7+3 Hamileyim ama kocam ilk gnden beri eziyet ediyor..zor durumdaym...

üzülme canım kıyamam sana yaa,bebişini kucağına alınca kimseyi görmeyecek gözün zaten,bütün fedakarlık onlar için olacak..
 
Kimi arar bulamaz kimi bulur istemez...Ne garip dünya.
Bence bebegini kesinlikle aldırma,yoksa bu hataya düşersen mutlu olmak yerine daha kötü olursun vicdanen.
Demişsinki keske bu cocuk onu çok isteyen birilerinin olsaydı.Bunu sen bilemezsin eger istemeden hamile kaldıysan mutlaka vardır bir sebebi ve hayırı.Belki bu bebekle hayatınız bambaşka bir düzene girecek.
Eşine muhtaç degilsin o seninde bebegin.
Bir yıl sonra kucagında bebeginle bu topigi okuyup nasıl böyle birşey düşünmüşüm demen dileğiyle.
 
En kötü ihtimali düşününce de: Çok çok zor olur ama başarabilirim sanırım. Ailem burda değil, eskişehirde. Onlar destek olamaz. Burada sadece arkadaşlarım var. Kendi kazandığımla bir bakıcı tutup bakabiirim. Maddi anlamda süper bir standartta olmasa da çocuğumu aç açıkta bırakmam. Beni düşündüren manevi tarafı. Hadi ben bir şekilde dayandım ki inanılmaz zor olacak tahmin edebiliyorum, çocuk baba eksikliğiyle mutlu büyüyebilecek mi??
 
Saftirikcim. Hamilelerin duası kabul olur derler. Allahım sana da en kısa zamanda hayırlı ve sağlıklı bir bebek nasip eder inşallah..Dünya çok garip evet..ınan benim nasıl biri olduğum bilsen bu halde olmama şaşırıdın. Yengeç burcuyum ve kendimi bildim bileli çocuklara bayılırım ve çocuk isterim. Doğuştan anaç doğmuşum. Ama bu şartlarda onun geleceğini düşününce dünyaya gelmese daha mı iyi olur onun için diye düşünmem konusunda da lütfen yargılama beni..Bunu düşünrken bile şu anda vicdanım rahatsız oluyor zaten.
 
öncelikle tebrık ederım. allah verdıgı zaman verıyor ıste korunmak da tamamen engel degıl... bence allahın verdıgı bu guzel hedıyeyı benımseyın ve sahıplenın. bunun ıcın cırpınan o kadar cok ınsan var kı. bu hayatınızı degıstırecek bı mucızede olabılır. kımse mınıcık bı bebege kayıtsız kalamaz hele de anne,baba. bence neler hıssettıgını esınle paylasmalısın. benım esımınde uyum problemı oldu ama cok sukur aştık hepsını. bence bebegınız dogdugu zaman butun bunlar gerıde kalıcak sonucta sen anne oluyorsun oda baba. mınık bebegını gorup kokladıgı zaman hepsının gececegıne emınım. allah gonlunuze gore versın arkadasım ıkınız ıcınde evlılıgınız ıcınde hayırlısı neyse oyle olsun.
 

ah kıyamam sana yaa.birazda şu anki duygusallıgından dolayı böyle düşünüyorsun.o bebege sen tek başına yeteceksin göreceksin rabbim bu gücü sana fazlasıyla veriyor
şöyle bir geçmişe bakıyorumdaa rabbim sen ne büyüksün
:sm_cool: şimdi kızımcıma bakıyorumda bunu ben yaptım bugünlere getirdim ben ne güçlüymüşüm diyorum
 

ah kıyamam sana yaa.birazda şu anki duygusallıgından dolayı böyle düşünüyorsun.o bebege sen tek başına yeteceksin göreceksin rabbim bu gücü sana fazlasıyla veriyor
şöyle bir geçmişe bakıyorumdaa rabbim sen ne büyüksün
:sm_cool: şimdi kızımcıma bakıyorumda bunu ben yaptım bugünlere getirdim ben ne güçlüymüşüm diyorum .bu arada boşanmak konusun biraz daha ertele ve bırak şöle hayata kendini bence .ben boşanmayı göze alamadım ama bir faydası ancak yedi yaşında oldu.şimdi iyi dedigim gibi.sanırım sabrımın meyveleri bugün diyorum.
 

Canım iyi dileklerin için çok teşekkürler. İnan o kadar çok konuştum ve ne hissettiğimi anlattım ki..Onun çin aynı evde şu anda duramam diyorum. Şu anda diyecek yeni cümlem yok, saçmalıklarına sabredecek gücüm de..
 
canım o bebek onun canı kanı belki şuanda beklemediği bişeydi psikolojik olarak hazır deildi ama
yavrusunu kucağına aldığında yanlış düşündüğünü anlayacak ve ondan vezgeçemeyecek sen şimdi sadece çocuğunu düşün sakın aldırmay ı falan düşünme o size allahın bi lütfu o mucizeyi yaşamak için insanlar ne acılar çekiyo bende dahil hakkında herşeyin hayırlısı olsun
 

anlıyorum senı tatlım ınan o kadar ıyı anlıyorum kı. cok yakın bı arkadasımın basına gelenı anlatıyım sana 1.5 senelık evlıydı ve ınanılmaz problemlı bı evlılıgı vardı. hamıle kaldı esıyle anlasamadılar bu konuda ve bebegını aldırdı 6-7 haftalıkken. daha sonra 1 sene kadar sonra yavas yavas oturttular bazı seylerı ve cocuk ıstedıler tekrar. ama olmadı,uzunca bı sure cocukları olmadı. ıkısıde perısan oldu. pısmanlıgı fazlasıyla yasadılar. su anda tekrar hamıle arkadasım. hıckımsenın boyle bı pısmanlıgı yasamasını ıstemem. cok zor gunler gecırdı ama su an cok mutlu. bunları sana anlatmamın sebebı asla senı etkılemek degıl arkadasım. ınsanın ıcınde atan mınıcık bı kalp butun hayatını,hayata bakısını,herseyını degıstırıyor. senı farklı bı ınsan yapıyor. bence bu konuyu sakın bı kafayla cok cok ıyı dusun. ıllakı bırısınden vazgecmek zorunda degılsın bakarsın bı orta yol bulunur. rabbim büyük,annelerın kalbı temızdır duaları kabul olur. allahım gonlunuze gore versın,umudunu yıtırme ve cok ıyı dusun derım ben.
 
bence şimdilik sakin ol.eşin olayı tam olarak kavrayamamışve çocuk olayını kaldıramayacağını düşünüp bunalıma girmiş bence.bebek olduktan sonra bu şekilde olacağını düşünmüyorum.yine bu şekilde olursa boşanma işini o zaman düşünürsün
 
Ah ahhh ne kadar yerinde bir örnek vermişsin canım...Herşeyin bir bedeli oluyor işte. Aldırmayı düşündüm evet ama ne kadar çok düşündüysem o kadar çok yapamayacağımı anladım. Ömrümün sonuna kadar sırtımda bir yük kalbimde bir düğüm olur eminim ayrıca insanın ne haddine dedim Allahın verdiği bir canı almak. Çok acı biliyomusun, hayatımda en mutlu olacağımı düşündüğüm zamanları böyle sefil yaşıyorum..Kendime acımak istemiyorum ama elimde değil..
 
sakın boyle dusunme. acımak da neymıs. herkesın problemlerı oluyor cok fazla uzme kendını. herseyden once bebegını dusunmelısın. senın her ah degısın onuda etkılıyor. emcan cok haklı. esın daha bı bebegın varlıgını tam olarak ıdrak edememıs olabılır. bence hızlı bı karar alma. bebegını dogurmaya karar verırsen doguma kadar bekle. bakarsın degısır,bı bebegın varlıgı ıkınızede ıyı gelır. bakarsın baba olmak onu yumusatır,ılımlı bı ınsan olur. eger yıne de devam ederse bı aksıyon planı yaparsın. tabıkı bu senın hayatın bız elımızden geldıgınde farklı fıkırlerle sana yardım etmeye calısıyoruz. ama bence esıne de bı sans wer bakarsın hamılelıgın esnasında bambaska bı ınsan olur. allahtan dılegımız bu. bu sure zarfında sen kendıne dıkkat etmelısın. soylemesı kolay bılıyorum ama stres bebegına cok fazla zarar verır. artık anne oluyosun kendını bı tarafa koyup bebegını dusun ve mınımum olcude üz kendını arkadasım. ıyı dıleklerımız hep senınle...
 

Katılıyorum.Tüm bunlar geçecek Allahın izniyle.Ve eşin tüm bunlara pişman olacak....
 
merhabalar...
hamilemiyim acaba diye düşünüp hamileysem ne yapacağım doğum ne olacak bakabilecekmiyim dediğim sıralarda senin yazını okudum ve bir anda herşeyi unuttum kendimle ilgili.....
suyosunu canım arkadaşım seni tanımıyorum ama şu an yanında olup sana destek vermek isterdim elimden geldiğince yada kocanı bir odaya çekip uzun uzadıya konuşmak ona bazı şeyleri anlatmak isterdim baştan başa ... anlamassada bi güzel dövmek yermisin yemezmisin diye... kızma bana içimden geleni yazıyorum ... senin kocandır saygım sonsuz ama elimde değil çok kızdım ona...

tabiki bunların hiç biri sonucu değiştirmeyecektir... sana ilk önce söyleyeceğim öncelikle sakin olman ve bu türk sinaması gibi trajdeik durumdan kendini çıkarman olacaktır ... tabikide zor bunu yapmak ama unutmaki sen artık gebişsin :)) o miniciği düşünmelisin artık aynı annelerimizin herşeyde önce bizi düşündüğü gibi sende bundan sonra onu düşünerek haraket etmelisin... mutlu ol mutlu olmlısın hayata inat .. bak Allah sana binlerce kişinin isteyipte sahip olamadığı bir güzelliği nasip etti... onu kucağına alacağın zamanı düşün minick ellerini yumuk yumuk gözlerini yüzünü düşün .... onu en iyi nasıl yetiştiririm yalan söylememesi için ne yapmalıyım gibi konulara yor kafanı...birşeyleri yoluna koyabilmek için önce senin iyi düşünman lazım olumsuzlukları kafandan silip atman lazım .... ve sonra güçlü olmalısın en kötüsü ne olur söyleyeyim eşinden ayrılırsın ve tek başına büyütürsün bebişi zor olur bu tabikide ama biz türk bayanları amazon rühluyuz birer savaşçıyız adeta unutmaki senden çok çok daha zor duumda olan kişiler var onları düşün karnında bebeği ile dayak yiyip cebinde beş kuruş parası olmadan sokağa atılan anneleri düşün... bunlar yok değil her yerdeler....dediğim gibi en kötüsü bu olur bebeğin psikolojisi ise zamanla alışacaktır ve sen hem anne hem baba olmayı bileceksinidr... aile desteği ise bir yere kadar olur ama sen ben eminimki onu en iyi şekilde büyüteceksindir... tabiki bu en kötü durum ... dediğim gibi bizler savaşçıyız :) sakin olup kendini kontrol ettikten ve şu kötü düşünceleri kafandan attıktan sonra bence ilk olarak kocanla arandaki mesafeyi kaldırmaya çalış...

örneğin şu yaz günlerinde balkona birer sandalye alıp oturun tv kapat müzik kapat ... bebek hakkında tek kelime etme oda etmesin konuyu oraya getirmemeye çalış... hamileliğini bir süre unutun ... 11 yıldır birbirinizi tanıyorsunuz anladığım kadarıyla ... onun yanına otur ve şöyle diyerek işe başla vay bee koskoca 11 yılı devirdik seninle ... nasıl tanıştığımızı hatırlıyormusun sen şöyle komiktin, ben sen bunu söyleyince benden hoşlandığını anlamıştım vb.. geçmişle ilgili şeylerden konuşun ... birlikte geçirdiğiniz zorlu günleri ve nasıl atlattığınızı konuşun örneğin evlenirken her insan zor günler geçirir onları naıl aştığınızdan bahsedin... tartışmadan sakincebirlikteliğinizi pekiştirmeye çalışın ... biliyorum ona kırgınsın haklısında canım arkadaşım senin en mutlu olacağın zamanlarında mutsuzsun ama geçecek bunlar dediğim gibi pozitif düşün unutmaki nasıl düşünürsen öyle yaşarsın...
sonra konuyu toparla onca şey yaşadık şimdi sevdiğim adamdan çocuğum olsun istiyorum de na ve allah bunu bana nasip etti de ... biliyorum de yapacak çok şeyimiz vardı daha onuda anladığını belirt mutlaka... ama belkide biz şuana kadar yapabileceğimiz en güzel şeyi yapacağız de... ben sensiz bunun üstesinden kalkamam de açık açık söyle bunlaı hamileyim hassasım zor bir dönem geçiriorum senin desteğin olmadan mutsuz olurum de ve mutsuz oluyorum de... şuan korkuyor eşin bunu aklından çıkarma sen ondan daha güçlüsün korkuyor neden sorumluluk almak çok zor ve bebek çok büyük bir sorumluluk... bunu ona belirt ve sende bunun için kortktuğunu söyle ama birlikte aşamayacağınız hiç bir engel olmayacağınız söyle... bebeğin aslında kolay ve zevkli olduğunu sadece 2 sene sonra onunda sizinle hertürlü aktiviteye katılaacağını belirt onun korkularını gidermeye çalış...

bunları akıl vermek olarak algılama arkadaşım sadece bir fikir boş boş ne olacak deyip eşinden soğuyacağına mutsuz olacağınıza birde bunu dene bence evliliğin 11 yıllık geçmişiniz ve doğacak uafaklık için bence buna değer.... onun sana anne dediğini eşine baba dediğini düşün ve eşininde bunları düşünmesini sağla onu çok sıkmadan kolay olduğunu ve hayatttaki en güxzel şey olduğunu anlamasını sağlamalısın...

canını sıkma arkadaşım eşinle arana soğukluk girmesini önle bir an önce bence mesafeler arttıkça aranızdaki birbiriniizi anlamanız zorlaşacak ve daha fazla zıtlaşacaksınız onun yerine birbrnizi anlamaya çalışın sen kendini anlat ve onuda anlamaya çalış... ve unutma bizler bayanız daha içgörülüyüz daha ince düşünürüz herşeyi ve daha akıllıyız bence :))) ne demiş ünlü düşünür top sana gelmiyorsa sen topa koşacaksın... eminim eşinle birbirinizi anlayıp çok iyi bir hamilelik geçireceksin... yanında olup sana destek olmayı isterdim arkadaşım ama içimden gelenler ve aklımdan geçenler mesafelerle ancak bu kadar iletiliyor... önce kendini umutsuzluktan kurtar ve bebeğini düşün... sakin ol derin derin soluk al rahatla gevşe sanki ölümden bahsediyoruz ve bir çeıkmazdayız bunu düşünme bu şekilde çıkmaz diye bir şey yok .. sen elinden geleni yap canım arkadaşım....iyi olacak herşey buna inanıyorum ... inat ve sabırla iyi olacak :))) kendine çok iyi bak unutma sen çok tatlı bir gebişsin artık stres panik yok

iyi haberlerini bekleyeceğim
 
suyosunu hele bi babası işten gelince tekmeler atsın da o zaman hala böyle konuşabilecek mi?
ben de eşim de çok isteyerek bebek yaptık hamileyim şu anda, ama eşim ilk zamanlarda hamile değilmişim gibi hissediyordu aslında ben de... uyumalar, ağlamalar bende de vardı. sonra karnım büyüdü kıyafetler olmaz hale geldi, eşim hala çok idrakinde değil. ama ne zamanki oğluşum tekmeler atmaya başladı eşim de hayaller kurmaya başladı:) oğlumla şunu yapıcaz şuraya gidicez ben ona şunu alıcam ayy düşünsene minicik elleri olcak omzuma yatırcam dilan demeye başladı
sabret aşama aşama her şey.
hemen boşanılır mı...
evliliğiniz de daha tam oturamamış, 1 sene az bir zaman her şey yoluna girecek yeter ki tartışmadan kaçınmaya çalış hem moralin çok bozulmaz hem de zaten hormonların nedeniyle daha fazla yıpranmazsın.
bol bol gebelikle ilgili bir şeyler oku:=) ben okuduklarımı eşime de anlatıyordum. bu hafta şurası gelişiyor. gibi...sanki o zaman havaya girmeleri daha kolay oluyor.
Allah yardımcın olsun ama büyütme. bunlar normal şeyler...
 
bu arada bir şey daha: benim ablam da beklemediği bir bebek haberi aldı 37 yaşındaydı iki tane çocuğu vardı ilk 4 ay fark etmemişti ama kendini adapte etti şimdi bakıyorum da (bebek 4,5 aylık) uzun yolculuklara çıkıyorlar, gezmelerinden de hiç geri kalmıyorlar, herkes el üstünde tutuyor bebeği, hele babasının kucağından düşmüyor, ne kadar kendini hazırlasan da hamile kaldığını anladığın anda düşüyorsun o çukura, korkulara, endişelere... bunlar son derece normal... ama bence sizin ilişkinizde düzelmeyecek bir taraf yok.
pimpirikli arkadaşıma çok katılıyorum ne güzel anlatmış her şeyi. zaten eşim yurtdışına gidiyor işi yüzünden demişsin öncelikle şunu anlamaya çalış bebek ayakbağı değildir insanlar kendileri ayakbağı yapıyor bebeği, benim ufak çocuğum var ben oraya gidemem yok eve erken gitmem lazım filan diye hayatlarını kendileri kısıtlıyorlar.
Allah sağlıklı bebekler versin, ben de eşime bazen tüh ya diyorum az daha mı bekleseydik biraz dha mı hayatımızı yaşasaydık ki eşim hemen cevap veriyor onun tadı ayrı bununki ayrı
hatta biz eşimle hep yurtdışına gitme planları yapardık hayalimiz de roma, balayında olmadı sonrasında da denk gelmedi şimdi eşim bebeği bırakırız anneannesine gideriz kaçarız hayatım diyor:)
bebekli hayat çok eğlenceli:)
üzme kendini.
her şey yoluna girecek.
 
Pimpirikli, canımm ne kadar içten ve samimi yardımcı olmaya çalışmışsın ya..gözlerim doldu okurken..Çok güzel tavsiyeler vermişsin canım ama bence şu anda eşimi olayın ciddiyetini anlaması için bir derse ihtiyacı var. Dediğin gibi yakın davranacak zerre içimde birşey kalmadı şu anda. Çok isterdim ama ııı ııı yok ki..Ona bakınca nefret doğuyor içim de, o kadar kırgın ve öfkeliyim ki..Buraya yazıp yansıtabildiğim çok az bir kısmı daha neler yaptı neler saçmaladı aahh bir bilsennn. ıçimden şöle evirip çevirip dövmek de geldi sana neden kızayım canım inan benim ki haddini bu sefer fenaaa aştı..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…