Bizim sıkıntı neredeyse doğunca başladı da 3.5a kadar iyi beklemişiz. Doğunca ağlamadı çocuk doktorları falan geldi ne ugraştılar gık demiyo küveze koydular ciğerlerine baktılar vs sağlığı yerinde paşa gibi yatıyo. Saatler sonra emsin diye bana getirdiler çocuğu memeye tuttuk memeyi almamak için avaz avaz bağırıyor:)) çocuk doktorları aman susturma ağlasın diyo hemşireler emsin diyo vs.ayy ne günler

sonra keyfi olarakağlamadığına karar verdiler eve geldik ve beni asla emmedi. 2 ay her öğün mücadele.ne pozisyonlar ne yöntemler...sağıp verince güzelce içiyodu.biz de pes ettik emzirmeye.emzirme mücadelesi bitince çok keyifli bi çocuk oldu. Sonra 1 yaşıyla birlikte aşırı inatlaşma huysuzluk vurma aşırı ağlama vs.hadi hepsi yaşındandır dendi ama mesela ayakkabı alınacak mağazada bize acırlardı.yerden yere atar kendini1 saat ayakkabı giydirmeye ugraşırsın.giydirebildiysen bide çıkartmaya uğraşırsın. Asla el tutmazdı yola atardı kendini.arkasından gitmezsen asla dönüp bakmaz, korkmaz. Sabırsız, panik, hep o haklı olacak,oyunlarda mızıkçı. Onu zaptetmek için bağlasak mı diye düşünürdük

avmye gitsek milletin menüsüne saldırır aynısını alsan bile tutturur o olacak diye herkes ay yeterki sussun diye verirdi sırf o yüzden yemek katına çıkmazdık...anlatsam roman olur, şimdilik bu kadarıyla içinizi sıkayım:)
Okulla birlikte düzeltmeler oldu. Çok zeki bi çocuk o yüzden sınıfta göze batsa bile çalışkan ögrenci diye çok sikayet olmadı. Şimdi nispeten iyi ama bunun karakteri bu yani bunu kabulleneceksiniz dedi dr. Zaten ailede aşırı benzeyenler var. Ve bence onlar da tedavi edilmeliymiş:) ⁶İlaç bizde çok işe yaradı ama belli bir yaştan önce vermiyolar. Bir de doktorun tecrübeli olması çok önemli. İstanbulda bizim doktor. Biz birkaç şikayeti anlatınca bunlar bunlar da var mı diye direk kendi bize yardımcı olmuştu. Doktor ismi vermek sakıncalı mi forumda bilmiyorum o yüzdrn yazmadım