kızlar çıldırcam..
annem düğün tarıhını netleştirin mekan tutcak baban diyor..temmuzda olcak düğünü nasıl netleştirebilirim onu bilmiyorum.haftyasonu olmak zorunda bir hafta sonra da oğlan tarafında , onların memleketinde düğün olcagındn paralel tarihler alınmak zorunda..
bu arada daha söz,nişan,isteme olcakki ben şöyle istedim. bir kere gelsinler. evde söz-nişan bir arada olsun. yok tanısma faslı yok bilmemne töreni olmasın.zaten aile arasında olcak evde olcak nişanım.kendi anneme de bunu kabul ettrdim.nasıl olsa düğü yapıcaz deddi,kabul etti.
kayınvalidegiller sözu nişanı ayrı istiyorlar. aynı anda olmamalıymış..bik bik bikkkk
ben 40 kere bu fasıllarla uğraşamam.aileler tanısacakmış,kaynaşcakmıs. bu nedemek? artık böyle şeyler formalite.. böyle şeylere değer vermek,beni değerimden düşürüyor. ne demek annesi annemi beğenmezse biz evlenmcekmıyız?ve ya benı daha iyi tanımak konusunda.. ben seçilecek,alınacak,satılacak mal mıyım yahu? ailesi secmeyecek benı,oğlu bile secemez,alamaz bu lafları kabul etmem. biz anlaştık ve evleniyoruz.bunun adı budur.. başka şeye çevirtmem..
hem bizim evde olcak işlere bunlar niye karışıyor anlamadım.
sevdiğime söyledim. ev eşyası alırken,yok gelınlık ,geln bohcası vırt zırt alırken ailenden kimseyi istemıyorum.onlarla kendime bedel biçiyormuş gibi alısverıse cıkmam. hem stresli alışverişler bunlar.ben gerilirim bir laf ederım ve ya karsı tarafın bir lafından alınırım. ne gerek var? neyse bunları kabul ettirdim gıbı.. bu sefer takı hediyelerıne geldı sıra.. ben annesiyle kuyumcuya gitcekmısım,onu begendım bunu alın bilmemne diycekmısım. ya ben öyle diyebılcek biri myim?
sevdiğimden laf duydum.aaslaaa esneme olur mu?her şey senin istediğin gibi olsun dedı.
çok kırıldım.
kusura bakmasınlarda kız evi olup,şunu isteriz diyen yok,kız anasyım diyip burun sokan anne de yok. nişanı bütünüyle biz yapcaz,kendi düğnümüzü de yapcaz.. hatta ailem neredeyse tüm eşyanı alırız dedıler.yok artık dedım.ortak alınacak dedım.daha ne istiyolar diye sorasım geldı..
kına gecesı sendromu var bır de.. ben kına gecesı istemıyorum. ama annem gönül koydu.olmaz dedı. iyi o zaman akrabalar falan abartısız bişi yapalım dedım. elime kına yaktırmam dedım. kına yakar gıbı yapıp,yakmayacaklar.analstık neyse ..oğlan evi de çağrılcakmıs.. oldu canım ne işleri var...hem bu bizim düğünümüzün arifesi,bızım kına.. herkes kendıne yaksın kınasını..
ya ben evimin eşyasıyla gelinliğimle falan ugrasmak ıstıyorum. aslında düğün de istemıyorum. 1000kısının önünde göbek attıracaklar bana köcek gibi.. gıcık oluyorum. ama gönülleri olsun diye ses etmedım. kendımden verıyorum. daha ne istiyorlar..
ben evleniyorum ya..
lütfen başka düşünen,başka şekil evlenenler alınmasın.herkesın yapısı farklı tabi.. bana göre değil.. evlenmekten vazgecmek üzreyım.. nasıl uğraşıcam bunlarla.. daha nişan olmadan böyle..yarın bohçaları,tepsileri hiç bitmez..çıldrtırlar beni..havulun kenarına çekilcek dantelden daha ciddi sorunlarım var..
ohh be içimi döktümmmmm