esime yansidi olay zaten. benimle alisverise cikmak istedi kayinvalidem, ben d epiknikte cok kizmistim kendisine, cikamam isim var dedim, aglayarak esimi aramis..
canim var boyle bir problemim. sen nasil cozdun?? kadin bana yem atiyor, ben de safim ya atlayip cevap veriyorum..... ama emin oldum onceden kurguluyor beni nasil oltaya getirecegini yaaa...bagirmadim, ama tersledim. ee tersleyince saygisizlik oldu biraz, terslemekte cok hakli da olsam oyle bir buyuttu ki olayi yuzdeyuz haksiz oldugu durumu aleynine ceviriverdi. birisi bir laf soyleyince, cirkin davraninca agresiflesiyorum, sakin sakin cevap vermiyorum. benim problemim bu ve bunu degistirmeyi cooook ama coook istiyorum. gulumseyerek laf sokan insanlara hem imrenmisimdir. benim hemen suratim asiliveriyor, moraalim bozuluyor. taviz verecek bir insan hic degilim, ofkelenmek te normal birsey ama daha kontrollu ofkelenmek istiyroum ben
senin problemin nasil duzeldi lachesis, cok onemli benim icin..
annem bendede vardi ayni sey ama yasim ilerledikce attim ustumden diyor. ay benim yasim da ileri niye atamiyorum ustumden...
benim problemim kayınvalidemden çok görümcemleydi, görümcem çok kıskanç kendisi de zaten ağzından kaçırdı, benim ona hep prenses gibi davranmamı istiyor ben de davranmayınca çok bozuluyor her neyse, bizim aramızda yaşanan gerginlikten sonra önce ağlayarak kayınvalidemi arayıp bana karşı kışkırtmış, kayınvalidem saf zaten kızına da aşırı bağlı haliyle o da bana cephe aldı, yetmemiş eşimi aramış ağlamış, sonra kayınvalidem eşimi arayıp şikayet etmiş falan.
ben tabi olaydan sonra ikisini de aramadım konuşmadım. eşimle konuştum, eşim yaşanan olayı bildiği için önce kardeşine sonra baya bir kızdı hatta ben sakinleştirdim.
hepimizi çok iyi tanıdığından yaşanan olayda kimin haklı olduğunu iyi anlıyor. eğer ben de bir hata yaptıysam, o hatayı yapma nedenimi hatayı da kabullenerek ayrıntılarıyla anlattığımda hatamı anlayışla karşılar zaten eşim.
ben kolay unutan bir tip değilim tabi, aradan zaman geçti, küslük falan yapmadım, hiç olmamış gibi davrandım onlar da öyle, şöyle bir politika izledim, atıyorum beni bir konuda eleştirirse öyle bir yerden karşılıyorum ki susup kalıyorlar, onların önem verdiği düşünceleri onlar önemsemiyormuş gibi yaparak yansıtmayla saldırıyorum, alışverişe mi gidelim dedi, eşime yemek yapmam lazım çok yoruluyor şunu istedi falan deyince kendi kozlarını ben kullandığımdan öyle apışıp kalıyorlar.
bir de delirdiğimde gerçekten çok sinirlendiğimde bunla gurur duymamakla birlikte zayıf yerden vururum, insanların eksikliklerini iyi gözlemlerim, benimle sürekli uğraşan biri varsa karşımda konuyu onun aleyhine iyi niyetli görünümle öyle bir çevirim ki, kendine üzülmeye başlar.
atıyorum yaşlı biri benim kilomlarımla uğraştı ise, konuyu kremlere ordan yaşlılık çizgilerine, ordan da iyi niyetli görünerek aaa bak bunları kullanırsan o çizgilere iyi gelir belki, o zaman güzel olursun bunlar seni şöyle gösteriyor vs derim.
bunlar uydurma örnekler tabi, ordan bakınca kötü biri gibi göründüm şimdi, canımı yakanın canımı yakarım özetle, kendimden verip hayatı kendine zindan edecek bir tip değilim, 3 senelik ciddi bir psikiyatrik tedavi sonunda hayatla başa çıkabilmek için böyle şeyler geliştirdim.