Öncelikle esine her durumda zaman ayirmasi gerekiyor bu söylediğiniz cok yanlis esi disarda çalışıyorsa kadinda evde çalışıyor bağımsız yaşamak icin evlenmediler ya kizin istediği de saçma sapan şeyler değil bir saat birlikte zaman geçirmekProfilinize göre 22 yaşındasınız. Ekonomik sıkıntınız olmasın diye artık evde sizinle konuşacak hali olmayan bir adam var.
Ve siz dışarda saatlerce çalışıp, yorulan bu adamın eve gelince de sizi şımartmasını, saatlerce sizinle ilgilenmesini istiyorsunuz.
Eşinizin ilgi gösterilmeye sizden daha çok ihtiyacı olabilir mi?
Eşinize bu evliliği gözden geçirecek akıl, fikir ve güç diliyorum.
Bende şu dusunceyi anlamiyorum cocuk yaparken ayip değil hamile birakirken ayip değil is esini insan yerine koyup gezdirmeye gelince ayıp kim koymuş bu kurallari ya cidden cildirmamak elde değil sürekli kurallat kadin mutsuz olsun kadin aşağılansin din desek din de değil din kadınları korumak üzerine ayy kendi toplumumdan nefret eder oldumYorum çok iyi kısın bisey yapamadıysanız bu demektir ki yazın hicbirsey yapmayacaksınız. Neyse tarlada başbasa vakit geçirmek tarlada piknik yapmak da güzeldir gönüller bir olunca. Arada sinemaya gidin ne bileyim bi kafede tatlı yemeye gidin. Kışın zaten piknik yapilamazdi.
Ya çoğu köy erkeği böyle yalnız benim gördüğüm eşiyle bisey yapmayı ayıp sayiyorlar arkadaşlarım çağırsa zirt diye gider oysa ki. Bence çok takma diğer özellikleri iyiyse
Böyle evlilik mi olurArkadaşlar öncelikle ben 22 yaşındayım 7 aylık evliyim eşimle ilk okuldan tanışıyoruz ama 3 senelik ilişkimiz vardı 7 ay öncede evlendik . Eşim serbest meslek yapıyor çiftçi köye gidiyor yani sürekli evlenmeden önce hep köydeydi ben şehirde oturuyodum ama ben de köyde yaşadım adapteyim yani köy hayatına sevgiliyken sabahtan akşam 10 a kadar çalışırdı yanıma gelirdi saatlerce vakit geçirirdik benim ilgilenirdi işi olsa bile arardı konuşurduk telefonda biz evlendik her şeyi değişti ilk günden bu yana hiç dışarı çıkmadık beraber hiç vakit geçirmedik evin içinde bile karşılıklı oturup yemek yediğimiz en fazla 5 falandır hep güzelce söyledim beraber şunu yapalım beraber bunu yapalım ve bahsettiğim şeyler öyle şehir dışı her gün gezmek değildi evin önünde yürümek evde ne piştiyse toplayıp parkta yemek 5 dakika hoş sohbet biraz ilgi eve gelince direkt telefona yada televizyona sarılıyo bende bunu istemedim sürekli söyledim artık söyleye söyleye isteklerim yerine gelmeyince sinirmi birisi oldum ve annesiyle aramda sorunlar var oda onu savunuyo ben sevgiliyken de nişanlıyken de evlendiğim zamanda ailesini hep kendi ailem gibi gördüm kendi aileme yapmadığımı onlara yaptım ama beni kıskandı mı istemedi mi bilmiyorum eşim çok küçükken boşanmış dul şuan babasının evinde eşimin annesi ve annesi hep ben varken mutsuzdu benim eşimle gelmemi istemiyor gibi davrandı evine gidince yüzüme bakmadı eşimde oraya gidince ben yokmuşum gibi davranıyor kendimi orda çok yabancı ve istenmeyen gibi hissediyorum ama eşim mutlu olsun diye hep gittim şimdiye kadar kaç kere kaldım ama eşimde orda bana gerçekten yokum gibi davranıyor 3 aydır her gün kavga ediyoruz her mesele uzuyor ben derdimi kavga etmeden açıyorum o kavgaya çeviriyor sonra ben suçlu oluyorum artık bende istemsiz şekilde söylediğim her şeyi sinirle söylemeye başladım çok sinirli bir insan oldum şimdi eşim hiç konuşmuyor ben yine konuşup düzeltmeye çalışıyorum o diyor ki artık böyleyim her gün kavga etmekten bıktım hiç aramıyor sormuyor eve geliyor bir kelime etmiyoruz bende gidiyorum biz evliyiz daha 7 aylık geleceğimiz için bazı şeyleri yutmak zorundayız diyorum ama yapmıypr sizce ne yapmalıyım
Beni iyi hissettirmeyen, vakit geçirmeyen biriyle evli kalmam. Evlilik beni olduğumdan daha iyi hale getirmeli daha kötüsüne değil. 7 aylık evlilikte böyleyse ilerleyen zamanları düşünmek istemiyorum.Arkadaşlar öncelikle ben 22 yaşındayım 7 aylık evliyim eşimle ilk okuldan tanışıyoruz ama 3 senelik ilişkimiz vardı 7 ay öncede evlendik . Eşim serbest meslek yapıyor çiftçi köye gidiyor yani sürekli evlenmeden önce hep köydeydi ben şehirde oturuyodum ama ben de köyde yaşadım adapteyim yani köy hayatına sevgiliyken sabahtan akşam 10 a kadar çalışırdı yanıma gelirdi saatlerce vakit geçirirdik benim ilgilenirdi işi olsa bile arardı konuşurduk telefonda biz evlendik her şeyi değişti ilk günden bu yana hiç dışarı çıkmadık beraber hiç vakit geçirmedik evin içinde bile karşılıklı oturup yemek yediğimiz en fazla 5 falandır hep güzelce söyledim beraber şunu yapalım beraber bunu yapalım ve bahsettiğim şeyler öyle şehir dışı her gün gezmek değildi evin önünde yürümek evde ne piştiyse toplayıp parkta yemek 5 dakika hoş sohbet biraz ilgi eve gelince direkt telefona yada televizyona sarılıyo bende bunu istemedim sürekli söyledim artık söyleye söyleye isteklerim yerine gelmeyince sinirmi birisi oldum ve annesiyle aramda sorunlar var oda onu savunuyo ben sevgiliyken de nişanlıyken de evlendiğim zamanda ailesini hep kendi ailem gibi gördüm kendi aileme yapmadığımı onlara yaptım ama beni kıskandı mı istemedi mi bilmiyorum eşim çok küçükken boşanmış dul şuan babasının evinde eşimin annesi ve annesi hep ben varken mutsuzdu benim eşimle gelmemi istemiyor gibi davrandı evine gidince yüzüme bakmadı eşimde oraya gidince ben yokmuşum gibi davranıyor kendimi orda çok yabancı ve istenmeyen gibi hissediyorum ama eşim mutlu olsun diye hep gittim şimdiye kadar kaç kere kaldım ama eşimde orda bana gerçekten yokum gibi davranıyor 3 aydır her gün kavga ediyoruz her mesele uzuyor ben derdimi kavga etmeden açıyorum o kavgaya çeviriyor sonra ben suçlu oluyorum artık bende istemsiz şekilde söylediğim her şeyi sinirle söylemeye başladım çok sinirli bir insan oldum şimdi eşim hiç konuşmuyor ben yine konuşup düzeltmeye çalışıyorum o diyor ki artık böyleyim her gün kavga etmekten bıktım hiç aramıyor sormuyor eve geliyor bir kelime etmiyoruz bende gidiyorum biz evliyiz daha 7 aylık geleceğimiz için bazı şeyleri yutmak zorundayız diyorum ama yapmıypr sizce ne yapmalıyım
+1000yapma ablacım
yapma
"zor evlendim çok şeyler atlattık" ne yahu?
daha yaşlarınız kaç? neyin zorluğu ? dağdan sırtında odun mu taşıdın ? gece boyu elin tetikte eşkiyaya karşı nöbet mi tuttun.
öfff. bi bitmedi bu "çok emek verdim, çok şey atlattık" muhabbeti. çok emek veriyorsan çoooook şey atlatıyorsan (ki şüpheli, muhtemelen sıradan şeyleri abartmanız) ama diyelim hakketen büyük büyük olaylar oldu, zaten orada bir sıkıntı vardır. normal olan 2 insanın birbirini sevmesi, anlaşması, sakin sakin evlenmesi, düzgün düzgün geçinmesidir.
bak dalga geçmiyorum
bu kafayla evliliği kafanızda bi büyütüyorsunuz bi büyütüyorsunuz
sonra çocuk çocuk hareketleri olan koca gerçeğiyle karşılaşınca işte böyle apışıp kalıyorsunuz.
Güzel yorum.Beni iyi hissettirmeyen, vakit geçirmeyen biriyle evli kalmam. Evlilik beni olduğumdan daha iyi hale getirmeli daha kötüsüne değil. 7 aylık evlilikte böyleyse ilerleyen zamanları düşünmek istemiyorum.
Mantıklı yorumevliliği evcilik gibi yaşayacağız sanıyor ailelere karşı çıkıp evleniliyor evlilikle yüzyüze gelince de sıkıntı yaşanıyor.
Arada sırada görüşmek heyecanlıydı ikiniz de çiçek hallerinizi görüyordunuz kaçış rampası gibiydiz birbirinize. Size karşı çıkanlara inat bir aradaydınız şimdi her halinizi biliyorsunuz sıkıcı yönleri de görünür oldu birbirinizden kaçacak yerlere gitmek istiyorsunuz. Çilesi de var o ev geçindirecek sen evi dertop edeceksin.
Evliliği sürdürmek için 25 üstü olmak lazım. İkiniz birbirinizden bıkıp nefret ederek boşanmazsınız inşallah.
Hayatım bende 1 senedir evliyim ve evet bizde 1 senelik evliliğimizde daha suan yeni yeni anlaşabiliyoruz . Bana çok kızan oldu senin yaptığın işte olmaz bilmem ne sürekli kavga cıkarıp evden gidersen adan en sonunda kapıuı gösterir dediler vallaaaaa hiçte umursamadım her kavga da ona istersen gideceğimi gösterdim ilgisizdi telefona bakıyodu işten gelip yemek yiyip direkt TV tel alıyordu eline ve her seferinde saatlerce kavga ediyordum evde kırılmadık bişey bırakmadım. Ama en sonunda büyük bit kavga ettik ve gecenin körü aldım başımı cıktım çünkü gerçekten ona zarar verebilirdim. Tabii bu arkamdan geliyor ama hiçççç umursamıyorum ablam geldi ablamı aramıs işte bende dedim ki yok olmuyo ben istemiyorum laf anlamıyor ilgisiz vs. Tabiiki ablam gittikten sonra konuşuyorum okavgadan sonra suan iyiyiz 2 3 aydır geziyoruz yiyoruz içiyoruz benimle konuşuyo . Alttan alırsan umursamaz herzaman baskın karakter ol Tabii benim gibi evi terk et demiyorum ama düzgünce bişry anlamıyorsa düzgünce anlatma biraz baskın ol tabi karşındakinin karakterini bilmiyorum benim eşim sakin olduğu için ben öyle yapıyorum.Arkadaşlar öncelikle ben 22 yaşındayım 7 aylık evliyim eşimle ilk okuldan tanışıyoruz ama 3 senelik ilişkimiz vardı 7 ay öncede evlendik . Eşim serbest meslek yapıyor çiftçi köye gidiyor yani sürekli evlenmeden önce hep köydeydi ben şehirde oturuyodum ama ben de köyde yaşadım adapteyim yani köy hayatına sevgiliyken sabahtan akşam 10 a kadar çalışırdı yanıma gelirdi saatlerce vakit geçirirdik benim ilgilenirdi işi olsa bile arardı konuşurduk telefonda biz evlendik her şeyi değişti ilk günden bu yana hiç dışarı çıkmadık beraber hiç vakit geçirmedik evin içinde bile karşılıklı oturup yemek yediğimiz en fazla 5 falandır hep güzelce söyledim beraber şunu yapalım beraber bunu yapalım ve bahsettiğim şeyler öyle şehir dışı her gün gezmek değildi evin önünde yürümek evde ne piştiyse toplayıp parkta yemek 5 dakika hoş sohbet biraz ilgi eve gelince direkt telefona yada televizyona sarılıyo bende bunu istemedim sürekli söyledim artık söyleye söyleye isteklerim yerine gelmeyince sinirmi birisi oldum ve annesiyle aramda sorunlar var oda onu savunuyo ben sevgiliyken de nişanlıyken de evlendiğim zamanda ailesini hep kendi ailem gibi gördüm kendi aileme yapmadığımı onlara yaptım ama beni kıskandı mı istemedi mi bilmiyorum eşim çok küçükken boşanmış dul şuan babasının evinde eşimin annesi ve annesi hep ben varken mutsuzdu benim eşimle gelmemi istemiyor gibi davrandı evine gidince yüzüme bakmadı eşimde oraya gidince ben yokmuşum gibi davranıyor kendimi orda çok yabancı ve istenmeyen gibi hissediyorum ama eşim mutlu olsun diye hep gittim şimdiye kadar kaç kere kaldım ama eşimde orda bana gerçekten yokum gibi davranıyor 3 aydır her gün kavga ediyoruz her mesele uzuyor ben derdimi kavga etmeden açıyorum o kavgaya çeviriyor sonra ben suçlu oluyorum artık bende istemsiz şekilde söylediğim her şeyi sinirle söylemeye başladım çok sinirli bir insan oldum şimdi eşim hiç konuşmuyor ben yine konuşup düzeltmeye çalışıyorum o diyor ki artık böyleyim her gün kavga etmekten bıktım hiç aramıyor sormuyor eve geliyor bir kelime etmiyoruz bende gidiyorum biz evliyiz daha 7 aylık geleceğimiz için bazı şeyleri yutmak zorundayız diyorum ama yapmıypr sizce ne yapmalıyım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?