7+3 Hamileyim ama kocam ilk gnden beri eziyet ediyor..zor durumdaym...

Şekercik, bu adam başka bi adam yani çok enteresan. 10 sene boyunca tabiki anladım farkllıklarımızı karakterini ama inan evlenince yeni yeni şeyler çıktı ortaya. Bir de öğrenciliğimizde ikimiz de çok maddi sıkıntı çektik şu anda çok iyi bir konumda ve çok iyi para kazanıyor bence bunlar da değiştirdi onu. Hani bir şarkı vardı ya, bana hep bana bana diye aynı ondaki gbi. Hem yüzmek istiyo hem de ıslanmak istemiyo, herşeyi aynı anda istiyo..ki yazık olan kısmı bu yüzünü bana ben hamile kalıca gösteriyo..

suyosunu .!.:

Pimpirikli, canımm ne kadar içten ve samimi yardımcı olmaya çalışmışsın ya..gözlerim doldu okurken..Çok güzel tavsiyeler vermişsin canım ama bence şu anda eşimi olayın ciddiyetini anlaması için bir derse ihtiyacı var. Dediğin gibi yakın davranacak zerre içimde birşey kalmadı şu anda. Çok isterdim ama ııı ııı yok ki..Ona bakınca nefret doğuyor içim de, o kadar kırgın ve öfkeliyim ki..Buraya yazıp yansıtabildiğim çok az bir kısmı daha neler yaptı neler saçmaladı aahh bir bilsennn. İçimden şöle evirip çevirip dövmek de geldi sana neden kızayım canım inan benim ki haddini bu sefer fenaaa aştı..

Genişletmek için tıkla...

suyosunu canım arkadaşım seni anlıyorum belki önceden yaşananlarında vermiş olduğu birikim ve bu hamilelik sırasındada yaşadığın onca zorluk seni bu şekilde düşünmeye daha doğrusu hissetmeye itti... kendini önemsiz ve değersiz hissediyorsun her türlü zorluğa katlandığını sonucunun bumu olacağını düşünüyorsunsun... biz bayanlar vazgeçilmez olmayı herdaim ilgi görmeyi sevilmeyi sahiplenilmeyi isteriz ama çoğu zaman hep bunun tersi olur ve karşımızdaki kişiden soğuruz... heleki sen şimdi çok hassas bir zamandasın kafan karışık içinde öfke dolu ve patlamak kapıyı çarpıp gitmek istiyorsun... onun üzüldüğünü görmek kendini değerli hissetmek onun burnun sürtmesini istityorsun haklısında senin yerinde ben olsaydım belkide çoktan tüm bu düşüncelere dalıp onu yıkarcasına demediğimi bırakmayıp çekip gitmiştim ama ya sonrası... dediğim gibi şuan objektif bakamıyorsun sende eşinde aynı şekilde ve aranızdaki uçurum büyüyor zıtlaşmalar buyüyor... içinde bulunduğun durumdan dolayı bunlar gayet normal.. hamile olmayıpta yaşasan bu tip şeyler gene aynısını yapmak isterdin... ama bir düşün geçmişini düşün suyosunu birlikte hiçmi güzel şeyler yaşamadınız eminim çok güzel yanları vardır bu 11 yılın... erkekler biraz sorumsuzdur ve sorumluluk almak istemezler çünkü hiç byümeyen çocuk kalmak isterler... bu böylemi olacak hep hayır oda yaşayacak ve yapacak üstüne düşeni burda senin yapman gereken önce rahatlaman canım arkadaşım rahatla ne olur yazık değilmi senin tatlı canına sakin olmayı dene zor biliyorum bunu ama yapabilirsin... birkez daha üstlenebilirsin bazı şeyleri ... denedin olmadı hala sana bir adım gelmiyormu o zaman yeter deyip ona haddini bildir... ama karnındaki o ufaklık için birkez daha dene yazdıklarını okudum baştan sona hepsini büyük bir bıkmışlığın ve yorgunluğun olduğunu hissettim zaman zaman her bayan bunu yaşıyor ama geçecek canım geçecek :))) bi zaman sonra burdan bebeşin ve babasının birlikte fotoğraflarına bakacağız ve vay bee ne günlerdi suyosunu hatırlıyomusun ne kırgındın diyeceğim sana zaman sadece arkadaşım sadece zaman :))

Canım sakın moralini bozma kendini ve bebişini düşün sadece.erkekler biraz zor kabulleniyorlar bu durumu sadece senin eşine mahsus değil.benim eşim ilk duyduğunda o kadar çok öfkelendi ki,acayip şeyler söyledi.nasıl yaparmışım bunu ona,bu pisliği ben yapmışım ben temizleyecekmişim.git aldır kendin ne halin varsa gör falan dedi.ama şimdi bir görsen kucağından indirmiyor.bir dakikayı onsuz geçiremez.karnını doyurur,uyutur,altını temizler.birbirlerine aşıklar resmen.sen gelecek güzel günleri düşün ve bebişini güle güle sağlıkla büyüt canım...

Pimpirikli canım yazdıklarımı okumuşsun, görmüşsündür zaten en başta bir 10-15 gün cehenneme çevirdi hayatımızı sonra düzeldi gibi oldu o zaman hiç uzatmadım kırgın da olsam normale döndürmeye çalıştım herşeyi, heveslendirmek için uğraştım. en yakın arkadaşım bebişe kıyafetler almış onları gösterdim, kalp atışlarını kaydetmiştik onu seyrettirdim kendim seyrederken vs.Canım ben kendime de bakıyorum tabiki belki benim kapasitem bu kadardır bu kadarına sabredebiliyorumdur annelerimiz gibi değiliz ki bizler artık.Maalesef erkekler hala annelerimiz zamanındakiler gibi ama Bi akşam işten geldim ama nasıl zor durdum o gün işte uykudan zor durmuşum bir de ben orijinalim benim bulantılar akşam yoğunlaşıyor eve geldim ayaklarımı uzattım dinleniyorum bana "taksime gidlim mi" diyor ciddi ciddi. Böyle şeylerini görmezden gelmeye çalıştım ama herhalde dediğin gibi birikimler..Bana da geldiler artık.. Ama dediklerin şöyle faydalı oldu bana. Yine eve almayı düşünmüyorum ancak insan gibi durumu anlatıcam ve bir karar vermesini isteyeceğim. Eve almamam da gururdan falan değil inan bak 3 gündür yalnızım kötüyüm evet ama en azından tartışma yok, tel.lerini açmıyorum bebiş daha iyi böyle bence...Sen çok tatlı birisin, inşalah hayatlarımızzz çoook güzel olurr..

Şulecim sen nasıl başettin o dönemlerde peki hamile hamile (yani hormonlar)??

suyosunu bence eve almamak tel açmamak doğru değil sonuçta o senin nolursa olsun kocan sadece tartışmışsınız bana düşmz böyle demek biliyorum ama tutamadım kendimi kusura bakma. erkektir haklıdır demicem asla! burda sen haklısın ama dedim ya hormonlar hormonlar mahvediyor normalde belki daha normal karşılayacağın bir şeye müthiş bir tepki gösteriyorsun belki tel ettiğinde açmadın ama seni merak etti kocanı kendinden uzaklaştırma sadece bir geçiş dönemi plansız bir hamilelik normal bu tavırları baba olabileceğini hesaplamamış onun hormonları normal çalışıyor eskisi gibi yani ama sende çok değişim var anne olabileceğini daha kolay kabulleniyorsun bence kocan gelince al ve güzel bir yemek yap normal davran bebekten bahsetme miden bulanırsa ay gene midem bulanıyo de gül geç, hamilelikten bebekten dolayı filan deme doktora gideceğin zaman ona da gel beraber gidelim de... dr ultrason görüntüleri filan onu etkiler. her erkek diğerinden farklıdır eminim tabii canım, ama sen onu sevdin ve evlendin unutma. o da seni seviyor bunları aşacaksınız.

eşin hiç aklında yokken böle bir haber duyunca şoke oldu demekki ama bende diğer arkadaşlar gibi geçeceğine inanıyorum.çünkü onlar dünyanın en masum ve tatlılıklarına karşı konulmaz varlıkları.ben şuan 26 yaşımdayım.bizde hiç hesapta yokken bebekle karşılaştık.çünkü bizim maddi durumumuzda yok,eşimde bende işsiziz.kışın çalışıyodum ama yazdan itibaren iş hususunda daha ciddi planlarım vardı.öğretmenlik mezunuyun ama kpss yüzünden başka açılımlarım olacaktı yoksa işsiz kalma durumum kesinleşecek gibi.ama hamile kaldığım için hepsi kaldı,hiç bir girişim yapamıcam,eşimde işsiz kaldı.bu arada kayınvalideyle aynı dönemde birbirimize girdik.anlatması uzun çok ağır şeyler yaşadım hamileliğimin başında.bende bu sebeple umutsuzluklara kapıldım,eşin kadar olmasada çok zamansız bir bebek diye düşünüp duruyordum.içinden çıkılmaz bir durumdu ama hiçbir zaman aldırmayı düşünmedim.o kadar fiziksel ve ruhsal yıpranmaya rağmen baktım bu bebek doğmaya inat ediyor,bende ona sarıldım.şimdi 4,5 aylık oldu,hareketlendi, tüm durumlar sabit olmasına rağmen ben onu heyecenla bekliyorum şimdi ve tabi babasıda. :) Allah ikinizede sağlık sıhhat versin,eşinde bir süre sonra alışmaya başlar a.s.

Nightelfcim ben de Eskişehirliyim:) Canım inşallah en kısa zamanda eşin bir iş bulur bebeğin de sağlıkla ve kolayca doğar..Hayat hiç bir zaman kolay değil Allah sürekli deniyor..ınşallah dayanırız..

canim, oncelikle Allah yardimcin olsun.

biz ikinci cocugumuzu bekliyoruz Allah kismet ederse. bir cocugumuz olmasina ve esimin cocuk sevgisinin ne oldugunu bilmesine ragmen, ilk basta tuhaf bir asabiyet vardi ustunde. tabiki istemem vs.. gibi birsey demedi sonucta beraber karar verdik. ama bebek buyudukce, ultrasonda daha net gormeye baslayinca, heleki tekmeleri hissetmeye baslayinca asabiyet falan kalmadi. simdi her aksam karnima konusuyor. kizim asagi, kizim yukari. vakit azaldikca benden heyecanli.

kisacasi erkekler gozleriyle gormedikleri, elleriyle dokunamadiklari seylere karsi birsey hissedemiyorlar. simdi olmasa bile dogunca elinden birakabilirse bravo esine.

canım inşallah bunuda aşarsınız herşey yerine oturur.plansız bir gebelik olduğu için şaşırdı belkide eşin bilemiyorum.gerçi planlı olacak diye bir kuralda yokki.bu hberi alıp sevinçten deliye dönen nice erkek var.herkes bir olmuyor.senin eşin anlaşılan bebek için henüz hazır değilmiş.ama verdiği tepkide çok fazla gibime geldi.sonuçta bu ikinizin yavrusu.doktora giderken onuda yanında götür bencede.orda bebeği kalp atışını hareketlerini gördükçe belki yaklaşımı daha farklı olur.umarım olumlu yönde değişim gösterir eşin.aksi halde üzülen en çok sen olacaksın.bebeğin için fazla ağlamamaya strese girmemeye çalış lütfen.bizde maddi anlamda bir sıkıntıya girmiştik bikaç ay önce.eşimle şükür sorunumuz yok.maddi sıkıntı iş yerinin kapanması strese soktu beni.ağlama krizi başladı bende eşim etme eyleme desede yok elimde değil hamişlikten galiba ağlağala bi hal oldum.kasılma gibi birşey hissettim kasıklrda doktora gittim rahim kasılmış gerçektende doktor kızdı.bebeğe zarar veriyosun dedi.ogünden sonra boşveeer düzelir dedim.ağlamayıda kestim.bebeğim herşeyden önemliydi çünkü.şükür düzeldi.lütfen sakin ol sende.
bide olayın şöyle bir yanı var bazı erkeklerde malesef bebek olunca düzelmek yerine dahada bozuluyo.illada her erkek babalığa adapte olucak bebek doğunca değişecek diye bir kural yok.tam tersi dahada kötüye gidebiliyor.gitmeyedebiliyor.bu kişiden kişiye değişir canım.umarım senin eşin olumlu yönde değişir.sen ve bebeğin için bunu dilerim.herşey daha güzele gider inşallah.bu sıkıntılı dönemi aşar dahada kenetlenirsiniz birbirinize inşallah canım. opuyorumnanaktan

suyosunu .!.:

Nightelfcim ben de Eskişehirliyim:) Canım inşallah en kısa zamanda eşin bir iş bulur bebeğin de sağlıkla ve kolayca doğar..Hayat hiç bir zaman kolay değil Allah sürekli deniyor..İnşallah dayanırız..

Genişletmek için tıkla...

çook teşekkür ederim canım:) bizde sınandığımıza inanarak sadece bebeğimizi bekliyoruz,onun uğur getireceğine inanıyoruz. inşallah eşinin bebeğe alıştığının haberlerinide en kısa zamanda okuruz burdan...

suyosunu .!.:

Merhaba,
27 yaşındayım ve kocamla (o da 27) 11 senedir beraber 1 senedir evliyiz. İtiraf etmek gerekirse biraz sorunlu bir evliliğimiz var. Geçen ay korunmamıza rağmen bebiş bize sürpriz yaptı. En başta benim için de alışması zor olsa da eşim tamamen kontrolden çıktı. 2 hafta önce "hayatım mahvoldu, hayatım bitti, bittim ben, ben daha gencim" modlarında, arkadaşlarına söylerken sanki felaket haberi veriyor gibi vs..Bu arada maddi hiç bir sorunumuz yok ikimiz de iyi kazanıoruz çokşükür.yaklaşık bir 10 gün falan hergün ağlattı beni desteği boşverin...Sonra 6. haftada bebişin kalp atışlarını duyduk o andan sonra biraz yumuşadı gibi oldu özürler diledi benden, pişman oldğunu düşündüm, çok kırılsam da eski halimize gelmeye çalıştım. Bu arada bulantılarım başladı, sinirlerim dalgalanmaya, çok uyumaya vs.tipik belirtiler başladı ben de. 3 gün önce durup dururken "eğer sen aldıralım dersen düşünürüm ben daha kendi isteklerimi yapmadım çocuğunkileri nasıl karşılayım. Pirinç kadar şey şimdiden programlarımızı aksatıyor (seyahat güzergahımızı değiştirmek zorunda kaldık uzak diye bu yani) Doğunca bi kaç seçenek var belki eee bu muymuş derim, belki çok severim belki bütün hayatımızı mahveder. Hata ben de ben evliliğe de uygun değilmişim, hayatımı yaşamadım ben vs bu paralel de bir sürü şey. Ben zıvanadan çıktım tabi, ciddi bir kavga ettik. Şu an ülke dışında işi nedeniyle ve sık sık gidiyor. Gelelim soruma Allah aşkına ben şimdi ne yapayım çocuğu aldırabilecek bir insan değilim vicdanım elvermiyor ama böyle bir babaya böyle bir evliliğe çocuk mu doğurulur. Çocuğu tek başıma büyütmeye karar verip boşansam mı? Yapabilir miyim? Kafayı sıyırdım lütfen yardım...kafamçokkarıştı

Genişletmek için tıkla...

olurmu oyle sey yaa...
bir bebek sahibi olabilmek icin insanlar nelerini feda ediyor ne acilar cekiyor sakin aldirma

suyosunu .!.:

Pimpirikli canım yazdıklarımı okumuşsun, görmüşsündür zaten en başta bir 10-15 gün cehenneme çevirdi hayatımızı sonra düzeldi gibi oldu o zaman hiç uzatmadım kırgın da olsam normale döndürmeye çalıştım herşeyi, heveslendirmek için uğraştım. en yakın arkadaşım bebişe kıyafetler almış onları gösterdim, kalp atışlarını kaydetmiştik onu seyrettirdim kendim seyrederken vs.Canım ben kendime de bakıyorum tabiki belki benim kapasitem bu kadardır bu kadarına sabredebiliyorumdur annelerimiz gibi değiliz ki bizler artık.Maalesef erkekler hala annelerimiz zamanındakiler gibi ama Bi akşam işten geldim ama nasıl zor durdum o gün işte uykudan zor durmuşum bir de ben orijinalim benim bulantılar akşam yoğunlaşıyor eve geldim ayaklarımı uzattım dinleniyorum bana "taksime gidlim mi" diyor ciddi ciddi. Böyle şeylerini görmezden gelmeye çalıştım ama herhalde dediğin gibi birikimler..Bana da geldiler artık.. Ama dediklerin şöyle faydalı oldu bana. Yine eve almayı düşünmüyorum ancak insan gibi durumu anlatıcam ve bir karar vermesini isteyeceğim. Eve almamam da gururdan falan değil inan bak 3 gündür yalnızım kötüyüm evet ama en azından tartışma yok, tel.lerini açmıyorum bebiş daha iyi böyle bence...Sen çok tatlı birisin, inşalah hayatlarımızzz çoook güzel olurr..

Genişletmek için tıkla...

saol arkadaşım sende çok içten ve samimi birisin evde de kendini yalnız hissetme sakın bebişin var senin artık : )))) biraz kafanı dinle saknleş bu ayrılık zamnında ... sana bişe soracam suyosunu eşin allah korusun ölse ve birdaha onu hiç göremeyeceğini bilsen ne hissederdin ?
bu arada bende hamilemiyim değilmiyim düşünüp duruyorum ... 15 gün önce bir birleşme oldu ve ilkkez korunmadık daha doğrusu eşimin boş bir anına denk geldik... o an bende sinirlendim çünkü maddi olarak hiç durumumuz yok borçlar falan filan kendimize zor bakıyoruz birde bebek olursane yapacaz diye çok korktum.. birde önümde kpss sınavım vardı ömrüm yoklukla geçti sınavı kazanıp biraz gezip tozmak ve sonra bebek düşünüyordum ama sanırsam olmayacak ... ilk önce tuhaf oldum tüm planlarım değişti... ama sonra dedimki ne yapalım bizim bebişte 9 ay boyunca benle kpss çalışır biraz büyüncede birlikte hayatın tadını çıkarırız ... sınavdan 1-2 ay önce doğum yapacağım eğer hamileysem ki öyle hissediyorum ... korktum çok korktum ama şuan geçti hepsi ve diyorumki iş olacağına varır bebeşi nasip eden rabbim onun rızkınıda verir... yaa işte böle canım arkadaşım biraz kafan dağılmıştır umarım en azından dertler sorunlar birtek sende yok kendini yalnız hissetme sakın değişik değişik ama hepimizin yaşadığı yaşacağı yada yaşıyor olduğu zorluklar var .... boş ver arkadaşım battı balık yan gider bebşine bak sen hamileliğin tadını çıkar gıcık edercesine :)))) söylenenler doğru zaman herşeyi silip atıyor :))

Lutfen bebeğini oldurme ben 3yildir evlat özlemi çeken biriydi. İki kere tupbebek yaptırdık ikincide tuttu nasıl kıyarsın ona o adamla aldırsan evli kalmayı nasıl düşünürsün
kuzenim hiç spermi yok duydum baskasının embriyosuyla evlat sahibi olacaklarmis okkuz kocan bunların farkindami ya bı daha olmazsa sadc 3 hafta sonra bebeğinin ruhu uflenecek suan icinde kimildamaya başladı bile ben aa yapma o adamla evlide kalma cocuda aldırma

Canım sende yazmışsınya sürpriz yapmış alışamaış tabi sonra sonra alışır daha iyi olur....

11 yıldır beraberiz 1 yıldırda evliyiz yazmışsın, 11 yıldır nasıl biri olduğunu hiç anlamadınmı arkadasım yoksa evlendikten sonramı bunları yapmaya basladı .bende su an hamileyim bence bebeğine sakın kıyma allah büyük hersey gönlünce olsun inşlh eşininde düşünceleri değişir.

Pimpirikli .!.:

saol arkadaşım sende çok içten ve samimi birisin evde de kendini yalnız hissetme sakın bebişin var senin artık : )))) biraz kafanı dinle saknleş bu ayrılık zamnında ... sana bişe soracam suyosunu eşin allah korusun ölse ve birdaha onu hiç göremeyeceğini bilsen ne hissederdin ?
bu arada bende hamilemiyim değilmiyim düşünüp duruyorum ... 15 gün önce bir birleşme oldu ve ilkkez korunmadık daha doğrusu eşimin boş bir anına denk geldik... o an bende sinirlendim çünkü maddi olarak hiç durumumuz yok borçlar falan filan kendimize zor bakıyoruz birde bebek olursane yapacaz diye çok korktum.. birde önümde kpss sınavım vardı ömrüm yoklukla geçti sınavı kazanıp biraz gezip tozmak ve sonra bebek düşünüyordum ama sanırsam olmayacak ... ilk önce tuhaf oldum tüm planlarım değişti... ama sonra dedimki ne yapalım bizim bebişte 9 ay boyunca benle kpss çalışır biraz büyüncede birlikte hayatın tadını çıkarırız ... sınavdan 1-2 ay önce doğum yapacağım eğer hamileysem ki öyle hissediyorum ... korktum çok korktum ama şuan geçti hepsi ve diyorumki iş olacağına varır bebeşi nasip eden rabbim onun rızkınıda verir... yaa işte böle canım arkadaşım biraz kafan dağılmıştır umarım en azından dertler sorunlar birtek sende yok kendini yalnız hissetme sakın değişik değişik ama hepimizin yaşadığı yaşacağı yada yaşıyor olduğu zorluklar var .... boş ver arkadaşım battı balık yan gider bebşine bak sen hamileliğin tadını çıkar gıcık edercesine :)))) söylenenler doğru zaman herşeyi silip atıyor :))

Genişletmek için tıkla...

Canım ne zaman belli olacak?? Haber ver olur mu,merak ettim bak şimdi..Ben de yokluk içinde büyüdüm ama inan çocuğun senden istediği en öenmli şey sevgi..Allah bereket katar kazandığına, KPSS'yi de kazanırsın bebişin kısmetine..

teuto .!.:

11 yıldır beraberiz 1 yıldırda evliyiz yazmışsın, 11 yıldır nasıl biri olduğunu hiç anlamadınmı arkadasım yoksa evlendikten sonramı bunları yapmaya basladı .bende su an hamileyim bence bebeğine sakın kıyma allah büyük hersey gönlünce olsun inşlh eşininde düşünceleri değişir.

Genişletmek için tıkla...

Bu şekilde sorumluluktan kaçacağına dair inan hiç bir sinyal vermedi..Tam tersine çok sorumlu bir insan profilindeydi..Allah bebişini sağlıkla almayı nasip etsin sana da..

musyas .!.:

sakın yanlış anlama bizler bir evlat sahibi olmak için nelker feda ediyoz ne tatiller ne hayatlar kendimizi es geçiyoz çünkü dünyaya bir melek getirebilmek için çabalıyoz iki bebegimi topraga verdim kalbi durdu karnımda bu 3.bebegim ve şükür 8aylık gebeyim ignelerle tutundu 300igne yedim gıkım çıkmadı migrenim var böbregim 3böbrek büyüklügünde şişiyo ameliyat oolma riskim var dogumdan önce ama yinede bebegim içim böbregimi feda etmeye hazır haldeyim şuan aglıyom çünkü ortada kan pıhtısıda olsa kalp var nasıl kıyılır ya millet senelerce bekliyo bu minigi gewlsin die kocana gelince psikiyatriye gitsin sorunları varsa tabi sende ama bencilce yaklaşm kocana kzıpta yok planlarımı aksıttı bu çok kırıcı bi laf bi can için plan olmaz belki aldırınca b,idaha anne olamıcan bunuda düşün cnm vicdanına bırakıyom herşeyi beni yanlış anlama eşinle düzelirsin belki ama bebegi bidaha bulamıyabilirsin belkide rabbim onu sana bi şans olarak yolladı aniden bunuda düşün lütfen

Genişletmek için tıkla...

Canım kaybettiğin bebişlerin için çok üzüldüm Allah sabır versin, şimdiki bebişine de sağlıkla uzun ömürler versin. Sen yanlış anlamışsın ben demedim planlarımı aksattı diye, onu da eşim söylüyor. yok aldıramam zaten yapamam ki...