapiyi dene bunca şey denedin ya bir götüreyim seni dedi ısrarla. Çok bir ümitle gittiğimi söyleyemem ama işte travmam orada çıktı. Ve sonrasında hastalığım yeniden alevlenip tırmandı, çünkü travmayı bulduktan sonra böyle oluyormuş. O alevlenme döneminde 3 kez kortizon iğnesi yedim. Hipnozdan 1 sene sonra ellerimde bir şey kalmadı. O duyguyu boşalttım.
ve ben hayatımda öyle bir travma olmadı diyordum ama hipnozda şu çıktı; benim babam denizciydi. O denize gittiği için gerçekten küçükken etkileniyordum ve üzülüyordum.Adamın işi bu sonuçta beni terkedip gitmiş falan değil

Ama sonuçta bir ebeveyn boşluğu yaşıyordum işte o çocuk halimle. Sen hep o boşluğu hissettiğin için babanın yerini kendin dirençli durarak kapatmaya çalışmışsın ve bu da seni çok yormuş o babanın hayatıydı bu senin hayatın, o bağlılıktan kop ve babanı affet dedi. Biz o seansı yaptık işte. Ve ben gerçekten kurtuldum arkadaşlar.... Hiç yok değil arada bir stresli anımda minik minik yara açılabiliyor yine ellerimde ama çok küçük. Hemen üzerine kremi değdiriyorum ve geçiyor. Allah’a şükür ki ellerimi kullanabiliyorum artık özgürce.

Yani Barış Muslu’dan çok faydalandım.